Γιατί όχι και… θεσμοθετημένο μποϊκοτάζ;

. Η μόνη λύση απέναντι στα καρτέλ των μεσαζόντων είναι τα καρτέλ των... καταναλωτών! ... Αν «ελεύθερη οικονομία» σημαίνει, στις μέρες μας...

.

Η μόνη λύση απέναντι στα καρτέλ των μεσαζόντων είναι τα καρτέλ των... καταναλωτών!
...
Αν «ελεύθερη οικονομία» σημαίνει, στις μέρες μας, καρτέλ, αυτή είναι μία κατάσταση που δεν μπορούμε, πλέον να αντιστρέψουμε. Kαι είναι σίγουρο ότι, όσο περνά ο καιρός, το φαινόμενο αυτό θα επαυξάνεται: για τον απλούστατο λόγο ότι η απεριόριστη κερδοσκοπία (πείτε την «απληστία» ή και «ανασφάλεια», αν θέλετε) αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης.
Τι είπε ο Υπουργός – με τον Τράγκα να σιγοντάρει; Να κάνουμε, λέει, μποϊκοτάζ στα υπερτιμημένα προϊόντα; Δυστυχώς, αυτό δεν αποτελεί λύση – τα θύματα θα είναι και πάλι οι καταναλωτές (που θα στερηθούν στοιχειώδη προϊόντα διατροφής) αλλά και οι παραγωγοί-γεωργοί που θα πρέπει να στείλουν (χωρίς να φταίνε οι ίδιοι) τη σοδειά στις χωματερές, μέχρι να περάσει το τσουνάμι. Όσο για τους μεταπράτες/μεσάζοντες (όπου εκεί βρίσκεται, άλλωστε, και ο πυρήνας των καρτέλ που προκαλεί την σπειροειδή άνοδο των τιμών) αυτοί, απλά, θα περιμένουν την επόμενη ευκαιρία να ξαναπάρουν πίσω τα «χαμένα». Άλλωστε, πόσες φορές μέσα σε ένα χρόνο μπορεί, ο καταναλωτής, να μποϊκοτάρει το ίδιο προϊόν; Αργά ή γρήγορα, θα επέλθει το Σύνδρομο του Μιθριδατισμού...
Κατά τη γνώμη του υπογράφοντος, η μόνη λύση απέναντι στα καρτέλ των μεσαζόντων είναι τα καρτέλ των... καταναλωτών! Και συγκεκριμένα, των ίδιων των ασφαλιστικών ταμείων τους τα οποία, αντί για δομημένα ομόλογα και «κουμπαριές» μπορούν να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους δημιουργώντας (σε σύμπραξη, ενδεχομένως, με τον ιδιωτικό τομέα, αλλά πάνω σε καθορισμένους «κανονισμούς παιδιάς») προμηθευτικές αλυσίδες για τους ασφαλισμένους τους, προσφέροντας προϊόντα τα οποία θα επιλέγονται μέσω διάφανων (ας είναι καλά το διαδίκτυο...) διαδικασιών. Κοντολογίς, ένα σύστημα που να μπορεί να λειτουργήσει με το σκεπτικό: «Προτίθεμαι να πουλήσω το τάδε προϊόν στην τάδε λιανική τιμή για την πρώτη ποιότητα και την τάδε για την δεύτερη - και να το αγοράσω σε αντίστοιχες τιμές που θα που προσφέρουν ένα κέρδος προσδιορισμένο εκ των προτέρων. Όσοι πιστοί προσέλθετε, κάνοντας προσφορές για προϊόν παραδοτέο στο ράφι ή σε σταθμό συγκέντρωσης!»
Σε μία ακόμα πιο «σοφιστικέ» εκδοχή αυτής της πρότασης, η πληρωμή από τους συνταξιούχους δεν γίνεται με χρήματα αλλά με ειδική πιστωτική κάρτα του ασφαλιστικού τους ταμείου (που θα τους παρέχει, ενδεχομένως, ένα εκπτωτικό πλεονέκτημα) ενώ θα προβλέπονται και κάποιοι περιορισμοί ως προς τη μέγιστη ποσότητα που θα μπορεί να αγοράσει κάποιος από κάθε είδος. Η «παραοικονομική» εκδοχή να ψωνίζουν οι μικροσυνταξιούχοι με την πιστωτική κάρτα και να βελτιώνουν το εισόδημά τους κάνοντας... delivery στους γνωστούς τους, εμπεριέχει μικρότερο ποσοστό φοροδιαφυγής από ότι ισχύει σήμερα. Όπου, ως γνωστόν, οι μεγαλομεσάζοντες εξαναγκάζουν τους αγρότες να αναγράφουν διογκωμένη τιμή πώλησης στο χωράφι έτσι ώστε, στη συνέχεια, αυτοί να εμφανίζουν ένα «εικονικά περιορισμένο» κέρδος μεταπώλησης...
Ένας Οψίμως Σοσιαλίζων Καταναλωτής
---------------------------------------------