Τα δεινά του λαού και...

η ανίατη ασθένεια του ΠΑΣΟΚ... . Από το sibilla-gr-sibilla.blogspot.com . Τα δεινά που συσσωρεύονται στις πλάτες του ελληνικού λαού, είναι...

η ανίατη ασθένεια του ΠΑΣΟΚ...
.
Από το sibilla-gr-sibilla.blogspot.com
.

Τα δεινά που συσσωρεύονται στις πλάτες του ελληνικού λαού, είναι αποτέλεσμα της ανίατης ασθένειας του ΠΑΣΟΚ
Η αδυναμία και ανικανότητα του ελληνικού προοδευτικού χώρου να σηματοδοτήσει μια εναλλακτική πρόταση-λύση για διέξοδο από τη σκληρή νέο-δεξιά που κυβερνάει τη χώρα μας, είναι η ανίατη ασθένεια του ΠΑΣΟΚ.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ – η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη, σε ποσοστά, της αντιπολίτευσης – πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και, δυστυχώς, δεν προβλέπεται ούτε καν μια παγίωση αυτού του τέλματος. Μια αντιμετώπιση του ζητήματος μέσα από συζήτηση με ιδεολογικούς όρους και προϋποθέσεις είναι ανέφικτη: οι καιροί άλλαξαν, τα πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα την τελευταία 20ετία (δεξιά και ΠΑΣΟΚ), αποδέχτηκαν και υιοθέτησαν «νέους κανόνες» πολιτικής δράσης, θεοποιώντας τη λογική της «ελεύθερης αγοράς».Όμως, γιατί σήμερα το ΠΑΣΟΚ – αξιωματική αντιπολίτευση – δεν μπορεί να εισπράξει οφέλη από την ανάλγητη και αντιλαϊκή πολιτική της δεξιάς;
Έχει βάση η δικαιολογία, πως το ΠΑΣΟΚ πληρώνει μόνον την πράγματι ανάλγητη και αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων Σημίτη; Έχει βάση η δικαιολογία, πως οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις δεν επιτρέπουν στον Γιώργο Παπανδρέου να εφαρμόσει τις νέες σύγχρονες και προοδευτικές θέσεις του; Πως μπορεί να απαντηθεί το ότι η δεξιά έχει, συνεχώς και αδιάλειπτα, την πρωτοβουλία όλων των πολιτικών κινήσεων; Δεκάδες ερωτήματα, που δεν επιτρέπουν πλέον τη συζήτησή τους σε κανένα φόρουμ, ή διαδικασία. Έτσι, ορισμένα επιγραμματικά συμπεράσματα, διαπιστώσεις και σκέψεις, που φιλοδοξούν στο ΤΙΠΟΤΑ, αλλά προσπαθούν να συμπεριλάβουν τις επιμέρους παθογένειες του κινήματος, που με την ηγεσία του Ανδρέα Παπανδρέου, άλλαξε επαναστατικά την Ελλάδα.
1. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι μια «ομοσπονδία» αυτοαποκαλούμενων προσωπικοτήτων, με προσωπικές στρατηγικές και πολιτικές.Ένα τέτοιο πολιτικό σχήμα θα μπορούσε να έχει «λογική», μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια ενός μίνιμουμ κυβερνητικού προγράμματος, ως εναλλακτική λύση στη δεξιά διακυβέρνηση.Πως μπορεί να συνυπάρχουν στο ίδιο κόμμα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στελέχη του αντιδικτατορικού κινήματος, στελέχη της ευρύτερης αριστεράς, μαζί με πρόσωπα που έχουν εκφράσει τη σύγχρονη νέο-δεξιά και τη φυλή των “γιάπις”; Μπορεί να έχουν πολιτική και αποτελεσματική λειτουργία, σε ένα πολιτικό κόμμα, ο Στέφανος Τζουμάκας, ο Κώστας Λαλιώτης, ο Απόστολος Κακλαμάνης, η Μαρία Δαμανάκη, μαζί και ταυτόχρονα με τον κύριο Κοντογιαννόπουλο (ο υπουργός της δεξιάς στην Παιδεία κατά τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα), τον κύριο Ανδριανόπουλο, αλλά και τους “γιάπις”-επαγγελματικά στελέχη, φίλους και συμβούλους του Γιώργου Παπανδρέου;
2. Χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ μια “σκιώδη” κυβέρνηση; Υπάρχει αναγκαιότητα “σκιωδών” υπουργών;Μια “σκιώδης” κυβέρνηση το μόνο που προσφέρει είναι σκιά ξεκούρασης για την κυβέρνηση Καραμανλή. Γιατί;Στην πλειοψηφία της συγκροτείται από πρώην υπουργούς της κυβέρνησης Σημίτη, που όχι μόνον απέτυχαν, αλλά και προκαλούν το δημοκρατικό αίσθημα του απλού ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ. Επιπροσθέτως, είναι συγκροτημένη με τα χαρακτηριστικά της «ομοσπονδίας», χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά και το σημαντικότερο χωρίς την αναγκαία ύπαρξη μιας κομματικής οργάνωσης.
3. Τι νέο προσέφερε στο ΠΑΣΟΚ η φυλή των “γιάπις”;α. αυτοαποκαλούνται “τεχνοκράτες”, είναι απόφοιτοι άγνωστων, ή γνωστών κολεγίων, ξεκομμένοι από τα κόμματα και το λαόβ. εργάζονται επαγγελματικά στο ΠΑΣΟΚ και έχουν εισάγει λογική λειτουργίας Ανωνύμων Εταιριών, πολυεθνικών, δήθεν εκσυγχρονιστικών αντιλήψεων (π.χ. υπεύθυνοι διοικητικού, διευθυντής κόμματος (!), υπεύθυνοι…) γ. πρωταρχικός τους “εχθρός” είναι ο φόβος επαναλειτουργίας του κόμματος, η στράτευση παραδοσιακών στελεχών που διετέλεσαν δήμαρχοι, νομάρχες κ.α.δ. προκαλούν με την εμφάνιση και συμπεριφορά τους (απαξίωση στελεχών που έδωσαν –χωρίς μισθό– αγώνες, εξεζητημένο ντύσιμο, ακόμη και συνοδευμένοι από τα σκυλάκια τους στα κομματικά γραφεία)
4. Για τον Γιώργο Παπανδρέου, παραμένει ακόμη ζητούμενο η δημιουργία οργάνωσης ΠΑΣΟΚ. Η προσφυγή στο πασοκικό συναίσθημα – κατά τη διάρκεια των διαδικασιών για εκλογή προέδρου –, με διακηρύξεις τύπου: θα αναστηθούν οι τοπικές οργανώσεις κ.α.π., αποδείχτηκαν κάλπικες. Στόχευαν τη στράτευση των παραδοσιακών στελεχών που είχαν «πάει σπίτι» τους. Συνέδριο, εκλογές οργάνων (νομαρχιακές, τοπικές), με μια διαδικασία που κατ’ όνομα είναι συμμετοχική. Ένα «μοντέλο» λειτουργίας αστικών κομμάτων σε μια αστική κοινωνία.
- Πως μπορεί να είναι «συμμετοχική» μια κομματική διαδικασία στην οποία αυτοί που ψηφίζουν (την ονομάσαμε κοινωνία των πολιτών) δεν γνωρίζουν ούτε στην όψη τους υποψήφιους;
- Πως μπορεί να είναι «συμμετοχικό» ένα συνέδριο 7.000 ατόμων, όταν οι σύνεδροι ψηφίζονται από την κοινωνία των πολιτών, χωρίς να είναι μέλη μιας τοπικής οργάνωσης και χωρίς να έχουν εκφράσει ποτέ και πουθενά τις θέσεις τους;
-Πως μπορεί να υπάρξει κόμμα όταν οι τοπικές οργανώσεις δεν υπάρχουν; Η δε ανυπαρξία της είναι συνειδητή επιλογή του σημερινού ΠΑΣΟΚ.
5. Μπορεί να ονομάζεται κόμμα και μάλιστα σοσιαλιστικό, ένας οργανισμός που κάνει δημόσια προκήρυξη για την πρόσληψη στελεχών;Ακόμη και οι Μ.Κ.Ο. λειτουργούν με εθελοντική στράτευση. Το ΠΑΣΟΚ, που θέλει να εκφράσει εκ νέου τις λαϊκές δυνάμεις, μπορεί να λειτουργεί με κριτήρια «αδιάβλητου» δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα;
6. bloggers Ακόμη και σ’ αυτόν τον τομέα, το δήθεν ενδιαφέρον και ενασχόλη του Γιώργου Παπανδρέου, είναι καταστροφική. Άτομα χωρίς περιεχόμενο, χωρίς ιδεολογική κατάρτιση, χωρίς παιδεία, βαπτίστηκαν «πράσινοι μπλόγκερς»! Μια ματιά στο διαδίκτυο αρκεί για να βγουν συμπεράσματα (ειδικότερα, το φιάσκο της παρουσίας των «πράσινων μπλόγκερς» στο συνέδριο της διεθνούς στο Λαγονήσι, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα). Στην πραγματικότητα, πολλοί είδαν σ’ αυτό το νέο σπορ την «ευκαιρία» της κομματικής καριέρας και γιατί όχι, μιας θέσης στο ευρωψηφοδέλτιο.
Η ευθύνη για την ανίατη ασθένεια του ΠΑΣΟΚ, τώρα βαρύνει εξ ολοκλήρου τον Γιώργο Παπανδρέου!Όλες οι επιλογές ήταν και είναι δικές του! Η «αυλή» του, οι σύμβουλοι, "διευθυντές" (!), στελέχη, σκιώδεις υπουργοί, ανύπαρκτη κομματική λειτουργία…
Η ομολογία της επερχόμενης ήττας στις ευρωεκλογές του 2009 (βλ. …οι ευρωεκλογές δεν είναι ορόσημο: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=1318553) δεν θα μπορέσει να αποτρέψει νέους και περισσότερους δελφίνους.Δυστυχώς, για το λαϊκό κίνημα ΠΑΣΟΚ και προσωπικά για τον Γιώργο Παπανδρέου, ο πολιτικός χρόνος έχει τελειώσει. Ο ίδιος εγκατέλειψε κάθε ευκαιρία να δώσει ζωή στο ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα, το ζητούμενο δεν είναι η «νέα αισθητική» των κομματικών γραφείων, η αναζήτηση «εχθρών» στα ΜΜΕ, στο ΚΚΕ ή το ΣΥΡΙΖΑ, η στελέχωση του κινήματος με επαγγελματίες και “γιάπις”.
Το ζητούμενο είναι αν μπορεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να αναλογιστεί τις ευθύνες του απέναντι στο λαϊκό κίνημα, απέναντι στην ιστορία αυτού του κινήματος και να κάνει την ΑΝΑΤΡΟΠΗ. Και Ανατροπή με κομματικές κάστες και επαγγελματικά στελέχη, χωρίς οργανώσεις που παράγουν ιδεολογία και θέσεις ΔΕΝ μπορεί να επέλθει!
-------------------------------------