. . Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης . . Στη χρηματιστηριακή κρίση του 1999-2000, χάθηκαν 13 τρισεκατομμύρια δολάρια Σε αυτήν την κρίση, μέσ...
Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
. .
Στη χρηματιστηριακή κρίση του 1999-2000, χάθηκαν 13 τρισεκατομμύρια δολάρια Σε αυτήν την κρίση, μέσα σε μια εβδομάδα χάθηκαν 6 τρισεκατομμύρια. Αν τα διαιρέσει κανείς δια του παγκόσμιου πληθυσμού, κάθε άτομο ( ακόμη και βρέφη, αφρικανοί, άνεργοι) έχασε κατά την πρώτη κρίση περίπου 2000 και τώρα, περίπου 1000. Επειδή κάτι τέτοιο δεν μπορεί να έχει συμβεί, τα μεσαία κυρίως κοινωνικά στρώματα των ανεπτυγμένων χωρών έχασαν πολλά-πολλά λεφτά.
Μέσα από τις επιχορηγήσεις, εξαγορές των άχρηστων χαρτιών των τραπεζών και τις κρατικοποιήσεις, έχασαν και θα χάσουν ακόμη περισσότερα χρήματα, ακόμη και τη ζωή τους βρέφη, αφρικανοί και άνεργοι.
Θα βρεθούν ποτέ οι ένοχοι, ή θα τα ρίξουμε όλα στο Θεό και στον καιρό; Πρώτη φορά στην ιστορία του καπιταλισμού, που έγινε σοσιαλ-καπιταλισμός, επιβραβεύεται η οικονομική αποτυχία.
-------------------------------
Και ποιος λεει οτι πρεπει παντα να υπαρχουν ενοχοι; Αν οι νομοι ειναι στραβοι και ανθρωποι κανουν εννομες πραξεις που καταληγουν σε καταστροφες, με πια λογικη μπορουμε να ζητησουμε ενοχους; εκτος βεβαια απο αυτους που δεν φροντισαν ποτε οι νομοι και οι κανονες να ειναι σωστοι, αλλα και παλι δεν μπορεις να δικασεις ανθρωπους για πραγματα που ΔΕΝ εκαναν, μονο να μην τους ξηφισεις παλι μπορεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτη η νοοτροπια οτι παντα πρεπει να υπαρχουν ενοχοι ειναι νοοτροπια του μεσαιωνα, τοτε που κυνηγουσαν μαγισες, και πραγματικα εχω βαρεθει καθε ηλιθιο που χωρις καλα καλα να καταλαβαινει τι γινεται γυρω του ζηταει να πιει το αιμα καποιου(ων) μονο και μονο για να αισθανθει δικαιωμενος. Η ηλιθιοτητα σε αυτη τη χωρα περισευει και εχουμε την απαιτηση να κανουμε και εξαγωγες, γι'αυτο και γελανε μαζι μας.
Πιστοφίδη, πριν ζητήσεις ένοχο πρέπει να έχεις αδίκημα, και εσύ μας λες ότι χάθηκαν πολλά λεφτά, δεν λες στα χρηματιστήρια, και δεν λες πιο είναι το αδίκημα. Συγκεκριμένα έχεις εντοπίσει κάποιο αδίκημα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί και εγώ όποτε χάνω στο καζίνο θα ήθελα ένα ένοχο να ξεσπάσω για τα χαμένα αλλά μου λένε ας πρόσεχα... άκου ας πρόσεχα!!! αν είναι δυνατόν, Πιστοφίδη ΒΟΗΘΕΙΑ ΡΕΕΕΕΕ.
ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ-ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ.ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ,ΤΑ ΣΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΟΙ,ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΤΟΥΣ ΨΑΧΝΟΥΝ.ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ-ΓΝΩΣΤΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Ν. Γ. Πειρουνακη*
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή τον πρόσφατο θόρυβο για τις επενδύσεις κάποιων Ταμείων σε «δομημένα» ομόλογα, αξίζει τον κόπο να μάθουμε τι θα πει ομόλογο γενικά, τι «δομημένο», τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που παρουσιάζουν.
Το ομόλογο δεν είναι παρά ένα είδος δανείου. Με το ομόλογο ο δανειζόμενος «ομολογεί» ότι οφείλει στον δανειστή (τον αγοραστή του ομολόγου) το κεφάλαιο, που δανείσθηκε, ενώ ο καταβαλλόμενος τόκος (είτε καταβάλλεται περιοδικά είτε στη λήξη του ομολόγου, δηλ. της περιόδου δανεισμού) αντιπροσωπεύει το κόστος του δανείου για τον οφειλέτη. Το σχετικό επιτόκιο λέγεται «ονομαστικό».
Αυτά από τη σκοπιά του εκδότη του ομολόγου (του δανειζομένου). Από τη σκοπιά του αγοραστή του ομολόγου (του δανειστή ή επενδυτή) τα πράγματα είναι πιο στρυφνά. Αν μεν κρατήσει το ομόλογο ώς τη λήξη, τότε το κύριο ρίσκο που έχει, είναι να πτωχεύσει ο εκδότης του ομολόγου, οπότε πιθανότατα δεν θα πάρει πίσω το κεφάλαιο που κατέβαλε για την αγορά του ομολόγου. Αν όμως χρειασθεί να πωλήσει (ρευστοποιήσει) το ομόλογο πριν από τη λήξη, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο η τιμή, στην οποία θα πωλήσει, να είναι μικρότερη της τιμής, στην οποία θα έχει αγοράσει το ομόλογο. Αυτές οι αγοραπωλησίες -στη λεγόμενη δευτερογενή αγορά ομολόγων- ουδόλως ενδιαφέρουν τον εκδότη του ομολόγου, ο οποίος ούτως ή άλλως έχει δεδομένες υποχρεώσεις απέναντι στον φέροντα το ομόλογο (να καταβάλλει τόκους και το κεφάλαιο στη λήξη), όποιος κι αν είναι αυτός.
Π.χ., όταν το περίφημο ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, που αγόρασε το ΤΕΑΔΥ, έχει τελικό κόστος επιτοκίου ίσο προς Euribor μείον 16 μονάδες βάσεως ετησίως, ο εκδότης του ομολόγου (το ελληνικό Δημόσιο) είναι προφανώς ωφελημένος γιατί έχει δανεισθεί με χαμηλό κόστος δανεισμού (με την έννοια ότι όσο κι αν ανέλθει το Euribor, το Δημόσιο θα καταβάλει συγκριτικά μικρότερο επιτόκιο) - και, εκ πρώτης όψεως, ουδόλως ενδιαφέρει ποιοι αγόρασαν ή θα αγοράσουν το ομόλογο στη δευτερογενή αγορά ώς τη λήξη του.
Πότε πέφτει η τιμή ενός ομολόγου;
Η τιμή ενός ομολόγου πέφτει ή ανεβαίνει προκειμένου η απόδοσή του να εξισωθεί με τις αποδόσεις άλλων ομολόγων (ιδίας διαρκείας ώς τη λήξη και ιδίου ρίσκου), που όμως έχουν διαφορετικά ονομαστικά επιτόκια. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ομόλογο, που έχει ένα χρόνο ακόμη να τρέξει ώς τη λήξη και προσφέρει 7% ονομαστικό επιτόκιο (άρα για ονομαστική αξία ομολόγου, έστω, 1.000 ευρώ, ο ετήσιος τόκος θα είναι 70 ευρώ). Θέλω να πωλήσω αυτό το ομόλογο. Ομως συνεχώς στην αγορά εκδίδονται νέα ομόλογα. Αν τα επιτόκια στην αγορά έχουν ανεβεί και είναι, έστω, 9%, ο εκδότης ενός νέου ομολόγου, για να το καταστήσει ελκυστικό, θα πρέπει να προσφέρει 9% επίσης. Αρα για ονομαστική αξία ομολόγου 1.000 ευρώ, ο τόκος θα είναι 90 ευρώ. Αρα για να ενδιαφερθεί κάποιος να αγοράσει το δικό μου ομόλογο, που προσφέρει μόνο 7%, θα πρέπει η τιμή του δικού μου ομολόγου να πέσει - να μην είναι πια, ας πούμε, 1.000 ευρώ (όσο η ονομαστική του αξία), μα, με δεδομένο ότι ο τόκος, που το ομόλογό μου προσφέρει, παραμένει στα 70 ευρώ, να γίνει η τιμή του 777,78 ευρώ, έτσι ώστε η απόδοση του ομολόγου μου να γίνει 70/777,78 = 9% (όση δηλ. και του νέου, ελκυστικοτέρου ομολόγου).
Συνεπώς, ο κανών είναι απλός: όταν ανεβαίνουν τα επιτόκια, πέφτουν οι τιμές των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά και το αντίστροφο. Από την άλλη μεριά, αν το ομόλογο διακρατηθεί ώς τη λήξη, τότε ο φέρων το ομόλογο εισπράττει την ονομαστική αξία του ομολόγου - με σιγουριά, αν ο εκδότης είναι το κράτος, με ολιγότερη σιγουριά (λόγω του κινδύνου της πτωχεύσεως), αν είναι ιδιώτης.
Του Ν. Γ. Πειρουνακη*
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή τον πρόσφατο θόρυβο για τις επενδύσεις κάποιων Ταμείων σε «δομημένα» ομόλογα, αξίζει τον κόπο να μάθουμε τι θα πει ομόλογο γενικά, τι «δομημένο», τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που παρουσιάζουν.
Το ομόλογο δεν είναι παρά ένα είδος δανείου. Με το ομόλογο ο δανειζόμενος «ομολογεί» ότι οφείλει στον δανειστή (τον αγοραστή του ομολόγου) το κεφάλαιο, που δανείσθηκε, ενώ ο καταβαλλόμενος τόκος (είτε καταβάλλεται περιοδικά είτε στη λήξη του ομολόγου, δηλ. της περιόδου δανεισμού) αντιπροσωπεύει το κόστος του δανείου για τον οφειλέτη. Το σχετικό επιτόκιο λέγεται «ονομαστικό».
Αυτά από τη σκοπιά του εκδότη του ομολόγου (του δανειζομένου). Από τη σκοπιά του αγοραστή του ομολόγου (του δανειστή ή επενδυτή) τα πράγματα είναι πιο στρυφνά. Αν μεν κρατήσει το ομόλογο ώς τη λήξη, τότε το κύριο ρίσκο που έχει, είναι να πτωχεύσει ο εκδότης του ομολόγου, οπότε πιθανότατα δεν θα πάρει πίσω το κεφάλαιο που κατέβαλε για την αγορά του ομολόγου. Αν όμως χρειασθεί να πωλήσει (ρευστοποιήσει) το ομόλογο πριν από τη λήξη, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο η τιμή, στην οποία θα πωλήσει, να είναι μικρότερη της τιμής, στην οποία θα έχει αγοράσει το ομόλογο. Αυτές οι αγοραπωλησίες -στη λεγόμενη δευτερογενή αγορά ομολόγων- ουδόλως ενδιαφέρουν τον εκδότη του ομολόγου, ο οποίος ούτως ή άλλως έχει δεδομένες υποχρεώσεις απέναντι στον φέροντα το ομόλογο (να καταβάλλει τόκους και το κεφάλαιο στη λήξη), όποιος κι αν είναι αυτός.
Π.χ., όταν το περίφημο ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, που αγόρασε το ΤΕΑΔΥ, έχει τελικό κόστος επιτοκίου ίσο προς Euribor μείον 16 μονάδες βάσεως ετησίως, ο εκδότης του ομολόγου (το ελληνικό Δημόσιο) είναι προφανώς ωφελημένος γιατί έχει δανεισθεί με χαμηλό κόστος δανεισμού (με την έννοια ότι όσο κι αν ανέλθει το Euribor, το Δημόσιο θα καταβάλει συγκριτικά μικρότερο επιτόκιο) - και, εκ πρώτης όψεως, ουδόλως ενδιαφέρει ποιοι αγόρασαν ή θα αγοράσουν το ομόλογο στη δευτερογενή αγορά ώς τη λήξη του.
Πότε πέφτει η τιμή ενός ομολόγου;
Η τιμή ενός ομολόγου πέφτει ή ανεβαίνει προκειμένου η απόδοσή του να εξισωθεί με τις αποδόσεις άλλων ομολόγων (ιδίας διαρκείας ώς τη λήξη και ιδίου ρίσκου), που όμως έχουν διαφορετικά ονομαστικά επιτόκια. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα ομόλογο, που έχει ένα χρόνο ακόμη να τρέξει ώς τη λήξη και προσφέρει 7% ονομαστικό επιτόκιο (άρα για ονομαστική αξία ομολόγου, έστω, 1.000 ευρώ, ο ετήσιος τόκος θα είναι 70 ευρώ). Θέλω να πωλήσω αυτό το ομόλογο. Ομως συνεχώς στην αγορά εκδίδονται νέα ομόλογα. Αν τα επιτόκια στην αγορά έχουν ανεβεί και είναι, έστω, 9%, ο εκδότης ενός νέου ομολόγου, για να το καταστήσει ελκυστικό, θα πρέπει να προσφέρει 9% επίσης. Αρα για ονομαστική αξία ομολόγου 1.000 ευρώ, ο τόκος θα είναι 90 ευρώ. Αρα για να ενδιαφερθεί κάποιος να αγοράσει το δικό μου ομόλογο, που προσφέρει μόνο 7%, θα πρέπει η τιμή του δικού μου ομολόγου να πέσει - να μην είναι πια, ας πούμε, 1.000 ευρώ (όσο η ονομαστική του αξία), μα, με δεδομένο ότι ο τόκος, που το ομόλογό μου προσφέρει, παραμένει στα 70 ευρώ, να γίνει η τιμή του 777,78 ευρώ, έτσι ώστε η απόδοση του ομολόγου μου να γίνει 70/777,78 = 9% (όση δηλ. και του νέου, ελκυστικοτέρου ομολόγου).
Συνεπώς, ο κανών είναι απλός: όταν ανεβαίνουν τα επιτόκια, πέφτουν οι τιμές των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά και το αντίστροφο. Από την άλλη μεριά, αν το ομόλογο διακρατηθεί ώς τη λήξη, τότε ο φέρων το ομόλογο εισπράττει την ονομαστική αξία του ομολόγου - με σιγουριά, αν ο εκδότης είναι το κράτος, με ολιγότερη σιγουριά (λόγω του κινδύνου της πτωχεύσεως), αν είναι ιδιώτης.
==
Τα "δομημενα" ομολογα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΑ!!
Ειναι τιτλοι με την εγγυηση του κρατους!
Το αγορασε η "Stanley Morgan" απο το κρατος ,και μετα το πουλησε σε αλλον και αυτος το ματαπουλησε στα ταμεια..
Ασχετα αν τον πηραν λιγο πιο ακριβα,ΔΕΝ ΧΑΣΑΝΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ!!!
Απλα χασανε 1,25% απο τα κερδη που θα επαιρναν αν το αγοραζαν κανονικα!!
Πιο απλα αντι 3,27% πηραν 2,02% κερδος !!!
Θα το καταλαβετε ποτέ αυτο ρε ημιαγριοι μπαμπουινοι "οπαδα" της πασοκοσκυλιας???
Σας εχουν γαμησει τον (οποιον) εγκεφαλο διαθετετε με την ανηλεητη πλυση εγκεφαλου, αμορφωτα παλιοσκυλα!!
Αρης
Λεφτά μπορεί να χάθηκαν αλλά δεν ειναι τρις. Αυτά που "χαθηκαν" ηταν τα δάνεια που δεν ξεπληρώθηκαν, τα ποσοστά που πήραν διάφοροι ως προκαταβολές και κάποιοι φόροι που πιθανόν καποιοι να γλίτωσαν. Τρις ήταν η αξία των μετοχών στο χρημαστήριο, μια αξία πλασματική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλα ολα αυτα, καλοι και οι συλλογισμοι που επιτεινουν το προβλημα. Ο Ξερξης παντως, εντυνε τον θρονο του καθε υπουργου με το πετσι του προκατοχου του. Σημειωτεον, οτι τοτε ηταν αγνωστη η λεξη "λαμογιο", που ελκει την καταγωγη απο το ατιμωρητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου, τα κεφάλαια με τα οποία βοηθούν οι κυβερνήσεις τις τράπεζες ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, είναι απλά δάνεια που παίρνει το κράτος, εκδίδοντας ομόλογα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν αυτά τα χρήματα αφού έτσι και αλλιώς πάνω από το 90% των προύπολογισμών όλων των χωρών του κόσμου είναι ελλειμματικοί (δηλαδή τα έξοδα είναι περισσότερα από τα έσοδα).
Για να το καταλάβεις, ΦΑΝΤΆΣΟΥ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΞΟΔΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΣΟΔΑ, δανείζεται από την τράπεζα για να ζήσει.
ΕΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ (ΕΚΤΑΚΤΟ ΕΞΟΔΟ) η οικογένεια δεν φαληρίζει, ΑΠΛΑ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ.
Άρα αυτά που λένε οι διάφορες Πατσαβουροτυπίες ότι ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΙΑ (που κρυβόταν τόσο καιρό τόσο πολύ χρήμα) είναι η μεγαλύτερη αρλούμπα που μπορεί να πεί κάποιος, αφού απλά θα δανειστούν περισσότερα τα κράτη, εκδίδοντας νέα ομόλογα.
Δηλαδή ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 20 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΗ ΤΟΠΛΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως έχει σχέση με το Έθνος – Πρώτο Θέμα και το συγκρότημα Μπόμπολα, μέτοχο στην βρετανική εταιρία που ανέλαβε την αξιοποίηση;;;;;
Με τα χίλια σπρώχνουν τον Καρχιμάκη οι 5 καναλο-εκβιαστές. Και τι κερδίζουν από αυτόν; Στηρίζει με κάθε τρόπο την επένδυση στο ΤΟΠΛΟΥ εδώ και πολλά χρονια. Ερωτήσεις στη βουλή, πιέσεις, μεσολαβήσεις.
Δεν αναρωτιεστε ΓΙΑΤΙ ο Καρχιμάκης μετά τις φωνές του για το Βουλγαράκη εριξε τους τόνους στο θεμα του Βατοπεδίου, ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ KAI ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ;;;;;;
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ!
Κάτι δεν κατάλαβες καλά, δηλαδή οι πλασματικές υπεραξίες των χρηματιστηρίων έχουν καμιά σχέση με την πραγματική οικονομία ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή όταν ήταν το χρηματιστήριο στο φόρτε του τα τελευταία χρόνια είχαμε περισσότερα λεφτά στην τσέπη μας και τώρα έχουμε λιγότερα ?
H μόνη διαφορά είναι ότι τότε έπαιρνε χοντρά μπόνους ο Γκαργκάνας ενώ τώρα δεν παίρνει (ακόμα)ο νέος Διοικητής.
Πάει ο Γιώργος να αγοράσει γυαλιά και λέει στη πωλήτρια:
ΑπάντησηΔιαγραφή- θέλω ένα ζευγάρι γυαλιά
- Του ηλίου; ρωτάει εκείνη.
- Όχι δικά μου.
- Γιατί απολύσανε το Γιωργάκη από το εργοστάσιο με τις μπανάνες στη Σουηδία;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Γιατί πετούσε τις στραβές!
Ο Γιωργάκης μπαίνει σε ένα κατάστημα:
ΑπάντησηΔιαγραφή- "Γεια σας, έχετε σημαίες", ρωτάει την υπάλληλο.
- "Βεβαίως, Πρόεδρε, στο κατάστημά μας έχουμε ότι σημαία θέλετε..."
- "Μια ελληνική σημαία θα ήθελα... Σε τι χρώμα βγαίνει;"
- "Μα φυσικά σε γαλάζιο και άσπρο!"
- "Ωραία, δώστε μου τότε μια... γαλάζια!"
12.33 kai 1.09,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον πρόεδρο της Γερμανίας και πρώην πρόεδρο της παγκόσμιας τράπεζας, κο Κέλερ, υπάρχουν ένοχοι. Για την αμερικανική κυβέρνηση υπάρχουν ένοχοι, αλλιώς δεν θα έδινε εντολή στο FBI να ξεκινήσει μυστική έρευνα στη Wall Street. Για νομπελίστες της οικονομίας υπάρχουν ένοχοι. Για εσάς δεν υπάρχουν. Σεβαστή και η δική σας άποψη. Θα ξέρετε κάτι παραπάνω για να είστε τόσο σίγουροι
Αλέξανδρος ΠΙστοφίδης