Τι αποφάσισε η "Δημοκρατική Αναγέννηση"

Δημιουργία "ευρύτερου πατριωτικού μετώπου"... . Τα ονόματα των 120 μελών του "Εθνικού Συμβουλίου". Επικεφαλής ο Παπαθεμε...

Δημιουργία "ευρύτερου πατριωτικού μετώπου"...
.

Τα ονόματα των 120 μελών του "Εθνικού Συμβουλίου". Επικεφαλής ο Παπαθεμελής στις ευρωεκλογές.

.

Πρώτος στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αναγέννησης για την Ευρωβουλή θα είναι ο πρόεδρος του κόμματος Στέλιος Παπαθεμελής.
Αυτό ανακοινώθηκε στο 2ο Συνέδριο του κόμματος που έγινε στο κατάμεστο Θέατρο Πολιτώντου Δήμου Περιστερίου στις 4 και 5 Απριλίου, προς τους 600 και πλέον σύνεδρουςαπό όλα τα σημεία της Ελλάδας που παρακολούθησαν και συμμετείχαν στις εργασίες του.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, το Συνέδριο έκανε αποδεκτή την εισήγηση του Γενικού Γραμματέα του Κόμματος πρέσβη ε.τ. κ. Μάνου Μεγαλοκονόμου, ώστε η Δημοκρατική Αναγέννηση να πρωτοστατήσει σε πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ενός ευρέος Δημοκρατικού Πατριωτικού μετώπου, με τη συμμετοχή φορέων και προσωπικοτήτων από τον ευρύτερο πατριωτικό χώρο. Μια διαδικασία η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και τα αποτελέσματα της οποίας σύντομα θα ανακοινωθούν.
Παράλληλα στο πλαίσιο των εργασιών του 2ου Συνεδρίου της Δημοκρατικής Αναγέννησης, εξελέγη το 120μελές Εθνικό Συμβούλιο του Κόμματος που αποτελείται από τους εξής:
ΕΒΡΟΣ ΠΑΛΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΡΟΔΟΠΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΞΑΝΘΗ ΚΟΥΤΕΛΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΔΡΑΜΑ ΜΠΟΜΠΟΤΑΣ ΗΛΙΑΣ
ΚΑΒΑΛΑ ΦΟΡΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΣΕΡΡΕΣ ΓΟΥΜΑΓΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΜΑΡΤΖΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΙΛΚΙΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΕΛΛΑΒΙΤΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΣΑΜΠΟΥΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΓΛΟΥ ΤΑΣΟΣ
Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΚΟΥΑΡΟΝΕ ΑΛΦΟΝΣΟΣΓΙΑ ΛΑΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΕΛΗΒΑΝΗ-ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΚΙΝΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΕΦΑΛΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΚΟΣ ΜΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΟΡΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΧΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΡΑΝΙΔΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΤΥΛΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΤΙΓΚΛΙΑΝΙΔΗ ΕΙΡΗΝΗ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΙΕΡΙΑ ΚΟΡΟΜΠΙΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΗΜΑΘΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΦΛΩΡΙΝΑ ΣΑΒΒΑΚΗΣ ΚΙΜΩΝ
ΚΑΣΤΟΡΙΑΗΛΙΑΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΓΡΕΒΕΝΑ ΚΙΤΣΙΟΥΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΖΙΚΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ
ΚΟΖΑΝΗ ΠΛΙΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΦΑΡΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΑΡΤΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΡΕΒΕΖΑ ΠΑΠΑΤΡΥΦΩΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΟΝΤΗ ΑΣΠΑΣΙΑ
ΛΕΥΚΑΔΑ ΚΤΕΝΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΡΟΥΣΟΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΑΚΤΥΠΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΛΑΡΙΣΑ ΠΕΤΡΟΛΕΚΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΜΑΓΝΗΣΙΑ ΒΡΑΧΝΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΜΕΛΙΣΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΤΡΙΚΑΛΑ ΜΠΟΜΠΟΚΑ ΜΑΡΙΑ
ΚΑΡΔΙΤΣΑ ΚΟΥΚΟΥΜΤΖΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΥΚΟΥΜΤΖΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ ΛΑΤΤΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΦΩΚΙΔΑΤΖΑΜΤΖΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΦΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΦΘΙΩΤΙΔΑ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΒΟΙΩΤΙΑ ΣΥΡΡΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΕΥΒΟΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Α' ΑΘΗΝΩΝ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΚΟΥΓΚΟΥΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΚΑΛΟΤΙΝΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΣΟΣ ΝΑΠΠΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΑΚΑΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΟΥΜΠΑΦΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΥΦΙΑΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣΧΡΥΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Β' ΑΘΗΝΩΝ (4) ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΕΣΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΔΟΥΣΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ ΜΑΝΤΖΑΡΕΑΣ ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΗ ΣΤΕΛΛΑ ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΣ ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΛΑΤΑΝΙΔΗΣ ΦΩΤΗΣ ΠΟΤΗΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΙΤΣΗΣ ΠΑΝΑΓΟΣ ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΟΥΣΑΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΕΝΤΖΟΣ ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΜΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΕΚΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΕΛΕΝΤΗ ΕΙΡΗΝΗ
Α' ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΙΒΑΝΟΥ-ΠΑΝΕΛΟΥΔΗ ΜΑΙΡΗ ΜΑΛΤΕΖΟΠΟΥΛΟΥ-ΤΖΑΝΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑΝΘΗ
Β' ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΪΡΗ ΡΑΝΙΑ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
ΑΤΤΙΚΗ (2)ΓΚΕΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΧΑΙΑΤΖΙΛΙΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΗΛΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΑΝΔΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ
ΑΡΚΑΔΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΛΑΚΩΝΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ ΜΗΝΑΣ
ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΚΑΡΑΚΙΤΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΒΡΑΧΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΛΕΣΒΟΣ ΧΑΤΖΗΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΧΙΟΣΠΡΩΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
ΣΑΜΟΣΗΛΙΑΔΗΣ ΑΓΙΣ
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΦΥΛΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΡΙΖΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΧΑΝΙΑΧΙΩΤΑΚΗΣ ΣΗΦΗΣ
ΡΕΘΥΜΝΟ ΔΟΥΛΙΑΝΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ ΝΙΚΗΤΑΣ
ΛΑΣΙΘΙΓΡΑΦΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑΝΝΑ

Το πλήρες κείμενο της κεντρικής ομιλίας του κ. Παπαθεμελή προς τους συνέδρους έχει ως εξής:
"Είμαστε εδώ. Όρθιοι και αποφασισμένοι. Αλύγιστοι και ανυποχώρητοι.Επιμένουμε. Είμαστε μια διαφορετική φωνή απ' τις συνηθισμένες. Πιστεύουμε στις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού αυτές πουσφυρηλάτησαν την αυτογνωσία και την ηθική ταυτότητά του. Αυτές με τις οποίες ολαός μας "κράτησε τα κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνεςδιωγμών και άδειων λόγων" (Σεφέρης). Εμείς πιστεύουμε ακόμη στην Ελλάδα και στο μέλλον του λαού της. Υπάρχει σήμερα, αναμφισβήτητα μια πραγματική και δικαιολογημένη για τηνπλειονότητα των σκεπτομένων Ελλήνων αγωνία για το μέλλον του Ελληνισμού.
Επειδή όμως οι σκεπτόμενοι Έλληνες, μέσα και έξω από την Ελλάδα, δενβλέπουν λύση ούτε και ελπίζουν σε κάποια ευνοϊκή εξέλιξη των δημογραφικών,των οικονομικών και πολιτικών δεδομένων στον τόπο μας, έχει δημιουργηθεί καιένας δευτερογενής κίνδυνος: Να εγκαταλείψουμε όλοι κάθε ελπίδα εξυγίανσηςτου συστήματος. Και τούτο διότι οι περισσότεροι πιστεύουν ότι κάθε προσπάθειαδιόρθωσης των καταστροφικών παραγόντων της κοινωνίας μας είναι μάταιη και ότι"δεν γίνεται πια τίποτε" για να σωθεί. Θέλουμε να υπερνικήσουμε και να αντιστρέψουμε αυτό το καταθλιπτικόαίσθημα.
Στοχεύουμε σε μια πνευματική διασύνδεση των Ελλήνων που αγωνιούν.Ανοίγουμε την αυλαία μιας υπερκομματικής συσπείρωσης ομάδων καιπροσωπικοτήτων για την αντιμετώπιση των κινδύνων που ζώνουν σήμερα τοντόπο και το Έθνος ολόκληρο. Αν δεν θέλουμε να μείνουμε στην ιστορία ως η γενιά που χρεώθηκε τηνασυγχώρητη αδιαφορία για τον αφανισμό ενός λαού με τέσσερες χιλιάδες χρόνιαιστορίας και πολιτισμού. Αν θέλουμε να ζήσουν τα εγγόνια μας ακόμη ως Έλληνες και όχι ως μέληκάποιου άλλου έθνους, χρωστούμε να παλέψουμε με πείσμα. Θέτουμε την Δημοκρατική Αναγέννηση, στην υπηρεσία της ανάγκης για τηδημιουργία ενός ευρέος Πατριωτικού Μετώπου.
Μια "Συμμαχία για τηνΕλλάδα". Μια συμμαχία στην οποία χωρούν όλοι όσοι διαπιστώνουν τα αδιέξοδαστα οποία μας έχουν οδηγήσει η πολιτική τάξη της χώρας και οι νεοφιλελεύθερεςεπιλογές της. Μια συμμαχία στην οποία σας καλούμε να συστρατευτήτε. Πρόταση και επιμονή μας ένα υπερκομματικό ψηφοδέλτιο που νααντιπροσωπεύει τον ευρύτερο προοδευτικό, κοινωνικό και πατριωτικό χώρο. Όσοι πιστοί... Τα σημερινά κόμματα της Βουλής κατάντησαν δυνάμεις εθνικήςακινησίας. Αποδεικνύονται άβουλα και ανίκανα να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν μιαστρατηγική αντιστροφής της παρακμής. Αυτό που λέγεται κρίση, η παρακμιακή πορεία του Ελληνισμού είναιχρόνια κατάσταση στη χώρα μας. Η παρούσα οικονομική κρίση είναι το επιπλέονεπιβαρυντικό στοιχείο , η χαριστική βολή. Το σύστημα εξουσίας έχει περιέλθει σε αδιέξοδο.
Οι ευρωεκλογέςμπορούν να σηματοδοτήσουν την πολιτική απάντηση στην κρίση. Ένα έθνος επιβιώνει όσο ανανεώνει τη συνείδηση της αποστολής του.Και συνείδηση αποστολής έχουν μικρά και μεγάλα έθνη που διέπονται απόαδιαπραγμάτευτη αξιοπρέπεια και δυνατή αίσθηση του ανήκειν, αίσθησηταυτότητας, δηλαδή των αξιών ζωής. Οι μεγάλες κρίσεις και οι μείζονες προκλήσεις μπορούν να γίνουνξεκινήματα δημιουργίας και δόξας, όταν λαοί και ηγεσίες αίρονται στο ύψος τηςεθνικής συνεννόησης και ομοψυχίας και συστρατεύονται σε ένα ρωμαλέο όραμαγια την πατρίδα που το υπηρετούν με εθνική αποφασιστικότητα. Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε χρεοκοπία.
Ο δημόσιος βίος, το δημόσιο ήθος και ο δημόσιος λόγος είναι σε τροχιάπαρακμής. Τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα ελέγχουν τους θεσμούς με ταιδιόκτητα εργαλεία που διαθέτουν. Οι πολίτες δεν συμμετέχουν στη λήψη και στην ανάλυση των αποφάσεωνπου τους αφορούν. Η Δημοκρατία διεθνώς και στην Ελλάδα είναι "Δημοκρατίατου θεατή", ορθότερα του τηλεθεατή. Και η κοινωνία, κοινωνία του φαίνεσθαι καιόχι του είναι. Έτσι ο πολίτης είναι χειραγωγούμενος απλός παρατηρητής.
Κυριαρχείαυτό που οι αναλυτές ονομάζουν "τηλεοπτική δικτατορία των μετρίων" με τη"γλώσσα του πλήθους" και την "κολακεία των ενστίκτων". Τα νέα παιδιά, τα παιδιά της Ελλάδας, έχουν πρόβλημα προτύπων πουδεν τους το προσφέρει δυστυχώς ούτε η οικογένεια ούτε το σχολείο. Οι νέοιψάχνουν για όραμα στην πολιτική και το πολιτικό σύστημα με τα σημερινά τουχάλια αδυνατεί να δώσει λύσεις στα αδιέξοδά τους. Είναι ανήμπορο πρωτίστως νατους προσφέρει ένα εύρωστο όραμα. Οι Παραδόσεις του Γένους, η Ορθοδοξία και το σύνολο των ελληνικώναξιών ζωής, που συγκροτούν την ταυτότητα των Ελλήνων και εγγυώνται τηνκοινωνική συνοχή τους, υποβαθμίζονται και θυσιάζονται στο βωμό του φρικτάαποτυχημένου νεοφιλελευθερισμού. Η Εκπαίδευση όσο και η Διοίκηση είναι για κατεδάφιση και ανοικοδόμησηεκ θεμελίων.
Μεγάλοι τομείς της δημόσιας λειτουργίας (Παιδεία, Υγεία, Απασχόληση)αδυνατούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας: Ηφτώχεια και οι ανισότητες πολλαπλασιάζονται. Η ανεργία διογκώνεται. Τοκοινωνικό κράτος με τις ρωγμές στο ασφαλιστικό σύστημα κλυδωνίζεται. Οι νέοι,κατ' εξοχήν αυτοί, αδυνατούν να βρουν μια αντάξια θέση απασχόλησης. Τοδημογραφικό έχει αναδειχθεί σε απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Η ύπαιθροςερημώνεται. Ο αγρότης έχει εγκαταλειφθεί απροστάτευτος. Το περιβάλλονκαταστρέφεται εγκληματικά. Η δημόσια διαφθορά, που σε υγιείς περιόδουςεμφανίζεται μόνο ως εξαίρεση, αφέθηκε να εξελιχθεί σε γενικευμένο δομικόφαινόμενο. Η καλπάζουσα κρίση θέτει σε δεινή περεταίρω δοκιμασία την από καιρόκλυδωνιζόμενη χώρα. Εμείς, η Δημοκρατική Αναγέννηση, δεν αποδεχόμαστε το μοιραίο καιαναπόφευκτο αυτής της κατάστασης. Οι κύριες παθογένειες μας σήμερα είναι: α. Η δημογραφική κατάρρευση. β. Η εξερήμωση της υπαίθρου. γ. Το παρασιτικό πρότυπο επιβίωσης δ. Η βαθιά και εκτεταμένη διαφθορά σε συνδυασμό με την ατιμωρησία. ε. Η μετριοκρατία και μιντιοκρατία. Σ αυτά όλα προστίθενται τώρα η ανασφάλεια του πολίτη και βέβαια όλες οιοδυνηρές πληγές της ύφεσης.
Τις πταίει; Οι ευθύνες του δικομματισμού είναι ασήκωτες. Αβουλία καιανικανότητα των υπευθύνων. Τώρα είναι η ευκαιρία για μια δυνατή τιμωρητικήψήφο του λαού. Είμαστε εδώ για να βροντοφωνάξουμε ότι μπορεί ο λαός αυτόςνα αλλάξει το μέλλον. Το μέλλον αυτού του τόπου. Έχει αποθέματα ψυχικής ισχύος,πολλαπλασιαστές ισχύος. Σε καιρούς παρακμής δεν ρωτάς ποιος οφείλει να σε βγάλει από αυτήνούτε περιμένεις να το κάνει άλλος για σένα. Παίρνεις μόνος σου την ευθύνη καιεξορμάς κάνοντας άλματα, "πιο γρήγορα από τη φθορά". Στην κοινωνία των πολιτών οι πολίτες οφείλουν να είναι ενεργοί πολίτες.Είναι οι τελικοί υπεύθυνοι για τη μοίρα του τόπου γι' αυτό η αποστροφή τουΙσοκράτη: "Το πιο απίστευτο απ' όλα είναι πως εκλέγετε τους ηγέτες σας, όχι όσουςέχουν την ίδια γνώμη μ' εκείνους που μεγάλωσαν την πατρίδα, αλλά όσους σελόγια και έργα μοιάζουν με τους καταστροφείς της". Εσωτερική ασφάλεια Έχει κυριολεκτικά καταρρεύσει. Είναι προκλητική τον τελευταίοκαιρό η αναποτελεσματικότητα των διωκτικών αρχών. Έχουμε μια κατακόρυφηεκτίναξη του κοινού εγκλήματος.
Έχουμε μια δυναμική επανεμφάνιση τηςτρομοκρατίας. Όλα αυτά υποχρεώνουν σε μια εκ βαθέων επανεξέταση λαθώνκαι παραλείψεων, εφησυχασμού και αυτοαδρανοποίησης.Ο κόσμος θέλει την αστυνομία ανθρώπινη, παρούσα και αποτελεσματική. Είναικατεπείγοντα η λήψη γενναίων και τολμηρών μέτρων. Το κράτος πρέπει ναυπάρξει. ʼσυλο + κουκούλα Την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών την καλύπτει η δημοκρατία. Ουδείςαμφισβητεί σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες τις χώρες όπου λειτουργούν οιθεσμοί της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας το δικαίωμα της ακαδημαϊκήςελευθερίας. Η εφαρμογή ωστόσο της ισχύουσας νομοθεσίας θα καθιστούσε περιττήκαι την συζήτηση. Α
υτό που δεν μπορεί να συνεχιστεί είναι το σημερινό χάλι να έχεικαταντήσει το άσυλο, άσυλο εγκληματιών, ναρκοεμπόρων και λοιπώνυπονομευτών της εσωτερικής ειρήνης, που χρησιμοποιούν τον πανεπιστημιακόχώρο για να αποφύγουν τη σύλληψη, ή να καταστρέφουν την δημόσια περιουσίατων ΑΕΙ. Η Πανεπιστημιακή Κοινότητα σχεδόν στο σύνολό της δεν έχει το θάρρος,ούτε της γνώμης, ούτε της δράσης της. Δεν μπορούμε να χαϊδεύουμε τα εγκληματούντα άτομα γιατί το μόνο πουκατορθώνουμε είναι να πολλαπλασιάζουμε το έγκλημα. Η "κουκούλα" δηλαδή κάθε παραλλαγή, ή κάλυψη των χαρακτηριστικώντου προσώπου ώστε να καθίσταται αδύνατη η εντόπιση της ταυτότητας τουσυγκεκριμένου ατόμου πρέπει να θεωρείται έγκλημα. ʼλλες νομοθεσίες όπως π.χ.η γερμανική το προβλέπουν και το αξιοποιούν. Το επιχείρημα ότι οι διωκτικές αρχές δεν καταφέρνουν να συλλάβουν τουςμη κουκουλοφόρους και άρα είναι αλλού το πρόβλημα δεν είναι καταλυτικό.Έτερον εκάτερον. Οικονομία "Ρίζα πάντων των κακών η φιλαργυρία", λέει ο Απόστολος Παύλος.Δηλαδή το κυνήγι του μεγάλου και εύκολου κέρδους χωρίς όρια και χωρίς όρους.Ο αχαλίνωτος νεοφιλευθερισμός που κυριάρχησε δια της παγκοσμιοποιήσεως απότο τέλος της δεκαετίας του '80 είναι ο ορκισμένος εχθρός του κράτους και τωνρυθμιστικών αρμοδιοτήτων του. Το υπονόμευσε, παντί σθένει. Επέλεξετην ασυδοσία των αγορών και την δήθεν αυτορρύθμιση η οποία απέβη τελικώςανίκανη να αποτρέψει τη συντριβή του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Οι ίδιεςαιτίες που οδήγησαν στο κραχ του 1929 μας έφτασαν και στο κραχ του 2009. Οι εξελίξεις σηματοδοτούν την ανάγκη απόρριψης του εγκληματικούυπερφιλελευθερισμού, με την υιοθέτηση της κεϋνσιανής αντίληψης μεικτήςοικονομίας και για την ΕΕ ανατροπής επιτέλους του περιβόητου ΣυμφώνουΣταθερότητας που γεννά αστάθεια αντί για σταθερότητα. Αυτοί που δεν έχουν καμιάν ευθύνη με την κρίση πληρώνουν (για)εκείνους που την προκάλεσαν. Οι αδίστακτοι κερδοσκόποι υπονόμευσαν τηνπραγματική οικονομία, χρεωκόπησαν τους κολοσσούς τους με τα γυάλινα πόδιακαι τώρα ζητούν από το κράτος δηλαδή από τους φορολογούμενους να τους αποζημιώσουν.
Ο μέγας ένοχος είναι η οικονομία του αχαλίνωτου ανταγωνισμού, ή στηνδιατύπωση του Εμμάνουελ Τόντ, του ιστορικού που θεωρείται ο μόνος πουπροέβλεψε την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, το σύστημα των ελευθέρωνσυναλλαγών. Αυτό το σύστημα δεν λογάριασε ποτέ τη συμβολή των μισθών στηνεσωτερική ζήτηση. Είδε τους μισθούς ως βάρος που εμποδίζει την διεθνήανταγωνιστικότητα. Από την πλευρά του ο Ζάκ Ατταλί, στενός άλλοτε συνεργάτης τουΦρανσουά Μιττεράν εντοπίζει το μέγα λάθος των αμερικανικών κυβερνήσεων πουτα τελευταία 30 χρόνια τη μείωση των εισοδημάτων της μεσαίας τάξης αντί να τηναντιμετωπίσουν με επενδύσεις και μέτρα αναδιανομής, εξώθησαν τον κόσμοστον μοιραίο δανεισμό. Οι μεγαλόσχημοι της αγοράς παγκοσμιοποίησαν τηναγορά, αλλά δεν έπραξαν το ίδιο για το κράτος δικαίου. (Οι επισημάνσεις απόπρόσφατη δημόσια συζήτηση της γαλλικής Monde. Εκτενέστερα Μ. Μητσός, ΝΕΑ,31/3/09). Ο νεοφιλευθερισμός αναγορεύει την οικονομία του ανταγωνισμού τάχα"ανθρώπινη ανάγκη". Πρόκειται για κατά συνθήκην ψεύδος. Το ασυγκράτητοκυνήγι του μεγάλου και εύκολου κέρδους από το οποίο διακατέχονται οι αδίστακτοικερδοσκόποι καλλιεργεί έναν γενικότερο ατομικισμό στην κοινωνία και έναν τύποανθρώπου που ιδεώδες του είναι η υλική ευζωϊα και όχι μια κοινωνία αγάπης,δικαιοσύνης και ελευθερίας. Το σημερινό χρεωκοπημένο σύστημα πρέπει να κατεδαφιστεί και ναυψωθεί άλλο που αποστολή του θα έχει την εξυπηρέτηση του κοινωνικού καιδημόσιου συμφέροντος. Έχει δίκιο ο Thomas Friedman όταν γράφει ότι ηπαραγωγή τοξικών ομολόγων και τοξικού αέρα απειλεί σήμερα τη σταθερότηταόλου του πλανήτη.
Ταφόπλακα στον καπιταλισμό - καζίνο ζήτησε από τους G20η Διεθνής Ομοσπονδία Συνδικάτων γιατί αυτός οδηγεί 50 εκατομμύρια (για τηνώρα) στην ανεργία και 200 έκ. στην ακραία φτώχεια. Η ανάγκη για ένα διαφορετικό από τον 30χρονο νεοφιλευθερισμό πρότυποανάπτυξης που αποθέωσε τις ιδιωτικοποιήσεις την απορρύθμιση των εργασιακώνσχέσεων και την αυτορρύθμιση της αγοράς, είναι προφανής. Τα ημίμετρα πουαπεφάσισαν οι G20 δεν θα αγγίσουν ποσώς τα προβλήματα των εκατομμυρίωνφτωχών, ανέργων, εργαζομένων και μικρομεσαίων του πλανήτη.
Ο Ομπάματυπώνει πληθωριστικό δολλάριο. Μετακυλίει έτσι το κόστος στον υπόλοιπο κόσμοκαι στους μέχρι πρότινος ανυποψίαστους Κινέζους που μάζευαν τρισεκατομμύριαδολλάρια στα ταμεία τους με τα οποία χρηματοδότησαν αδρά την αμερικανικήανάπτυξη χωρίς να καταφέρουν ταυτόχρονα να αξιοποιήσουν το πελώριοπλεόνασμά τους για την δική τους ανάπτυξη. Ώριμο κείμενο τα πέντε σημεία της "Διακήρυξης του Λονδίνου" που φέρειτην σφραγίδα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Συνδικάτων: ι) Συντονισμένο διεθνές σχέδιο ανάκαμψης και διατηρήσιμης ανάπτυξης μεεπίκεντρο την απασχόληση (δημόσιες επενδύσεις, ενεργές πολιτικές, ενίσχυσηαδυνάτων, πράσινη οικονομία). 2) Εθνικοποίηση χρεωκοπημένων τραπεζών (όχι προσωρινή πουυποδεικνύει ο Κρούγκμαν) και νέο κανονιστικό πλαίσιο ελέγχου του διεθνούςχρηματοπιστωτικού συστήματος. 3) Συγκεκριμένες δράσεις κόντρα στην μείωση των μισθών ("μισή εργασία,μισή αμοιβή, μισή ζωή") και την ακάθεκτη άνοδο των εισοδηματικών ανισοτήτων.4) Πολιτική ενάντια στην κλιματική αλλαγή. 5) Καινούργιο ρυθμιστικό πλαίσιο για την παγκόσμια οικονομία καιαναδιάρθρωση της λειτουργίας και των στόχων των οργανισμών που υπηρέτησαντο καταρρεύσαν νεοφιλελεύθερο μοντέλο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου,Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παγκόσμια Τράπεζα, αλλά και ο ίδιος ο ΟΗΕ πουδιατείνεται ότι δήθεν ξέρει πως πολεμείται η φτώχεια αλλά δεν την πολεμάει.
Οι ρίζες της βίας έλεγε σοφά ο Μαχάτμα Γκάντι, είναι: "πλούτος χωρίςεργασία", απόλαυση χωρίς συνείδηση, γνώση χωρίς χαρακτήρα, συναλλαγήχωρίς ηθική, επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, λατρεία χωρίς θυσία, πολιτική χωρίςαρχές". Ποιοι όμως από τους G20, ή τους "27" νιώθουν να τους αγγίζει το ήθος τουΜαχάτμα Γκάντι; Στην οικονομία δυστυχώς διαχρονικά το Ελληνικό δημόσιο δαπανάπερισσότερα από αυτά που εισπράττει με τους απαρχαιωμένους εισπρακτικούςκαι ελεγκτικούς μηχανισμούς. Το 2008 εισπράχθηκαν 35% λιγότεροι φόροι. Οι κυβερνήσεις και η παρούσα καταφεύγουν στην εύκολη λύση τουδανεισμού και των εκποιήσεων των ασημικών - ιδιωτικοποιήσεις τις λένε. Η οικονομική κρίση δεν συγκαλύπτεται πια με μεθόδους ¨δημιουργικήςλογιστικής".
Το ΑΕΠ είναι σήμερα στα 246 δισ. €, αλλά το δημόσιο χρέος έχειφτάσει τα 259 δισ. € ενώ από κοντά βρίσκεται και το ιδιωτικό χρέος στα 248 δισ. €.Υπερχρεωμένο Κράτος, υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Χώρια το γεγονός ότιευημερία δεν μπορεί να είναι το πηλίκον ΑΕΠ δια του αριθμού των κατοίκων =κατά κεφαλήν εισόδημα. Επί 15 χρόνια οι πρωτογενείς δαπάνες σε κάθε προϋπολογισμό αυξάνονταιμε ρυθμό κάπου 9,5% και τα έσοδα μόλις 6%. Αυτό σημαίνει ανειλικρινείςπροϋπολογισμοί. Και ελλείμματα που καλύπτονται με δανεισμό, ώσπου να μηνμας δανείζουν, ή να το κάνουν με επαχθέστατους όρους. ʼδικο φορολογικόσύστημα που ελαφρύνει τους έχοντες και επιβαρύνει τους μη έχοντες.Επιδοτήσεις ημετέρων, ανίκανοι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί, αλόγιστεςφοροαπαλλαγές και πλούσια ευρηματικότητα, στη μεγέθυνση τωνεπιχειρηματικών κερδών. Θυμίζουμε ότι κατά την τρέχουσα πενταετία μειώθηκαν οι φόροι τωνΕπιχειρήσεων από 35% στο 25% που σημαίνει απώλεια 1,5 δις. Από τα πρώτα γράμματα της πολιτικής οικονομίας μαθαίνει κανείς ότι ηαντιμετώπισή της επιβάλλει παράκαμψη των ελλειμμάτων. Στον καιρό της ύφεσηςδεν κοιτάς τα ελλείμματα, τα προσπερνάς. Οι θεσμικοί της Κοινότηταςαποφάσισαν την "4ήμερη - τριήμερη εβδομαδιαία" εργασία με ανάλογη περικοπήτων αμοιβών. Σε λίγο με τη "φιλοσοφία" που έχουν θα κόψουν δώρα, άδειεςμεροκάματα. Στις Βρυξέλλες κανείς δεν σκέφτεται να σπάσει τις αλυσίδες του οικτρού"Συμφώνου Σταθερότητας" που έδεσε χειροπόδαρα τις οικονομίες των μικρότερωνιδίως χωρών; Καλά οι ευρωκαπιταλιστές, οι ευρωσοσιαλιστές συνέκδημοί τους ωςπότε θα συμπορεύονται; Τον Ιανουάριο του 2009 η Στατιστική μας υπηρεσία κατέγραψε μείωση τηςβιομηχανικής μας παραγωγής 10.2 % και μείωση εξαγωγών 22%. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής κανένα σοβαρό μέτρο ανακούφισης τωνευπαθών ομάδων του πληθυσμού δεν έχει προωθηθεί. Τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν δεν είναι δίκαια.
Δεν θίγουν φοροδιαφυγή,φοροαποφυγή, φοροκλοπή. Και δεν αγγίζουν τα κέρδη που διανέμουν οιεπιχειρήσεις. Επιβάλλονται σε 128.000 φορολογούμενους κατά κανόνα μισθωτούς πουδεν μπορούν να αποκρύψουν το εισοδήματος από 1.000 ως 5.000 ευρώ εκτακτοχαράτσι. Οι εργαζόμενοι, όσοι έχουν πάνω από 1.700 ευρώ, δηλαδή 7 στους 10,παίρνουν μηδενικές αυξήσεις. Οι φτωχοί στη χώρα μας το 2008 αυξήθηκαν κατά 570.000 και τοπολυδιαφημισμένο "Ταμείο κατά της Φτώχειας" αντί για 500 εκ. έμεινε με τα αρχικά100 εκ και αυτά ανενεργά. Στην αντιμετώπιση της κρίσης είναι εύκολο στους διαχειριστές της ναασχοληθούν με τα συμπτώματα, εφαρμόζοντας βραχυπρόθεσμες θεραπευτικές που θα ανακουφίσουν προσωρινά την κατάσταση, ενώ θα αφήσουνανέγγιχτα τα αίτια. Μία τέτοια επιλογή είναι προφανώς λάθος.
Πρέπει ναυπάρξουν ριζικές λύσεις που θα εξασφαλίσουν τις χώρες από την επανάληψη τουκακού. Η κρίση μπορεί να αναδειχθεί σε ευκαιρία, όταν τα κράτη επιβάλουνθεσμούς ικανούς να εγγυηθούν διαχρονικούς τρόπους διασφάλισης τηςευημερίας των πολλών. Εκείνων δηλαδή που με τον ιδρώτα του προσώπου τουςπαράγουν τον πλούτο των εθνών. Παρακολουθούμε την ένδεια οραμάτων στο κατεστημένο πολιτικό σύστημα.Ξύλινος πολιτικός λόγος, φτώχεια ιδεών μικροπρεπείς αντεγκλήσεις. Στις 7 Ιουνίου οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να κάνουν τη μεγάλη ανατροπήτους καταδικάζοντας τους συμβιβασμένους των κατεστημένων κομμάτων.
Στη δοκιμαζόμενη πατρίδα μας την ώρα που μας περιζώνουν τεράστιαπροβλήματα που απαιτούν λύσεις η ανευθυνοϋπεύθυνη (ανεύθυνη όπωςαισθάνεται και υπεύθυνη όπως οφείλει) πολιτική μας τάξη επιδίδεται σεθεσμοφθόρες αντεγκλήσεις. Σήμερα η ανεργία διογκώνεται, οι φτωχοί εργαζόμενοιπολλαπλασιάζονται, τα χαμηλά εισοδήματα δοκιμάζονται, δανειολήπτεςεκβιάζονται, οι καταναλωτές ρημάζονται απ' τα καρτέλ της αγοράς. Το κράτος αφήνει ασύδοτες τις περιβόητες "εναρμονισμένες πρακτικές"να απομυζούν και την τελευταία ικμάδα του καταναλωτή. Η ακρίβεια είναιέγκλημα όταν τα προϊόντα ανάμεσα στο χωράφι και στο ράφι αυξάνονται έωςκαι 1000%. Επιβάλλεται επανίδρυση της Αγορανομίας και υποχρεωτικό πλαφόν στιςαγορές, ενίσχυση των εποπτικών μηχανισμών και αυστηρές κυρώσεις. Ελληνοτουρκικά Τα πρόσφατα γεγονότα σε συνάρτηση μάλιστα με αυτά που συμβαίνουνστην Κύπρο με τις "απ' ευθείας συνομιλίες" Χριστόφια - Ταλάτ συνιστούν άγριακλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας σε ολόκληρη την περίμετρό μας, μεεμφανή αποτυπώματα πολεμικών ενεργειών. Τα νέα δεδομένα επιβάλλουν εκ βαθέων επανεξέταση της στρατηγικήςκαι των τακτικών μας απέναντι στην ʼγκυρα με τις ακόλουθες ορίζουσες: α) Οι σχέσεις Ελλάδος - Τουρκίας με αποκλειστική υπαιτιότητα της δεύτερηςείναι και θα παραμείνουν άχρι καιρού σχέσεις συγκρουσιακής συνύπαρξης. Δενείναι, ούτε ήταν ποτέ σχέσεις φιλίας και συνεργασίας. β) ʼμεση καταγγελία σε όλα τα διεθνή κέντρα (Συμβούλιο Ασφαλείας,ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΑΣΕ και εί τι άλλο) των τουρκικών επιθετικών ενεργειών για τιςοποίες κρατούμε κλειστό το στόμα μας ως να πρόκειται για ....εθνικό μυστικό. γ) Ενίσχυση και έλεγχος της εθνικοαμυντικής θωράκισης μας.Ξεκαθάρισμα των προβληματικών προμηθειών (Απάτσι, υποβρύχια,ανταλλακτικά κ.λ.π).
Οι εξοπλισμοί έχουν αποτελέσει από καιρό τη μαύρη τρύπατης άμυνας. Αγορές αχρήστων και αναχρονιστικών συστημάτων, άλλων μεπραγματικά ελαττώματα, προκαταβολές λαδωμάτων και λοιπές εγγενείς αδυναμίεςπρέπει να ξεπερασθούν. Μπορούμε χωρίς αύξηση, αλλά με τίμια διαχείριση τωναμυντικών δαπανών να έχουμε το άριστον. δ)Ενεργοποίηση των διεθνών πολιτικοδιπλωματικών ερεισμάτων καιπρωτίστως αποφασιστική παρέμβαση με αξιοποίηση των επωνύμων γνωστώνελληνοαμερικανών χρηματοδοτών Ομπάμα - Χίλαρι Κλίντον. ε) Επαναφρονηματισμός ηγεσίας και λαού. Πολλοί σ'αυτόν τον τόπο έχουνπράξει τα αδύνατα δυνατά για να εμφυτεύσουν ηττοπάθεια και πανικό. Νακαλλιεργήσουν δηλαδή το αποκρουστικό φοβικό μας σύνδρομο.
Αυτό σημαίνειπολιτικοί, ηγέτες γνώμης, ελίτ, εκπαίδευση και κυρίως και πρωτίστως ΜΜΕ πρέπεινα αναστηλώσουν το τραυματισμένο φρόνημα. Κυπριακό Να διακηρύξουμε προς πάσαν κατεύθυνση αυτό που έχουμε ξεχάσει χρόνιατώρα ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα στρατιωτικής εισβολής, εχθρικής κατοχής,παράνομου εποικισμού. Ο αγγλοαμερικανικός παράγων προσπαθεί την επαναφορά τουκατάπτυστου σχεδίου Ανάν με άλλο όνομα και το αυτό περιεχόμενο. Πρέπει νααγωνισθούμε με συνέπεια και συνέχεια γι' αυτό που ονομάζεται ευρωπαϊκή λύση.Λύση που αντανακλά τον Ευρωπαϊκό νομικό και πολιτικό πολιτισμό. Όσα συζητούνται σήμερα στις λεγόμενες "απ' ευθείας συνομιλίες"Χριστόφια - Ταλάτ και πρωτίστως η ίδια πρόταση Χριστόφια για εναλλακτικήπροεδρία, μια Έλληνας και μια Τούρκος, και νομιμοποίηση 50.000 εποίκων είναιεπιεικώς εξωφρενική. Βορειοηπειρωτικό Ο αλβανικός αλυτρωτισμός προωθεί και ενισχύει τα αυτονομιστικά κινήματατων μειονοτήτων που ελέγχει στα Βαλκάνια και προκαλεί αποσταθεροποίηση καιαλλαγές συνόρων.
Η Ελλάδα έχει δικαίωμα και χρέος ΝΑ ΖΗΤΉΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝΑλβανία την παραχώρηση στην εκεί Ελληνική Εθνική Κοινότητα ό,τι η ίδια ζητείγια τους εκτός Αλβανίας Αλβανούς. Αυτό σημαίνει να ισχύσει το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας και φυσικά όλοι οιδιεθνείς κανόνες υπέρ των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Σκοπιανό Η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να προχωρήσει ηενταξιακή διαδικασία των Σκοπίων χωρίς προηγούμενη επίλυση της ονομασίαςτους είναι ενδεικτική της χαλαρότητας με την οποία η Ελλάδα αντιμετωπίζει τοπρόβλημα αφού τα Ελληνικά κόμματα που μετέχουν στις αντίστοιχες ομάδες τουΕυρωκοινοβουλίου δεν δραστηριοποιήθηκαν να περάσουν τις Ελληνικές θέσεις. Οι κλιμακούμενες και αδιάκοπες προκλήσεις της σκοπιανής πλευράς ων ουκ έστιναριθμός δεν ήρκεσαν ως αυτή την ώρα να αναγκάσουν τις Ελλαδικές ηγεσίες,κυβέρνηση και αντιπολίτευση να αναθεωρήσουν την στρατηγική τους απέναντιστον αλαζόνα γείτονα που παριστάνει τον κατ' ευθείαν γραμμή 78 απόγονο τουΜεγάλου Αλεξάνδρου. Πρακτέο: α. Ανακαλούμε την πρόταση για σύνθετη ονομασία καιεπαναφέρουμε σε μηδενική βάση ενδεχόμενη νέα διαπραγμάτευση , δηλαδή στηνπρόταση Κωνσταντίνου Καραμανλή -Ανδρέα Παπανδρέου: ονομασία χωρίς τοΜακεδονία ή παράγωγό του. β. Καταγγέλλουμε την Ενδιάμεση Συμφωνία και έτσι καταργείται η νομικήβάση της προσφυγής των σκοπιανών στη Χάγη. γ. Κόβουμε τις πάσης φύσεως παροχές και διευκολύνσεις. Αυτό πουέγινε χθες με τα 50 εκ. € αλλά δεν έγινε πριν 4 μήνες για τα άλλα 50 εκ. πρέπει ναγίνει για όλες τις παροχές. Μαζεύουμε τις ΔΕΚΟ που είναι εκεί, τους ιδιώτεςεπενδυτές για επαναπατρισμό. Η φαυλεπίφαυλη ηγεσία των Σκοπίων πρέπει νανιώσει στο πετσί της τη δύναμη της Ελλάδος και πόσο εξαρτάται από αυτήν.
Η εξωτερική μας πολιτική ή θα γίνει πράγματι πολυδιάστατη και άραεπωφελής για τα συμφέροντά μας, ή θα παραμείνει μονόπλευρη και δεδομένη ό,τικαι αν μας κάνουν, οπότε θα είναι επιζήμια. Ο νέος πλανητάρχης έρχεται στη γειτονιά μας και απαξιοί να περάσει απότο σπίτι μας. Ουδείς προκάτοχός του διανοήθηκε να μας προσβάλει έτσι. Η επιλογήΟμπάμα ξεκινάει από την, δυστυχώς, ορθή διαπίστωση των συμβούλων του, ότι οιΈλληνες είναι a priori δεδομένοι φίλοι και σύμμαχοι των ΗΠΑ. Οι κατά καιρούςαντίθετες κραυγές τους είναι εντελώς επιφανειακά ξεσπάσματα θυμού, ενώ ταενδότερα της ψυχής τους κυριαρχούνται από έναν φιλοαμερικανικό μαζοχισμό. ʼραεμείς δεν είμαστε ειδικού χειρισμού για τους Αμερικανούς. Μας έχουν στο τσεπάκιτους. Τα δύο τελευταία χρόνια, ιδίως αυτούς τους μήνες, η ʼγκυρα λειτούργησευπερκινητικά προς τη Μ. Ανατολή, το Ιράν και την Αρμενία - ως και αυτήν - καιαυτοπροβλήθηκε ως ο μόνος δυνάμενος να επωμισθεί ηγετικό μεσολαβητικό ρόλοστην περιοχή. Την ίδια περίοδο η απουσία της Ελλάδας από το γίγνεσθαι τουζωτικού αυτού χώρου είναι απίστευτη. Εκ παραδόσεως φιλοαραβικοί καιδιάμεσοι στις σχέσεις της Δύσης με τον αραβικό κόσμο αποξενωθήκαμε καθ'ολοκληρίαν από εκείνους που μας εμπιστεύονταν. Το κενό μας έσπευσε να τοκαλύψει η Τουρκία, αν και οι ʼραβες ήταν άχρι καιρού καχύποπτοι και δύσπιστοιαπέναντί της. Οι διεθνείς σχέσεις, όπως και η φύση μισούν το κενό. Ο Ισραηλινόςομόλογός μου το 1994 μου ζητούσε την διαμεσολάβηση του Ανδρέα Παπανδρέουστον ʼσαντ της Συρίας διότι αυτό που οι Αμερικανοί δεν κατάφεραν, η κυβέρνησήτου πίστευε ότι μπορεί να το καταφέρει μόνο η Ελλάδα με τις ισχυρές προσωπικέςτου σχέσεις Παπανδρέου-ʼσαντ. Οι απόντες στις εξελίξεις δεν υπολογίζονται γενικώς. Θα μπορούσαμενα υπερκεράσουμε την απουσία μας, αν είχαμε ενεργοποιηθεί στην προεκλογικήπερίοδο των ΗΠΑ και διαπραγματευόμασταν με τον Ομπάμα την εκεί εκλογική μαςδύναμη. Περιφρονήσαμε αυτή την πλευρά, ενώ στην πραγματικότητα οι ελληνικήςκαταγωγής Αμερικανοί αυτόν πολυτρόπως στήριξαν αλλά η συνδρομή τουςπροσφέρθηκε δωρεάν. Παλαιά αφέλεια. Ούτε όμως και τις συγκεκριμένεςελληνικές προσβάσεις προς τον Πρόεδρο αξιοποιούμε.
Οι τίμιες διακρατικές σχέσεις βασίζονται στην αμοιβαιότητα. Μπορούμενα την επιβάλουμε, αλλά αυτό προϋποθέτει άλλη στρατηγική από αυτήν πουυιοθετεί η κυβέρνηση, ή το ΥΠΕΞ. Η πολιτική μας τάξη αν θέλει να ωφελήσει τον τόπο πρέπει ναεπανεξετάσει εκ βαθέων τα δεδομένα, παλαιά και καινούργια, της εξωτερικής μαςπολιτικής, όπως διαμορφώνονται και με τη νέα αμερικανική ηγεσία. Κατά την προημερών επίσκεψη της στην ʼγκυρα η Κλίντον δεν απέκρυψε ούτε τα αγαπητικάαισθήματά της, ούτε τους μεγενθυτικούς και παραμορφωτικούς φακούς με τουςοποίους η κυβέρνησή της βλέπει την γείτονα. Κατ' αντιδιαστολή, από τα συμφραζόμενα και τα τεκταινόμενα, είναι ορατήη "ελαχιστοποίηση" της Ελλάδας στην αμερικανική πολιτική συνείδηση. Ουδείςάλλωστε παίρνει στα σοβαρά τους ούτως ή άλλως δεδομένους. Η ʼγκυρα παράγει ασταμάτητα μεγάλη πολιτική. Στην περίοδο τουΨυχρού Πολέμου "πουλούσε" τη γειτνίασή της με την ΕΣΣΔ. Αμέσως μετά, τουςγλωσσικούς και υποτίθεται ιστορικούς δεσμούς με τις χώρες της Υπερκαυκασίας.Τώρα με το Ισλάμ των Αράβων και του Ιράν. Πάντοτε εφευρίσκει "κάτι" ναπουλήσει. Συνήθως πουλά κοπανιστόν αέρα... Ούτε στον πόλεμο του Κόλπου, ούτεστο Ιράκ επέτρεψε στους Αμερικανούς διέλευση από το έδαφός της. Παρά ταύταπαραμένει το χαϊδεμένο παιδί τους. Γι' αυτό η Κλίντον στην ʼγκυρα δεν ανήγγειλετο τέλος της κατοχής του Αττίλα, ως όφειλε, αλλά το τέλος της (υποτιθέμενης)απομόνωσης των Τ/Κ που όμως την επέβαλε ο Αττίλας τους. Η Τουρκία είναι παίκτης. Γεωστρατηγικός παίκτης. Εμείς παθητικοίθεατές.
Για να προσέξουν οι ΗΠΑ την Ελλάδα πρέπει να προχωρήσουμε σεκινήσεις που δίνουν μηνύματα ότι από δεδομένοι γίναμε διαπραγματεύσιμοι. Ξεκίνησε ένα στρατηγικό άνοιγμα Καραμανλή προς τη Ρωσία για τηνενέργεια. Έπρεπε να είχε ήδη ολοκληρωθεί. Αλλά δυστυχώς κόλλησε ακόμα στιςυπογραφές. "Πύργος - Αλεξανδρούπολη" "Σάουθ Στρήμ", δεν έχει μπεί ούτετούβλο. Η Ελλάς βάλλεται στην εδαφική της ακεραιότητα και στα ζωτικά τηςσυμφέροντα και έχει χαίνουσα την πληγή στην Κύπρο. Η παθολογική ταύτιση τηςΟυάσιγκτον με τις τουρκικές επιδιώξεις είναι ό,τι χειρότερο για μας. Οαπογαλακτισμός των ΗΠΑ από τους Τούρκους θέλει κινήσεις πολυδιάστατηςπολιτικής από μας. Ο εμπλουτισμός των Ελληνορωσικών σχέσεων με στρατηγικήςσημασίας δούναι - λαβείν, όπως βάσεις στη Ρωσία με αντάλλαγμα την εγγύησητης εδαφικής μας ακεραιότητας (πρβλ. Τα δύο άρθρα του Β. Μαρκεζίνη, "ΤΟΒΗΜΑ", 22 και 25/2/09) είναι μία απόφαση μεγάλης πολιτικής. Τέτοιες αποφάσεις όμως δεν λαμβάνονται από μικρούς πολιτικούς. Καιεδώ είναι το πρόβλημα....."