«Η επανίδρυση του κράτους» τελειώνει με την καταστροφή του...

Από την ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ http://www.neolaiaitnia.wordpress.com/ «Η επανίδρυση του κράτους» τελειώνει, λοι...

Από την ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
http://www.neolaiaitnia.wordpress.com/

«Η επανίδρυση του κράτους» τελειώνει, λοιπόν, με την καταστροφή του. Ένα κράτος που οργανώθηκε σε πρότυπα της δεκαετίας του 50,ένα κράτος που οικοδομήθηκε στη λογική των κυβερνητικών εξαγγελιών «και ποτάμια θα σας φέρουμε», ένα κράτος που αντιμετωπίζει τους πολίτες του ως ιθαγενείς μοιράζοντας τους καθρεφτάκια ή αλλιώς τριχίλιαρα. Αυτό το κράτος δε μοιάζει ούτε με δημοκρατικό, δεν είναι ούτε ευνομούμενο. Είναι όμως το «νεοδημοκρατικό» κράτος.
Σε αυτά τα 5,5 χρόνια ο ελληνικός λαός έχει υποστεί τα πάνδεινα από μια κυβέρνηση που όμοια της δεν έχει υπάρξει μεταπολιτευτικά. Όμως η αναλγησία, η κυνικότητα και η απαξίωση με την οποία αντιμετωπίζεται το καθετί, έχει και...

τα όρια του. Όρια, τα οποία δεν έχει η κυβέρνηση αυτή.
Το 2007 κάηκε όλη η Ηλεία, (επίσης η Αχαΐα, η Αρκαδία και η Εύβοια) αφανίστηκαν χωριά, πέθαναν άνθρωποι (70 τον αριθμό) και ο τότε υπουργός μιλούσε για τις άγνωστες βουλές του «στρατηγού ανέμου». Το 2007 κάηκε ο Κρόνιος Λόφος και άλλος υπουργός μιλούσε για «κάποια δεντράκια που κάηκαν». Το 2009 έγιναν στάχτη 200.000 και πλέον στρέμματα δάσους στην Αττική, 150 σπίτια και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μίλησε για «περιορισμένες ζημιές». Επιπροσθέτως δε, είπε, «όσο ωραία είναι τα πεύκα , είναι ανασταλτικός παράγοντας στις προσπάθειες κατάσβεσης» . Δεν αποτελεί κουβέντα στο καφενείο αλλά «καφενειακού τύπου» προσέγγιση της καταστροφής, που έγινε όμως στην επίσημη ενημέρωση. Αστειότητες μάλλον δεν αποτελούν οι δηλώσεις αυτές αλλά αποτελούν τη σοβαρή πλευρά μιας κυβέρνησης η οποία χαριεντίζεται επικοινωνιακά από το 2004. Οι σοβαρές ζημιές μάλλον θα υπήρχαν αν η φωτιά προσέγγιζε τη Ραφήνα ή επεκτεινόταν στο Καπανδρίτι...
Ήταν Μάιος, που ο αρμόδιος υπουργός επέκτεινε την Αθήνα προς Ανατολάς ήδη κατά 150.000 στρέμματα (λιγότερα από τις περιοχές που κάηκαν). Ήταν 2003 που ο τότε σκιώδης υπουργός ωρυόταν από βήματος βουλής για τον «δασοκτόνο νόμο», αλλά μετά ως κυβερνητικός παράγων προωθούσε το άρθρο 24. Ήταν 1997, που-με αφορμή τις πυρκαγιές στην Πεντέλη- ζητούσαν- την παραίτηση της κυβέρνησης. Τώρα μιλάνε για μικρής έκτασης ζημιές αφού διέλυσαν πρώτα την πυροσβεστική υπηρεσία μη προσλαμβάνοντας απαιτούμενο προσωπικό (3.500 πυροσβέστες λείπουν) αλλά αγροφύλακες. Μιλάνε για «την κυβέρνηση που βρίσκεται κοντά στους πολίτες» αφού ο πρωθυπουργός έκανε μια βόλτα πάνω από τα καμένα, προφανώς για να δει τι καμένη γη θα παραδώσει. Δηλαδή όταν λαμπάδιαζε η Καλιφόρνια έπρεπε ο Ομπάμα να πάρει ένα απάτσι για να τον δούνε οι Αμερικάνοι προκειμένου να αισθανθούν ανακούφιση και χαρά για τον ηγέτη τους;
Εκτός από τα δάση, τα σπίτια και τις περιουσίες που χάθηκαν, ο ελληνικός λαός έχει και υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια που δεν πρόκειται να χαθούν ποτέ. Είναι πιο επιβεβλημένο από ποτέ να αγωνιστούμε για να διώξουμε αυτά που μας πικραίνουν. Κι αυτή πους μας πικράινει κάθε μέρα είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.