GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Για ένα νέο ουμανισμό...

Από τον Κώστα Λάμπο Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό. Κυρίες και κύριοι, Φίλες και Φίλοι, η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Ν...

Από τον Κώστα Λάμπο
Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό.

Κυρίες και κύριοι, Φίλες και Φίλοι,
η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό εκτιμά πως δεν φτάνουν οι ευχές για μια καλύτερη ζωή και για ένα καλύτερο κόσμο, γιατί αυτές παραπέμπουν τη λύση των προβλημάτων μας σε κάποιες δυνάμεις έξω και πέρα από εμάς τους ίδιους, σε δυνάμεις, δηλαδή, μεταφυσικές και εξουσιαστικές. Χιλιάδες χρόνια όμως τώρα αυτές οι δυνάμεις, που επικαλούμαστε με τις ευχές μας, αντί να καλυτερέψουν τη ζωή των εργαζόμενων που παράγουν τον κοινωνικό και...

τον παγκόσμιο πλούτο, την οδήγησαν στη σημερινή βαρβαρότητα η οποία δεν απειλεί μόνο τον πλανήτη αλλά και τη ζωή μας την ίδια.
Υπάρχει όμως μια σκληρή μοιρολατρική πραγματικότητα την οποία διαμόρφωσαν μεθοδικά όλα τα σκοταδιστικά και τα εξουσιαστικά ιερατεία και μας έχουν κάνει πνευματικούς ευνούχους σε βαθμό που πολλοί από εμάς να πιστεύουμε πως αυτή η βαρβαρότητα είναι η μοίρα μας, πως δεν μπορεί να γίνει τίποτα και πως η ιδέα για την ανοικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου είναι Ουτοπία, δηλαδή απραγματοποίητη και συνεπώς κάθε αγώνας γι’ αυτόν είναι μάταιος.
Η ιστορική πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική και μας διδάσκει πως η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά στην πορεία των κοινωνιών και της ανθρωπότητας και γι’ αυτό αποφασίσαμε αντί για ευχές για το 2010 να σας στείλουμε το συνημμένο κείμενο με θέμα: «Για την έννοια και το ρόλο της Ουτοπίας στην Ιστορία», με την παράκληση να το διαβάσετε και να σκεφτείτε…, κι’ αν έχετε κάτι καλύτερο να προτείνετε μην το κρατάτε για τον εαυτό σας, για να είναι το 2010 μια καλύτερη χρονιά, αντάξια των οραμάτων μας για μια αξιοπρεπή, δημιουργική, πραγματικά δημοκρατική και ειρηνική ζωή όλων των ανθρώπων πάνω στον πλανήτη, χωρίς Φόβο, Πείνα εκμετάλλευση και πόλεμο. Είναι δική μας υπόθεση και μπορούμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο τα πράγματα, φτάνει τις ευχές μας να τις κάνουμε Γνώση, Επίγνωση και Αγώνα για την ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην οικονομία και στην κοινωνία.

2 σχόλια

  1. 31 Δεκεμβρίου 2009 10:23 μ.μ.
    Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (1939-2008)
    «Κράτα γερά μέσα σου τα ζώπυρα της πίστεως που παρέλαβες από τους γονείς σου. Η Ελλάδα είναι η χώρα των μεγάλων αγώνων για την κατίσχυση των μεγάλων ιδανικών. Μην αφήσεις τη χώρα σου να χάσει το χαρακτήρα της και να μετατραπεί σε μάζα ανθρώπων, χωρίς συνείδηση, χωρίς εθνικότητα και χωρίς ταυτότητα. Μέσα σ' αυτή τη μάζα κινδυνεύεις να γίνεις ένα νούμερο, ένας αριθμός, να χάσεις την ελευθερία της προσωπικότητάς σου. Αδελφοί, μείνατε εδραίοι και αμετακίνητοι σε όσα μάθατε και σε όσα επιστώθητε. Μείνατε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά του Γένους. Αυτό είναι το χρέος μας.»

    etherovamon

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. _____________________________________________________________
    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ
    __________________________________________________________
    www.infonewhumanism.blogspot.com
    www.globala.blogspot.com
    www.epithesh.blogspot.com
    ________________________________________________________________
    ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΕΝΘΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ
    Του Κώστα Λάμπου
    prodial21@gmail.com

    Αγαπητέ μου φίλε, σήμερα με το «ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΝΘΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ» με ξάφνιασες αρνητικά και συγκεκριμένα για τους παρακάτω, μεταξύ άπειρων άλλων, λόγους:
    1.Οι θρησκείες γενικά και οι εξουσιαστικές θρησκείες ειδικότερα δεν έχουν, φίλε Γιάννη, σχέση με την αγάπη, γιατί η αγάπη δεν είναι υποκρισία, σκοταδισμός, ψέμα, μίσος, εκμετάλλευση, ρατσισμός, βία, φόβος, πόλεμος, πείνα, θάνατος. Τα θρησκευτικά-εκκλησιαστικά ιερατεία υπηρέτησαν και υπηρετούν τα εξουσιαστικά ιερατεία, όταν δεν μπορούν να ασκούν τα ίδια οικονομική και κοινωνική εξουσία, με τόση απανθρωπιά και βιαιότητα και έγραψαν τις πιό μαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας.
    2. Ο φονταμενταλιστής Χριστόδουλος Παρασκευαϊδης διαπλέχθηκε με όλες τις αντιδραστικές κοσμικές εξουσίες, αναρριχήθηκε χάρη σ' αυτές και γι' αυτό τις υπηρέτησε με 'συνέπεια', σκληρότητα και φανατισμό μέχρι το τέλος της ζωής του. Αγάπησε κομπλεξικά την εξουσία και όλα όσα τη συμβολίζουν, ξεπερνώντας προσχήματα περί 'ιεροσύνης' για να τιμήσει το χουντικό παρελθόν του και να κερδίσει ηγετικό ρόλο στη "Δεξιά του Κυρίου".
    3. Μίσησε όσο κανένας άλλος τη φτώχεια, τον αγώνα για τη γνώση , για την αλήθεια, για την πρόοδο. Μίσησε την επιστήμη και όσους πασχίζουν για ένα νέο Διαφωτισμό και για ένα καλύτερο (επίγειο, γιατί δεν υπάρχει άλλος) κόσμο. Μίσησε , ως πιστός υπηρέτης της κοσμικής εξουσίας που καλύπτεται από τους πέπλους της παλαιάς και κενής-καινής Διαθήκης, όσο κανένας άλλος τις αρχαιοελληνικές ρίζες του ανθρώπινου πολιτισμού και 'δίδαξε ' την υποταγή στους σύγχρονους καίσαρες, με την ελπίδα πως θα τον κάνουν Πάπα, ή Πατριάρχη, αν όχι Κωνσταντινουπόλεως, τουλάχιστον στο Ελλαδιστάν.
    4. Τέλος πάντων, ο Παρασκευαϊδης 'εκοιμήθη', ενώ εμείς οι άλλοι, οι κοινοί θνητοί πεθαίνουμε. Βλέπεις, ακόμα και στο θάνατο , στη "Δημοκρατία της Φύσης", όπου όλα τα όντα είναι ίσα, αυτή η 'φάρα' του μαύρου ιερατείου θέλησε να ξεχωρίζει από το 'ποίμνιο'. Και ξέρεις γιατί; γιατί όσοι 'κοιμούνται' και δεν πεθαίνουν 'αγιάζουν'. Και να μου το θυμηθείς, αργά ή γρήγορα θα τον 'αγιοποιήσουν' τον Παρασκευαϊδη. Μορφωμένος άνθρωπος είσαι και ασφαλώς θα ξέρεις πως αυτά τα 'καραγκιοζιλίκια', κρύβουν ατομικές ματαιοδοξίες 'περί (επίγειας γιατί αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από το 'ποίμνιο', πως δεν υπάρχει άλλη) αθανασίας' και ιερατική πανουργία.
    5. Στις μέρες του η 'ιερή' αγυρτεία ξεδιπλώθηκε σε όλο το μεγαλείο της, για να έχει 'το μαγαζί' πελατεία και να γεμίζουν τα παγκάρια, από τον 'οβολό' των πιστών και από τα εκατομμύρια των κρατικών και των ευρωπαϊκών ταμείων, ανάλογα με το μέγεθος της πολιτικής επιρροής και της πολιτικής χειραγώγησης του πνευματικά λεηλατημένου και
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ http://www.epithesh.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση