Από το http://www.taseis.net/ Από τις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου και εντεύθεν, από τότε που αποκαλύφθηκε το ελληνικό οικονομικό πρό...
Από τις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου και εντεύθεν, από τότε που αποκαλύφθηκε το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα, εξελίσσεται μια ατέλειωτη ακολουθία κερδοσκοπικών πιέσεων και κυβερνητικών πράξεων, στην οποία η πρωτοβουλία διατηρείται σταθερά από τον κύκλο των αγορών. Η κυβέρνηση σε όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφερε ποτέ να προσπεράσει, να υπερβεί και να ακυρώσει τα εφευρήματα και τα επιχειρήματα των αγορών. Τα όποια μέτρα είτε...
λαμβάνονταν καθυστερημένα είτε επιβάλλονταν με το ζόρι, εξαιτίας της κερδοσκοπικής πίεσης.
Πάντοτε μάλιστα προσέφεραν ευκαιρίες αμφισβητήσεων και δημιουργούσαν την εντύπωση της καθυστερημένης και νωχελικής αντίδρασης.
Κάπως έτσι φθάσαμε στο σημερινό σημείο μηδέν, το οποίο ή θα υπερβούμε ή θα βυθίσει τη χώρα σε δεκαετή καθυστέρηση και υποχώρηση.Σε αυτές τις συνθήκες οι τράπεζες λειτουργούν αμυντικά, περιορίζουν την έκθεσή τους σε πιστωτικούς κινδύνους, επιτείνουν και αυτές με την αδυναμία τους το κλίμα της ύφεσης.
Με άλλα λόγια, δεν είναι σε θέση να στηρίξουν, όπως οι περιστάσεις απαιτούν, την υποχωρούσα οικονομική δραστηριότητα.
Υπό αυτές τις συνθήκες και για να μη στεγνώσει η οικονομία οφείλει η κυβέρνηση να διαμορφώσει προϋποθέσεις εισροής και δημιουργίας νέου χρήματος στη δοκιμαζόμενη ελληνική οικονομία.
Μαγικές συνταγές γι΄ αυτό δεν υπάρχουν, ούτε πολλές επιλογές.
Ο ευκολότερος, ταχύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος είναι αυτός της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων μέσω δημοσίων έργων, ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας.
Μεγάλα κατασκευαστικά έργα μέσω συμβάσεων παραχώρησης σε ισχυρούς διεθνείς ομίλους, όπως και ιδιωτικοποιήσεις σε κρίσιμες εμπορικές ζώνες, που θα επέτρεπαν και την ανάδειξη της σχολάζουσας κρατικής περιουσίας, θα μπορούσαν να προσφέρουν το ζητούμενο νέο χρήμα στην οικονομία και μέσω αυτού να δώσουν αναπτυξιακή πνοή σε τούτη την τόσο δύσκολη για την πορεία της οικονομίας εποχή.
Όλες οι αντιστάσεις της Μεταπολίτευσης θα τεθούν υπό αίρεση και αμφισβήτηση, η ίδια η πορεία της ελληνικής κοινωνίας θα κριθεί αναθεωρητέα και θα αναγκασθεί να αποδεχθεί πειθαρχίες που μέχρι πρότινος είτε δεν αναγνώριζε είτε δεν ήθελε να εφαρμόσει.
Ο τύπος της διακυβέρνησης επίσης δεν μπορεί παρά να αλλάξει. Για να γίνει αποδοτική, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας εποχής οφείλει να οργανωθεί αντιστοίχως, να πλαισιωθεί από έμπειρα στη διοίκηση πρόσωπα και να αποκτήσει μεθοδικότητα, αποτελεσματικότητα και επιχειρησιακή ικανότητα.
.jpg)