Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης Υπάρχουν πράγματα στην πολιτική σκέψη που δεν τ’ αγγίζει κανείς διότι θεωρούνται ταμπού. Ένα από αυτά είναι...
Υπάρχουν πράγματα στην πολιτική σκέψη που δεν τ’ αγγίζει κανείς διότι θεωρούνται ταμπού. Ένα από αυτά είναι και το καθολικό δικαίωμα ψήφου στη δημοκρατία, που θεωρητικά εκφράζει τη λαϊκή βούληση, η οποία, τυπικά τουλάχιστον, εκδηλώνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Το καθολικό δικαίωμα ψήφου, ο σημαντικότερος, όπως λέγεται, πυλώνας της δημοκρατίας, στην πράξη και στην ουσία του, αυτοαναιρείται από μόνο του. Διότι, όσο ενάρετος κι αν είναι ένας κυβερνήτης, αν δεν ελέγχεται απ’ το Δήμο, απ’ το λαό ο οποίος του δίνει την...
εντολή να τον κυβερνήσει, σύντομα θα ολισθήσει προς την αλαζονεία και εμείς σαν λαός έχουμε πικρή εμπειρία από τέτοιους ηγέτες. Από την άλλη, εντέλλομαι από τον λαό σημαίνει, υλοποιώ αποκλειστικά τη βούληση εκείνων που καλούμαι να κυβερνήσω και όχι τη δική μου αυθαίρετη βούληση. Σήμερα, ζούμε το παράδοξο, να έχουμε μια κυβέρνηση, η οποία αφού πήρε την τη στιγμιαία εντολή του λαού με ψεύδη, την εκλαμβάνει σαν μια εν λευκώ εξουσιοδότηση, σαν δικαίωμα να επενεργεί πάνω στη λαϊκή βούληση σαν την απόλυτη εξουσία του αλαζόνα ηγέτη-δεσπότη, ο οποίος ισχυρίζεται πως ξέρει καλύτερα από εμάς το συμφέρον μας. Το ερώτημα είναι, σε τι διαφέρει ο τρόπος διακυβέρνησής της από την ιδανική πολιτεία του Πλάτωνος. Σε αντίθεση μάλιστα με τους σημερινούς ηγέτες-«δημοκράτες», ο Πλάτων πίστευε τουλάχιστον πως οι «ανιδιοτελείς και δίχως φιλαυτία ηγέτες», θα ήταν οι εκλεκτοί των εκλεκτών, οι οποίοι θα είχαν διαπαιδαγωγηθεί και εκπαιδευτεί ειδικά γι αυτόν τον σκοπό και εκτός των άλλων θα τους είχε απαγορευτεί να έχουν προσωπική ιδιοκτησία για να μην ολισθήσουν στη διαφθορά.
Ο κατ’ εξοχήν κλασικός οικονομολόγος του φιλελευθερισμού, ο βρετανός φιλόσοφος και πολιτικός Τζον Στιούαρτ Μιλ, υποστήριζε, πως το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι θα έπρεπε να δίνεται στους πολίτες μετά από κάποιο τεστ γνώσεων ή να τεκμηριώνεται με κάποιες βασικές σπουδές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πίστευε, πως για να μην νοθεύεται η έκφραση της λαϊκής βούλησης στη δημοκρατία, «θα πρέπει οι πολίτες να είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τα υπέρ τους από τα κατά τους». Θα έπρεπε να έχει ισχύ στην πράξη, ο άγραφος κανόνας που λέει: «μην προσπαθήσεις να πείσεις κάποιον να πάει κόντρα στο συμφέρον του», κάτι που δεν συμβαίνει στην πράξη και δεν χρειάζεται να μας το πει καμία μελέτη ή επιστημονική έρευνα. Ενώ η πλειοψηφία των πολιτών είναι οι εργαζόμενοι, βουλευτής συγκεκριμένου κόμματος, που κατεβαίνει μάλιστα στην Β΄ Αθήνας, κατ εξοχήν περιοχή εργαζομένων, βγαίνει ευθαρσώς στην Βουλή και διακηρύττει επανειλημμένως πως «οι εργοδότες είναι οι μόνοι διωκόμενοι στην Ελλάδα», σίγουρος πως οι εργαζόμενοι οπαδοί του θα τον υπερψηφίσουν. Με την ίδια λογική, το κυβερνών κόμμα των μη προνομιούχων, πέρασε στην βουλή μια σειρά από νόμους κατά των μη προνομιούχων και υπερψήφισε το μνημόνιο. Σ’ αυτήν ακριβώς τη διαπίστωση, του ότι δηλαδή οι περισσότεροι μη προνομιούχοι «συγχέουν το συμφέρον τους με την καταδίκη τους», στηρίζεται η αλαζονεία της εκάστοτε εξουσίας.
Λίγο πριν πεθάνει, είχε πει ο Αϊνστάιν :«η εξουσία των ηλιθίων είναι αδιαμφισβήτητη, διότι είναι τόσοι πολλοί και η ψήφος τους μετράει όσο και η δική μας». Μπορεί να είναι μια αρκετά αλαζονική θέση, έχει όμως τη δική της «χάρη και γοητεία».
Πριν αρκετό καιρό, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πρότεινε να δοθεί το δικαίωμα της ψήφου και σε νέους από 16 ετών και άνω. Αντέδρασαν τα κόμματα εκείνα που στηρίζονται στη διαπίστωση ότι πολλοί συγχέουν το συμφέρον τους με την καταδίκη τους και τα οποία γνωρίζουν ότι το ποσοστό αυτό είναι μηδαμινό στους νέους.
Με ποια λογική μια γιαγιά και ένας παππούς, που πριν πάνε να ψηφίσουν συμβουλεύονται τον παπά της ενορίας ή τον παράγοντα του οικογενειακού συναφιού, έχουν καλύτερο και πιο ώριμο κριτήριο από έναν νέο 16 ετών;
Με ποια λογική, ένας υπερήλικας με άνοια ή ακόμη και δίχως, που βρίσκεται λίγα βήματα πριν την αναχώρηση για τον άλλο κόσμο, μπορεί να αποφασίζει για το μέλλον του και όχι ένας νέος 16 ετών που έχει όλο το μέλλον μπροστά του;
Βάσει ποιας λογικής, ένας μοναχός που δεν ενδιαφέρεται καν για τον επίγειο κόσμο αλλά μόνο για τον άλλον, τον άκτιστο, δικαιούται να αποφασίζει για το πώς θα κυβερνηθούν οι άλλοι, όλοι οι νέοι 16 μέχρι 18 ετών;
Βάσει ποιας λογικής δικαιούται να ψηφίζει ένας αλλοδαπός (υπόψιν είμαι υπέρ του να ψηφίζουν και οι αλλοδαποί με προϋποθέσεις) που δεν γνωρίζει πολλά πράγματα και δεν ενδιαφέρεται να μείνει για καιρό στη χώρα μας και δεν δικαιούται να ψηφίζει έναν νέος, ακόμη και 15 ετών για αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον του;
Η κοινοβουλευτική-αντιπροσωπευτική δημοκρατία δίχως δημοψηφίσματα σε βασικά θέματα που σχετίζονται άμεσα με το μέλλον μας, είναι δημοκρατία μόνο στα χαρτιά και αυτό βολεύει τους δήθεν δημοκράτες, που στηρίζουν τη δύναμή τους στην αφέλεια των πολλών.
Αυτά όλα σαν απλές σκέψεις προς συζήτηση με τον κίνδυνο να κατηγορηθώ σαν ελιτιστής ή ακόμη και ρατσιστής.
Είμαι αυτός που βγαίνοντας από τη σχολή πήρα πρώτο μισθό 800 μεικτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι αυτός που στα 22 έριχνα με πυροβόλο έκανα πτώση με αλεξίπτωτο ,έκανα κατάδυση, οδηγούσα άρμα ελικόπτερο φρεγάτα τζετ και πάλι ήμουν υπεύθυνος και για άλλους εκτός από εμένα.
Είμαι αυτός που κάθε 2-3-4-5-6 χρόνια όπου γης και πατρίς.
Είμαι αυτός που ΠΟΤΕ δε ζήτησε αύξηση.
Είμαι αυτός που ποτέ δεν σταμάτησε να δουλεύει.
Είμαι αυτός που ήμουνα μόνος μου σε μια βραχονησίδα με μόνη ασπίδα την πατρίδα και πάλι με έβριζες.
Είμαι αυτός που τραβάει 8g και διαλύει μέση και αυχενα,που πέφτει από τα 1200 ποδιά και μετά από 800 άλματα δεν έχει γόνατα, που έχει χάσει την ακοή του μετά από 500 βολές στο αρμα,που καταδύεται σε ένα κομμάτι σιδερό στα 800 πόδια, που ταξιδευει με φουρτουνα σε ολο το Αιγαιο.
Είμαι αυτός που δεν παίρνει υπερωρίες.
Είμαι αυτός που κατηγορείς για μισθοφόρο
Είμαι αυτός που πλήρωνε τόσα χρόνια εισφορές για να του πουν ότι το ταμείο του δεν έχει λεφτά.
Είμαι αυτός που δεν έχει ωράριο.
Είμαι αυτός που βρίζεις και λες καραβάνα, που μου χρεώνεις ακόμα τη χούντα μετά από 43 χρόνια, που δεν με θες αλλά θα είμαι εκεί όταν με χρειαστείς.
Είμαι αυτός που έχω σκοτωθεί εν ώρα υπηρεσίας κυνηγώντας τον "φίλο" προσπαθώντας να εφαρμόσω αυτά που εσύ έχεις διατάξει αλλά δεν εφαρμόζεις.
Είμαι αυτός που εδώ και χρόνια κοσμείς με επίθετα όπως "καραβάνας" "βολεψακιας" "κηφήνας" και εγώ δεν σου απαντώ.
Είμαι αυτός που όταν κάνει λάθος δεν διορθώνεται αλλά σκοτώνεται κόσμος άρα δεν έχω περιθώρια για λάθη.
Είμαι αυτός που στην πλάτη του ξοδεύονται δις για εξοπλισμούς αλλά εγώ δουλεύω σε άθλιες συνθήκες και με απαρχαιωμένο εξοπλισμό.
Είμαι αυτός που φοράει τη σημαία του με περηφάνια στο μπράτσο και τη σηκώνει σε μέρη μακρινά για να μπορείς εσύ να πας για μπάνιο και διακοπές και εσύ της βάζεις φωτιά και την πατάς.
Είμαι αυτός που εσύ πληρώνεις και γι'αυτο σου δίνω τα καλύτερα μου χρόνια και τη ζωή μου ακόμα.
Είμαι μανά, πατέρας, γιος, κόρη, αδερφός, αδερφή σου.
Αυτός είμαι.
ΟΥ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΩ ΟΠΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑ
Ότι και αν λες εσύ.....
Για αυτούς που χάθηκαν και αυτούς που φυλάνε τις Θερμοπύλες.
Είμαι αυτός που βγαίνοντας από τη σχολή πήρα πρώτο μισθό 800 μεικτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι αυτός που στα 22 έριχνα με πυροβόλο έκανα πτώση με αλεξίπτωτο ,έκανα κατάδυση, οδηγούσα άρμα ελικόπτερο φρεγάτα τζετ και πάλι ήμουν υπεύθυνος και για άλλους εκτός από εμένα.
Είμαι αυτός που ΠΟΤΕ δε ζήτησε αύξηση.
Είμαι αυτός που ποτέ δεν σταμάτησε να δουλεύει.
Είμαι αυτός που ήμουνα μόνος μου σε μια βραχονησίδα με μόνη ασπίδα την πατρίδα και πάλι με έβριζες.
Είμαι αυτός που τραβάει 8g και διαλύει μέση και αυχενα,που πέφτει από τα 1200 ποδιά και μετά από 800 άλματα δεν έχει γόνατα, που έχει χάσει την ακοή του μετά από 500 βολές στο αρμα,που καταδύεται σε ένα κομμάτι σιδερό στα 800 πόδια, που ταξιδευει με φουρτουνα σε ολο το Αιγαιο.
Είμαι αυτός που δεν παίρνει υπερωρίες.
Είμαι αυτός που κατηγορείς για μισθοφόρο
Είμαι αυτός που πλήρωνε τόσα χρόνια εισφορές για να του πουν ότι το ταμείο του δεν έχει λεφτά.
Είμαι αυτός που δεν έχει ωράριο.
Είμαι αυτός που βρίζεις και λες καραβάνα, που μου χρεώνεις ακόμα τη χούντα μετά από 43 χρόνια, που δεν με θες αλλά θα είμαι εκεί όταν με χρειαστείς.
Είμαι αυτός που έχω σκοτωθεί εν ώρα υπηρεσίας κυνηγώντας τον "φίλο" προσπαθώντας να εφαρμόσω αυτά που εσύ έχεις διατάξει αλλά δεν εφαρμόζεις.
Είμαι αυτός που εδώ και χρόνια κοσμείς με επίθετα όπως "καραβάνας" "βολεψακιας" "κηφήνας" και εγώ δεν σου απαντώ.
Είμαι αυτός που όταν κάνει λάθος δεν διορθώνεται αλλά σκοτώνεται κόσμος άρα δεν έχω περιθώρια για λάθη.
Είμαι αυτός που στην πλάτη του ξοδεύονται δις για εξοπλισμούς αλλά εγώ δουλεύω σε άθλιες συνθήκες και με απαρχαιωμένο εξοπλισμό.
Είμαι αυτός που φοράει τη σημαία του με περηφάνια στο μπράτσο και τη σηκώνει σε μέρη μακρινά για να μπορείς εσύ να πας για μπάνιο και διακοπές και εσύ της βάζεις φωτιά και την πατάς.
Είμαι αυτός που εσύ πληρώνεις και γι'αυτο σου δίνω τα καλύτερα μου χρόνια και τη ζωή μου ακόμα.
Είμαι μανά, πατέρας, γιος, κόρη, αδερφός, αδερφή σου.
Αυτός είμαι.
ΟΥ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΩ ΟΠΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑ
Ότι και αν λες εσύ.....
Για αυτούς που χάθηκαν και αυτούς που φυλάνε τις Θερμοπύλες.
@ 16 Ιουλ 2010 9:04:00 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΣΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ , ΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΕ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΑΛΛΟΥ ( ΟΙΚΟΔΟΜΗ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ) ...
Το αναπάντητο ερώτημα είναι: ποιοι θα είναι αυτοί οι «ανιδιοτελείς και δίχως φιλαυτία ηγέτες» και ποιος θα τους κρίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφή///////////////////////////////
Kε Πιστοφίδη,τελικά γράφτηκε ότι
η κότα έκανε τό αυγό.
"Τήν εποχή πού βιώνεις,από αυτή
τού Κρό-Μανιόν μέχρι τού σύγχρονου
ανθρώπου,ισχύει τό ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ.''
δΈΝ ΣΥΝΕΧΊΖΩ γιατί έγραψα 3φορές
από 50 αράδες καί τό δίκτυο
καταρρέει.Βαρέθηκα.
Αναστάσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή@16 Ιουλ 2010 9:04:00 μ.μ.
Είσαι αυτός που περνάει από την παράνομη χαρτοπαιχτική λέσχη δυο φορές τη βδομάδα για να τον χαρτζηλικώσουν.
Είσαι αυτός που πουλάει προστασία στα στριπτιζάδικα και στα μπουρδέλα.
Είσαι αυτός που την πρώτη φορά που χρειάστηκα, ήρθε με καθυστέρηση δυο ημερών να πάρει αποτυπώματα.
Είσαι αυτός που την δεύτερη και τελευταία φορά που χρειάστηκα, όχι μόνο δεν βρήκε αυτούς που αποπειράθηκαν να με κλέψουν, αλλά αντίθετα με επέπληξε που τους περιποιήθηκα δεόντως.
Είσαι αυτός που απέτυχε να γίνει εισπράκτορας κι έγινε αυτό που είσαι.
Είσαι αυτός ο χέστης, που έσπευσε να εξασφαλίσει τον εαυτό του στο δημόσιο, παρά το αίσχος της δουλειάς που κάνει, από δειλία για την ζωή και τα ρίσκα της.
Είσαι αυτό το βλαχαδερό που νομίζει ότι κάτι έγινε επειδή φοράει το μηδενικό στον εγκέφαλο και στο πηλήκιο.
Είσαι αυτός που αρνείται την δουλειά του επειδή δήθεν δεν είναι δική του αρμοδιότητα.
Είσαι αυτός που προσκυνάει σαρδέλες, σώβρακα και φανέλες.
Είσαι αυτός που καθημερινά παραβαίνει νόμους και σύνταγμα.
Είσαι αυτός που δέρνει συνταξιούχους για να βγάλει τα προς το ζην.
Είσαι το μούσκουλο των Τσουκάτων και των Βατοπεδινών.
Είσαι ο φύλακας των κλεμμένων.
Είσαι αυτός που βρομάει γουρουνίλα.
Είσαι αυτός που πουλάει την ηρωίνη.
Είσαι αυτός που εν ψυχρώ, πυροβόλησε και σκότωσε τον Αλέξη.
Είσαι αυτός που όταν χρειαστεί να δουλέψει πραγματικά, θα πεθάνει από ασιτία λόγω βλακείας, αλαζονείας και ανικανότητας.
Είσαι αυτός που ζει κλέβοντας και ρωτάει τους άλλους, όλους τους άλλους, αν κλέβουν.
Είσαι αυτός που όταν πια δεν θα υπάρχει, θα έχει ξεβρομίσει ο τόπος.
Είσαι ένα σκατό, κηφήνας της κοινωνίας μας.
Είσαι ένα επιβλαβές παράσιτο, ζιζάνιο, κηφήνας, γουρούνι - μπάτσος - δολοφόνος.
Αυτό είσαι.
Και τα όπλα που εγώ σου αγόρασα για την προστασία σου και τώρα στρέφεις εναντίον μου, βάλτα στο κώλο σου, να μη στα βάλω εγώ!
Υπογραφή:
Ενας πολίτης που σαλτάρει όταν διαβάζει σταγονίδια.
Αναστάση,
ΑπάντησηΔιαγραφήείχα καιρό να διαβάσω κάτι από τους υπέροχους γρίφους σου που λένε πολλά. Ελπίζω μερικές μέρες πριν την πρόταση Σάλα να είχες ρίξει όλα τα λεφτά στις μετοχές της Πειραιώς ή του ΤΤ, ή δεν ήσουν στην παρέα που είχε την πληροφορία;
Αλέξανδρος Πιστοφίδης