Η ελληνική ναυτιλία...

Από το http://athinairadio.wordpress.com/    H Ελληνική ναυτιλία-Eπαγγελματική επιλογή και η κοινωνία της (έλλειψης) πληροφορίας Αν υπάρχε...

Από το http://athinairadio.wordpress.com/  

H Ελληνική ναυτιλία-Eπαγγελματική επιλογή και η κοινωνία της (έλλειψης) πληροφορίας
Αν υπάρχει ένας επαγγελματικός χώρος εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας που προσφέρει δυνατότητες ταχείας ανέλιξης αλλά και εμπειρίες ζωής, αυτός είναι η Ναυτιλία μας.
Στην πορεία όσων από εμάς είχαμε την τύχη να βρεθούμε στον χώρο, προστίθενται συνεχώς (;) μελλοντικοί συνάδελφοι όπως απόφοιτοι λυκείου που θα κατευθυνθούν στις Ναυτικές Σχολές, πτυχιούχοι ναυτιλιακών τμημάτων πανεπιστημίων και αξιωματικοί Εμπορικού ναυτικού που "αφήνουν" την θάλασσα για τα γραφεία.
Παρά τις δεδομένες διαφορές τους -ώς κατηγορίες επαγγελματιών- και τις...

ακόμα πιο δεδομένες , ανα χρονική στιγμή , διαφορετικές δυνατότητες και αφετηρίες τους, υπάρχει ένα κοινό σημείο: διάθεση για προσφορά και πρόοδο. Αυτοί , οι νύν και μελλοντικοί συνάδελφοι , είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της ελληνικής ναυτιλίας σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη παγκοσμίως. Το ανθρώπινο δυναμικό.
Κάθε μια από τις παραπάνω κατηγορίες θέτει διαφορετικά ερωτήματα και αναζητά ανάλογες απαντήσεις ώστε να πάρει αποφάσεις, να καθορίσει τον τρόπο δράσης και εν' τέλει να αποφασίσει για πώς και πού μπορεί να φτάσει.
Η πληροφορία για το πως μπορεί κάποιος να ασχοληθεί με την ναυτιλία (γενικά) είναι το θήραμα και οι υπόλοιποι οι επίδοξοι θηρευτές. Έχουν όμως δύσκολο έργο.
Το διαδίκτυο με φράσεις/κλειδιά "ναυτική εκπαίδευση", "συνθήκες διαμονης σε εμπορικό πλοίο" ή "συνθήκες διαβίωσης σε σχολές εμπορικού ναυτικού" ή "εργασία σε ναυτιλιακό γραφείο" (δοκιμάστε όποιο θέλετε), δίνει πλήθος άχρηστων άρθρων , εξαγγελιών (sic) , υποσχέσεων και σχέδια νόμων, πεπαλαιωμένων (κυρίως) διαδικτυακών ιστοτόπων και τελικά τίποτα ουσιαστικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρακτικά απο τους..απογοητευμένους κηνυγούς!
Εξαίρεση αποτελούν ορισμένα φόρουμ , λιγότερο και περισσότερο αξιόπιστα που δεν αρκούν να καλύψουν το τεράστιο κενό και σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργούν σύγχιση.
Εξαίρεση αποτελούν επίσης και οι τηλεοπτικές διαφημίσεις. Τόσο φτωχές και ελάχιστες όμως που καταλήγουν να κρύβουν το μεγαλείο της Νο.1 βιομηχανίας που διαθέτει αυτή την στιγμή η μικρή μας Ελλάδα. Νο.1 βιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο, παρακαλώ.
Μετά από τέτοια απογοητευτικά αποτελέσματα αναζήτησης , είναι ποτέ δυνατόν να αναρωτιόμαστε ειλικρινά γιατί όλο και λιγότεροι επιλέγουν τον ναυτιλιακό κλάδο για να σταδιοδρομήσουν;
Η ναυτιλία , για να πετύχει κάποιος, απαιτεί σκληρή δουλειά, επιμονή και υπομονή , συνείδηση του τι στόχο καλείται να υπηρετεί και συναίσθηση της ευθύνης.
Ως αντάλλαγμα του παρέχεται προοπτική, εμπειρίες, επικοινωνία, μόρφωση και επιμόρφωση, καθιέρωση και εικόνες μοναδικές. Του παρέχονται διεξόδοι και φυσικά ικανοποιητικός μισθός. Μια καριέρα χωρίς "ταβάνι".
Αυτή , την ναυτιλιά της προοπτικής, επιβάλλεται επιτέλους να την προβάλλουμε , να την κάνουμε σημαία (όχι ευκαιρίας) άν θέλουμε -πάντα ειλικρινά- η ελληνική ναυτική και ναυτιλιακή παράδοση να μην φτάσει να είναι μια ανάμνηση άλλα κομμάτι της καθημερινότητάς μας.