Περί αυτοκριτικής...

Γράφει ο Παπα - Ηλίας Υφαντής http://papailiasyfantis.wordpress.com/    Το προηγούμενο, περί «ΑΝΤΙ-Χριστουγέννων», κείμενο του γερουσιασ...

Γράφει ο Παπα - Ηλίας Υφαντής
http://papailiasyfantis.wordpress.com/
  

Το προηγούμενο, περί «ΑΝΤΙ-Χριστουγέννων», κείμενο του γερουσιαστή της Ν. Καρολίνας DavidDuke, σχολιάστηκε ποκιλοτρόπως.
Από τα σχόλια ξεχώρισα να σχολιάσω, με τη σειρά μου, δύο:
Το πρώτο είναι το «περί αυτοκριτικής» των χριστιανών:
Ασφαλώς και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τον τρόπο, με τον οποίο οι «Χριστιανοί» κατάκτησαν τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική. Εξολοθρεύοντας με τα πυροβόλα τους όπλα τους τοξοβόλους Ινδιάνους.
Ούτε τι έγινε στο απώτερο παρελθόν με τους σταυρωτές των Αράβων και του Βυζαντίου σταυροφόρους. Ή με την Ιερη Εξέταση, Με την οποία εξόντωναν τους αιρετικούς και τους Εβραίους.
Κι ακόμη την αλληλεγγύη το χριστιανικού κατεστημένου με τα πολεμικά και οικονομικά εγκλήματα και την βαρβαρότητα του καπιταλιστικού κατεστημένου σε βάρος της σύγχρονης ανθρωπότητας.
Ή τις αρνητικές πλευρές της κατεστημένης Εκκλησίας σε...
 όλες της τις αποχρώσεις. Και την προκλητικά αδιάφορη στάση της απέναντι στους πάσχοντες και αδικούμενους λαούς και ανθρώπους.
Που σημαίνει ότι οι χριστιανοί, προτού ρίξουν το λίθο του αναθέματος εναντίον κάποιων άλλων οφείλουν να κάμουν τον αυτοέλεγχό τους. Και να μετανοήσουν για τις δικές τους αβελτηρίες.
Και όχι βέβαια ετεροχρονισμένα. Όπως κάνουν οι παπικοί σχετικά με τα εγκλήματα των σταυροφόρων. Αλλά έμπρακτα. Και μάλιστα για τις τωρινές τους ραδιουργίες και τα εγκλήματα τους.
Κάτι, που, όπως όλα δείχνουν, δεν φαίνονται να έχουν την παραμικρή διάθεση να το πράξουν.
Και, εν τοιαύτη περιπτώσει, τίθεται το ερώτημα:
Πώς νομιμοποιούνται να ασκούν κριτική σε κάποιους άλλους, που, ενδεχομένως, κάνουν τα ίδια και χειρότερα;
Σίγουρα δεν νομιμοποιούνται, όταν το κάνουν εξ ονόματος του-εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντος-χριστιανικού κατεστημένου.
Νομιμοποιούνται όμως απόλυτα να το κάμουν εν ονόματι του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας του Χριστού. Και νομιμοποιούνται από κάθε πλευρά. Και για όλα τα προβλήματα της κοινωνίας των ανθρώπων.
Κι ας υποστηρίζουν κάποιοι ότι έργο της Εκκλησίας είναι η ενασχόλησή της με τη μεταθανάτια τύχη των ανθρώπων. Και πάντα μέσα στους τέσσερις τοίχους των ναών. Και όχι η μέριμνά της για τα εγκόσμια. Που είναι-υποτίθεται-στην αποκλειστική αρμοδιότητα των-κατά κανόνα- απατεώνων της πολιτικής.
Αφορισμούς, που διατυπώνουν κάποιοι απ' αυτούς, που ενοχλούνται απ' τον λόγο της αλήθειας και της δικαιοσύνης, που εκπέμπει το Ευαγγέλιο.
Επειδή ακριβώς το φοβούνται. Δεδομένου ότι είναι ισχυρότερο απ' τους οποιουσδήποτε πυρηνικούς και ηλεκτρονικούς εξοπλισμούς και μηχανισμούς, που διαθέτουν οι σύγχρονοι δολοφόνοι των λαών. Και ιδιαίτερα η διεθνής μαφία των τοκογλύφων.
Και το δυστύχημα, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι, ενώ οι καταχθόνιοι και αδυσώπητοι εχθροί του Ευαγγελίου γνωρίζουν την καταλυτική και ακαταγώνιστη δύναμή του, φαίνεται να την αγνοούν οι. λεγόμενοι, χριστιανοί..
Οι οποίοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η μοναδική διέξοδος απόδρασης από το κρεματόριο των τοκογλύφων είναι η εδώ και τώρα επιστροφή στην κοινωνική δικαιοσύνη του Ευαγγελίου.
Ειδάλλως είναι υποχρεωμένοι να βουλιάζουν στα ολοένα και βαθύτερα μεσάνυχτα του τοκογλυφικού μεσαίωνα.
Στα οποία η πορεία θανάτου θα φωτίζεται απ' τις πυρές, που θα ανάβουν οι ιεροεξεταστές του Μαμωνά.
Το δεύτερο σχόλιο, που θέλω να σχολιάσω, προέρχεται από κάποιον «Ανώνυμο», ο οποίος στην ανάρτηση των «ΑΝΤΙ-Χριστουγέννων» από το press.gr προειδοποιεί ότι όποιος τα βάζει με τη μαφία των τοκογλύφων «εξαφανίζεται ως δια μαγείας».
Και βέβαια αυτό είναι ενδεχόμενο. Αλλά, όπως είναι ευνόητο, από κει και πέρα, είναι για τον καθένα θέμα επιλογής. Αν, δηλαδή, προτιμάει να τον καρατομήσουν σκυμμένο ή με ορθή την κεφαλή του. Ή θα αφεθεί ν' ακολουθήσει τον αμετάκλητο νόμο της βιολογικής εξαφάνισής του.
Που, σε τελική ανάλυση, σημαίνει ότι και οι ανοήτως κακουργούντες κι αυτοί θα εξαφανιστούν. Μαζί με τα δημιουργήματα της κακουργίας τους.
Δεδομένου ότι και η ζωή των ανθρώπων και η πορεία της ιστορίας βρίσκεται στο χέρι κάποιου Άλλου.
Στου οποίου τους διαχρονικούς διασκελισμούς δεν μπορούν να βάλουν τρικλοποδιές οι εγκάθετοι του Σατανισμού...