Εκλογές την άνοιξη βλέπει ο Σπηλιωτόπουλος...

Του Άρη Σπηλιωτόπουλου http://www.aixmi.gr/ Η ταχύτητα των πολιτικών εξελίξεων είναι τέτοια που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφά...

Του Άρη Σπηλιωτόπουλου
http://www.aixmi.gr/

Η ταχύτητα των πολιτικών εξελίξεων είναι τέτοια που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια τι θα γίνει τους προσεχείς μήνες Η αίσθησή η δική μου είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ευρύτατες πολιτικές εξελίξεις. Αν εσείς ή εγώ μπορούσαμε να αποκλείσουμε έτσι μετ’ ευκολίας το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, τότε θα μπαίναμε στις εύκολες διαψεύσεις που ήδη έχει διατυπώσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όσο και άλλα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος -διαψεύσεις, που συνήθως δεν στηρίζονται σε ουσιαστικά στοιχεία και κουκουλώνουν την πραγματικότητα.
Υπό αυτήν την έννοια, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα η κυβέρνηση κάτω από την πίεση των πραγμάτων να θελήσει να προσφύγει σε νωπή λαϊκή ετυμηγορία. Και, μάλιστα, αυτό μπορεί να...
 γίνει ακόμα και την προσεχή άνοιξη, καθώς μέσα σε αυτήν την τεράστια πίεση που δέχεται και μέσα από τις αστοχίες της πολιτικής της αντιλαμβάνεστε ότι έχουμε μία κυβέρνηση που κλυδωνίζεται.
Δεν ξέρουμε πόσο θα αντέξει. Δεν ξέρουμε πόσο θα αντέξει η οικονομία μας, διότι οι προβλέψεις για τα μέλλον είναι δυσοίωνες. Ως εκ τούτου. εμείς θα πρέπει από την δική μας πλευρά να είμαστε έτοιμοι και σε επίπεδο στελεχών και σε επίπεδο οργανωτικής εγρήγορσης αλλά και σε επίπεδο προγράμματος και πολιτικών θέσεων.
Σε ό,τι αφορά την αναγκαιότητα πρόωρων εκλογών, θα έλεγα ότι η κυβέρνηση διαθέτει σήμερα, ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία που την διευκόλυνε να πάρει αποφάσεις που, δυστυχώς, απαξιώνουν κεκτημένα του ελληνικού λαού, μειώνουν την ποιότητα της ζωής του, συρρικνώνουν το εισόδημα του. Χωρίς, την ίδια χρονική στιγμή, όλες αυτές οι θυσίες να οδηγούν σε κάποιο συγκεκριμένο στόχο. Αυτήν την στιγμή κάνουμε θυσίες χωρίς προοπτική, χωρίς χρονοδιάγραμμα, χωρίς όραμα και, κυρίως, χωρίς ελπίδα.
Αυτό, ακριβώς, έχει οδηγήσει αυτόν τον τόπο σε αυτήν την εθνική μελαγχολία. Και αυτή από μόνη της δημιουργεί καθημερινές εκρήξεις που είναι δύσκολο να τις διαχειριστεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Υπό αυτή την έννοια, η κυβέρνηση προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές δεν στοχεύει να διευρύνει την κοινοβουλευτική της δύναμη (αυτό φαντάζει αδύνατο) αλλά να υφαρπάξει εκ νέου την ψήφο των απογοητευμένων και παραπλανημένων ελλήνων, προκειμένου να αποκτήσει -εκ των υστέρων- νομιμοποίηση για τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα της που ουδέποτε έθεσε προεκλογικά το 2009.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση αν προκηρύξει πρόωρες εκλογές ουσιαστικά θα αποδέχεται την αποτυχία της πολιτικής της και την ανακολουθία των προεκλογικών της λόγων και των μέχρι σήμερα μετεκλογικών της πεπραγμένων ή θα θέλει να δραπετεύσει από τις ίδιες τις ενοχές της.
Σε ό,τι αφορά στο εάν υπάρχουν άλλες λύσεις εκτός από το μνημόνιο θα σας έλεγα ξεκάθαρα πως υπάρχουν. Οι πολίτες έχουν βομβαρδιστεί από ασαφείς λέξεις-κλειδιά και έννοιες που σηματοδότησαν τις κυβερνητικές θητείες του ΠΑΣΟΚ. Αναφέρομαι στον περίφημο «εκσυγχρονισμό» της κυβέρνησης Σημίτη, έννοια που ουδέποτε έλαβε συγκεκριμένο περιεχόμενο και σήμερα το μνημόνιο που κανείς ουσιαστικά έλληνας δεν κατάλαβε περί τίνος πρόκειται και τι επιπτώσεις στη ζωή του θα επιφέρει.
Και αυτό διότι η κυβέρνηση πέρυσι τον Απρίλιο προκειμένου να αντιμετωπίσει τα τεράστια αδιέξοδα που οδήγησε την οικονομία και την χώρα με τα λάθη, τις παραλήψεις και την απίστευτη αναβλητικότητά της για ένα ολόκληρο εξάμηνο να πάρει μέτρα, καλλιέργησε τον φόβο και την απογοήτευση ώστε το μνημόνιο και η τρόικα να φαντάζουν αναπόφευκτη καταναγκαστική λύση λίγο πριν την καταστροφή.
Όμως, η διάσταση της βασικής ιδέας του ΔΝΤ που υιοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι λαθεμένη. Βασίζεται μόνο στη μείωση των μισθών και των συντάξεων. Αγνοεί την βασικότερη και ουσιαστικότερη ιδέα που είναι η μείωση των τιμών και των ελλειμμάτων με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας που οδηγεί στην ανάπτυξη.
Η εφαρμογή ενός συγκεκριμένου, άμεσου, σχεδιασμένου και συντονισμένου προγράμματος, που θα στηρίζεται στο σωστό μείγμα πολιτικής και θα στοχεύει στην ανάπτυξη είναι ο άλλος δρόμος που εμείς προτείνουμε. Διότι πρέπει οι πολιτικοί καλά να γνωρίζουμε ότι πέρα από τους αριθμούς υπέρτατη αξία είναι ο ίδιος ο άνθρωπος και η αξιοπρέπεια του.