"Kαι εμείς κύριε Μπέo έχουμε παιδιά, αλλά δεν το φωνάζουμε!‏..."

Του Δήμου Μπουλούκου http://www.aixmi.gr/ Είμαι στεναχωρημένος … νιώθω υποδεέστερος… μειονεκτώ! Ο Αχιλλέας Μπέος έχει πέντε παιδιά κι ...

Του Δήμου Μπουλούκου
http://www.aixmi.gr/

Είμαι στεναχωρημένος… νιώθω υποδεέστερος… μειονεκτώ! Ο Αχιλλέας Μπέος έχει πέντε παιδιά κι εγώ μόνο δύο! Αν και σε τόσο ευαίσθητα δεδομένα, δεν χωράει ούτε καν σαρκασμός, δεν μπορώ να μη σχολιάσω το ξέσπασμα του προέδρου του Ολυμπιακού Βόλου, που ως τεκμήριο αθωότητας χρησιμοποίησε το γεγονός ότι έχει πέντε παιδιά τα οποία είναι ευτυχισμένα με τον πατέρα τους (άραγε υπάρχει παιδί στον κόσμο που να μην νιώθει ευτυχές με τον μπαμπά του;)

Όπως και να έχει, η συνέντευξη Τύπου του κυρίου Μπέου είχε ενδιαφέρον. Πληθωρικός όπως πάντα και συνάμα επικοινωνιακός, κέρδισε τις εντυπώσεις σε όσους στάθηκαν μόνο στις εξηγήσεις του και δεν...
 ενέδωσαν σε μια λεπτομερή καταγραφή των λεγομένων του, καθώς η συνέντευξη του είχε όλα τα χαρακτηριστικά του επικοινωνιακού μάρκετινγκ.Σα να είχε αμερικανούς συμβούλους εταιρείας δημιουργίας ευάρεστου προφίλ, τα έκανε όλα! Ηταν κάποιες στιγμές γλυκός, κάποιες άλλες ο θυμός ξεχείλιζε από μέσα του, άλλες χάιδευε αυτιά, άλλες αστειευόταν, ενίοτε έπαιρνε το σοβαρό του και χρησιμοποιούσε όλα τα χρώματα της συναισθηματικής παλέτας για να πείσει!
Από τα παιδιά του, μέχρι τον αδερφό-καρμπόν του, τον οποίο ασπάστηκε στο τέλος της συνέντευξης, λες και ήταν ο θριαμβευτής των εκλογών, παραπέμποντας σε αμερικανική σαπουνόπερα. Από τον θυμό, μέχρι την απειλή προς τους δημοσιογράφους με τους οποίους –όπως τόνισε- δεν έχει καλές σχέσεις. Από τους χαριεντισμούς, έως τις απειλές. Όλα μαζί σε ένα επικοινωνιακό κρεσέντο για να πείσει! Αλλά δεν έπεισε, να μην πω ότι ούτε καν ακούμπησε…Στα σοβαρά ερωτήματα, δεν ακούσαμε ούτε μία τεκμηριωμένη απάντηση! «Είστε εσείς κύριε Μπέο στις κασέτες», η σχετική ερώτηση, και η απόκριση έτοιμη. Αναγνώρισε την φωνή του στην πρώτη κασέτα, αλλά δεν άκουσε τη δεύτερη. Και ερωτώ, άνθρωπος που κατηγορείται για σοβαρό παράπτωμα, δεν είχε την στοιχειώδη περιέργεια να ακούσει το περιεχόμενο μιας συνομιλίας, στην οποία φέρεται να μιλάει ο ίδιος; Κι άντε, δεν κυκλοφόρησε το ηχητικό της δεύτερης κασέτας, δεν διάβασε το απομαγνητοφωνημένο υλικό που υπάρχει παντού στον Τύπο, για να διαπιστώσει εάν είναι αυτά τα λόγια του;
Κάποια στιγμή, εν μέσω ξεσπάσματος, ως σύγχρονο παιδί του λαού, είπε χαρακτηριστικά: «Εγώ δεν ζω από δημόσια έργα, εγώ ζω από το ποδόσφαιρο!». Αντε και καλά, κατηγόρησε τους μεγαλοεργολάβους και άστραψε στα μάτια των φτωχών και κατατρεγμένων, αλλά δεν μας είπε τι σημαίνει ζω από το ποδόσφαιρο! Οι παίκτες ζουν από το ποδόσφαιρο, το ίδιο και οι προπονητές. Ζουν και οι γιατροί, φυσιοθεραπευτές, γυμναστές, φροντιστές και πολλοί άλλοι. Αλλά οι παράγοντες, πώς ζουν; Μέχρι τώρα τους γνωρίζαμε παντού στον κόσμο, ως ανθρώπους που βάζουν βαθιά το χέρι τους στην τσέπη και τώρα ο κύριος Μπέος, άλλαξε τα δεδομένα; Βγάζει και λεφτά; Εχει μισθό;Οσο για την ταμπακιέρα, τίποτα. Ούτε σοβαρή απάντηση, ούτε κάποια παραδοχή. Αναγνώρισε μεν την φωνή του, αλλά όπως είπε, ήταν προϊόν μοντάζ. Και η έκφραση «να παίξεις 52-48 τον Αρη», προς τον διαιτητή Δαλούκα, μοντάζ ήταν! Και το τηλεφώνημα στον ίδιο ρέφερι στο… ημίχρονο του ματς Αρη – Παναθηναϊκού στο «Κλεάνθης Βικελίδης», έγινε για να τον ρωτήσει εάν περνάει καλά στο Χαριλάου, εάν το νερό στα αποδυτήρια ήταν ζεστό ή έπρεπε να ανάψει τον θερμοσίφωνα, εάν το στραγάλι στη σφυρίχτρα ήταν ολόκληρο ή ήθελε αλλαγή. Για τίποτα άλλο! Και η παρεΐτσα –σύμφωνα με τα λεγόμενα του– με τους κ.κ. Πατέρα και Μαρινάκη, έγινε επειδή ήταν χρόνια φίλοι, συμμαθητές και μαζί πήγαν φαντάροι και για τίποτα άλλο!
Και, τελικά, ο κύριος Μπέος εξέφρασε την άποψη του, στο πλαίσιο της σύγχρονης δημοκρατίας και η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε τις απόψεις του, λειτουργώντας ως νέος τιμητή των πάντων. Αλλά δεν φταίει αυτός, όλοι φταίμε! Οσοι δημοσιογράφοι πήγαν στην συνέντευξη Τύπου και δεν σηκώθηκαν να φύγουν παρά τις επανηλλειμένες προσβολές που τους έκανε. Ολοι εμείς, οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι που φοβόμαστε να ψάξουμε για τον βίο και την πολιτεία του ή απλώς σιωπάμε. Γενικότερα, ο Τύπος που του δίνει λόγο ύπαρξης. Η ίδια η Πολιτεία που τον αφήνει –με όλα τα όργανα της– να ζει και να βασιλεύει. Η αστυνομία, η δικαιοσύνη… Οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου που τον θεωρούν ισότιμο συνομιλητή τους και δεν τον κάνουν στην άκρη. Ολοι όσοι εκκολάπτουν και προστατεύουν ανθρώπους σαν τον Μπέο! Αλλά ξέχασα. Και τα πέντε παιδιά είναι ευτυχισμένα με τον πατέρα τους…