Η εκλογική υποχώρηση του δικομματισμού συνεχίζεται...

Ανάλυση του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ http://www.publicissue.gr/1875/ Η σύντομη ευφορία της 21ης Ιουλίου Η «επίδραση συσπείρωσης» που δημιούργησε υπέ...

Ανάλυση του

ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ

http://www.publicissue.gr/1875/

Η σύντομη ευφορία της 21ης Ιουλίου
Η «επίδραση συσπείρωσης» που δημιούργησε υπέρ του κυβερνώντος κόμματος η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, χάρις και στην αμέριστη υποστήριξη των Μέσων Ενημέρωσης, διήρκησε μόλις δύο εβδομάδες. Η κοινωνική και πολιτική «ευφορία» που προκλήθηκε αποδείχθηκε «στιγμιαία». Στην απαρχή του νέου πολιτικού έτους, το κυβερνών κόμμα έχει επανέλθει, ουσιαστικά, στην ίδια κατάσταση αδυναμίας που το χαρακτήριζε και τον Ιούλιο. Ταυτόχρονα, το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα παραμένει ιδιαίτερα βεβαρημένο, όχι μόνο σε σύγκριση με τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, αλλά ακόμη και με τον προεκλογικό Σεπτέμβριο του 2009, όταν...
ο προκάτοχος του Γ.Παπανδρέου οδηγήθηκε στη συντριβή.
Ας σημειωθεί δε, ότι η παρούσα μέτρηση Σεπτεμβρίου του Πολιτικού Βαρόμετρου, ολοκληρώθηκε την ημέρα εξαγγελίας των νέων μέτρων, επομένως δεν έχει ενσωματώσει την (αναμενόμενη) επίδραση της κοινωνικής έντασης που πρόκειται να τα ακολουθήσει. Δεν είναι ασφαλώς άσχετο το γεγονός, ότι ο δείκτης που αποτυπώνει τις προσδοκίες των πολιτών για τις κοινωνικές συγκρούσεις, στο προσεχές τρίμηνο, σημειώνει ιστορικό μέγιστο (88% αναμένουν αυξημένες κοινωνικές κινητοποιήσεις).
Η συνολική αδυναμία ανάκαμψης του ΠΑΣΟΚ δεν πιστοποιείται μόνον από την υστέρηση της εκλογικής του επιρροής, έναντι της ΝΔ (28%, έναντι 32%), αλλά επιβεβαιώνεται σχεδόν σε όλες τις κρίσιμες παραμέτρους του κομματικού και του εκλογικού ανταγωνισμού. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση επιχειρεί για άλλη μια φορά την «έφοδο στον ουρανό». Ωστόσο, δεδομένης της εξασθενημένης κοινωνικής της νομιμοποίησης, η αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος είναι αμφίβολη και οι πιθανότητες επιτυχίας περιορισμένες.
Από την άλλη πλευρά, τα εμπειρικά δεδομένα δεν αφήνουν να διαφανεί κάποια πολιτική δυναμική υπέρ της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν και η κοινωνική πεποίθηση για την εκλογική της νίκη (η λεγόμενη «παράσταση νίκης») συνεχίζει να διευρύνεται (+5%). Σε σύγκριση μάλιστα με την «κανονική» μέτρηση του Ιουλίου, το ποσοστό εκλογικής της επιρροής καταγράφει μείωση (-0,5%), ή έστω στασιμότητα. Σήμερα η ΝΔ διαθέτει μεν καθαρό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου (της τάξης του 4%), πλην όμως η υφιστάμενη επιρροή της απέχει αρκετά από το να της εξασφαλίζει και κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, καθότι αντιστοιχεί μόνον σε 129-140 έδρες.
Το ζήτημα των εκλογών
Αν και 6 στους 10 ερωτηθέντες (59%) εξακολουθούν να πιστεύουν σήμερα ότι δεν υπάρχει ανάγκη διεξαγωγής βουλευτικών εκλογών (είτε δεν ελπίζουν τίποτα από αυτές), εντούτοις, μια αντίστοιχη πλειοψηφία της κοινής γνώμης και μάλιστα αυξανόμενη (57%, +7%) προεξοφλεί πλέον την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Η αποτυχία της ακολουθούμενης πολιτικής και τα φαινόμενα κατάρρευσης που πληθαίνουν είναι ένας προφανής λόγος για αυτό. Η αδυναμία των κομμάτων της διακυβέρνησης γίνεται όλο και περισσότερο κοινωνικά ορατή. Δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής, ότι η εκλογική υποχώρηση του δικομματισμού συνεχίζεται. Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα συγκεντρώνουν αθροιστικά το 60% του εναπομείναντος εκλογικού σώματος. Η δε πραγματική κοινωνική τους επιρροή, εάν δηλαδή συνυπολογισθεί και η μεγάλη «έξοδος» από το εκλογικό σώμα (η αποχή) δεν πρέπει να υπερβαίνει πλέον το 1/3 των εκλογέων.
Το σχετικό Βαρόμετρο