OI “ΚΑΝΤΑΦΙ” ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ...

Από τον ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥΝΤΡΑΚΗ ΜΕΛΟΣ Κ.Ε. ΔΗΜ.ΣΥΜΜΜΑΧΙΑΣ ΤΟΜΕΑΡΧΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ - ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ Το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο διαθέτει ικανούς επισ...

Από τον ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥΝΤΡΑΚΗ
ΜΕΛΟΣ Κ.Ε. ΔΗΜ.ΣΥΜΜΜΑΧΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΡΧΗ ΥΠΟΔΟΜΩΝ - ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

Το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο διαθέτει ικανούς επιστήμονες και πανεπιστημιακούς που μόρφωσαν γενιές και γενιές. Είναι όσοι εκπαίδευσαν όλους εκείνους τους καθηγητές που διαπρέπουν σήμερα σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα του εξωτερικού και αυτό σίγουρο δεν είναι τυχαίο.
Δυστυχώς όμως δεν είναι όλα ονειρικά πλασμένα εντός των Πανεπιστημίων. Τα Ιδρύματα νοσούν και νοσούν βαριά. Και οι Πεφωτισμένοι Δάσκαλοι δεν αρκούν για να φέρουν την άνοιξη στα Ιδρύματα που βρίθουν των προβλημάτων που ο κρατισμός και η Αριστερά εξέθρεψαν στην Ελλάδα.
Ο Νέος Νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα με...
θεαματική πλειοψηφία (τα 4/5 των Βουλευτών) βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Η ειλικρινής προσπάθεια της πλειοψηφίας των πολιτικών μας οδήγησε σε μία άνευ προηγουμένου επιτυχία : Την κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου για τους κάθε λογής “μπαχαλάκηδες”, που λύθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και τη μείωση της φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα διοίκησης του Πανεπιστημίου.
Αντιδρούν φυσικά τα φερέφωνα του λαϊκισμού τόσο στα μεγάλα κόμματα όσο και στην Αριστερά. Μόνο που σε αντίθεση με την ιδεολογικοποιημένη στάση των κομμάτων της Αριστεράς, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αν και ψήφισαν το νομοσχέδιο, έστω και την τελευταία στιγμή, αντιδρούν στην εφαρμογή του νόμου. Και μπορεί η πίεση που άσκησε η φιλελεύθερη πτέρυγα της ΝΔ να ήταν καταλυτική για την τελική στάση του κόμματος και πέρα από κομματικούς σχηματισμούς και μικροπολιτικά συμφέροντα, οι φοιτητικές παρατάξεις όμως δεν συμμερίζονται τη στάση τους. Η κοινωνία έχει πλέον ωριμάσει και κατανοεί ότι τα κομματικά τραπεζάκια είναι ντροπή για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Φρόνιμο θα ήταν να το εμπεδώσουν και οι μειοψηφίες που κρατούσαν σκλαβωμένο το πανεπιστήμιο τόσα χρόνια.
Βέβαια αν μελετήσει κάποιος πιο προσεκτικά το νέο Νόμο δεν θα μείνει απόλυτα ευχαριστημένος.
Κι αυτό γιατί υπάρχουν σημεία που η ρήξη δεν ήταν ολική. Ένα παράδειγμα είναι αυτό των αιώνιων φοιτητών, όπου φοιτητές που ξεπερνούν το ν+2 ετών φοίτησης αποβάλλονται από την σχολή τους.
Γιατί να μην υιοθετηθεί το μέτρο της απώλειας της φοιτητικής ιδιότητος εκείνων που δεν πιάνουν κάποιον αριθμό μαθημάτων (βάση δηλαδή) για 4 συνεχόμενα εξάμηνα όπως γίνεται στο εξωτερικό για 2 εξάμηνα; Γιατί το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο θα πρέπει να επιβαρύνεται με το κόστος φοιτητών που δεν έχουν καμία τύχη να συνεχίσουν τις σπουδές τους και να πληρώνει για ν+2 έτη στην εποχή της κρίσης;
Διανύουμε την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής των μέτρων, που είναι ήδη νόμος του Ελληνικού Κράτους . Οι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι ΔΕΝ δικαιούνται να προτρέπουν σε απείθεια έναντι των νόμων και του κράτους, από όποιον και αν εκφράζεται. Ούτε να γίνονται οι δικτάτορες τύπου Καντάφι των Ιδρυμάτων και των φοιτητών.
Έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν βελτιώσεις με γνώμονα την πρόοδο για τα ΑΕΙ αλλά και την κοινωνία ολόκληρη, όχι όμως να αυθαιρετούν. Γιατί τα Πανεπιστήμια σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου είναι ο βασικός μοχλός ανάπτυξης μιας κοινωνίας με την έρευνα, την προώθηση της παιδείας και τη σύνδεση με την παραγωγή.
Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση του ταλέντου των παιδιών μας και να δημιουργήσουν ένα νέο και διαφορετικό επιστημονικό ρεύμα. Είναι απαραίτητο να διεθνοποιηθεί, με έξυπνο τρόπο, το ταλέντο μας και αυτό για να γίνει χρειάζεται πανεπιστήμια ΑΝΟΙΧΤΑ!
Τα πανεπιστήμια μπορούν να γεννήσουν καινοτομίες και να δώσουν διέξοδο στη μιζέρια και την καχεξία της οικονομικά κατεστραμμένης Ελλάδας. Μπορούν να αποτελέσουν μέρος της επίλυσης του οικονομικού ζητήματος που θα οδηγήσει στην έξοδο από την Κρίση.
Αρκεί να εκλείψει ο Κανταφισμός των μεγαλοκαθηγητών και των φοιτητοπατέρων που οδηγούν την ανώτατη παιδεία σε αφανισμό και μαρασμό κατασπαταλώντας το ταλέντο της νέας γενιάς!