Όταν τα πρότυπα πεθαίνουν...

Γράφει η Γιώτα Κωνσταντινίδου Γεννήθηκε το Μάιο του 1925 από Γαλλίδα μητέρα και Μικρασιάτη Έλληνα, ιδιότυπη μείξη καταγωγής που αφήνει ...

Γράφει η Γιώτα Κωνσταντινίδου

Γεννήθηκε το Μάιο του 1925 από Γαλλίδα μητέρα και Μικρασιάτη Έλληνα, ιδιότυπη μείξη καταγωγής που αφήνει τις επιδράσεις της στα κείμενά της. Θεατρόφιλη, φοιτά στη σχολή Ροντήρη. Συμμετείχε στη Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ, γεγονότα που περνούν στα βιβλία της ως ιδιαίτερα αυτοβιογραφικά στοιχεία.
Το 1947, εξόριστη βρίσει καταφύγιο στο Παρίσι, παντρεύεται τον χειρουργό Καρακώστα και αποκτά δύο παιδιά. Επιστρέφει στην Ελλάδα και τη περίοδο της Χούντας επιδίδεται στο γράψιμο. Το 1969 χαιρετίζουμε το πρώτη της μυθιστόρημα ''Ο Θησαυρός της Βαγίας''.
Μαζί με τη κολλητή της Άλκη Ζέη θα εισάγει κάτι διαφορετικό και ανατρεπτικό στη παιδική λογοτεχνία και το νεανικό μυθιστόρημα. Θα συμπεριλάβει θέματα, πολιτικής, κοινωνικής, ιστορικής φύσης και μέσα από τα αυτοαναφορικά στοιχεία θα περάσει αβίαστα στα μικρά παιδιά ιστορικά γεγονότα και κοινωνικούς προβληματισμούς που κανείς δε τολμάει να ακουμπήσει σε τέτοιες ηλικίες. Το 1988 προτάθηκε για το βραβείο Χ.Κ.Άντερσεν και το 1994 βραβεύεται από το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Βιβλίου.
Μυθιστορήματα:
Ο Θησαυρός της Βαγίας
Το ψέμα
Κόκκινη κλωστή δεμένη
Κρίμα κι άδικο
Νινέτ
Ε.Π
Τότε
Γράμμα από την Οδησσό κ.ά.
Παιδικά:
Το κουμπί και μια βελόνα
Το γαϊτανάκι
Η σοφή μας η δασκάλα
Η Πολυλογού
Το έργο της Ζωρζ Σαρή δε χαρακτηρίζεται από ηθικολογίες, διδακτικό ύφος και προβολή ιδεατών ηρώων. Αντίθετα, αντιμετωπίζει το παιδί ως αυτοτελής προσωπικότητα, παρουσιάζοντας αποφασιστικούς ήρωες. Στα έργα της το αυτοαναφορικό σε συνδυασμό με τη δημιουργική φαντασία και τα μυθοπλαστικά στοιχεία δένονται αρμονικά και ολοκληρώνουν το απόλυτο βιωματικό της γράψιμο.
Οι υποθέσεις της σχετίζονται με τα σύγχρονα προβλήματα των κοινωνιών, τις ανθρώπινες σχέσεις, τον έρωτα, τη φιλιά, όλα ιδωμένα μέσα από τα παιδικά- εφηβικά μάτια με φόντο τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μας.
Στα μυθιστορήματά της, στα θεατρικά της διηγήματα, στα παραμύθια, περικλείει πάντα έναν ήρωα με τον οποίο ή θα ταυτιζόμαστε απόλυτα ή θα μας θυμίζει ένα φίλο, γείτονα ή συγγενή. Μ' αυτό τον τρόπο μας κλείνει το μάτι η γλυκιά συγγραφέας και εξασφαλίζει για τα έργα της αξεπέραστη διαχρονικότητα.
Το ''Ε.Π'', αγαπημένο μου βιβλίο, περιγράφει τη γνωριμία με την Άλκη Ζέη που οδηγεί σε μια παντοτινή φιλία, ''Ενωμένες Πάντα''. Είναι ένας ύμνος στην πραγματική φιλία, στη τρυφερότητα των εφηβικών χρόνων, στην ομορφιά των νιάτων. Δυνατές περιγραφές, παραστατικές αφηγήσεις, εναρμονισμένες σε ένα πηγαίο αυθόρμητο χιούμορ.
Σήμερα, λοιπόν, στις 9 Ιούνη 2012, σε ηλικία 87 ετών έσβησε η φωνή των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων. Μια σπουδαία γυναίκα, μια πολύπλευρη προσωπικότητα που με τη πορεία και το έργο της στιγμάτισε το δεύτερο μισό του 20 αιώνα.
Η Ζωρζ Σαρή έγραψε με πάθος γιατί έζησε με πάθος. Υποστήριξε τις αρχές και τα πιστεύω της, διαβάστηκε από τα περισσότερα ελληνόπουλα, αποτέλεσε γι' αυτά τη ''σοφή δασκάλα'', καθοδήγησε έργο παιδαγωγών και διαμόρφωσε σημερινές ενήλικες προσωπικότητες.
Με το Ημερολόγιο 2012, εκδόσεις Πατάκη, μας χαρίζει την ευκαιρία να κάνουμε καθημερινά κάτι ποιοτικό, βιώνοντας τις δικές μας ποιοτικές στιγμές. Γράφοντας σ' αυτό σκέψεις και ραντεβού, διαβάζουμε αποσπάσματα από τα βιβλία της και χανόμαστε στο φωτογραφικό υλικό που περικλείεται. Εγώ το χάρισα στον εαυτό μου, στη Δέσποινα, στην Ελένη και στους νεοαποκτηθέντες μικρούς φίλους, τη μικρή Νάνσυ και το Μάριο.