Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Την Συμφωνία της Μοίρας θα την έχετε ασφαλώς απολαύσει όλοι σας, αν και οι περισσότεροι την ξέρε...
Την Συμφωνία της Μοίρας θα την έχετε ασφαλώς απολαύσει όλοι σας, αν και οι περισσότεροι την ξέρετε ως την 5η Συμφωνία σε Ντο ελάσσονα έργο αρ. 67 του Ludwig van Beethoven. Το έργο που συναπαρτίζεται από τέσσερα μέρη ξεκινά με ένα σαφώς ανορθόδοξο τρόπο που δομεί μια προγραμματική συμφωνία για να δέσουν πάνω της τα τρία χαρακτηριστικά όγδοα «Σολ», τα οποία ακολουθεί χωρίς αλλαγή της δυναμικής ένα μακρόσυρτο «Μιιιι ύφεση»!
Ε, αυτή την εντύπωση (: αίσθηση με την μορφή πολιτικής ψευδαίσθησης) επιχειρεί να αναπαράγει η «συμφωνία των μοιραίων» Σαμαρά-Βενιζέλου, με την φιγούρα της ψευδεπίγραφης (με όρους πολιτικής) Προγραμματικής Συμφωνίας μεταξύ της ΝΔ και του ΠαΣοΚ! Πρόκειται για ένα αφόρητα λαϊκιστικό κείμενο, συντεταγμένο έτσι που να συμφωνούν μαζί του σχεδόν όλοι, μέσω ενός κόλπου στην πολιτική τονικότητα, σύμφωνα με το οποίο το κρίσιμο είναι ή κυβερνητική σταθερότητα και όχι η οικονομική ανάπτυξη και η δημοκρατία. Η «Συμφωνία» θεμελιώνεται έτσι σε μια μακρόσυρτη ύφεση του πολιτικού ανταγωνισμού, για να εσωτερικευθεί αρμονικά στην κοινωνία η οικονομική ύφεση και οι δραματικές της συνέπειες.
Η έλλειψη τονικής σαφήνειας στα οικονομικά μέτρα λιτότητας που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται ως δέσμες σε διαδοχικά στάδια, αποσκοπεί στο να προσδώσει ιδιαίτερο δυναμισμό στο μοτίβο κυβερνητικής συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ως έκφραση επιθυμιών (θα θέλαμε να …διότι δεν θα πρέπει να …)! Να, σαν να αναπαριστά μέσω μιας εξαιρετικά λαϊκιστικής, δυναμικής πολιτικής παιδαγωγικής την ρυθμική αγωγή allegro con brio, μέτρο 2/4, με τονικότητα «Ντο ελάσσονα», της 5ης Συμφωνίας του Beethoven.
Όπως σκιαγραφείται αισθητικώς το «μοτίβο της μοίρας» στην προγραμματική έκθεση του Beethoven, έτσι σκιαγραφείται και η αίσθηση της σταθερότητας στην «συμφωνία των μοιραίων», η οποία κατατείνει να κατασκευάσει ένα ισχυρό (verbal) προεκλογικό μοτίβο, ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίζει τα κοινωνικοοικονομικά μοτίβα που αποτελούν πλέον για τους συνθέτες Σαμαρά-Βενιζέλο δευτερεύοντα θέματα! Και αυτό, ενώ εξορκίζουν παραδόξως τις πρόωρες εκλογές, για τις οποίες ωστόσο μιλούν στο Background (δεν θα θέλαμε να… δεν είναι σωστό να …δεν έχουμε πρόθεση να, αλλά… εδώ την λύση δίνει το μακρόσυρτο «Μιιιι ύφεση»! Όπως κάνει δηλαδή και ο Beethoven: Οι δύο κορώνες και κυρίως η έλλειψη τονικής σαφήνειας στην αρχή δίνουν ιδιαίτερο δυναμισμό στο μοτίβο. Ο ακροατής μπορεί να θεωρήσει τη «Μι ύφεση» ως βασική τονικότητα και μόνο από το μέτρο 7, όταν μπαίνουν «στο παιχνίδι» τα βιολοντσέλλα και τα φαγκότα, γίνεται σαφές ότι πρόκειται για «Ντο ελάσσονα»!
Καλά, αγαπητοί αναγνώστες, σήμερα είμαι σε μεγάλη μέρα, μετά από μια μεγαλύτερη νύχτα εφιαλτικών σκέψεων, που ανέτειλαν αυτόματα ακούγοντας την μεταπρογραμματική δήλωση Βενιζέλου: «Η Προγραμματική Συμφωνία δεν είναι μια συμφωνία ανάμεσα στα δυο κόμματα, είναι μια συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία»!!! Παναγία μου βοήθα! Αυτό έχει διπλή ερμηνεία: ή αποτελεί το «κοινό συμβόλαιο» ΝΔΠΑΣΟΚ με τον λαό ενώπιον προώρων εκλογών, με αιτιολογία την «πολιτική διαπραγμάτευση µε τους ευρωπαίους εταίρους, τους ευρωπαϊκούς θεσµούς και το ∆ΝΤ µε στόχο την όσο γίνεται ταχύτερη, οριστική και ασφαλή έξοδο της Πατρίδας µας από το µνηµόνιο», ή για αποτελεί έκφραση διάθεσης επιβολής καί τυπικής μορφής χούντας υπό το τρίπτυχο: «όχι σε νέα μέτρα, εκλογές και άλλο μνημόνιο»!
Εδώ έφεραν τα πράγματα οι «Μοιραίοι» του πολιτικού μας συστήματος: τυπική χούντα για πολιτική διαπραγμάτευση με την τρόικα, ή εκλογές για πολιτική διαπραγμάτευση με την τρόικα; Αν αποκλείσεις τις πρόωρες εκλογές, μένει η… χούντα. Τόσο απλά και υπερτονικά! Τα υπόλοιπα τα έγραψα χθες, με μοτίβο την ιλαροτραγωδία του πολιτικού μας συστήματος, ενώ σήμερα δοκίμασα να συνδέσω το «Μιιιι» - το «όχι» της κυβερνητικής ελίτ, πώς να πως - με την ύφεσή του! Δίχως χιούμορ το τελευταίο: η απειλή «όχι εκλογές» προς την τρόικα, εξοργίζει αντί να καθησυχάζει τους επιμέρους παράγοντές της. Λειτουργεί σαν την καιροσκοπική σαχλαμάρα περί δημοψηφίσματος του αριβίστα Γιώργου Παπανδρέου, που κατέληξε στην «αποπομπή» του! Εδώ παρατηρώ αναλογίες και εάν οι κυβερνητικοί νομίζετε πως σφάλω …σύντομα θα διαπιστώσετε ποιος είναι εκτός χρόνου και τόπου, όπως και εκτός πολιτικού πενταγράμμου!
Αν δεν ήταν τόσο πολιτικό παχύδερμο ο άνθρωπος που ηγείται της «σοσιαλιστικής» συνιστώσας της κυβέρνησης της Ν.Δ, θα γράφαμε ότι ο Ευ. Βενιζέλος δεν θα μπορεί να κοιμηθεί εύκολα σήμερα το βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουμε να πιστεύουμε ότι σε οποιαδήποτε καπιταλιστική χώρα που λειτουργεί έστω και στοιχειωδώς το «κράτος δικαίου» αμέσως θα είχε παρέμβει εισαγγελέας που θα καλούσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να δώσει εξηγήσεις για τα όσα του χρεώνει το δημοσίευμα επικαλούμενο μάλιστα αδιάψευστα ντοκουμέντα.
Θα ήταν απρέπεια μας πρώτη μέρα κυκλοφορίας του περιοδικού να αναδημοσιεύσουμε το αναλυτικό ρεπορτάζ του. Για έναυσμα να το αγοράσετε παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έγινε υπουργός Οικονομικών αφού συμπλήρωσε δύο χρόνια στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Γνώριζε δηλαδή για τις έρευνες στα Ναυπηγεία και τα αποτελέσματα τους.
Έχει ψηφίσει ήδη τον νόμο 3885/2010, με τον οποίο έχει απαλλάξει τη γερμανική εταιρία από την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων για τα υποβρύχια που προπληρώθηκαν αλλά δεν παραδόθηκαν και έχει παραλάβει το υποβρύχιο «Παπανικολής», το οποίο έγερνε και οι προκάτοχοι του είχαν αρνηθεί να παραλάβουν.
Στις 27 Σεπτεμβρίου ο Βενιζέλος φιλοτέχνησε και πέρασε στη Βουλή ένα άρθρο σε νομοσχέδιο για «την ηλεκτρονική καταχώριση και εκτέλεση ιατρικών συνταγών», με το οποίο αμνηστεύει τους Γερμανούς για τις φορολογικές τους παραβάσεις, ακόμη και γι' αυτές που θα εντοπιστούν στο μέλλον.
Το άρθρο 4 αυτού του νόμου, μάλιστα, όπως σαφώς γράφεται, αποτελεί τροποποίηση της σύμβασης με τον νέο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων, δηλαδή τον νόμο 3885/2010.
Η κίνηση αυτή του Βενιζέλου αποτελεί επίσης ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, γιατί, σύμφωνα με το άρθρο 112 του Κανονισμού της Βουλής, οι συμβάσεις με εταιρίες ψηφίζονται ολοκληρωμένα στο κοινοβούλιο.
Έτσι ο Βενιζέλος περνάει μια ουσιαστική αμνήστευση των ενόχων, όχι στο βασικό νομοσχέδιο, αλλά πρακτικά κρυφά σε ένα άσχετο.
Το επιχείρημα είναι πως πρέπει να παραδοθούν τα Ναυπηγεία καθαρά στον νέο ιδιοκτήτη για να μη χάσουν τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι.
Την ίδια μέθοδο νομικού καθαρισμού είχε χρησιμοποιήσει στα Πετρέλαια της Καβάλας το 1997, όταν με το επιχείρημα της ανάγκης να μη χάσουν τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι, είχε απαλλάξει την καναδική εταιρία που έκανε τη γεώτρηση από τις υποχρεώσεις της απέναντι στο ελληνικό δημόσιο και είχε προικοδοτήσει με λεφτά του δημοσίου την επόμενη ελληνικών συμφερόντων και άγνωστων επενδυτών.
Όπως ακριβώς έκανε δηλαδή με τον Σάφα Ισκαντάρ.
Τα πορίσματα των ελεγκτών του ΣΔΟΕ έγιναν νομικά ανενεργά, αφού, σύμφωνα με την τροπολογία στο νομοσχέδιο για τις ηλεκτρονικές ιατρικές συνταγές, οι Γερμανοί, ό,τι και αν έχουν κάνει, ούτε διώκονται ποινικά ούτε έχουμε εναντίον τους αστικές αξιώσεις.
Το ελληνικό δημόσιο έχασε έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από τη ρύθμιση Βενιζέλου...
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ ΤΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥΛΉΘΗΚΑΝ....
Μια αλήθεια είπε ο Σαμαράς, ότι όταν θα τελειώσει η κρίση η Ελλάδα θα είναι αγνώριστη….
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έχουν πουληθεί τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα βουνά, οι θάλασσες, ο ουρκτός πλούτος, τα πάντα.
Ελπίζω να ξεσηκωθεί ο ελληνικός λαός κάποτε, γιατί τώρα κοιμάται εν πολλοίς, και να τους στείλει από’ κει που ήρθαν,βγαίνουν τώρα να πούνε στους ανθρώπους που τους ληστεύουν τα σπίτια τους, την ελευθερία της γνώμης τους,την γης τους που είναι δημοκρατικό δικαίωμα να τους λένε ότι είναι τρομοκράτες. Ε, πού θα πάει αυτή η δουλειά; ΝΈΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ Η ΝΕΟΙ ΑΝΤΑΡΕΣ...