Tου Ανδρέα Ανδριανόπουλου. Δεν τελειώνουν οι εξελίξεις που αποδεικνύουν πέραν κάθε αμφισβήτησης την ανωτερότητα της οικονομίας της...
Tου Ανδρέα Ανδριανόπουλου.
Δεν τελειώνουν οι εξελίξεις που αποδεικνύουν πέραν κάθε αμφισβήτησης την ανωτερότητα της οικονομίας της αγοράς. Προφανέστατα μοναχά οι παράγοντες του ελληνικού Υπουργείου των Οικονοιμικών και οι κρατιστές εντεταλμένοι της Τρόικας δεν μπορούν να δούν την πραγματικότητα. Οπως και ο ελληνικός πολιτικος κόσμος που επιμένει σε ξεπερασμένα συνθήματα και επιλογές που μόνο από την κρίση δεν πρόκειται ποτέ να μας βγάλουν. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα μόνο γεγονότα και παρατηρήσεις.
ΟΙ ΗΠΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ
Σύμφωνα με τελευταίες εκτιμήσεις που δημοσιεύθηκαν στον διεθνή τύπο οι ΗΠΑ εφέτος θα παράγουν περισσότερο πετρέλαιο από την Ρωσική Ομοσπονδία!! Αυτό ίσως εξηγεί και την σχετική τους απάθεια για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Να δω τις αντιδράσεις των εχθρών των αμερικανών, «φονιάδων των λαών», όταν η κρίση στις Αραβικές χώρες θα οδηγήσει σε έλλειψη ενέργειας. Και κανένας δεν θα αναλαμβάνει να βγάλει το φίδι από τη τρύπα. Τι θα λένε τότε; «Αμερικανοί, αδιάφοροι για την δυστυχία των λαών;»
Ο ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΣ ΑΤΛΑΣ
Στο διάσημο βιβλίο της Αυν Ράντ, που έγινε πρόσφατα στις ΗΠΑ και κινηματογραφική ταινία, «Ο Εξεγερμένος Ατλας» βλέπουμε σε σύνοψη όσα συμβαίνουν σήμερα στυν ελληνική οικονομία. Το κράτος παρεμβαίνει σε όλα στην αγορά, φορολογεί, ελέγχει, κανονίζει, επιβάλλει. Οι δημιουργικοί πολίτες, αυτοί που σηκώνουν στον ιδιωτικό τομέα με κόπο και προσπάθεια τις ανάγκες της κοινωνίας, δυσανασχετούν. Και στο τέλος, σαν τον Ατλαντα, παύουν να γονατίζουν, σηκώνονται και τινάζουν τον κόσμο από την πλάτη τους. Αδιέξοδα, φτώχεια και πείνα είναι η κατάληξη. Ενας ιδιοκτήτης πετρελαιοπηγών και εταιριών πετρελαίου κλείνει τα πάντα και βάζει φωτιά σε όλες του τις εγκαταστάσεις. Εξαφανίζεται, αφήνοντας πίσω του ένα σημείωμα: «Σας τα αφήνω όλα όπως τα βρήκα. Καλή τύχη». Πως θα αντιδράσει άραγε το ελληνικό δημόσιο αν όλοι οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα κατεβάσουν τα ρολά, πάψουν να πληρώνουν φόρους και του ζητήσουν να λύσει μόνο του τα προβλήματα; Που βέβαια αυτό δημιούργησε…
Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Ολοι αναγνωρίζουν, βάσει της κοινής λογικής, πως μόνο οι ελεύθερες αγορές φέρνουν χρήμα, φορολογικά έσοδα και ευημερία. Εν τούτοις όλοι πάλι ζητούν περισσότερο κράτος και μεγαλύτερες παρεμβάσεις στην οικονομία. Γιατί; Εχουμε μάθει από μικροί πως είναι κακό πράγμα ο εγωισμός και η φροντίδα των ατομικών μας συμφερόντων. Οφείλουμε, μαθαίνουμε κι από το παράδειγμα του Χριστού ακόμη, να κοιτάμε πρώτα τις ανάγκες των άλλων. Ανεξάρτητα, από το γεγονός πως δεν το εφαρμόζουμε ποτέ στη ζωή μας. Ετσι όμως ψηφίζουμε και κάπως έτσι έχουμε την απαίτηση να λειτουργεί ο δημόσιος χώρος. Αυτό όμως οδηγεί σε οικονομικά αδιέξοδα, χρεωκοπία και δυστυχία. Κι απαιτούμε και πάλι με παρόμοιες πολιτικές να βγούμε από αυτά. Αν δεν αναγνωρίσουμε την ηθική ανωτερότητα του καπιταλισμού, πίστη ΄δηλ. στον εαυτό μας και στην ικανοποίηση των ατομικών μας αναγκών και επιθυμιών, ποτέ δεν πρόκειται να ξεφύγουμε οριστικά από τα αδιέξοδα…
ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΜΨΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ
Φαίνεται πως η αναπτυξιακή πορεία της Ρωσίας ανακόπτεται δραματικά. Τα οφέλη για την οικονομία που εξασφάλιζαν οι πρώτες ύλες και οι μεγάλες εξαγωγές αερίου και πετρελαίου έχουν αξαντλήσει τα όριά τους και η οικονομία χειάζεται σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές προς την κατεύθυνση ενός γνησιότερου καπιταλισμού, για να ανακάμψει και πάλι. “Οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από την ταχύτατη ανάπτυξη της οικονομίας πριν από την κρίση του 2008 έχουν εξαντληθεί ,” σημειώνει ο Αλεξέι Ουλιουκάνιεφ, Υπουργός των Οικονομικών. Πριν την κρίση η Ρωσική οικονομία αναπτυσσόταν με ρυθμο 7% τον χρόνο. Η επιμονή του κου Πούτιν για ένα σύστημα οικονομίας της αγοράς στα έσοδα και την παραγωγή αλλά παρεμβατισμού με παροχές και επιδοτήσεις στις δαπάνες δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει. Για μια ακόμη αφορά είναι φανερό πως μοναχά πολιτικές ελεύθερων αγορών μπρούν να κρατήσουν μια οικονομία σταθερά σε αναπτυξιακή πορεία.
Δεν τελειώνουν οι εξελίξεις που αποδεικνύουν πέραν κάθε αμφισβήτησης την ανωτερότητα της οικονομίας της αγοράς. Προφανέστατα μοναχά οι παράγοντες του ελληνικού Υπουργείου των Οικονοιμικών και οι κρατιστές εντεταλμένοι της Τρόικας δεν μπορούν να δούν την πραγματικότητα. Οπως και ο ελληνικός πολιτικος κόσμος που επιμένει σε ξεπερασμένα συνθήματα και επιλογές που μόνο από την κρίση δεν πρόκειται ποτέ να μας βγάλουν. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα μόνο γεγονότα και παρατηρήσεις.
ΟΙ ΗΠΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ
Σύμφωνα με τελευταίες εκτιμήσεις που δημοσιεύθηκαν στον διεθνή τύπο οι ΗΠΑ εφέτος θα παράγουν περισσότερο πετρέλαιο από την Ρωσική Ομοσπονδία!! Αυτό ίσως εξηγεί και την σχετική τους απάθεια για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Να δω τις αντιδράσεις των εχθρών των αμερικανών, «φονιάδων των λαών», όταν η κρίση στις Αραβικές χώρες θα οδηγήσει σε έλλειψη ενέργειας. Και κανένας δεν θα αναλαμβάνει να βγάλει το φίδι από τη τρύπα. Τι θα λένε τότε; «Αμερικανοί, αδιάφοροι για την δυστυχία των λαών;»
Ο ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΣ ΑΤΛΑΣ
Στο διάσημο βιβλίο της Αυν Ράντ, που έγινε πρόσφατα στις ΗΠΑ και κινηματογραφική ταινία, «Ο Εξεγερμένος Ατλας» βλέπουμε σε σύνοψη όσα συμβαίνουν σήμερα στυν ελληνική οικονομία. Το κράτος παρεμβαίνει σε όλα στην αγορά, φορολογεί, ελέγχει, κανονίζει, επιβάλλει. Οι δημιουργικοί πολίτες, αυτοί που σηκώνουν στον ιδιωτικό τομέα με κόπο και προσπάθεια τις ανάγκες της κοινωνίας, δυσανασχετούν. Και στο τέλος, σαν τον Ατλαντα, παύουν να γονατίζουν, σηκώνονται και τινάζουν τον κόσμο από την πλάτη τους. Αδιέξοδα, φτώχεια και πείνα είναι η κατάληξη. Ενας ιδιοκτήτης πετρελαιοπηγών και εταιριών πετρελαίου κλείνει τα πάντα και βάζει φωτιά σε όλες του τις εγκαταστάσεις. Εξαφανίζεται, αφήνοντας πίσω του ένα σημείωμα: «Σας τα αφήνω όλα όπως τα βρήκα. Καλή τύχη». Πως θα αντιδράσει άραγε το ελληνικό δημόσιο αν όλοι οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα κατεβάσουν τα ρολά, πάψουν να πληρώνουν φόρους και του ζητήσουν να λύσει μόνο του τα προβλήματα; Που βέβαια αυτό δημιούργησε…
Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Ολοι αναγνωρίζουν, βάσει της κοινής λογικής, πως μόνο οι ελεύθερες αγορές φέρνουν χρήμα, φορολογικά έσοδα και ευημερία. Εν τούτοις όλοι πάλι ζητούν περισσότερο κράτος και μεγαλύτερες παρεμβάσεις στην οικονομία. Γιατί; Εχουμε μάθει από μικροί πως είναι κακό πράγμα ο εγωισμός και η φροντίδα των ατομικών μας συμφερόντων. Οφείλουμε, μαθαίνουμε κι από το παράδειγμα του Χριστού ακόμη, να κοιτάμε πρώτα τις ανάγκες των άλλων. Ανεξάρτητα, από το γεγονός πως δεν το εφαρμόζουμε ποτέ στη ζωή μας. Ετσι όμως ψηφίζουμε και κάπως έτσι έχουμε την απαίτηση να λειτουργεί ο δημόσιος χώρος. Αυτό όμως οδηγεί σε οικονομικά αδιέξοδα, χρεωκοπία και δυστυχία. Κι απαιτούμε και πάλι με παρόμοιες πολιτικές να βγούμε από αυτά. Αν δεν αναγνωρίσουμε την ηθική ανωτερότητα του καπιταλισμού, πίστη ΄δηλ. στον εαυτό μας και στην ικανοποίηση των ατομικών μας αναγκών και επιθυμιών, ποτέ δεν πρόκειται να ξεφύγουμε οριστικά από τα αδιέξοδα…
ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΜΨΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ
Φαίνεται πως η αναπτυξιακή πορεία της Ρωσίας ανακόπτεται δραματικά. Τα οφέλη για την οικονομία που εξασφάλιζαν οι πρώτες ύλες και οι μεγάλες εξαγωγές αερίου και πετρελαίου έχουν αξαντλήσει τα όριά τους και η οικονομία χειάζεται σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές προς την κατεύθυνση ενός γνησιότερου καπιταλισμού, για να ανακάμψει και πάλι. “Οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από την ταχύτατη ανάπτυξη της οικονομίας πριν από την κρίση του 2008 έχουν εξαντληθεί ,” σημειώνει ο Αλεξέι Ουλιουκάνιεφ, Υπουργός των Οικονομικών. Πριν την κρίση η Ρωσική οικονομία αναπτυσσόταν με ρυθμο 7% τον χρόνο. Η επιμονή του κου Πούτιν για ένα σύστημα οικονομίας της αγοράς στα έσοδα και την παραγωγή αλλά παρεμβατισμού με παροχές και επιδοτήσεις στις δαπάνες δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει. Για μια ακόμη αφορά είναι φανερό πως μοναχά πολιτικές ελεύθερων αγορών μπρούν να κρατήσουν μια οικονομία σταθερά σε αναπτυξιακή πορεία.
Αυτά που γράφονται ξανά και ξανά περί "ελεύθερης" αγοράς, μόνο σοβαρά δεν είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τόσο ουτοπική και εξιδανικευμένη η κατάσταση που περιγράφει το άρθρο, όσο ουτοπική ήταν και αυτή του "υπαρκτού σοσιαλισμού" (χα!).
Αυτοί οι "δημιουργικοί επιχειρηματίες" και πετρελαιοπηγάδες (ιδιαίτερα οι τελευταίοι) ΔΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ "στο κενό" αλλά πάνω στη βάση που προσφέρει το οργανωμένο κράτος. ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ Η ΕΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ. Εξηγήστε μας κ. Ανδριανόπουλε τι σημαίνει η λέξη "subsidy" και πόσες από τις μεγαλοεταιρίες των ΗΠΑ τρέφονται με αυτές.
Αν θέλουμε πραγματικό καπιταλισμό, να αφήσουμε τις επιδοτήσεις, να σφήσουμε τις διασώσεις τραπεζών με τα χρήματά μας, και όλα τα σχετικά, και ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους όλοι αυτοί στον "ελεύθερο ανταγωνισμό" (άλλη πονεμένη ιστορία).
Κατά τ'άλλα πάμε "μαζί στις ζημίες και χωριστά στα κέρδη".
Σταματήστε λοιπόν να πουλάτε την ίδια καραμέλα χρόνια τώρα. Ναι, ο καπιταλισμός είναι καλή ιδέα, αλλά χρειάζεται και το κράτος. Αλλιώς έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση τόσο ακραία όσο και αυτή του "σοβιετικού μοντέλου".
Και ποιός είπε πως καπιταλισμός είναι η διάσωση Τραπεζών μέσω του προυπολογισμού. ΕΧει γράψει γι αυτά δεκάδες φοπρε΄ς ο Ανδριανόπουλος. Οσο για τις επιδοτήσεις αυτό και βέβαια δεν είναι καπιταλiσμoς. Πληρώνοντας όμως υψηλότατους φ'ορους κάποιες μεγάλες εταιρίες απαιτούν και κάποιες υποδομές. Δεν είναι λογικό?
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι φίλε μου, ΔΕΝ είναι λογικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, ποιός σου είπε ότι οι μεγάλες εταιρίες πληρώνουν "υψηλότατους" φόρους; Για ρίξε μια ματια στους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ (όχι ονομαστικούς) φορολογικούς συντελεστές τους. Επίσης δες τις πάμπολες περιπτώσεις πολυεθνικών που ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΜΙΑ, μέσω price transfers, νόμιμα βέβαια.
ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να πληρώνουν υψηλότατους φόρους ΑΝ βγάζουν υψηλά κέρδη. Έτσι είναι το παιχνίδι: πολλά βγάζεις, πολλά δίνεις.
Αλλά εδώ έχει γίνει ανάποδα - και το μεγαλύτερο φορολογικό βάρος πέφτει στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Κατά τ'αλλα, αν θέλουμε καπιταλισμό, οι μεγάλες εταιρίες να αναπτύσουν/εκμεταλεύονται τα προϊόντα τους και να βγάζουν τα κέρδη τους. Από κει και πέρα γιατί πρέπει να τις επιδοτούμε; Αν "βγαίνουν" καλώς, αν όχι, ας κλείσουν και ας έρθει ο "επόμενος" , πιό γάτος επιχειρηματίας να βγάλει κέρδος αν τον συμφέρει. Καπιταλισμός απ'τη μια και επιδότηση από τον κρατικό κορβανά, είναι γιαλαντζί καπιταλισμός.
ΠΡΟΔΩΤΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΜΕΛΟΣ ΣΤΟΑΣ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ
ΑΣΧΙΦΑΣΙΣΤΑ - ΝΤΕΝΕΚΕ
ΣΚΑΤΟΥΛΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ