«Σοσιαλιστική» Νέα Δημοκρατία

Γράφει ο  Ανδρέας Ανδριανόπουλος.  Με απόλυτη ειλικρίνεια αναρωτιέμαι για ποιο λόγο πολλοί κινδυνολογούν κραδαίνοντας την απειλή της κατα...

Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος. 

Με απόλυτη ειλικρίνεια αναρωτιέμαι για ποιο λόγο πολλοί κινδυνολογούν κραδαίνοντας την απειλή της καταστροφής αν τυχόν και έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Δηλαδή, τι χειρότερο προς την κατεύθυνση του απόλυτου και αυταρχικού ελέγχου της οικονομίας από το κράτος θα γίνει; Η υποτιθέμενα φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία έχει ρημάξει την κοινωνία στους φόρους, έχει περίπου επιδοθεί στην ολοκληρωτική δήμευση των περιουσιών των πολιτών και έχει τελείως εξαρθρώσει την αγορά. Με στήριγμα τις πλάτες εντελώς αναξιόπιστων κοινοβουλευτικών που αυτοαποκαλούνται μεταρρυθμιστές και που κάποιοι θεωρητικά απειλούν πως δεν θα ψηφίσουν τα δημοκρατοκτόνα νομοσχέδια αλλά τελικά στοιχίζονται πειθήνια πίσω από την κυβερνητική πλειοψηφία ελπίζοντας σε ρηχές επιδαψιλεύσεις αξιωμάτων η στην ποταπή πλέον επανεκλογή, η συγκυβέρνηση προωθεί το ανελεύθερό της ανοσιούργημα. Τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει στις τάξεις του και στελέχη που γνωρίζουν την ουσία της λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας (λ.χ. Ευκ. Τσακαλώτος) και δεν μοιάζουν με τους εξοργιστικούς ερασιτέχνες της αντίπερα όχθης. Και πιθανότατα, λόγω αδυναμίας αυτοδυναμίας, θα αναγκασθεί να βάλει μπόλικο κρασί στις υπερβολές πολλών στελεχών του. Εχουμε οδηγηθεί στον τραγέλαφο η Δεξιά να επιβάλει φόρους και η Αριστερά να τους αντιστρατεύεται!

Δεν μπορώ να ξεχάσω πως κάποτε αυτή η, υποτιθέμενα συντηρητική, παράταξη την οποία τότε είχε πολεμήσει ο σημερινός Πρωθυπουργός, είχε προτάξει μπροστά από το όνομά της τον όρο «φιλελεύθερη¨. Και είχαν γίνει και προσπάθειες να αλλάξει η μορφή αυτής της χώρας. Σήμερα, με την πρωτοκαθεδρία στην οικονομία του Γ. Στουρνάρα, τα πιο τρελά οράματα σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, με την βίαιη αφαίρεση εισοδήματος από την μεσαία τάξη για να σωθεί η δημοσιουπαλληλία, γίνονται πραγματικότητα. Κάποιοι μάλιστα φιλοκυβερνητικοί σχολιαστές αποκαλούν την αντίδραση στην επίσημη αυτή κρατική τοκογλυφία και κλοπή, σαν «λούφα». Διότι δήθεν προστατεύει τους «έχοντες» από την συμμετοχή στα βάρη. Όταν συντρίβει στην ουσία τα μεσαία εισοδήματα αδιαφορώντας για την δυνατότητά τους να πληρώσουν πλέον καινούργιους λογαριασμούς. Η ύπαρξη περιουσίας δίχως πρόσοδο δεν σηματοδοτεί σε καμία περίπτωση την παρουσία εισοδημάτων. Ακόμα και ρευστοποίηση ακινήτων για πληρωμή υποχρεώσεων δεν είναι ευχερής. Πέρα από τον τυχάρπαστο ερασιτεχνισμό των κυβερνόντων που φορολογούν τον πυρήνα των περιουσιακών στοιχείων, κι όχι την πρόσοδο. Εξαντλώντας έτσι την όποια πηγή μελλοντικού πλούτου. Ωστε στο τέλος, να μην υπάρχει πλέον τίποτα για φορολόγηση.

Και η χώρα βουλιάζει, μαζί με το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα. Με μοναδικό επίτευγμα την διάσωση των συντεχνιών του δημόσιου τομέα – που κι αυτές όμως λόγω μείωσης εισοδημάτων και γενικότερης φορολογίας δεν είναι ευχαριστημένες. Με την συμπεριφορά της η ΝΔ, σοσιαλιστική η φιλελεύθερη αδιάφορα, θα ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ στην εξαεροποίηση και την λήθη. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει την διάδοχη κατάσταση. Δίχως όμως από πουθενά να διαφαίνεται ποιά θα μπορούσε να είναι η ελπιδοφόρα επόμενη ημέρα. Το ερώτημα είναι αν θα αποφύγουμε τελικά την τραγική εμπειρία των αντιδημοκρατικών άκρων.