Συνδέθηκαν οι τύχες της πατρίδας με την προσωπική πολιτική τύχη ενός προσώπου...

- Ένας άνθρωπος που εξ απαλών (πολιτικών) ονύχων ευτύχησε από τα μικράτα του να υπουργοποιηθεί… (…για να ανατρέψει αργότερα την κυβέρνησή...

- Ένας άνθρωπος που εξ απαλών (πολιτικών) ονύχων ευτύχησε από τα μικράτα του να υπουργοποιηθεί… (…για να ανατρέψει αργότερα την κυβέρνησή του, επειδή διαφωνούσε με τους χειρισμούς της στο «Μακεδονικό», …αλλά σήμερα όταν η εταίρος Μέρκελ αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία», εκείνος …δεν το άκουσε! ),
- Ο ίδιος επανήλθε στο προσκήνιο (αφού μεσολάβησε ατυχής προσπάθεια ίδρυσης δικού του πολιτικού σχηματισμού) με τη βοήθεια μεταγενέστερου αρχηγού του αρχικού κόμματός του… (αλλά δεν έχει βρει ούτε έναν υποστηρικτικό προς τον αρχηγό του λόγο να πει, αντίθετα επέτρεψε και ακόμη επιτρέπει την απαξίωση του προσώπου που τον επανέφερε -και είναι άσχετο αν τα πήγε καλά ή άσχημα αυτό το πρόσωπο: εδώ αναφέρομαι σε ενδεικτικές ποιότητες συμπεριφορών),
- Ο ίδιος, κέρδισε στη συνέχεια την ηγεσία του αρχικού κόμματός του, αλλάζοντας -χωρίς τις προβλεπόμενες και επιβαλλόμενες εκ του καταστατικού πολιτικές διεργασίες, αλλά με «συμφωνία κορυφών»- τις διαδικασίες εκλογής ηγεσίας (και, ασφαλώς, παρέλκει το «ας πρόσεχαν οι εσωκομματικοί ανθυποψήφιοί του», εδώ στην πολιτική διαδρομή του αναφερόμαστε),
- Ο ίδιος, βγήκε στο αντι-μνημονιακό «κλαρί» για να γίνει στη συνέχεια ο φανατικότερος υποστηρικτής όσων κατήγγειλε, επιδεινώνοντας μάλιστα τους όρους του μνημονίου και μάλιστα μετά από μια «επική επαναδιαπραγμάτευση», όπως υποσχόταν,
- Ο ίδιος συναίνεσε στο σχηματισμό της κυβέρνησης «ειδικού σκοπού» Παπαδήμου, για να απαιτήσει την επίσπευση και να επιτύχει στη συνέχεια εκλογές, ακυρώνοντας την επίτευξη του εφικτού πρωτογενούς πλεονάσματος ήδη από 2012, …για οποίο σήμερα πανηγυρίζει ως δικό του έργο,
- Ο ίδιος, αποτυγχάνοντας παταγωδώς στις εκλογές που ο ίδιος προκάλεσε, επέστρεψε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που εδικαιούτο, άμα τη παραλείψει της, για να γίνουν επαναληπτικές εκλογές και να βελτιώσει τη προσωπική του θέση στο σκηνικό (αν και μπορούσε να σχηματιστεί κυβέρνηση -αν συμφωνούσε εκείνος- και χωρίς δεύτερες εκλογές),
- Ο ίδιος, μετά τις δεύτερες εκλογές, σχημάτισε κυβέρνηση συνεργασίας, την οποία με προσωπικές επιλογές του αποδυνάμωσε, παραμερίζοντας με προσβλητικό τρόπο διαφωνίες κυβερνητικών του συμμάχων και με συνέπεια αποχώρηση ενός συμμάχου από την κυβέρνηση. (Ήδη, η οριακή «δεδηλωμένη» που απομένει προς στήριξή του, θεωρείται στοιχείο πολιτικής αστάθειας από τους δανειστές μας, από τους οποίους, όμως, ο ίδιος ζητεί -και δικαίως, κατά τα λοιπά- να υλοποιήσουν τη δέσμευσή τους περί ρύθμισης του ελληνικού χρέους),
- Ο ίδιος, ανέχεται κινήσεις σε βάρος του εναπομένοντος κυβερνητικού εταίρου του, για να κερδίσει μιαν απολύτως ανόητη παραταξιακή ρεβάνς από τις περασμένες δεκαετίες (αν και η χώρα ασφυκτιά για λύσεις σημερινές και ταχείες),
- Ο ίδιος, κατηγορεί ανερυθρίαστα για λαϊκισμό τους πολιτικούς αντιπάλους του, ενώ πληθώρα δημοσίων θώκων στελεχώνεται από πρόσωπα της εκλογικής του περιφέρειας,
- Ο ίδιος, εμφανίζεται ως απηνής διώκτης του νέο-ναζισμού, αν και ο κατά τεκμήριο στενότερος συνεργάτης του στην κυβέρνηση συνομιλούσε με τη Χρυσή Αυγή (αλλά αυτός δεν εγνώριζε τίποτα γι’ αυτές τις συνομιλίες),
- Ο ίδιος, παρ’ ότι το ζήτημα έχει τεθεί επανειλημμένα από κυβερνητικούς εταίρους αλλά και από πολιτικούς αντιπάλους του, επιμένει να κυβερνά «μονοπρόσωπα», με τη βοήθεια ολιγομελούς ομάδας προσωπικών επιλογών του, που πολλοί καμιά σχέση δεν έχουν με το κόμμα του, (ενώ προβλέπονται από το σύνταγμα και τους νόμους όργανα λήψης των κρατικών αποφάσεων, π.χ. το υπουργικό συμβούλιο, άπαξ συγκληθέν πανηγυρικώς μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό),
- Ο ίδιος, πρόσφατα, αποτιμώντας την περίοδο της αντιπολίτευσης (όπως σχετικώς του είχε ζητηθεί από εφημερίδα στο πλαίσιο αφιερώματος για τη μεταπολίτευση και σε προφανή συσχέτιση με την 40η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα), σε κείμενό του κρίνει ως μόνη επιτυχή διακυβέρνηση τα πρώτα επτά χρόνια από την πτώση της χούντας και εντεύθεν, δηλαδή την περίοδο διακυβέρνησης από το αρχικό κόμμα του (ενώ για την περίοδο διακυβέρνησης από το κόμμα του αλλά με άλλη ηγεσία, την οποία και ο ίδιος ανέτρεψε, όπως προαναφέρθηκε, δεν αναφέρει …τίποτα!),
- Ο ίδιος, προσπαθεί τώρα να «μαζέψει» 180 βουλευτές με μόνο σαφές προβαλλόμενο επιχείρημα (πάντα από τον ίδιον) ότι δεν θα ωφελούσε τη χώρα η ανατροπή της πολιτικής του,
-Ποτέ άλλοτε σε τούτη τη χώρα, δεν συνδέθηκαν οι τύχες της πατρίδας με την προσωπική πολιτική τύχη ενός προσώπου.
Εσείς, θα είχατε εμπιστοσύνη σ’ αυτόν;

Christos Economou