Ραχήλ Μακρή (Στην πρώτη της συνέντευξη μετά τη σύγκρουσή της με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Πάνο Καμμένο) «Τους έχω όλους γραμμένου...
Ραχήλ Μακρή
(Στην πρώτη της συνέντευξη μετά τη σύγκρουσή της με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Πάνο Καμμένο)
«Τους έχω όλους γραμμένους»
[…«Με έχουν αποκαλέσει ακραία, προκλητική, γραφική, ψεκασμένη. Ξέρω ότι υπάρχει για μένα non paper σε όλα αυτά τα συστημικά μέσα που διαχειρίζεται αυτή η κυβέρνηση του φασισμού και του αίσχους. Μου έχουν πει από εφημερίδα ότι έχουν γραμμή από τον κ. Σαμαρά να με παρουσιάσουν ως γραφική γιατί δεν μπορούν να με πολεμήσουν με άλλον τρόπο. Δεν με ενδιαφέρει, τους έχω γραμμένους»…].
[…«Ήμουν αγοροκόριτσο. Κάποια μέρα, άκουσα τον πατέρα μου να λέει στη μητέρα μου: “Αυτό το παιδί είναι σαν να μεγαλώνουμε 12 αγόρια μαζί”. Έχω πετάξει κούκλα που μου είχαν φέρει από τον δεύτερο όροφο γιατί έβλεπα τα δώρα του αδερφού μου, κάτι αστραφτερά αυτοκίνητα καταπληκτικά, και έλεγα “γιατί σ’ εμένα φέρνετε αυτές τις χαζοκούκλες; Δεν θέλω”. Στα δώδεκά μου χρόνια είδα ένα μαχητικό αεροσκάφος και ακούγοντάς το είπα: “Ουάου! Τέλειο! Πώς αισθάνεται άραγε αυτός που είναι μέσα;”. Από τότε μου κόλλησε η ιδέα να γίνω πιλότος μαχητικών αεροσκαφών. Σαν γυναίκα όμως δεν μπορούσα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα γιατί δεν υπήρχαν αντίστοιχες σχολές»...].
(Στην πρώτη της συνέντευξη μετά τη σύγκρουσή της με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Πάνο Καμμένο)
«Τους έχω όλους γραμμένους»
[…«Με έχουν αποκαλέσει ακραία, προκλητική, γραφική, ψεκασμένη. Ξέρω ότι υπάρχει για μένα non paper σε όλα αυτά τα συστημικά μέσα που διαχειρίζεται αυτή η κυβέρνηση του φασισμού και του αίσχους. Μου έχουν πει από εφημερίδα ότι έχουν γραμμή από τον κ. Σαμαρά να με παρουσιάσουν ως γραφική γιατί δεν μπορούν να με πολεμήσουν με άλλον τρόπο. Δεν με ενδιαφέρει, τους έχω γραμμένους»…].
[…«Ήμουν αγοροκόριτσο. Κάποια μέρα, άκουσα τον πατέρα μου να λέει στη μητέρα μου: “Αυτό το παιδί είναι σαν να μεγαλώνουμε 12 αγόρια μαζί”. Έχω πετάξει κούκλα που μου είχαν φέρει από τον δεύτερο όροφο γιατί έβλεπα τα δώρα του αδερφού μου, κάτι αστραφτερά αυτοκίνητα καταπληκτικά, και έλεγα “γιατί σ’ εμένα φέρνετε αυτές τις χαζοκούκλες; Δεν θέλω”. Στα δώδεκά μου χρόνια είδα ένα μαχητικό αεροσκάφος και ακούγοντάς το είπα: “Ουάου! Τέλειο! Πώς αισθάνεται άραγε αυτός που είναι μέσα;”. Από τότε μου κόλλησε η ιδέα να γίνω πιλότος μαχητικών αεροσκαφών. Σαν γυναίκα όμως δεν μπορούσα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα γιατί δεν υπήρχαν αντίστοιχες σχολές»...].


Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση