ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: Η δεύτερη (και πιο προσεκτική) ανάγνωση των δημοσκοπήσεων...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.  Πειραγμένες είναι οι περισσότερες αν όχι όλες οι μετρήσεις των συστημικών εταιρειών δημοσκοπήσεων, όπως έχει α...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος. 

Πειραγμένες είναι οι περισσότερες αν όχι όλες οι μετρήσεις των συστημικών εταιρειών δημοσκοπήσεων, όπως έχει αποδειχτεί επανειλημμένα και στο παρελθόν πέφτοντας έξω παταγωδώς στα προγνωστικά τους.

Ωστόσο ακόμη κι αυτά τα γκάλοπ, παρά τις σκοπιμότητες που υπηρετούν, δεν μπορούν να αποκρύψουν ορισμένες κρίσιμες αλήθειες. Κι αυτό δεν αφορά την πρόθεση ψήφου καθώς εκεί είναι που πέφτει το μεγαλύτερο μαγείρεμα, αφού από εκεί επίσης δημιουργούνται και οι μεγαλύτερες εντυπώσεις προς την κοινή γνώμη. Οι αλήθειες αυτές έχουν να κάνουν με τη δεύτερη, πιο προσεκτική ανάγνωση, των δημοσκοπήσεων για τις τάσεις -και όχι αυτά καθ’ αυτά τα ποσοστά- που διαμορφώνονται.

Κάνοντας λοιπόν μια συζήτηση μέσα στο Σαββατοκύριακο με έναν ειδικό και έμπειρο επιστήμονα του χώρου, που τα παρακολουθεί δεκαετίες και γνωρίζει παράλληλα όλα τα παιχνίδια που παίζονται, σας μεταφέρω συνοπτικά τα συμπεράσματά του.

Κατ’ αρχάς δεν έχει τη σημασία που αποδίδεται η μεγάλη ψαλίδα που καταγράφεται (γύρω στις 7-8 μονάδες) ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Σημασία έχει, όπως μου εξηγούσε, ότι η διαφορά αυτή προκύπτει από την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. Η πραγματική του δύναμη έχει πέσει, πάντα κατά τις δημοσκοπήσεις αυτές, γύρω στο 15% κι είμαστε ακόμη στην αρχή της εφαρμογής των νέων εγκληματικών μέτρων και πριν ακόμη έρθει το επόμενο κύμα του φθινοπώρου. Λογικά επομένως η καθοδική πορεία θα συνεχιστεί και με δεδομένο ότι έχει χάσει πάνω από το μισό του 36% του περασμένου Σεπτεμβρίου, η τάση τον οδηγεί κατ’ ευθείαν σε μονοψήφιο ποσοστό.

Από την άλλη πλευρά, η ΝΔ είναι μπροστά λόγω της καθίζησης του ΣΥΡΙΖΑ και όχι γιατί κερδίζει δυνάμεις. Τα δημοσκοπικά ποσοστά της βρίσκονται ακόμη πιο κάτω κι από το εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Σεπτεμβρίου, που ήταν 28%, ενώ ο Μητσοτάκης φαίνεται πια, ύστερα από ένα αρχικό πουσάρισμα, ότι δεν τραβάει. Γι’ αυτό και υπάρχει αγωνία το τελευταίο διάστημα στη Συγγρού όπου αναζητούν νέες επικοινωνιακά κόλπα για να εμφανίζουν τον Κούλη πιο οικείο και πιο απλό, βγάζοντας του τη γραβάτα, το σακάκι και άλλες τέτοιες τσαχπινιές…

Η ουσία είναι ότι η ΝΔ δεν μπορεί, παρά τα εγκλήματα της κυβέρνησης, να σπάσει το φράγμα και να φύγει προς τα πάνω. Κι αυτό έχει να κάνει με την προϊστορία της αλλά και τις πολιτικές της θέσεις που είναι η άλλη όψη της μνημονιακής λαίλαπας.

Επειδή όμως αυτή η στασιμότητα της ΝΔ δεν λύνει κανένα πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει, όπως μαθαίνω από άλλες πηγές, να ξαναφέρνουν στο τραπέζι το σενάριο των εκλογών το φθινόπωρο. Βλέποντας ότι σε λιγότερο από π.χ. ένα χρόνο από σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει εξαϋλωθεί, δημιουργείται μια τάση κυρίως από την παλαιότερη γενιά στελεχών που λέει ότι μήπως είναι προτιμότερο να στηθούν κάλπες «για να συγκρατήσουμε ο,τι προλαβαίνουμε, πριν διαλυθούμε…»

Υπάρχουν επιπλέον δύο στοιχεία που συνηγορούν σε αυτή την επιχειρηματολογία:

Το ένα είναι ότι η Χρυσή Αυγή όχι μόνο είναι καθαρά πια το τρίτο κόμμα αλλά ενισχύεται όπως και ο ευρύτερος χώρος και όσο περνά ο καιρός θα πηγαίνει για διψήφια ποσοστά.

Και το άλλο είναι ότι ΠΑΣΟΚ, Ποτάμια κλπ δεν μπορούν να πάρουν με τίποτα τα πάνω τους και άρα προλαβαίνει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ να το παίζει νέο μονοπώλιο σε αυτό το χώρο.

Να γιατί οι δημοσκοπήσεις, έστω και πειραγμένες, δρομολογούν εξελίξεις…