ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ SOS! Ευρώπη δεν είναι μόνο το ευρώ...

Του Γιώργου Π. Αποστολόπουλου  Δημοτικού Συμβούλου Δήμου Αθηναίων   και Μέλους Κ.Ε. Κινήματος Αλλαγής. Ο τελευταίος ανοιχτός π...

Του Γιώργου Π. Αποστολόπουλου 

Δημοτικού Συμβούλου Δήμου Αθηναίων  

και Μέλους Κ.Ε. Κινήματος Αλλαγής.

Ο τελευταίος ανοιχτός ποταμός της Αθήνας, μία ανάσα ζωής με σπάνια πουλιά, τουλάχιστον τέσσερα είδη ψαριών, νεροχελώνες, βατράχια και καταπράσινες όχθες με πλούσια ζωή, κινδυνεύει να καταστραφεί για πάντα από το τσιμέντο.
Επισκέφθηκα το ποτάμι αρκετές φορές, από ένα άγνωστο μονοπάτι, σε ένα σημείο που δεν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι βρίσκεται λίγα μέτρα από το σταθμό του Ηλεκτρικού στα Άνω Πατήσια.
Με υποδέχθηκαν χελώνες, πάπιες, αλκυόνες, καρδερίνες, σουσουράδες, σπίνοι, αηδόνια και πολλά ψάρια. Το κελάρυσμα του πλούσιου και καθαρού νερού ήταν εντυπωσιακό. Οι όχθες έμοιαζαν με ζούγκλα. Φιλοξενούν άγριες τουλίπες, ορχιδέες, ευκαλύπτους, λεύκες, καλάμια και μικρά πλατάνια
Και όμως, αντί να αναδείξουμε σαν πόλη αυτό το μοναδικό τοπίο, η προηγούμενη Κυβέρνηση σχεδίασε τσιμέντωμα που θα καταστρέψει τη φυσική κοίτη του ποταμού. Και η σημερινή, φαίνεται μέχρι στιγμής να συνεχίζει...

Στις 2 Οκτωβρίου, συζητήθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας η Προσφυγή του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας, του Δήμου Αθηναίων και του Συλλόγου "Ροή". Στο Δήμο Αθηναίων πρωτοστάτησα, μαζί με λίγους ακόμα συναδέλφους, για την λήψη της σχετικής απόφασης.
Όλοι συμφωνούμε με την εκτέλεση έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. Αρκετά όμως με το "λόμπι του τσιμέντου".
Σε εκατοντάδες Ευρωπαϊκές πόλεις και χωριά που διασχίζονται από μικρά και μεγάλα ποτάμια, τα πλημμυρικά προβλήματα επιλύονται με φιλικούς προς το περιβάλλον τρόπους.
Γιατί στην Ελλάδα καταστρέφουμε κάθε ομορφιά;
Πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση και μια Περιφερειακή διοίκηση με υποτίθεται αριστερό-οικολογικό πολιτικό προσανατολισμό, να οδηγείται σε τέτοιες αποφάσεις και σήμερα πάλι, με τη νέα Κυβέρνηση, να μη φαίνεται κάποια αλλαγή στον ορίζοντα;
Αλήθεια, γνωρίζετε ότι στο εξωτερικό ανοίγουν ξανά τα σκεπασμένα ποτάμια;
Νοιαζόμαστε για τον Αμαζόνιο και το δάσος του, για την κλιματική αλλαγή και για την προστασία των πιγκουίνων. Θέλουμε μάλιστα να ανοίξουμε ξανά τον Ιλισό. Ωστόσο, αυτό που ετοιμάζονται να προκαλέσουν μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, ενισχύοντας και την κλιματική αλλαγή, το βλέπουμε;
Οραματίζομαι έναν Ποδονίφτη-περιβαλλοντικό πάρκο, ιστορικό και τουριστικό τοπόσημο, με μονοπάτια, ξύλινα γεφυράκια, Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης, παραδοσιακό αναψυκτήριο.
Επιτέλους, ας καταλάβουμε ότι Ευρώπη δεν είναι μόνο το Ευρώ!
Ας είμαστε όλοι σε επιφυλακή...