ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΝ τα αδιέξοδά τους μέσω ...Δελφών

Να που μέσω ...Δελφών ανοίγει πάλι -έστω και μέσω παράλληλων μονολόγων- το θέμα των συνεργασιών και των συμμαχιών ανάμεσα στα κόμματα και ει...

Να που μέσω ...Δελφών ανοίγει πάλι -έστω και μέσω παράλληλων μονολόγων- το θέμα των συνεργασιών και των συμμαχιών ανάμεσα στα κόμματα και ειδικότερα της (κεντροαριστερής) αντιπολίτευσης. Ένα θέμα με ορίζοντα τς επόμενες εκλογές αλλά και υπό το (διαρκές) ερώτημα για το πώς (και αν) μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και να νικηθεί η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ...

Από την χθεσινή πρώτη ημέρα του Οικονομικού Φόρουμ το συμπέρασμα που βγήκε πάντως είναι ότι -επί του παρόντος τουλάχιστον- δεν πρέπει να περιμένουμε εξελίξεις στο μέτωπο αυτό: Ο Ν. Ανδρουλάκης από την πλευρά του επέμεινε στην αυτόνομη πορεία” του ΠΑΣΟΚ ενώ ο Σωκρ. Φάμελλος μίλησε για “κοινό ψηφοδέλτιο των προοδευτικών δυνάμεων” εν όψει των εκλογών...

Πόσο ρεαλιστικές είναι αυτές (αμφότερες!) οι προσεγγίσεις; Με το ΠΑΣΟΚ να υποχωρεί διαρκώς και είναι πλέον σταθερά τρίτο, η φιλοδοξία Ανδρουλάκη “να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ισάξια τη Νέα Δημοκρατία” μόνο γέλωτες προκαλεί. Από την άλλη, ποιες συγκεκριμένα είναι οι “προοδευτικές δυνάμεις” που μπορεί να κατέβουν από κοινού στις εκλογές σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ; Ουτοπία ή και κάτι χειρότερο...

“Προοδευτικές δυνάμεις” είναι το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ (άντε και η ...Νέα Αριστερά) ή η λίστα “που θα ανατρέψει τον Μητσοτάκη”, όπως το είπε, θα περιλαμβάνει και τους άλλους: Από την Κωνσταντοπούλου μέχρι τον Βαρουφάκη και τον ...Κασσελάκη (άντε και χωρίς το ΚΚΕ); Αυτοί, τι λογίζονται;

Τα προβλήματα της σημερινής κεντροαριστεράς ούτε σε αυτά τα στερεότυπα περιορίζονται, ούτε τόσο απλά είναι πλέον. Άλλωστε οι διαχωριστικές γραμμές έχουν αλλάξει. Ο ριζοσπαστισμός έχει θεριέψει και στο χώρο αυτό, οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ στην παρακμάζουσα συστημική όχθη. Οι άλλοι γιατί να τους δώσουν σωσίβιο;

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι όλοι τους παίζουν το κρυφτούλι. Ο καθένας επιχειρεί να επιρρίψει τεχνηέντως και μεθοδικά τις ευθύνες στους υπολοίπους σε μια προσπάθεια όχι να ηττηθεί σώνει και καλά ο Μητσοτάκης αλλά να γίνει ένα “ξεκαθάρισμα λογαριασμών” για την επόμενη ημέρα: ποιος θα αντέξει και ποιος όχι στο ρινγκ μετά τις εκλογές. Για μετά, βλέπουνε...

Το γεγονός ότι η κοινωνία τους ξεπερνάει (λιγότερο ή περισσότερο τον καθένα) είναι προφανώς κάτι που οι κομματικές ελίτ και γραφειοκρατίες μπορεί να το νιώθουν αλλά -μέσα στην ανασφάλεια και την ανεπάρκειά τους- δεν είναι σε θέση να το αναλύσουν και να το επεξεργαστούν σωστά. Αδυνατούν να πιάσουν τα μηνύματα των καιρών και γι αυτό η συζήτησή τους είναι τόσο ξεπερασμένη και ρηχή: “Να συνεργαστούμε ή να μην συνεργαστούμε;” Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή...

Καθώς λοιπόν η πορεία παρακμής συνεχίζεται, επανέρχεται το ερώτημα εάν θα ξεπηδήσουν από την κοινωνία -και όχι τους κομματικούς σωλήνες- οι δυνάμεις που θα καλύψουν το κενό και θα ανατρέψουν τη σημερινή κατάσταση...

Ο ΚΟΡΙΟΣ