ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ αλλάζουν, η γερμανική “μπότα” όχι...

“Έχουμε τεράστιο σεβασμό για τα οικονομικά επιτεύγματα της Ελλάδας μετά την κρίση και κυρίως από το 2019” είπε ο Φρ. Μερτς στον Κ. Μητσοτάκη...

“Έχουμε τεράστιο σεβασμό για τα οικονομικά επιτεύγματα της Ελλάδας μετά την κρίση και κυρίως από το 2019” είπε ο Φρ. Μερτς στον Κ. Μητσοτάκη κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στο Βερολίνο. Κι από κοντά οι Γερμανοί βιομήχανοι και επιχειρηματίες που τον βράβευσαν πανηγύριζαν διότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη θητεία του υλοποιεί οικονομικές μεταρρυθμίσεις...»

Τι μας θύμισαν (για άλλη μια φορά) αυτά; “Ο κύριος Παπανδρέου έκανε τα πάντα για την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας του. Παίρνει το βραβείο γιατί τόλμησε να δει την αλήθεια και να την πει” διατυμπάνιζε ο διοικητής της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν προσφωνώντας τον ΓΑΠ κατά την (ανάλογη) βράβευση του τον Οκτώβριο του 2010. Πέντε μόλις μήνες μετά την καταστροφική υπαγωγή στα μνημόνια μέσω Καστελόριζου...

Τον Αύγουστο του 2012 ήταν η σειρά ενός άλλου πρωθυπουργού να πάει στην Γερμανία: Ο Αντώνης Σαμαράς γινόταν δεκτός με στρατιωτικές τιμές κατά την πρώτη επίσημη επίσκεψή του στην καγκελαρία, στο Βερολίνο. Κι όταν στην κοινή συνέντευξή με την Μέρκελ Γερμανός δημοσιογράφος του θύμισε προσβλητικά τη σφοδρή αντιμνημονιακή του ρητορική τα δύο προηγούμενα χρόνια- όταν ήταν στην αντιπολίτευση- και την οποία απαρνήθηκε στη συνέχεια, εκείνος με κατεβασμένο το κεφάλι ψέλλιζε το «ουδείς αναμάρτητος!»

Δυο ημέρες νωρίτερα ( 22 Αυγούστου 2012) ο Γιάννης Στουρνάρας υπέγραφε ως νέος υπουργός Οικονομικών τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με τον γερμανικό κολοσσό της Siemens που ήταν από μόνος του μια άλλη αμαρτωλή ιστορία. Η Ελλάδα περιορίστηκε να λάβει το ποσό των 170 εκατ. ευρώ, ούτε καν σε ρευστό χρήμα, αλλά με υποσχέσεις για παροχές σε είδος και συμψηφισμό απαιτήσεων που ...αναζητούνται ακόμη.

Τον Μάρτιο του 2015 περνούσε το κατώφλι της καγκελαρίας ως πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας. Κι επιστρέφοντας στην Αθήνα δήλωνε σε άτομα του στενού του κύκλου «γοητευμένος» από τη Γερμανίδα καγκελάριο. Ακόμη κι οι δικοί του έμειναν εμβρόντητα ακούγοντάς τον...

Σε εκείνη την πρώτη συνάντησή η Μέρκελ τον είχε ουσιαστικά διατάξει ότι “η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ήταν αδιαπραγμάτευτη”. Το αποτέλεσμα; «Ο μικρός μαθαίνει γρήγορα» όπως έγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά της...

Μόλις λίγους μήνες νωρίτερα, ο Τσίπρας ήταν ο ίδιος που από το προεκλογικό μπαλκόνι της Μυτιλήνης βροντοφώναζε το περιβόητο «Go back, κυρία Μέρκελ, go back, κύριε Σόιμπλε, go back, κυρίες και κύριοι της συντηρητικής νομενκλατούρας της Ευρώπης»...

Και με ένα άρθρο – ύμνο εν όψει της αποχώρησής της από την καγκελαρία (ακόμη και το φθινόπωρο του 2021!) ο Αλέξης εγκωμίαζε την “ειλικρίνειά” της και εκθείαζε την “εμπιστοσύνη” που έχτισαν μεταξύ τους...

Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Μερτς τώρα επιβεβαιώνεται απλώς ότι το μνημονιακό (και μεταμνημονιακό) κράτος είχε και έχει συνέχεια και συνέπεια απέναντι στη γερμανική “μπότα”...

Ο ΚΟΡΙΟΣ