Κάποιος να μιλήσει στον Κουτσούμπα για τον λοχία Νικολάι Μασάλοφ...

Της Ιωάννας Υψηλάντη Στο Βερολίνο, στο πάρκο Τρέπταουερ, όπου θα πάει ο Κουτσούμπας, υπάρχει ένα...

Της Ιωάννας Υψηλάντη

Στο Βερολίνο, στο πάρκο Τρέπταουερ, όπου θα πάει ο Κουτσούμπας, υπάρχει ένα... πασίγνωστο χάλκινο άγαλμα ενός Ρώσου στρατιώτη-απελευθερωτή, που κρατάει στα χέρια του ένα παιδάκι.

Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία αυτού του αγάλματος, είναι μια καλή ευκαιρία να διηγηθούμε πώς αυτός ο Ρώσος στρατιώτης έγινε το πρωτότυπο του καλλιτέχνη.

Ο ανώτερος λοχίας Νικολάι Μασάλοφ γεννήθηκε σε μια μεγάλη οικογένεια στο χωριό Βοζνεσένκα στην περιοχή Τισούλσκι της περιοχής ΚεμέροβοΤην παραμονή των 18ων γενεθλίων του, ο Νικολάι προσφέρθηκε εθελοντικά για το μέτωπο. Αντί για μία διετή εκπαίδευση στρατιωτικής επιστήμης, ο Σιβηριανός κατέκτησε την στρατιωτική ειδικότητα ενός οπλίτη, μέσα σε έναν χειμώνα. Πολέμησε κοντά στο Μπριάνσκ, στο Κουρσκ, συμμετείχε στη Μάχη του Στάλινγκραντ, απελευθέρωσε την Οδησσό, διέσχισε τον Δνείπερο, τον Δνείστερο, τον Βιστούλα και τον Όντερ.

Στο δρόμο του προς το Βερολίνο, ο Νικολάι διένυσε 3.500 χιλιόμετρα δρόμου της πρώτης γραμμής. Όταν τα στρατεύματά των Σοβιετικών εισέβαλαν στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, ο Ανώτερος Λοχίας Μασάλοφ υπηρετούσε στο 220ο Σύνταγμα Φρουρών και ήταν ο βασικός φορέας του.

Στα τέλη Απριλίου του 1945, στο κεντρικό τμήμα της πρωτεύουσας του Τρίτου Ράιχ, νότια του πάρκου Tiergarten, υπήρχε μια λωρίδα γερμανικής άμυνας.

Πριν ξεκινήσει η επίθεση, ακούστηκε ένα παιδικό κλάμα κάτω από την γέφυρα. Ο ανώτερος λοχίας Mασάλοφ προσφέρθηκε εθελοντικά να σώσει το παιδί. Ο διοικητής του 8ου Στρατού Φρουράς, στρατάρχης Βασίλι Τσούικοφ, ήταν μάρτυρας της ιστορίας της διάσωσης του Γερμανικού κοριτσιού και έγραψε στα απομνημονεύματά του:

"Το μονοπάτι προς το κέντρο του Tiergarten από το νότο ήταν μπλοκαρισμένο από ένα βαθύ κανάλι με απότομες τσιμεντένιες όχθες. Οι γέφυρες και οι προσεγγίσεις σε αυτό είναι πυκνά ναρκοθετημένες και σφιχτά καλυμμένες από πυρά πολυβόλων. Απέμεναν περίπου πενήντα λεπτά πριν από την επίθεση των φρουρών. Υπήρξε σιωπή, σαν πριν από μια καταιγίδα, ανήσυχη και τεταμένη. Και ξαφνικά σε αυτή τη σιωπή ακούστηκε ένα παιδικό κλάμα. Σαν από κάπου κάτω από το έδαφος, η φωνή ενός παιδιού ακουγόταν θαμπή και φιλόξενη. Κλαίοντας, επαναλάμβανε μια λέξη, κατανοητή σε όλους: "Μούτερ, μούτερ". Ο Μασάλοφ πλησίασε τον διοικητή: "Επιτρέψτε μου να σώσω το παιδί, ξέρω πού είναι". Το να σέρνεται κανείς προς τη Γέφυρα Γκορμπάτομ ήταν επικίνδυνο. Η περιοχή μπροστά από τη γέφυρα δεχόταν πυρά από πολυβόλα και αυτόματα κανόνια, για να μην αναφέρουμε τις νάρκες και τις νάρκες ξηράς που ήταν κρυμμένες υπόγεια. Ο λοχίας Μασάλοφ σύρθηκε μπροστά, πιέζοντας τον εαυτό του στην άσφαλτο. Και τότε άκουσε ξανά το παιδί. Φώναζε τη μητέρα του παραπονεμένα και επίμονα. Τότε ο φρουρός σηκώθηκε στο ύψος του και έπεσε πάνω από το φράγμα του καναλιού. Πέρασαν λίγα ακόμη λεπτά. Και εκείνη τη στιγμή όλοι άκουσαν τη φωνή του Μασάλοφ: "Προσοχή! Είμαι με ένα παιδί. Καλύψτεμε με πυρά".

Στη συνέχεια ξεκίνησε η προετοιμασία του πυροβολικού. Χιλιάδες οβίδες και χιλιάδες νάρκες φάνηκαν να καλύπτουν την έξοδο του Σοβιετικού στρατιώτη από τη ζώνη θανάτου με ένα τρίχρονο Γερμανικό κορίτσι στην αγκαλιά του. Η μητέρα της πιθανότατα προσπάθησε να δραπετεύσει από το Tiergarten, αλλά τα SS άρχισαν να την πυροβολούν πισώπλατα. Ενώ έσωζε την κόρη της, κατέφυγε κάτω από μια γέφυρα και πέθανε εκεί.

Αφού παρέδωσε το κορίτσι στις νοσοκόμες, ο λοχίας Μασάλοφ στάθηκε ξανά πίσω από την σημαία του συντάγματος, έτοιμος να ορμήσει μπροστά.

Εκείνη την ημέρα ο Νικολάι τραυματίστηκε στο πόδι, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν το είπε σε κανέναν. Ο ίδιος ο Mασάλοφ δεν θεωρούσε τη διάσωση του Γερμανικού κοριτσιού ως κατόρθωμα. Ήταν πεπεισμένος ότι κάθε Σοβιετικός στρατιώτης θα είχε κάνει το ίδιο. Ήταν ο στρατάρχης Τσούικοφ που πρότεινε στον γλύπτη Γεβγκένι Βουτσέτιτς να χρησιμοποιήσει αυτό το θέμα όταν το 1946 προέκυψε η ιδέα της ανέγερσης ενός χάλκινου μνημείου στο Βερολίνο, προς τιμήν της απελευθέρωσης της Γερμανίας από τον Ναζισμό.

Ο Νικολάι Μασάλοφ τιμήθηκε με το μετάλλιο του Τάγματος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου του 1ου και 2ου βαθμού, του Τάγματος της Δόξας και τα στρατιωτικά βραβεία "Για την κατάκτηση του Βερολίνου", "Για Θάρρος", "Για Στρατιωτική Αξία" και "Για την Υπεράσπιση του Στάλινγκραντ". Το 1969, ο Νικολάι Μασάλοφ τιμήθηκε με τον τίτλο του "Επίτιμου Πολίτη του Βερολίνου", αλλά όταν το Βερολίνο επανενώθηκε, για κάποιο λόγο έχασε αυτόν τον τίτλο.

Ο Νικολάι Ιβάνοβιτς πέθανε το 2001 στο Τιάζιν, στην περιοχή Κεμέροβο, σε ηλικία 80 ετών.

-

-

-

-

Σχετικά:

➦ Σε λίγο ο Κουτσούμπας θα διαφημίζει την πίτσα Χατ!

➦ Ταξίδι Κουτσούμπα στη Γερμανία... για να διαψεύδονται και τα φέικ νιουζ...