ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ! Όταν ο Ανδρέας μιλούσε επι τρεις ώρες στο πρώτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ...

Nicos Hassapopoulos Όταν ο Ανδρέας μιλούσε επι τρεις ώρες στο πρώτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, υπό τους ήχους των Carmina Burana. Ήταν μια ζεστή ημ...

Nicos Hassapopoulos
Όταν ο Ανδρέας μιλούσε επι τρεις ώρες στο πρώτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, υπό τους ήχους των Carmina Burana.
Ήταν μια ζεστή ημέρα του Μαΐου του 1984 ( σαν σήμερα), με θερμοκρασία να ξεπερνά εκείνη την ημέρα τους 30 βαθμούς όταν πραγματοποιήθηκε, το πρώτο συνέδριο του ΠαΣοΚ.
Ήδη ο Ανδρέας Παπανδρέου βρισκόταν στην εξουσία από το 1981 και η ατμόσφαιρα ήταν πανηγυρική. Τόσο που νόμιζε κανείς πως γινόταν μετά από νίκη του ΠαΣοΚ, παρά σε συνέδριο κυβερνώντος κόμματος. Η αίθουσα, παρά τη ζέση, ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Τα Carmina burana του Carl Orff έπαιζε στην διαπασών. Έμελλε να ήταν το σήμα κατατεθέν του ΠαΣοΚ, η μουσική που δεν άφηνε κανέναν ασυγκίνητο, ακόμα και για αυτούς που την άκουγαν για πρώτη φορά.
Πάνω στην εξέδρα η τρόικα του Κινήματος, ο Γιώργος Γεννηματάς, ο Άκης Τσοχατζόπουλος και ο Κώστας Λαλιώτης. Στον Λαλιώτη είχε περισσότερη αδυναμία ο Ανδρέας Παπανδρέου και το έδειχνε. Αδυναμία είχε και στον Κώστα Σκανδαλίδη (που ήταν και λογογράφος του). Ο Γιώργος Γεννηματάς ήταν ο πιο θεωρητικός, ο Άκης ο πιο εκδηλωτικός. Δίπλα τους ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, ο συγκεντρωσιάρχης του ΠαΣοΚ, που έπινε νερό στο όνομα του Ανδρέα. Πιο πίσω η Βάσω Παπανδρέου, ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς, ο Απόστολος Κακλαμάνης και όλα τα «παιδιά της Αλλαγής». «Παιδιά της Αλλαγής», έτσι αυτοαποκαλούνταν γιατί ούτε παιδιά ήταν (με την στενή έννοια του όρου) ούτε αλλαγή μπορείς να το πεις μετά από τρία χρόνια στην εξουσία. Η πραγματική αλλαγή έγινε το 1981 και από τότε δεν ξανάγινε...
Ολίγον όμως ενδιέφερε τους συνέδρους. Περίμεναν υπομονετικά την έλευση του αρχηγού, του Προέδρου του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κόμματος, του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτό πάλι το όνομα με τρία γράμματα σαν... σιδηρόδρομος φάνταζε για τους συντάκτες ύλης των εφημερίδων. Πού να χωρέσει σε τίτλους. Ευτυχώς ο Σταύρος Ψυχάρης του τότε ιστορικού «Βήματος», το συντόμευσε, το έκανε ΠαΣοΚ. Από τότε αυτό έμεινε. Άλλωστε έως τώρα τα κόμματα είχαν τρία γράμματα, όπως Νέα Δημοκρατία, Ένωση Κέντρου, Ενωμένη Αριστερά, ή ΚΚΕ για συντομία.
Στο μικρόφωνο η δημοσιογράφος Συλβάνα Ράπτη (και παρουσιάστρια δελτίου ειδήσεων στην ΕΡΤ2) μετέδιδε διάφορα συνθήματα του τύπου «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» και το περίφημο «εμπρός Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα». Ο Μένιος Κουτσόγιωργας, χαμογελούσε, κοίταζε συνεχώς προς την είσοδο μήπως και φανεί ξαφνικά ο Ανδρέας. Οι σχέσεις του με τον Ανδρέα ήταν πάντοτε αδελφικές. Ο Κώστας Σημίτης καθόταν σχεδόν μόνος του στην πρώτη σειρά. Ήταν από τους συνιδρυτές του ΠαΣοΚ.
Και ξαφνικά η μουσική δυνάμωσε, οι ιαχές «εμπρός Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα» ηχούσαν παντού, γινόταν ένας πραγματικός πανζουρλισμός και κάνει την εμφάνισή του ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ήταν η δεύτερη εμφάνισή του στο Συνέδριο εκείνη την ημέρα. Η πρώτη ήταν όταν έφθασε στο συνέδριο. Κατέβηκε από τη θωρακισμένη μαύρη Mercedes του, από πίσω του σαν σκιά του ο πιστός φρουρός του Αντρίκος, πιο πίσω η Μαργαρίτα. Ανέβηκε στο σκαλί της πόρτας του αυτοκινήτου. Χαιρέτησε τα πλήθη που ούρλιαζαν μόλις τον αντίκρυσαν. Έκανε το σήμα της νίκης και μπήκε στην αίθουσα του Συνεδρίου.
Όχι δεν ήταν μόνος και αυτή ήταν η έκπληξη του Συνεδρίου. Μαζί του ήλθε και ο Γιασέρ Αραφάτ, ο Παλαιστίνιος ηγέτης, με ένα ουλαμό γυναικών σωματοφυλάκων με τα καλάσνικωφ ανά χείρας. Επικεφαλής της φρουράς του ήταν ένας Γερμαναράς (ξανθός μεν πλην όμως αγριωπός).
Εκείνη την ημέρα ο Γιασέρ Αραφάτ έκανε μία προφητική δήλωση. Είπε ότι «το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτουν οι Παλαιστίνιοι, είναι η μήτρα της παλαιστίνιας μάνας», θέλοντας να πει ότι οι Παλαιστίνιοι αυξάνονται και πληθύνονται πολύ πιο γρήγορα (με τις πολυπληθείς οικογένειες του), παρά οι Ισραηλινοί και έτσι μπορούν να κατακτήσουν την Δεξιά Όχθη. Οι σύνεδροι όμως δεν έδωσαν και τόση σημασία. Τους ενδιέφερε ο Ανδρέας, οι εξαγγελίες του (για αναγνώριση της εθνικής αντίστασης) κάποιες πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει για ανασχηματισμό και τι θα γίνει με τις τουρκικές προκλήσεις. Ο Ανδρέας ήταν αυτός που έλεγε συνεχώς για το FIR Αθηνών.
Η δεύτερη έκπληξη εκείνη τη ζεστή ημέρα του Μαΐου, στο πρώτο συνέδριο του ΠαΣοΚ ήρθε πάλι από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Έφερε επίσης μαζί του την χήρα του Σαλβαδόρ Αλιέντε. Του προέδρου της Χιλής που δολοφονήθηκε από τον φασίστα Πινοσέτ. Ο Ανδρέας πήρε κάποια στιγμή τον λόγο. Η ομιλία του έμεινε στην ιστορία, όχι κανέναν ιδιαίτερο λόγο, αλλά επειδή μίλησε χωρίς διακοπή επί τρεις ολόκληρες ώρες. Τρεις ώρες μιλούσε κάνοντας τους εκπροσώπους του Φιντέλ Κάστρο που ήταν εκεί να ενθουσιαστούν.
Ο Κάστρο βλέπετε όταν μιλούσε μπορεί κα να ξεπερνούσε τις πέντε ώρες. Θυμάμαι σε μια συνέντευξή, του έγινε μια και μοναδική ερώτηση και αυτός απαντούσε επί τέσσερις ώρες, σε αυτήν την μία και μοναδική ερώτηση. Οι 2.500 σύνεδροι φώναζαν ρυθμικά αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα και «Ανδρέας- Ανδρέας».
Από τότε έγιναν πολλά συνέδρια του ΠαΣοΚ, αν και το αμέσως επόμενο έγινε το 1990 λίγο μετά το «βρώμικο 1989», την παραπομπή του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο και τις τρεις συνεχόμενες ήττες. Υπήρξαν συνέδρια όπου ειπώθηκαν σπουδαία συνθήματα όπως το «ΠαΣοΚ δεν κληρονομείται», συνέδρια για την μετά τον Ανδρέα εποχή, αλλά κανένα συνέδριο δεν ήταν σαν το πρώτο. Ο παλμός, ο ενθουσιασμός και το Carmina burana, οι περισσότεροι νόμιζαν ότι αυτά έγραψαν ιστορία. Στην πραγματικότητα την Ιστορία την έγραψε ο Ανδρέας…