Το ένοχο μυστικό με τις “3 έδρες” και ο τρόμος για τις εκλογές... Στον απόηχο της απόφασης του Εκλογοδικείου για την καθαίρεση των τριών βο...
Το ένοχο μυστικό με τις “3 έδρες” και ο τρόμος για τις εκλογές...
Στον απόηχο της απόφασης του Εκλογοδικείου για την καθαίρεση των τριών βουλευτών των “Σπαρτιατών”, η κυβέρνηση έκανε πίσω χθες και ύστερα από τις έντονες αντιδράσεις αποδέχθηκε ότι το όριο της δεδηλωμένης στην Βουλή παραμένουν οι 151 βουλευτές και όχι οι 149...
Έληξε όμως εκεί το θέμα ή μήπως το Μαξίμου -όπως δικαιολογημένα υποψιάζονται πολλοί- ακολούθησε μια ολόκληρη μεθόδευση, θυσιάζοντας το έλασσον για να κερδίσει το μείζον; Μήπως το “151 ή 149;” είναι το τυρί και η φάκα είναι άλλη;...
Το Σύνταγμα στο άρθρο 53, αφού αναφέρει αρχικά ότι “οι βουλευτές εκλέγονται για τέσσερα συνεχή έτη που αρχίζουν από την ημέρα των γενικών εκλογών”, στην παράγραφο 2 ορίζει ρητά: "Bουλευτική έδρα που κενώθηκε μέσα στο τελευταίο έτος της περιόδου δεν συμπληρώνεται με αναπληρωματική εκλογή, όταν απαιτείται κατά το νόμο, εφόσον οι κενές έδρες δεν είναι περισσότερες από το ένα πέμπτο του όλου αριθμού των βουλευτών."
Καταρχάς αυτό, πολύ απλά, σημαίνει ότι εάν η κένωση γίνει εντός της πρώτης τριετίας η αναπληρωματική εκλογή, για την κάλυψη της έδρας, είναι επιβεβλημένη. Κι αυτό που διανύουμε τώρα είναι το δεύτερο έτος και όχι το τέταρτο...
Κατά δεύτερον, πουθενά (μα, πουθενά) το Σύνταγμα δεν προβλέπει οποιαδήποτε εξαίρεση στην οποία μπορεί να παραμείνει κενή μια βουλευτική έδρα που κενώνεται, με μοναδική την περίπτωση της παραγράφου 2. Και το Σύνταγμα, όσο κι αν το έχουν μετατρέψει σε κουρελόχαρτο, συνεχίζει ακόμα να υπερισχύσει κάθε νόμου και δικαστικής απόφασης...
Τρίτο δεδομένο: Η απόφαση του Εκλογοδικείου λέει ότι χάνουν τις έδρες τους Στίγκας, Δημητριάδης και Ζερβέας αλλά και ότι “δεν είναι επιτρεπτή” η αναπληρωματική εκλογή λόγω “της ιδιαιτερότητας της συγκεκριμένης εκλογικής παράβασης που αφορά συνολικά το πολιτικό κόμμα. ”Εν ολίγοις οι έδρες “παραμένουν κενές” επειδή κρίνεται ότι άπαντες οι υποψήφιοι είχαν “υποκρυπτόμενο αρχηγό σε όλη την επικράτεια”...
Έγκριτοι νομικοί (χωρίς κομματικές παρωπίδες) που μελετούν την απόφαση θέτουν λοιπόν το εύλογο ερώτημα γιατί -από τη στιγμή που αποκλείονται και οι αναπληρωματικοί- δεν εφαρμόζεται η συνταγματική διάταξη για τη διενέργεια εκλογών στις τρεις συγκεκριμένες περιφέρειες: νότια Αθήνα, Β' Θεσσαλονίκης και Β' Πειραιά...
Σε αυτές τις εκλογές, θα μπορούσε να αποκλειστεί οποιοδήποτε κόμμα θεωρηθεί ύποπτο -όπως οι Σπαρτιάτες- ότι έχει “υποκρυπτόμενο αρχηγό”, αλλά τα υπόλοιπα κόμματα γιατί να μην συμμετάσχουν; Αυτά πώς δηλαδή απειλούν “να εξαπατήσουν τους εκλογείς”;
Κι εδώ βρίσκεται η “ταμπακιέρα”: Η κυβέρνηση (και όχι μόνο αυτή) λούζεται στον κρύο ιδρώτα μπροστά στο τι θα “έβγαζαν” αυτές οι κάλπες σε μια συγκυρία όπως η σημερινή. Γι αυτό και προκάλεσε τον θόρυβο με τους “149 ή 151;”. Ο τέλειος αντιπερισπασμός...
Αυτή είναι η εξήγηση και στο γιατί -αν και το συζητούν κατ' ιδίαν - δεν το έχει θέσει μέχρι στιγμής και κάποιος από τους επιφανείς συνταγματολόγους του συστήματος. Ο τρόμος της αντισυστημικής ψήφου προκαλεί οριζόντια ρίγη...
Ο ΚΟΡΙΟΣ
.jpg)
Το Σύνταγμα είναι πάνω από όλα ή σχεδόν όλα αν θυμηθώ το ερμηνευτικό σχόλιο του άρθρου 28 στο Σύνταγμα. Αλλά και πάλι το Σύνταγμα φτιάχτηκε για να εφαρμόζεται όχι για να αγνοείτε, τουλάχιστον εφόσον μιλάμε για Δημοκρατίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορώ να δεχθώ ότι υπάρχουν υποκρυπτόμενες πολιτικές σκοπιμότητες, άλλωστε για πολιτική και για εξουσία μιλάμε, αλλά δεν μπορεί η μικροπολιτική ή η παραπολιτική να καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις σε καίριο βαθμό. Η ονείρωξη του καθενός να θέλει να μείνει στην εξουσία για πάντα δεν μπορεί να γίνεται αυτοσκοπός της πολιτικής μιας χώρας. Άλλωστε δεν είναι μόνο τους, τους βλέπουμε όλοι, δεν είμαστε στο τελευταίο χρόνο κοινοβουλευτικής περιόδου τους όπως προβλέπει το Σύνταγμα ότι δύναται να μην αναπληρωθούν οι έδρες που χήρευσαν, σε μια Βουλή που βάση Συντάγματος πάντα πρέπει να λειτουργεί με ολομέλεια 300 βουλευτές.
Δεν μπορούν να προσποιούνται τους δημοκράτες, εφόσον δεν είναι, σαν τη γνωστή παροιμία "η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να λέει ότι είναι τίμια, αλλά πρέπει και να είναι κιόλας τίμια".
Τα άλλα κόμματα του κοινοβουλίου αν θέλουν να λένε ότι πιστεύουν στην δημοκρατία πρέπει και να το δείχνουν ακόμα και ενάντια στην βούληση της κυβέρνησης.
Ο όρκος των βουλευτών θρησκευτικός ή πολιτικός που έδωσαν στην Βουλή σε ολομέλεια ενώπιον του ελληνικού λαού επιτάσσει τήρηση του Συντάγματος για το καλό όλων των πολιτών.
Επιτέλους ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το κάθε άτομο που τοποθετείτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να αναλάβει το θεσμικό ρόλο που του ανατέθηκε να είναι προστάτης του Συντάγματος. Δεν μπορώ να καταλάβω πως θα ενώσει όλους τους Έλληνες, όπως λέει τα περί ομοψυχίας, την στιγμή που θα είναι ο ίδιος που συμβάλλει με τον τρόπο του στον διχασμό των Ελλήνων πέρνωντας θέση υπέρ της συνταγματικής εκτροπής ή σιωπώντας προκλητικά.