Πώς οι Ιρανοί κατάφεραν να κάνουν σουρωτήρι τον περίφημο θολό των Ισραηλινών...

Η Συμμορία της γραβάτας Πως τελικά οι Ιρανοί κατάφεραν να κάνουν σουρωτήρι τον περίφημο θολό και το πολυδιαφημισμένο Iron dome των Ισραηλιν...

Η Συμμορία της γραβάτας
Πως τελικά οι Ιρανοί κατάφεραν να κάνουν σουρωτήρι τον περίφημο θολό και το πολυδιαφημισμένο Iron dome των Ισραηλινών.
Αν και δεν διαθέτουν και την πιο σύγχρονη πολεμική τεχνολογία,
οι Ιρανοί φαίνονται τελικά πολύ πιο εφευρετικοί και ικανοί στο να εκθέτουν τα υπερσύγχρονα όπλα του Ισραήλ.
Τα αδύνατα σημεία των οπλικών συστημάτων που έχει στη διάθεσή του το Ισραήλ, αλλά και τις δυνατότητες των δικών του όπλων εκμεταλλεύθηκε το Ιράν για να μπορέσει να αντεπιτεθεί στα ισραηλινά πλήγματα και να προκαλέσει θανάτους, τραυματισμούς και υλικές ζημιές.
Ένα από τα όπλα που έχει στη διάθεσή του το Ισραήλ είναι το πολυδιαφημισμένο Iron Dome.
Πρόκειται για ένα σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος που παρακολουθεί και αναχαιτίζει βλήματα.
Ωστόσο δεν παύει στο τέλος της ημέρας, να είναι ένα ακόμη σύστημα αεράμυνας.
Είναι ένα καλό και αποτελεσματικό σύστημα αεράμυνας αλλά όχι αυτό το υπερόπλο που προπαγανδιστικά πρόβαλλαν με υπεροψία τόσο καιρό.
Ξέρουμε ότι καμία αεράμυνα δεν είναι εντελώς άτρωτη και αυτό δεν πρόκειται ακόμη ως τώρα να αλλάξει.
Δεδομένης της κλίμακας και του εύρους των καθημερινών αντεπιθέσεων του Ιράν στο Ισραήλ, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πάρα πολλοί από τους βαλιστικους πύραυλους αλλά και μερικά από τα drones κατάφεραν να περάσουν την ισραηλινή άμυνα.
Μέρος της ιρανικής στρατηγικής είναι να εκτοξεύει φθηνούς συγκριτικά σε κόστος πυραύλους, με μεγάλη συχνότητα, αναμενοντας ότι οι πύραυλοι αναχαίτισης δεν θα μπορέσουν να καταρρίψουν τα πάντα, κάτι που είναι ένα από τα πράγματα που πλέον φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού.
Παρόλα αυτά οι ρυθμοί του iron dome είναι πολύ ικανοποιητικοι ,αλλά όχι απόλυτοι και συγκριτικά πάντα, με τεράστιο οικονομικό κόστος.
Μία άλλη διαπίστωση για το γεγονός ότι το Ιράν κατάφερε να ξεγελάσει τα αμυντικά συστήματα του Ισραήλ, είναι η χρήση υπερηχητικών πυραύλων, τους οποίους διαθέτει σε πολύ μεγάλη ποσότητα.
Ορισμένοι υπερηχητικοί πύραυλοι είναι επίσης εξοπλισμένοι με ένα πατενταρισμενο σύστημα: Ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης (HGV), μια κεφαλή προσαρτημένη σε έναν πύραυλο που μπορεί να ελίσσεται και να ολισθαίνει με ταχύτητες πέντε φορές μεγαλύτερες από την ταχύτητα του ήχου.
Στο Ιράν, το σύστημα Fattah-2 χρησιμοποιεί το HGV.
Μοιάζει με έναν κανονικό πύραυλο με ένα σκάφος προσαρτημένο στο άκρο του, λένε οι ειδικοί που εξετάζουν τώρα στο έδαφος υπολείμματα και απομεινάρια τους μετά τις επιτυχημένες εκτοξεύσεις.
Πέρα από το ότι ταξιδεύουν πιο γρήγορα, τα HGV κάνουν επίσης συνεχιζομενα ζιγκ-ζαγκ, δηλαδή κοφτές αλλαγές πορείας και δεν κινούνται σε μια προβλεπτική τροχιά όπως οι κανονικοί βαλλιστικοί πύραυλοι. Τέτοιες γρήγορες, ακανόνιστες κινήσεις διαφεύγουν των συστημάτων αεράμυνας, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να προβλέπουν την τροχιά που θα ακολουθήσει ένας πύραυλος.
Έτσι αυτού του τύπου οι υπερηχητικοί πύραυλοι είναι δύσκολο να αναχαιτιστούν από τα συστήματα αεράμυνας του Ισραήλ, ακόμη και αν εντοπιστούν από τα ραντάρ.

Το ίδιο ισχύει και για τους Ιρανικούς πυραύλους Κρουζ, οι οποίοι μπορούν επίσης να αλλάξουν την τροχιά τους και να γίνουν δύσκολοι στην αναχαίτιση.

Το Ιράν διαθέτει πυραύλους Κρουζ στο οπλοστάσιό του, όπως τον πύραυλο Χοβεϊζέχ, και έχει επιτυχώς χρησιμοποιήσει τέτοιους πυραύλους εναντίον του Ισραήλ.
Αν και αυτοί οι πύραυλοι είναι πιο αργοί από τους βαλλιστικούς πυραύλους, πετούν σαν αεροπλάνα χωρίς πιλότο, χαμηλά και σταθερά, περνώντας κρυφά από τις αεράμυνες.
Τα "δολώματα" αργών drone είναι
ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούν να δοκιμαστούν και να ξεγελαστουν τα εξελιγμένα συστήματα αεράμυνας του Ισραήλ.
Η υπερφόρτωση των συστημάτων γίνεται με σταθερούς ρυθμούς, εξαπατώντας τα με αυτά τα δολώματα drones αλλά και με φθηνούς πυραύλους χωρίς εκρηκτικη κεφαλή, οι οποίοι "ψαρεύουν" το αντιαεροπορικό σύστημα.
Εμφανίζονται ως απειλή στο ραντάρ, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.
Και συνήθως τέτοια δολώματα χρησιμοποιούνται για να αδειάσουν το απόθεμα πυραύλων αναχαίτισης, ώστε να μπορούν να περάσουν οι πραγματικοί πύραυλοι και τα γρηγορότερα drones.
Η σύγκρουση πλέον δεν καθορίζεται μόνο από τις στρατηγικές ισορροπίες και τις υπεροπλιες, αλλά και από τις ασύμμετρες τεχνικές που χρησιμοποιούνται.
Κορεσμός αεράμυνας, τακτικός αντιπερισπασμός και ψηφιακή σύγχυση συγκροτούν το νέο πρότυπο πολέμου...
(Πηγή Institute for the Study of War)