Spiros Dapergolas Βρίσκομαι Ρόδο για προσωπική υπόθεση. Το νησί έχει τελειώσει. Όλη η νότια πλευρά έχει καεί. Το νερό στερεύει, οι καλλιέργε...
Spiros Dapergolas
Βρίσκομαι Ρόδο για προσωπική υπόθεση. Το νησί έχει τελειώσει. Όλη η νότια πλευρά έχει καεί. Το νερό στερεύει, οι καλλιέργειες πεθαίνουν. Τα χωριά ερημώνουν. Οι δημόσιες υποδομές (από γιατρούς έως τα ΚΕΠ) έχουν καταρρεύσει. Ο τουρισμός κ λιγοστεύει κ έχει περιοριστεί στην φλούδα Ρόδος - Γεννάδι. Ακόμα κι εκεί όλα τα κέρδη πάνε στις βιομηχανικές μονάδες του all inclusive. Το ηλεκτρονικό χρήμα έχει εκμηδενίσει τα μαύρα που ήταν το τελευταίο καταφύγιο κέρδους των μικροαστών του τουρισμού για όσα ψίχουλα ξέφευγαν από το all-inclusive. Ένας κατεστραμμένος τόπος που πλέον γεμίζει από Έλληνες κ Αλβανούς προλετάριους των 1000-1200 ευρώ το μήνα για εργασία 12/7 στα μπουρδέλα των κληρονόμων (γυναίκα, ερωμένη κ παιδια) του Μήτση και των Ισραηλινών funds. Σε αυτό το νησί πέρασα πολλά καλοκαίρια της εφηβείας και της μικρής νιότης μου και αυτό που βλέπω τώρα είναι πηχτή καταθλιψη. Η που θα δώσουμε ένα τέλος με πόνο σε αυτή την παρακμή σε πόλεις κ επαρχία η θα βιώσουμε πόνο χωρίς τέλος. Και η νέα αρχή θα γίνει βίαια, αποκεντρωτικα, με την συλλογικότητα που θα επιβάλει η ανάγκη. Αλλιώς, σε λίγα χρονια θα μεταναστευσουμε στο Σουδαν. Και οι σουδανοι Πλευρηδες θα μας μειώνουν τα γεύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση