Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Ουκρανία: Ετοιμάζονται οι φάκελοι ενόψει της συνάντησης το δεκαπενταύγουστο Οι απαιτήσεις της Μόσχας Οι αντιπ...
«Ουκρανία: Ετοιμάζονται οι φάκελοι ενόψει της συνάντησης το δεκαπενταύγουστο
Οι απαιτήσεις της Μόσχας
Οι αντιπροτάσεις της Ουάσιγκτον
Οι όροι του Κιέβου»
Το σημερινό σκίτσο του Mario Natangelo
Ο Ναπολιτάνος δημοσιογράφος, σκιτσογράφος τα λέει όλα...
Όλα τα μάτια όλου του κόσμου είναι στραμμένα αυτές τις μέρες στην Αλάσκα, όπου την Παρασκευή θα πραγματοποιηθεί η πολυαναμενόμενη συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Τραμπ. Η επιλογή της τοποθεσίας δεν είναι τυχαία.
Πρώτον, οι ΗΠΑ κι η Ρωσία ήθελαν να αποκλείσουν κάθε ενδιάμεσο που θα μπορούσε να διεκδικήσει διπλωματικό ρόλο, και συνακόλουθο γεωπολιτικό βάρος, στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Οι αποφάσεις για το μέλλον του Κιέβου -και όχι μόνο αυτό-, θα ληφθούν άμεσα κι αποκλειστικά από τις δύο υπερδυνάμεις. Και αυτή είναι ήδη μια ιστορική νίκη για τη Ρωσία, έχοντας επιστρέψει στη συζήτηση θεμάτων επί ίσοις όροις με τις Ηνωμένες Πολιτείες για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Η Αλάσκα αντιπροσωπεύει το γεωγραφικό σημείο συνάντησης μεταξύ των δύο εθνών, χωρισμένα από λίγα μόνο χιλιόμετρα και τον Βερίγγειο Πορθμό. Οι Ρώσοι ήταν οι πρώτοι εξερευνητές της Αλάσκας που εισήλθαν σ' αυτά τα εδάφη το 1721. Η πρώτη αποικία ιδρύθηκε το 1784, σηματοδοτώντας την έναρξη της ρωσικής μετανάστευσης στην Αμερική, κυρίως για εμπόριο, ιδιαίτερα γούνες, ένα πολύτιμο και περιζήτητο αγαθό εκείνη την εποχή. Ο ρωσικός αποικισμός της Αλάσκας επεκτάθηκε και περιλάμβανε 23 χωριά και πάνω από 2.500 κατοίκους. Με διάταγμα το 1799, ο Τσάρος Παύλος Α' διεκδίκησε επίσημα όλα τα αμερικανικά εδάφη βόρεια του 55ου παραλλήλου ως ανήκοντα στη Ρωσική Αυτοκρατορία, εμπιστευόμενος το εμπορικό μονοπώλιο στη «Russian-American Company» (Η Ρωσοαμερικανική Εταιρία Υπό την Υψηλή Προστασία της Αυτοκρατορικής Μεγαλειότητος). Η πρωτεύουσα της λεγόμενης «Ρωσικής Αμερικής» ήταν η πόλη Novo-Archangelsk ("Νέος Αρχάγγελος" στα ρωσικά), σήμερα γνωστή ως Σίτκα.
Ωστόσο, λόγω διαφόρων παραγόντων, από το υψηλό κόστος μεταφοράς αγαθών έως τη δύσκολη στρατιωτική άμυνα, ο Τσάρος Αλέξανδρος Β' αποφάσισε να παραχωρήσει την Αλάσκα στις Ηνωμένες Πολιτείες, φοβούμενος τις φιλοδοξίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, η οποία έλεγχε τον Καναδά και βρισκόταν συνεχώς σε σύγκρουση με τους Ρώσους. Εκείνη την εποχή, ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούνταν μια σαφώς λιγότερο παρεμβατική δύναμη και άσχετη με τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Η συμφωνία οριστικοποιήθηκε τον Μάρτη του 1867 με την τιμή αγοράς να ορίζεται στα 7.200.000 δολάρια ΗΠΑ, περίπου 150 εκατομμύρια δολάρια σε σημερινά χρήματα.
Τον πιο σημαντικό ρόλο στην ρωσική επιρροή στην Αλάσκα έπαιξε η Ορθόδοξη Εκκλησία με το ιστορικό Πατριαρχείο Μόσχας που ιδρύθηκε το Φλεβάρη του 1589.
Χάρη στο έργο Ρώσων ιεραποστόλων όπως ο πατέρας Ιβάν Βενιαμίνοφ, γνωστός με το μοναχικό του όνομα Άγιος Ιννοκέντιος της Αλάσκας, πάνω από 20.000 άνθρωποι, κυρίως ιθαγενείς, ασπάστηκαν την Ορθοδοξία.
Η πρώτη ξύλινη εκκλησία χτίστηκε το 1796 στο νησί Κόντιακ. Ακολούθησαν πολλές άλλες, περίπου ενενήντα, πολλές από τις οποίες υπάρχουν ακόμα και σήμερα, μαρτυρώντας πώς η Ορθόδοξη θρησκευτική κληρονομιά επέζησε ακόμη και μετά το τέλος της ρωσικής παρουσίας. Χάρη στον νιχιλιστή ουνίτη Βαρθολομαίο η Ορθοδοξία παραδόθηκε στον εβραίο κοκαϊνομανή φυρερίσκο των ουκροναζί, στην ουνία της Ουκρανίας, με θέλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Σ' αυτές της Ορθόδοξες εκκλησίες της Αλάσκας προσεύχονται για την επιτυχία των συνομιλιών Πούτιν-Τραμπ.
Οι Επισκοπές Αλάσκας και Σίτκα της Ορθόδοξης Εκκλησίας των Ηνωμένων Πολιτειών κάλεσαν όλους να προσευχηθούν για την ειρήνη, για τον τερματισμό της σύγκρουσης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Αυτό έγραψε ο Kirill Alexandrovich Dmitriev, Διευθύνων Σύμβουλος του Russian Direct Investment Fund, ενός κρατικού επενδυτικού Ταμείου τουλάχιστον 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων που δημιουργήθηκε από τη ρωσική κυβέρνηση για να συνεπενδύσει στη ρωσική οικονομία.
Ειδικές λειτουργίες πραγματοποιούνται καθημερινά στις 6:00 μ.μ. τοπική ώρα (7:00 π.μ. ώρα Μόσχας) στις εκκλησίες, με αιτήματα προσευχών μια καρποφόρα συνάντηση μεταξύ των προέδρων.
Η Επισκοπή τόνισε ότι η προσευχή για τους ηγέτες είναι ένα «πνευματικό καθήκον, όχι μια πολιτική χειρονομία».
Ευτυχώς που δεν τους ελέγχει ο αξιωματικός του Τουρκικού στρατού Βαρθολομαίος κι η Ορθοδοξία στην Αλάσκα διέφυγε τον αφορισμό, την παράδοση στην ουνία και τη διάλυσή της.
Έτσι αντιμετωπίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το χαστούκι στην ΕΕ και τον κοκαϊνομανή φυρερίσκο της...




Ασε τον πουτιν και τον τραμπ και ελα να την βρουμε νταρλινκ
ΑπάντησηΔιαγραφή