Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Προκαλεί έκπληξη αυτό που συμβαίνει μετά από 700 ημέρες Ολοκαυτώματος, Γενοκτονίας κι Εθνοκάθαρσης στην Παλαιστ...
Προκαλεί έκπληξη αυτό που συμβαίνει μετά από 700 ημέρες Ολοκαυτώματος,
Γενοκτονίας κι Εθνοκάθαρσης στην Παλαιστίνη (Γάζα & Δυτική Όχθη)...
από την εβραιοναζιστική οντότητα, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλα τα ελληνόφωνα πολιτικά κόμματα κι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς,
όλες οι οργανώσεις των Αλληλέγγυων με πορείες, κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες,
όλα τα ΜΜΕ της αργυρώνητης δημοσιογραφικής πορνείας
απεικονίζουν και παρουσιάζουν τον Παλαιστινιακό λαό ως θύματα
ή αποδέκτες -επαίτες- ανθρωπιστικής βοήθειας...
Στον δημόσιο διάλογο είναι παντελής η έλλειψη ανοιχτής υποστήριξης στην Παλαιστινιακή αντιαποικιακή-αντιιμπεριαλιστική Αντίσταση!
Γιατί άραγε;
Νίκος Κλειτσίκας
Όλα τα ελληνόφωνα πολιτικά κόμματα κι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς,
όλες οι οργανώσεις των Αλληλέγγυων με πορείες, κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες,
όλα τα ΜΜΕ της αργυρώνητης δημοσιογραφικής πορνείας
απεικονίζουν και παρουσιάζουν τον Παλαιστινιακό λαό ως θύματα
ή αποδέκτες -επαίτες- ανθρωπιστικής βοήθειας...
Στον δημόσιο διάλογο είναι παντελής η έλλειψη ανοιχτής υποστήριξης στην Παλαιστινιακή αντιαποικιακή-αντιιμπεριαλιστική Αντίσταση!
Γιατί άραγε;
Νίκος Κλειτσίκας
Η 80χρονη σήμερα βετεράνος Παλαιστίνια μαχήτρια, η θρυλική αντάρτισσα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (όχι της Χαμάς), βουλευτής του Παλαιστινιακού κοινοβουλίου (το οποίο διέλυσε ο δωσίλογος Αμπάς εκτελώντας εντολές των εβραιοναζί, παρότι ήταν αυτός που διενήργησε τις εκλογές κι η Χαμάς κέρδισε απόλυτη αυτοδυναμία και μάλιστα σχημάτισε κυβέρνηση "συγκατοίκησης" με πρόεδρο τον Αμπάς... Γιατί άραγε το αποσιωπούν οι αργυρώνητες πολιτικές και δημοσιογραφικές πόρνες και παπαγαλίζουν ότι προσφέρει η Μοσάντ;), αναλογίζεται αποκλειστικά τη Γενοκτονία, την Αντίσταση, καθώς και το παρόν και το μέλλον της Παλαιστίνης σε μια εκτενή συνέντευξη τριών μερών που δημοσιεύτηκε αποκλειστικά από το "Canal Red".
Μια χρήσιμη συνέντευξη (σε δική μας μετάφραση), ώστε να μπορέσει ο κάθε αναγνώστης να εντρυφήσει και να δώσει πιθανές απαντήσεις στο ερώτημα του προοιμίου: Γιατί στο ελληνόφωνο πολιτικό, δημοσιογραφικό, αλληλέγγυο κίνημα απουσιάζει παντελώς η έλλειψη ανοιχτής υποστήριξης στην Παλαιστινιακή αντιαποικιακή-αντιιμπεριαλιστική Αντίσταση;
Ερώτηση: Θα ήταν υπέροχο να ξεκινήσουμε μιλώντας μαζί σας για τα γεγονότα της περασμένης χρονιάς. Γινόμαστε μάρτυρες μιας κατάφωρης γενοκτονίας, την οποία έχει δει όλη η ανθρωπότητα, και μπορούμε να πούμε ότι είναι προφανές, καθώς τόσο οι δυτικοί όσο και οι αραβικοί λαοί βλέπουν καθαρά τις σφαγές που διαπράττει ο ισραηλινός σιωνισμός κάθε μέρα. Σε μια προηγούμενη συνέντευξη, αναφέρατε ότι η 7η Οκτωβρίου σηματοδότησε την έναρξη της παλαιστινιακής απελευθέρωσης. Τι σημαίνει για εσάς η παλαιστινιακή απελευθέρωση; Πώς την ορίζετε;
Απάντηση: Η 7η Οκτώβρη σηματοδότησε μια νέα φάση στην ιστορία του Παλαιστινιακού Εθνικού Κινήματος. Δεν ήταν μια κοινή στρατιωτική επιχείρηση, αλλά ένα πραγματικό σημείο καμπής.
Από στρατιωτικής άποψης, η ανάπτυξη 3.000 μαχητών σε μια ταυτόχρονη επιχείρηση ήταν πρωτοφανής. Αυτό που συνέβη εκείνη την ημέρα ήταν μια σαφής δήλωση σ' ολόκληρο τον κόσμο ότι ο Παλαιστινιακός λαός ζει υπό κατοχή και ότι έχει έρθει η ώρα να ξεκινήσει η διαδικασία απελευθέρωσής του.
Έτσι καταλαβαίνω την 7η Οκτώβρη. Αυτό το γεγονός είχε παγκόσμιο αντίκτυπο κι απήχηση. Η σφαγή δεν είχε ξεκινήσει ακόμα, αλλά η απάντηση ήρθε αργότερα με τη μορφή Γενοκτονίας.
Πρόκειται για μια ιστορική σύγκρουση. Ο Παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του εδώ και εκατό χρόνια, περνώντας από διαφορετικές φάσεις στην ιστορία του. Δεν ήμασταν οι πρώτοι που πήραμε τα όπλα και πολεμήσαμε. Ξεκινάμε από την υπόθεση ότι η Απελευθέρωση δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων ή άλλων μέσων εκτός από τον ένοπλο αγώνα. Και αυτό δεν είναι Παλαιστινιακή εφεύρεση.
Σ' όλη την ιστορία, πολυάριθμοι λαοί έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το μέσο για να επιτύχουν την Ανεξαρτησία τους, καταφέρνοντας να νικήσουν τους αποικιοκράτες τους σε διάφορες χρονικές στιγμές. Σ' αυτό το πλαίσιο, η 7η Οκτώβρη αντιπροσώπευε την αρχή μιας νέας φάσης, την αρχή της Απελευθέρωσης.
Από στρατηγικής άποψης, η στρατιωτική δράση εκείνη την ημέρα σηματοδότησε ένα ορόσημο! Μια ομάδα 3.000 μαχητών κατάφερε να εισέλθει σε μια ισραηλινή στρατιωτική βάση, που βρισκόταν μέσα σε έναν (παράνομο και για τον ΟΗΕ, το λεγόμενο "διεθνές δίκαιο") εποικισμό οικισμό, χωρίς ν' αντιμετωπίσει σημαντική αντίσταση. Αυτό το γεγονός ενίσχυσε τη διεθνή προβολή του Παλαιστινιακού ζητήματος. Η 7η Οκτώβρη ήταν το αποκορύφωμα δεκαετιών αγώνα του Παλαιστινιακού λαού και του Παλαιστινιακού Εθνικού Κινήματος, με όλες τις ιδεολογίες και τα ρεύματα σκέψης του.
Ποιος ήταν ο στόχος αυτής της ενέργειας; Από την αρχή κιόλας, συγκλόνισε τα θεμέλια του εχθρού μας, ο οποίος κατέχει τη γη μας υπό ένα αποικιακό και δημογραφικό καθεστώς αντικατάστασης (εθνοκάθαρσης).
Όταν μιλάμε γι' αυτή την κατοχή, αναφερόμαστε σ' ένα φαινόμενο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο στην ιστορία. Επομένως, θεωρούμε την 7η Οκτώβρη την κορύφωση του συσσωρευμένου αγώνα του Παλαιστινιακού λαού σ' όλες τις φάσεις του. Δεν συνέβη τυχαία, αλλά ήταν μια αναγκαιότητα για την Απελευθέρωση.
Ο παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται από το 1917, όταν εκδόθηκε η Διακήρυξη Μπάλφουρ, η οποία υποσχέθηκε μια εθνική πατρίδα για τους Εβραίους στην Παλαιστίνη. Αλλά αυτός δεν ήταν ένας συμβατικός αποικισμός, στον οποίο στρατοί καταλαμβάνουν εδάφη, όπως έχει παρατηρηθεί σ' όλη την ιστορία. Επομένως, έχει ιδιαίτερη σημασία στη ζωή του Παλαιστινιακού λαού.
Τώρα, ας μιλήσουμε για τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής. Πρώτον, αυτή η μάχη συνεχίζεται... Σ' αυτή τη διαδικασία, ο εχθρός, οι σύμμαχοί του και οι χορηγοί του, ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν παίξει θεμελιώδη ρόλο. Για πρώτη φορά στην ιστορία μας με τον Σιωνιστή εχθρό στην Παλαιστίνη, η κατοχή δεν περιορίζεται σε μια στρατιωτική διοίκηση και έναν υποταγμένο λαό. Είναι ένα πολύ ευρύτερο και πιο σύνθετο φαινόμενο.
Οι σφαγές ξεκίνησαν το 1948. Ωστόσο, ο Παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται από το 1917, αντιμετωπίζοντας τη Διακήρυξη Μπάλφουρ και τη σιωνιστική μετανάστευση. Χωρίς να επεκταθούμε σε πολλές λεπτομέρειες, η 7η Οκτώβρη θα καταγραφεί ως μια κομβική στιγμή σ' αυτόν τον ιστορικό αγώνα, επιβεβαιώνοντας ότι η Παλαιστινιακή Αντίσταση είναι ακόμα ζωντανή και δεν έχει πάψει να επιδιώκει τον στόχο της για την επίτευξη της Ελευθερίας.
Ερώτηση: Πιστεύετε ότι το τίμημα που πληρώνει ο παλαιστινιακός λαός είναι πολύ υψηλό; Με τόσα πολλά θύματα, θα λέγατε ότι αυτή η συνέπεια ήταν προβλέψιμη και ότι ήμασταν έτοιμοι να την αποδεχτούμε; Ή μήπως πιστεύετε ότι ο παλαιστινιακός λαός είναι τώρα απλώς θύμα; Είναι απαραίτητο αυτό το τίμημα;
Απάντηση: Η σύγκρουση με τον εχθρό είχε πάντα θύματα. Πάντα. Είμαστε θύματα εκτοπισμού, καθώς δεν βρίσκονται όλοι οι Παλαιστίνιοι στη γη τους. Είμαστε το αποτέλεσμα μιας συνεχιζόμενης Νάκμπα, η οποία συνεχίζεται από το 1948.
Ο Παλαιστινιακός λαός συνεχίζει ν' αγωνίζεται και ν' αντιμετωπίζει όλες τις προκλήσεις επειδή δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για όσους εξακολουθούν να ζουν σε στρατόπεδα προσφύγων. Η στρατιωτική κατοχή εξακολουθεί να υπάρχει στην Παλαιστίνη και όλοι οι Παλαιστίνιοι υποφέρουν από τις συνέπειες μιας Νάκμπα που δεν έχει ακόμη τελειώσει.
Πληρώνουμε κάποιο τίμημα; Ναι, γνωρίζουμε ότι το κόστος είναι υψηλό. Οι φυλακές είναι γεμάτες. Αυτό δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Δεν ξεκίνησε το 1967, αλλά πολύ νωρίτερα, κατά τη διάρκεια της βρετανικής εντολής στην Παλαιστίνη. Κι αποδεχόμαστε αυτό το τίμημα οικειοθελώς, επειδή δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να νικήσουμε. Όσο ο εχθρός παραμένει στη γη μας, πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε.
Ωστόσο, αυτή τη φορά το κόστος ήταν ακόμη μεγαλύτερο. Η κατοχή έχει επιτεθεί στον λαό μας με πρωτοφανή βιαιότητα. Αυτός δεν είναι ο πρώτος πόλεμος στη γη μας. Από το 2008, έχουμε αντιμετωπίσει έξι επιθέσεις. Όλα αυτά τα χρόνια, ο Παλαιστινιακός λαός έχει αντισταθεί. Ως εκ τούτου, η 7η Οκτώβρη ήταν ένα γεγονός που μας εξέπληξε θετικά. Ξέραμε ότι θα πληρώναμε ένα τίμημα, αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμέναμε ότι θα ήταν με το αίμα των παιδιών, των γυναικών και του λαού μας.
Παρά τα πάντα, ο Παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να υποστηρίζει την Αντίσταση, ακόμη και μέσα στη Γάζα. Ο λαός είναι κουρασμένος, ναι, αλλά δεν έχει εκφράσει την άρνησή του να πολεμήσει. Επομένως, καταλαβαίνουμε ότι αυτός ο δρόμος απαιτεί μεγάλες θυσίες. Η ιστορία έχει δείξει ότι η Απελευθέρωση των Εθνών συμβαίνει μόνο με αυτόν τον τρόπο.
Ερώτηση: Τα μέσα ενημέρωσης έχουν επικεντρωθεί αποκλειστικά στους αιχμαλώτους (ομήρους) στη Γάζα και, σε πολλές περιπτώσεις, στη Χαμάς, αγνοώντας το γεγονός ότι αυτό που συνέβη στις 7 Οκτώβρη ήταν μια πράξη αντίστασης, όπως περιγράψατε προηγουμένως. Ποια είναι η πολιτική σας θέση σ' αυτή την προσέγγιση;
Απάντηση: Η κύρια εστίαση ήταν στη Χαμάς. Το ψέμα του κατοχικού κράτους είναι ότι ισχυρίζεται πως είναι εναντίον μιας οργάνωσης, ενώ στην πραγματικότητα είναι εναντίον του Παλαιστινιακού λαού. Όσοι μάχονται, ανεξάρτητα από την παράταξή τους, είναι μέρος του Παλαιστινιακού λαού. Προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα κι επιθυμίες, με στόχο να αλλάξουν το αφήγημα.
Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η Αντίσταση είναι ουσιαστικό μέρος του Παλαιστινιακού λαού. Παρατάξεις όπως η Χαμάς, η Ισλαμική Τζιχάντ και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης έχουν καταφύγει στα όπλα στο παρελθόν και συνεχίζουν να το κάνουν σήμερα. Επομένως, είναι κατανοητό ότι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επιμένουν ότι το Ισραήλ, το οποίο ονομάζουμε «παράνομο κράτος», δημιουργήθηκε δήθεν με ψήφισμα του ΟΗΕ. Ωστόσο, πρέπει να ανατρέξουμε στην ιστορία για να θυμόμαστε ότι το Ισραήλ δεν είναι ένα συνηθισμένο κράτος.
Το Ισραήλ είναι μέρος του σιωνιστικού κινήματος, είναι έργο που υποστηρίζεται από τη Δύση, με ολόκληρο το σύστημά του να επικαλείται ψηφίσματα του ΟΗΕ. Αυτή είναι μια πραγματική τραγωδία για εμάς ως λαό, καθώς μας παρουσιάζεται μόνο μία πλευρά της ιστορίας: η ύπαρξη του Ισραήλ ως κράτους.
Εν τω μεταξύ, οι Παλαιστίνιοι χαρακτηρίζονται αποκλειστικά ως πρόσφυγες που χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια, σαν η κατάστασή μας να ήταν απλώς μια ανθρωπιστική κρίση κι όχι ο αγώνας ενός λαού που απαιτεί τα δικαιώματά του και την επιστροφή του στη γη του. Μας αρνούνται το δικαίωμα επιστροφής, αλλά εμείς επιβεβαιώνουμε ότι αυτός είναι ένας αγώνας για την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία και τη Γη μας.
Ερώτηση: Υποστηρίζεται ότι η Μοσάντ γνώριζε εκ των προτέρων την επίθεση της 7ης Οκτώβρη κι επέλεξε να την επιτρέψει να συμβεί.
Απάντηση: Η Μοσάντ ψεύδεται, όπως όλοι οι ηγέτες της. Ψεύδονται για να δώσουν την εντύπωση ότι είναι ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι.
Από την πρώτη μέρα, ο Νετανιάχου κήρυξε τον πόλεμο και στη συνέχεια κατηγόρησε τις υπηρεσίες ασφαλείας για αμέλεια. Αλλά δεν είναι η Μοσάντ μέρος αυτών των ίδιων υπηρεσιών ασφαλείας; Θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη. Πιστεύουν ότι η Παλαιστίνη τους ανήκει και θέλουν οι άνθρωποι να πιστεύουν ότι υπερασπίζονται τη γη τους.
Αλλά ισχύει αυτό πραγματικά; Αν λένε ότι υπερασπίζονται τη γη τους, σημαίνει ότι παραδέχονται ότι καταπίεσαν έναν λαό και ότι είναι κατακτητές. Γιατί λοιπόν εκπλήσσονται που υπάρχει απάντηση; Πώς μπορούν να κάνουν μια τέτοια δήλωση; Στις μέρες μας, με την τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχουν λίγα μυστικά. Όλοι μπορούν να δουν τι συμβαίνει μέσω των τηλεφώνων τους. Επομένως, λένε ψέματα.
Τώρα έχουν σχηματίσει μια επιτροπή για να διερευνήσει ποιος είναι υπεύθυνος. Ο Νετανιάχου, παρά τη θέση του ως πρωθυπουργός, δεν έχει αναλάβει καμία ευθύνη. Κατηγορεί άλλους και ζητά συγγνώμη. Αλλά αν ήταν πραγματικά αθώος, γιατί κινητοποίησε τον στρατό του; Γιατί κήρυξε τον πόλεμο; Για ποιο σκοπό;
Ερώτηση: Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να συζητάμε για την 7η Οκτώβρη, καθώς πιστεύουμε ότι το έχετε καταστήσει σαφές. Ωστόσο, πριν αλλάξουμε θέμα, μια τελευταία ερώτηση: Τον τελευταίο χρόνο, έχουμε γίνει μάρτυρες διαδηλώσεων στο Ισραήλ κατά του πολέμου. Γνωρίζουμε ότι ένα υψηλό ποσοστό της ισραηλινής κοινωνίας υποστηρίζει το σιωνιστικό σχέδιο και την κατοχή. Αυτό το τμήμα της κοινωνίας αντιτίθεται στην ύπαρξη του Παλαιστινιακού λαού, ακόμη και στην έννοια των δύο κρατών. Στη Δύση, ορισμένοι πιστεύουν ότι υπάρχουν νέοι προοδευτικοί, ακόμη και κομμουνιστές κι αναρχικοί, που διαμαρτύρονται στο Τελ Αβίβ κατά του πολέμου, και το μήνυμά τους έχει ισχυρό αντίκτυπο στη δυτική νεολαία. Ποιο μήνυμα έχετε να τους στείλετε σχετικά με την πραγματικότητα της ισραηλινής νεολαίας και την αντίθεσή της στη γενοκτονία;
Απάντηση: Οι διαδηλώσεις στο Ισραήλ ξεκίνησαν πριν από τις 7 Οκτώβρη, με διαμαρτυρόμενους για μια κυβερνητική δικαστική μεταρρύθμιση, η οποία επιδίωκε να δώσει στον Νετανιάχου μεγαλύτερο έλεγχο στο δικαστικό σύστημα της χώρας. Αρχικά, οι διαμαρτυρίες στράφηκαν εναντίον του Νετανιάχου, αλλά μετά τις 7 Οκτώβρη, άλλαξαν εστίαση. Το κύριο σύνθημά τους επικεντρώθηκε στο ζήτημα των αιχμαλώτων (ομήρων), αντί να απαιτήσει τον τερματισμό του πολέμου.
Δεν πρόκειται για έναν λαό, αλλά για μια ποικιλόμορφη κοινωνία που υπάρχει στη γη μας με το όνομα «Κράτος του Ισραήλ». Επομένως, η 7η Οκτώβρη αποκάλυψε αλήθειες που ο κόσμος είχε αγνοήσει προηγουμένως. Τώρα, ο κόσμος γνωρίζει την προέλευση αυτής της σύγκρουσης και γιατί επιμένει. Δεν είναι μόνο μια σύγκρουση με τους Παλαιστίνιους, αλλά εναντίον ολόκληρου του αραβικού έθνους. Από το 1948, έχουμε γίνει μάρτυρες πολυάριθμων πολέμων με την Αίγυπτο, τη Συρία, την Ιορδανία κι άλλες χώρες.
Γιατί; Επειδή το σιωνιστικό σχέδιο έχει ως πρωταρχικό στόχο την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ, έναν στόχο που έχει ήδη επιτευχθεί. Το άλλο σχέδιο είναι να τολμήσει ο Νετανιάχου να πει ότι θα αλλάξει τη Μέση Ανατολή ενώ είναι βυθισμένος στη Γάζα και ο στρατός του είναι παγιδευμένος εκεί.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ισραήλ, αυτή η οντότητα ζήτησε προστασία, ζητώντας την από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες απάντησαν στέλνοντας πλοία και εξοπλισμό στη Μέση Ανατολή. Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο ζήτημα. Τώρα, οι αλήθειες είναι πιο ξεκάθαρες και πιο λογικές, ακόμη και για αυτόν τον κόσμο που μας έχει αρνηθεί και μας έχει φερθεί απλώς ως πρόσφυγες, ενώ βρισκόμαστε ακόμα υπό κατοχή.
Σήμερα, όλα είναι ξεκάθαρα. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για Γενοκτονία, και η Γενοκτονία, εξ ορισμού, είναι η εξόντωση ενός ολόκληρου λαού, κάτι που διαπράττουν οι ισραηλινοί. Αυτό συνιστά έγκλημα πολέμου. Ωστόσο, μέχρι τώρα, το Ισραήλ δεν έχει τιμωρηθεί για όλες τις σφαγές που διαπράχθηκαν σ' όλη την ιστορία μας. Επομένως, η φωνή του κόσμου υψώνεται τώρα πιο δυνατά, καταγγέλλοντας αυτή τη Γενοκτονία, απαιτώντας να τιμωρηθεί το Ισραήλ.
Αυξάνονται οι πιέσεις στα διεθνή δικαστήρια για να λάβουν απόφαση. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι, το 2004, το Διεθνές Δικαστήριο έχει ήδη αποφανθεί ότι η κατοχή, οι οικισμοί και το τείχος είναι παράνομα. Σ' αυτό το πλαίσιο, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θα πρέπει να βασίσει την απόφασή του σ' αυτό, καθώς η κατοχή ήταν παράνομη και παράνομη εξαρχής και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.
Δεν θέλω να εμβαθύνω σε άλλα επιχειρήματα, αλλά ρωτάω: ποιος όρισε το διεθνές δίκαιο; Οι χώρες που κέρδισαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το καθιέρωσαν, αλλά ποιος το επιβάλλει; Κανείς δεν το κάνει. Επομένως, το Ισραήλ θεωρεί τον εαυτό του υπεράνω του διεθνούς δικαίου.
Ερώτηση: Ας μιλήσουμε για την Παλαιστίνη, την ιστορική Παλαιστίνη, όπως αναφέρατε όταν συζητούσατε την προέλευση της αιτίας. Αυτή τη στιγμή, ορισμένες χώρες όπως η Ισπανία και η Νορβηγία προσπαθούν να αναγνωρίσουν το Κράτος της Παλαιστίνης και πιστεύουν ότι αυτή είναι η λύση. Επικοινωνούν, για παράδειγμα, με την Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία, σύμφωνα με τα νέα, φαίνεται να τάσσεται υπέρ μιας λύσης δύο κρατών. Τι πιστεύετε για αυτήν την πρωτοβουλία, για την αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης από αυτούς; Είστε υπέρ μιας λύσης δύο κρατών; Υπάρχουν πολλές διαφορετικές λύσεις και προσεγγίσεις. Τι θέλει πραγματικά ο παλαιστινιακός λαός; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Από εκεί και πέρα, μπορούμε να συζητήσουμε τα υπάρχοντα έργα.
Απάντηση: Ο Παλαιστινιακός λαός θέλει να επιστρέψει στη Γη του. Είναι δικαίωμά του να μπορεί να αποφασίζει για τη μοίρα του εκεί. Κανένας λαός δεν μπορεί ν' αποφασίσει για τη μοίρα του έξω από την επικράτειά του. Ένα μεγάλο μέρος του Παλαιστινιακού λαού βρίσκεται στην εξορία.
Ιδρύουμε ένα κράτος και τελικά θα ιδρυθεί ένα κράτος. Από την αρχή, δεν έχουμε υποστηρίξει μια λύση δύο κρατών. Εκπροσωπώ το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και το όνομά μας αντικατοπτρίζει την ταυτότητά μας. Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης θέλει την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Γι' αυτό ονομάζεται απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Απορρίπτουμε κάθε σχέδιο που μας παρουσιάζεται και δεν είναι αυτό.
Δυστυχώς, μετά την Ιντιφάντα του 1987, ένα τμήμα του Παλαιστινιακού λαού άδραξε την ευκαιρία και έκανε μια σημαντική παραχώρηση στις Συμφωνίες του Όσλο. Πριν από αυτό, αντιπροσωπείες από τη Μαδρίτη και την Ουάσιγκτον ήρθαν και έφυγαν. Αλλά η κύρια ιδέα και ο στόχος είναι η Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Πάντα προκύπτει το ερώτημα: τι να κάνουμε με τους Εβραίους; Δεν θέλουμε να τους βλάψουμε. Πάντα λέω ότι κάνουν λάθος ερώτημα. Δεν είναι δικαίωμά μας να επιστρέψουμε και να μείνουμε στην πατρίδα μας;
Υπάρχει ένα ψήφισμα που εκδόθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη με την ονομασία 194, το οποίο ορίζει την επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους και την ανάκτηση της περιουσίας τους ως προϋπόθεση για την ένταξη του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη. Τα Ηνωμένα Έθνη το αποδέχτηκαν αυτό, συμφώνησαν να αναγνωρίσουν το Ισραήλ ως οντότητα για τους Εβραίους, ως εθνική τους πατρίδα, μοίρασαν τη γη όπως ήθελαν και είπαν ότι θα υπήρχαν δύο κράτη.
Αυτό ακριβώς ορίζει το Ψήφισμα 181 που υιοθετήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη, τη διαίρεση της Παλαιστίνης σε δύο κράτη: ένα εβραϊκό κράτος και ένα αραβικό κράτος, αλλά δεν είπαν Παλαιστινιακό. Γι' αυτό βασίζονται σε αυτό το επιχείρημα, λέγοντας: γιατί ιδρύθηκε το ένα κράτος και όχι το άλλο; Το Παλαιστινιακό κράτος δεν ιδρύθηκε και καταλήφθηκε από το Ισραήλ το 1967, προσαρτώντας περισσότερη γη.
Γνωρίζουμε αυτό το σχέδιο επειδή, όπως είπα και πριν σχετικά με την κατοχή, δεν είναι μια κανονική στρατιωτική κατοχή, όπως οι προηγούμενες, όπου απλώς κατέλαβαν. Η Ευρώπη ήταν πάντα αυτή που αποίκιζε τον κόσμο. Γι' αυτό λέμε ότι αυτή η γη ονομάζεται Παλαιστίνη στην ιστορία, στη γεωγραφία και στην ύπαρξη, ως ανθρώπινη ύπαρξη.
Αυτά τα ζητήματα αρχίζουν τώρα να γίνονται πιο ξεκάθαρα. Κάποιοι λένε ότι είμαστε κατά της κατοχής των εδαφών που καταλήφθηκαν το 1967. Λοιπόν, τι γίνεται με τα εδάφη που καταλήφθηκαν πριν από αυτό; Τι πιστεύουν; Γι' αυτό δεν υποστηρίζουμε καμία προτεινόμενη λύση ή συμφωνία. Οποιαδήποτε συμφωνία που μπορεί να γίνει σχετικά με τον παλαιστινιακό λαό και την υπόθεσή του θα είναι αναξιόπιστη αν δεν υποστηρίζει το δικαίωμά μας να υπάρχουμε στη γη μας και να επιστρέφουμε σε αυτήν - και αυτό αφορά τους πρόσφυγες - και ταυτόχρονα δεν εγκαθιδρύει ένα πολιτικό σύστημα για εμάς και για όσους επιθυμούν να μείνουν, ενώ όσοι δεν επιθυμούν να μείνουν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα τους, τη χώρα από την οποία ήρθαν.
Γι' αυτό βλέπουμε τώρα πολλούς Ισραηλινούς να πηγαίνουν σε πρεσβείες για να αποκτήσουν υπηκοότητα για τους παππούδες, τους πατέρες ή τους συγγενείς τους. Επειδή ήρθαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, όχι μαζί, αλλά από πολλές χώρες. Θέλουν μια απάντηση από εμάς: γιατί δεν τους ρωτούν; Γιατί μας ρωτούν; Η απάντησή μας στο ερώτημά τους για το τι θα κάνουμε με τους Εβραίους είναι σαφής: δεν θέλουμε να τους βλάψουμε. Θέλουμε να απελευθερώσουμε τη γη μας και να επιστρέψουμε σε αυτήν. Και αυτό δεν τους αρέσει. Μας λένε ότι δεν δεχόμαστε συμφωνίες και γι' αυτό θέλουν να πολεμήσουν μαζί μας.
Αυτές είναι φυσικές εξισώσεις. Όπου υπάρχει κατοχή, θα υπάρχει Αντίσταση. Αυτό ήταν παρόν σε όλη την ιστορία. Δεν εφηύραμε εμείς τον ένοπλο αγώνα. Τι λέμε για το Βιετνάμ; Την Αλγερία; Τη Νότια Αφρική; Τις χώρες της Λατινικής Αμερικής; Αυτές οι επαναστάσεις έλαβαν χώρα σ' αυτές τις χώρες, για ποιο λόγο; Για την ελευθερία του λαού τους.
Ούτε εμείς, δεν είμαστε διαφορετικοί σ' αυτό το θέμα. Επομένως, υπάρχει μια σκόπιμη διαστρέβλωση των όρων, που γίνεται σκόπιμα προς όφελος της σιωνιστικής οντότητας, όχι του Παλαιστινιακού λαού.
Το ζήτημα του Ολοκαυτώματος στην Ευρώπη δεν πρέπει να στρέφεται εναντίον μας. Δεν ήμασταν εμείς. Ήταν οι Ευρωπαίοι που το έκαναν, όχι εμείς. Οι Εβραίοι ήρθαν σ' εμάς και τους καλωσορίσαμε. Όταν μετανάστευσαν σ' αυτό το στάδιο, τους καλωσορίσαμε. Υπάρχουν ακόμα διαθέσιμα βίντεο που μπορούν να παρακολουθήσουν, που δείχνουν πώς έφτασαν με βάρκες και πώς τους βοήθησαν οι Παλαιστίνιοι.
Γιατί ήρθαν; Επειδή ήμασταν στην Παλαιστίνη υπό βρετανική αποικιοκρατία και αυτό έκανε αυτή την αποστολή ευκολότερη για αυτούς. Έπειτα, έγιναν συμμορίες, μας πρόδωσαν και μας έδιωξαν από τη χώρα μας. Όχι σε δύο κράτη, όπως λένε, «ένα δικαίωμα που χρησιμοποιείται για λάθος σκοπό. Όχι, είναι δικαίωμα». Κανείς δεν μας παραχωρεί το δικαίωμά μας, εμείς το αφαιρούμε. Και το δικαίωμά μας είναι να επιστρέψουμε, και αυτό είναι το κλειδί για τη λύση.
Δεν υπάρχει λύση που να μπορεί να προχωρήσει, όπως οι Συμφωνίες του Όσλο, η «συμφωνία του αιώνα» κι άλλες. Όλα είναι άχρηστα έργα. Αντιθέτως, είναι έργα εχθρικά προς τον λαό, τα δικαιώματά του και τα όνειρά του για ελευθερία.
Ερώτηση: Δεν θα ζητήσω τη γνώμη σας για τις Συμφωνίες του Όσλο, καθώς είναι ήδη γνωστή. Ωστόσο, το ζήτημα της λύσης των δύο κρατών είναι επίκαιρο τώρα, καθώς ορισμένες χώρες έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν το Κράτος της Παλαιστίνης φέτος. Ταυτόχρονα, συνεχίζουν να στέλνουν όπλα στο κράτος κατοχής. Υποστηρίζουν ότι εάν αναγνωριστεί, θα επιτευχθούν περισσότερα δικαιώματα. Θα ήθελα αυτό το σημείο να γίνει γνωστό και να συζητηθεί. Η δεύτερη ερώτηση είναι η εξής: σε προηγούμενες συνεντεύξεις, έχετε αναφέρει την αραβική υποκρισία στον παλαιστινιακό αγώνα. Τι ακριβώς εννοείτε με την αραβική υποκρισία;
Απάντηση: Οι αραβικές χώρες έχουν ομαλοποιήσει τις σχέσεις τους με το Ισραήλ. Χρησιμοποιούν την Παλαιστινιακή υπόθεση ως δικαιολογία. Λένε: «Είμαστε με τον παλαιστινιακό λαό, βοηθάμε τον παλαιστινιακό λαό και πρέπει να έχει το δικό του κράτος...» Μιλούν γι' αυτό και τώρα προωθούν τη λύση των δύο κρατών. Ωστόσο, υπάρχει διαφορά μεταξύ της δημιουργίας ενός κράτους σ' ένα απελευθερωμένο μέρος της γης μας, όπως συνέβη στη Γάζα, όπου οι Ισραηλινοί αναγκάστηκαν να φύγουν επειδή ένιωθαν ότι αυτό το μέρος είχε γίνει «φωλιά σφηκών», όπως το έθεσε ο Ισαάκ Ράμπιν.
Δεν θέλουν να επαναληφθεί αυτή η κατάσταση στην υπόλοιπη Παλαιστίνη. Αυτό που επιδιώκουν είναι να μας καταστρέψουν. Βιώνουμε αυτό που ονομάζεται Γενοκτονία. Είναι Εθνοκάθαρση, όχι απλώς Γενοκτονία, αλλά μια συστηματική δολοφονία για την εξόντωση ενός λαού.
Μας βλέπουν ως μια μη σημιτική φυλή που πρέπει να πεθάνει, εμείς κι οι άλλοι. Και όσοι μάχονται τον αντισημιτισμό έχουν γίνει μάρτυρες αυτού που συνέβη, όπως στο Άμστερνταμ (Αναφερόμενη στις συγκρούσεις εναντίον οπαδών της ισραηλινής ομάδας Μακάμπι). Αλλά αυτό ήταν παρόν από την αρχή, οπότε δεν πρέπει να φοβόμαστε τους όρους του εχθρού.
Τώρα δεν μιλάνε μόνο για κατοχή, αλλά και για Γενοκτονία, και το βλέπουμε να αντικατοπτρίζεται στις πινακίδες στις διαδηλώσεις. Η λέξη «απαρτχάιντ» φαίνεται επίσης να ενοχλεί το Ισραήλ. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια εβδομάδα αφιερωμένη στον αγώνα κατά του σιωνιστικού ισραηλινού απαρτχάιντ. Τον τρίτο μήνα του έτους, κατά την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, γιορτάζονται αυτές οι ημέρες διαμαρτυρίας κατά του απαρτχάιντ. Αυτό το κράτος έχει χαρακτηριστεί από δύο όρους: Απαρτχάιντ και Γενοκτονία, σε συνδυασμό.
Ερώτηση: Η παλαιστινιακή υπόθεση έχει γίνει γνωστή στους δρόμους της Δύσης και του αραβικού κόσμου. Δεν υπάρχει κανείς που να μην το διαβάζει, δεν υπάρχει κανείς που να μην υποστηρίζει την Παλαιστίνη, κανείς δεν λέει ότι δεν είναι γενοκτονία. Αλλά στην Ευρώπη, στη Γαλλία ή τη Γερμανία, αυτά τα συνθήματα έχουν διωχθεί (απαγορεύονται). Υπήρχε είτε φόβος ότι οι άνθρωποι θα έβγαιναν στους δρόμους και θα μιλούσαν για το τι συμβαίνει. Σήμερα, προσπαθούν να κάνουν τη φράση «από το ποτάμι στη θάλασσα» να ακούγεται σαν τρομοκρατική ή αντισημιτική φράση. Τι σημαίνει για εσάς η φράση «από το ποτάμι στη θάλασσα»; Και πόσο σημαντική είναι;
Απάντηση: Μιλάμε για την ιστορική Παλαιστίνη. Είναι έτσι, από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα. Είναι στα θρησκευτικά έγγραφα. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως «Ισραήλ». Ακόμα και στα έγγραφα, το «Ισραήλ» δεν υπήρχε. Η Παλαιστίνη υπήρχε.
Στη Βίβλο, είναι η Παλαιστίνη. στο Κοράνι, είναι η Παλαιστίνη. στην Τορά, είναι η Παλαιστίνη. Πώς συνέβη; Δεν μιλάμε ιστορικά. Τι συνέβη; Αλλά τι έκαναν οι Άραβες σ' όλους τους πολέμους μας μαζί τους; Τίποτα.
Αντίθετα, παρέδωσαν την Παλαιστίνη. Τι ήταν πριν; Δεν ήταν χώρες. Ήταν διαιρεμένες. Μετά την οθωμανική κυριαρχία, λοιπόν, ήταν δεμένοι με την αποικιοκρατία. Τόσο οι Άγγλοι όσο κι οι Γάλλοι κατέλαβαν ολόκληρη την περιοχή. Την σχεδίασαν σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες. Μόνο για να διαιρέσουν τους Άραβες.
Και φώναξαν συνθήματα για την παλαιστινιακή υπόθεση. Αλλά δεν έχουμε δει καμία δράση. Το πιο επικίνδυνο τώρα είναι ότι ομαλοποιούν τις σχέσεις. Έξι χώρες έχουν ομαλοποιήσει τις σχέσεις τους με το Ισραήλ. Η Σαουδική Αραβία περιμένει να τελειώσει ο πόλεμος πριν υπογράψει τη συμφωνία της. Ίσως αυτός ο πόλεμος τους εμποδίζει να την υπογράψουν. Ίσως αισθάνονται μεγαλύτερο κίνδυνο για τους εαυτούς τους. Αλλά μέχρι τώρα, δεν έχουν νιώσει κανέναν κίνδυνο. Το είδαμε στον Αραβικό Σύνδεσμο. Τι αποφάσεις πήραν; Κάτι ντροπιαστικό. Αυτή είναι η ιστορία μας μαζί τους. Σημειώνουμε ότι στα μέρη όπου δέχονται επιθέσεις οι Παλαιστίνιοι, καμία χώρα δεν τους έχει υπερασπιστεί. Ορισμένες αραβικές χώρες έχουν ήδη ομαλοποιήσει τις σχέσεις τους, άλλες όχι. Όλοι βρίσκονται στην ίδια πλευρά.
* από το Diario Red
Ποια είναι η Λέιλα Χάλεντ... για να μαθαίνουν οι νέοι και να κρύβονται ντροπιασμένοι οι παλιότεροι που σήμερα δηλώνουν για να κάνουν καριέρες υπεράσπιση της Παλαιστίνης
Η πρώτη γυναίκα αντάρτισσα της Παλαιστινιακής Αντίστασης που έκανε το 1969 την αεροπειρατεία στην πτήση της TWA 840 για την απελευθέρωση της πατρίδας της!
...σηκώνεται από το κάθισμά της, απειλεί το πλήρωμα με χειροβομβίδες και μπαίνει στο πιλοτήριο. Παίρνει το μικρόφωνο: «Κυρίες και κύριοι, παρακαλώ την προσοχή σας, παρακαλούμε δέστε τις ζώνες ασφαλείας σας. Είναι ο νέος κυβερνήτης που σας μιλά. Το κομάντο Τσε Γκεβάρα, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης…»
Η 24χρονη Λέιλα Χάλεντ του μαρξιστικού λενινιστικού Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, μόλις είχε ολοκληρώσει την πρώτη αεροπειρατεία της και ταυτόχρονα είχε γίνει η πρώτη γυναίκα που είχε ποτέ καταλάβει αεροπλάνο...
Μετά την απελευθέρωσή της όλες οι αραβικές χώρες αρνήθηκαν να δεχθούν την αντάρτισσα της Λευτεριάς. Μόνον η Δαμασκός τη δέχτηκε για φιλοξενία και προστασία... Η Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου του "αιμοσταγούς δικτάτορα Άσαντ (πατέρα του Μπασάρ που πολέμησε μέχρι τέλους η ιμπεριαλιστική αριστερά και δεξιά)...
Η Λέιλα Χάλεντ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, βουλευτής της Παλαιστινιακής βουλής και σύμβολο της Παλαιστινιακής Επανάστασης ➦ Είναι ο νέος κυβερνήτης που σας μιλά... Το κομάντο Τσε Γκεβάρα!
Τώρα... γιατί η ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική δεξιά κι αριστερά, μαζί κι η ελληνόφωνη ιμπεριαλιστική αριστερά μιλούν για "λύση δύο κρατών"... Ας το αναζητήσει μόνος του ο αναγνώστης κι ας βγάλει τα συμπεράσματά του...
Χθες ο Μητσοτάκης στη συνέντευξη τύπου στη Θεσσαλονίκη (ΔΕΘ), αναφέρθηκε στη Γάζα μετά από σχετική ερώτηση:
«Αδιανόητος ο πόνος που έχει προκαλέσει ο πόλεμος [το πραγματικό Ολοκαύτωμα,
τη Γενοκτονία αμάχων, δολοφονίες χιλιάδων παιδιών με αεροπορικούς βομβαρδισμούς βαπτίστηκε "πόλεμος"]. Θα
συνεχίσουμε να ασκούμε σκληρή κριτική στο Ισραήλ όσο συνεχίζεται ο
πόλεμος... Η ελληνική κυβέρνηση θα αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης»
Επανέλαβε ότι «Η
λύση των δύο κρατών αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική προοπτική. Αυτή είναι η
θέση της κυβέρνησης, δημόσια αυτή είναι η τοποθέτησή μας»
Υπάρχει ένα ελληνόφωνο πολιτικό κόμμα (αριστερό ή δεξιό)
που μπορεί να διατυπώσει μια άλλη πολιτική, που να ταυτίζεται με την
Παλαιστινιακή Αντίσταση κι όχι με το αφήγημα των ιμπεριαλιστών, που τώρα
ενστερνίστηκε κι η "πολιτισμένη" Ευρώπη και διαρκεί εδώ κι 80 χρόνια περί «Λύση δύο κρατών»;
Η ιμπεριαλιστική δεξιά παίζει χωρίς αντίπαλο σ' έναν αγώνα όπου κι ο "διαιτητής" (ιμπεριαλιστική αριστερά) είναι μαζί της! Έχουμε ένα ακόμη "εθνικό"
Μέτωπο όπως αυτό εναντίον του Ρωσικού ιμπεριαλισμού μαζί με τον
κοκαϊνομανή φυρερίσκο των ουκροναζί, εκείνο εναντίον του "αιμοσταγούς
δικτάτορα Άσαντ", της τρομοκρατίας (το μεγαλύτερο Παλαιστινιακό πολιτικό κόμμα, με απόλυτη πλειοψηφία στην Παλαιστινιακή βουλή, η Χαμάς, βαπτίστηκε "τρομοκρατία")...
Πλέον, πως θα πουλάνε το παραμύθι «λύση δύο κρατών»;
➥ "E1"... Το παλαιστινιακό κράτος διαγράφεται όχι με συνθήματα, αλλά με πράξεις!
Το ΚΚΕ με τον δωσίλογο Αμπάς; Επισημαίνει ο Δημήτρης Μπελαντής ➥ ΚΚΕ... Μας δουλεύετε ρε; ή είσαστε τελείως ξεπουλημένοι στον ιμπεριαλισμό και στο Ισραήλ;
➦ Όταν στον πρωθυπουργό της Ελλάδας υποκλίθηκαν ηγέτες, λαοί, Εθνικοαπελευθερωτικά Κινήματα!
«Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, περίπου το 82% των Εβραίων υποστηρίζουν αυτή τη Γενοκτονία.
Πώς μπορούμε ποτέ να το ξεπεράσουμε;»
Σούζαν Αμπουλχάβα
➦ Όποιος εξακολουθεί να μιλάει για δύο κράτη και δύο λαούς... είναι συνεργάτης κατά συρροή δολοφόνων!
«Όποιος εξακολουθεί να μιλάει για δύο κράτη και δύο λαούς,
είναι ένας υποκριτής με εγκεφαλική βλάβη. Συνεργάτης κατά συρροή δολοφόνων»
Angela Lano ➦ Το κυρίαρχο δημοσιογραφικό και πολιτικό περιβάλλον αντιπροσωπεύει τέλεια την γλοιώδη, πορνοειδή υποταγή τους...
«Πρέπει ν' αντιμετωπιστεί αυτό το απρόσμενο σόου: το "στριπτίζ" του ανθρωπισμού μας.
Ιδού, εδώ είναι γυμνός κι όχι όμορφος:
ο ανθρωπισμός μας δεν ήταν παρά μια
ψευδής ιδεολογία, η εξαίρετη αιτιολόγηση της λεηλασίας.
Η τρυφερότητες του και η λεπτολογία του εγγυώνται τις επιθέσεις μας.
Όμορφη η φιγούρα του ειρηνόφιλου: ούτε θύματα ούτε δράστες!»
Jean-Paul Sartre, πρόλογος στο βιβλίο του Frantz Fanon "The Wretched of the Earth" (Της γης οι κολασμένοι)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση