Αντώνης Ανδρουλιδάκης Η Ελλάδα που επιμένει. Αυτή που, παρά τις αλλεπάλληλες ήττες, την αδιαφορία της πολιτείας και τον κυνισμό του δημόσιου...
Να διεκδικεί αξιοπρέπεια εκεί που όλα μοιάζουν χαμένα.
Η Ελλάδα που αντιστέκεται. Αυτή που δεν αποδέχεται την κανονικοποίηση του θανάτου, τη γραφειοκρατική ψυχρότητα, την απο-ιεροποίηση της απώλειας.
Αυτή που λέει «όχι» στο να μετριέται η ζωή σε ποσοστά, να ξεχνιούνται οι νεκροί σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Σε έναν κόσμο όπου η σιωπή συχνά θεωρείται ρεαλισμός, δύο πατέρες επιλέγουν την πιο αυθεντική μορφή λόγου:
το ίδιο τους το σώμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση