"ΜΕ ΒΑΡΙΑ κρίση μεγαλείου και έντονη ναρκισσιστική διαταραχή..."

Lucas Velidakis Παρακολουθώ διαρκώς τις δηλώσεις Τραμπ – είτε λόγω δουλειάς (πρέπει να τα γράφω) είτε λόγω επαγγελματικής διαστροφής (έτσι ε...

Lucas Velidakis
Παρακολουθώ διαρκώς τις δηλώσεις Τραμπ – είτε λόγω δουλειάς (πρέπει να τα γράφω) είτε λόγω επαγγελματικής διαστροφής (έτσι είμαι…). Πριν από λίγο, μιλώντας με τον Δημήτρη Ρηγόπουλο, συνάδελφο στην Καθημερινή, είπα ότι λόγω των παραπάνω, τίποτα δεν με εκπλήσσει στον Τραμπ. Ψέματα...
Ο Τραμπ πάντα βρίσκει έναν τρόπο να ξεχειλίσει κι άλλο το ποτήρι. Πάντα καταφέρνει να υπερβεί τον χειρότερο εαυτό του και να σε (με) αφήσει με ανοιχτό το στόμα.
Στη σημερινή ωριαία ομιλία του από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, προχώρησε σε δηλώσεις που περισσότερο θυμίζουν προεκλογική ομιλία στην Αριζόνα, παρά ομιλία Αμερικανού προέδρου (είτε ηγέτη οποιασδήποτε χώρας) στα Ηνωμένα Έθνη.
Ήταν ένα τραμπικό μανιφέστο: γεμάτο προσβολές, απειλές, προσωπικές εμμονές και διαρκή εγκώμια στον εαυτό του.
Σε μια αίθουσα γεμάτη ηγέτες, ο Τραμπ μίλησε σαν να βρίσκεται σε συγκέντρωση του MAGA κινήματος και θεώρησε σκόπιμο να διαφημίσει ένα... καπέλο του ως απόδειξη της ορθότητας των πολιτικών και των απόψεων του. Ήταν απ΄ τις πιο αποκαλυπτικές –ίσως και πιο εμβληματικές– στιγμές της ομιλίας του: Το καπέλο έχει τη φράση: «Ο Τραμπ είχε δίκιο για όλα» κι όπως είπε: «είναι το πιο ευπώλητο καπέλο στον κόσμο».
Κι αυτό ήταν δηλωτικό του τι θα ακολουθήσει: Έστρεψε τα βέλη του εναντίον όλων: χαρακτήρισε την κλιματική κρίση «τη μεγαλύτερη απάτη που έχει στηθεί ποτέ», κατακεραύνωσε τον ΟΗΕ ότι «το μόνο που ξέρει είναι να γράφει δυναμικές επιστολές και να μιλά με άδεια λόγια», κατηγόρησε τον οργανισμό ότι «χρηματοδοτεί εισβολές» με κάρτες για μετανάστες, και είπε κατάμουτρα στους ηγέτες ότι «οι χώρες σας πάνε κατά διαόλου» λόγω της μετανάστευσης (κι έβρισε τον δήμαρχο του Λονδίνου).
Κάλεσε τους ηγέτες να υπερασπιστούν την ελευθερία του λόγου (ο ίδιος Τραμπ που κόβει εκπομπές και θεωρεί εχθρό όποιον διαφωνεί μαζί του) και τη θρησκευτική ελευθερία, συμπεριλαμβανομένου του Χριστιανισμού, τον οποίο χαρακτήρισε «τη θρησκεία που διώκεται περισσότερο».
Στο ίδιο μοτίβο, απείλησε για πολλοστή τη Ρωσία με δασμούς αν δεν σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία (λόγια, λόγια, λόγια…), έχοντας πει ότι «θεωρούσα ότι θα σταματήσω τον πόλεμο γιατί ο Πούτιν είναι φίλος μου» (και τον πριμοδότησε όσο δεν πάει), απέρριψε κάθε συζήτηση για παλαιστινιακό κράτος, θεωρώντας το «ανταμοιβή για τη Χαμάς», υποσχέθηκε να «εξαφανίσει» τους διακινητές ναρκωτικών (γενικά κι αόριστα) και παρουσίασε την Ουάσιγκτον ως «εντελώς ασφαλή πόλη» χάρη στην ανάπτυξη της Εθνοφρουράς - επανέλαβε ότι οι κυρίες μπορούν να πάνε για δείπνο μόνες τους. Ξανά και ξανά, λες και μιλάει στο κομμωτήριο της γειτονιάς.
Ήταν λες και κάνει δηλώσεις με ύφος Νονού από το επιχρυσωμένο Οβάλ Γραφείο και παραληρεί επί παντός του επιστητού – η ομιλία κράτησε σχεδόν μία ώρα, η πιο μακροσκελής που έχει εκφωνήσει ποτέ στον ΟΗΕ.
Ήταν ένα μανιφέστο προσωπικής αυτοεπιβεβαίωσης και επίδειξης ισχύος, με το μήνυμα σαφές: ο ΟΗΕ είναι άχρηστος, οι χώρες σας καταρρέουν και ο Τραμπ –όπως γράφει και στο καπέλο του– «είχε δίκιο για όλα».
Είναι σαφές πως αδιαφορεί για όλους και για όλα. Έχει βαριά κρίση μεγαλείου, έντονη ναρκισσιστική διαταραχή, νιώθει ότι είναι κάτι σαν παγκόσμιος βασιλιάς και οι πάντες, από τους ηγέτες όλων των χωρών μέχρι τους επικεφαλής των διεθνών οργανισμών, είναι υποτακτικοί του.
Ότι όλοι πρέπει να σκύψουν το κεφάλι στον τραμπισμό, προσκυνώντας τον ίδιο.
Η απάντηση είναι όχι… Στοιχειώδες.