Αθήνα, 30 Νοεμβρίου 2025 – Πριν από ακριβώς 82 χρόνια, το βράδυ της 30ής Νοεμβρίου 1943, η Αθήνα έζησε μία από τις πιο αποτρόπαιες πράξεις τ...
Αθήνα, 30 Νοεμβρίου 2025 – Πριν από ακριβώς 82 χρόνια, το βράδυ της 30ής Νοεμβρίου 1943, η Αθήνα έζησε μία από τις πιο αποτρόπαιες πράξεις της Κατοχής: την συστηματική σύλληψη, ταπείνωση και εκτέλεση χιλιάδων ανάπηρων πολέμου από τα χέρια των Ταγμάτων Ασφαλείας, των ντόπιων συνεργατών των ναζί, που μόλις είχαν συγκροτηθεί με γερμανική εντολή και εξοπλισμό.
Την ίδια νύχτα που οι Γερμανοί γιόρταζαν την «επιτυχή» δημιουργία των Ταγμάτων, οι Ράλλης-Πλυτζανόπουλος-Παπαδόγκωνας έδωσαν την πρώτη τους «εξεταστική» σε απανθρωπιά. Και πέρασαν με άριστα.
Με λίστες που είχαν συντάξει από καιρό, ένοπλες ομάδες ταγματασφαλιτών και Ες-Ες εισέβαλαν σε 19 νοσοκομεία, θεραπευτήρια και οίκους ευγηρίας της Αθήνας: στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο, στο 401, στο Ερυθρό Σταυρό, στο Αιγινήτειο, στο Ιπποκράτειο, στο Λαϊκό, στο Νοσοκομείο Αναπήρων Πολέμου, σε ιδιωτικές κλινικές και σε ιδρύματα τυφλών και κωφάλαλων.
Μέσα σε λίγες ώρες συνέλαβαν περίπου 15.000 ανάπηρους στρατιώτες του αλβανικού μετώπου και της Εθνικής Αντίστασης. Ανθρώπους που είχαν χάσει χέρια, πόδια, μάτια, ακοή, πολεμώντας για την Ελλάδα. Τους έβγαλαν με τη βία από τα κρεβάτια τους, τους ξυλοκόπησαν, τους αφαίρεσαν τα ξύλινα πόδια, τις πατερίτσες, τα γυάλινα μάτια, τα ακουστικά βαρηκοΐας. Τους φόρτωσαν σαν ζώα σε φορτηγά και τους μετέφεραν στις φυλακές Χαϊδαρίου και Χατζηκώστα.
Από αυτούς, 283 εκτελέστηκαν τις επόμενες ημέρες – οι περισσότεροι στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Οι υπόλοιποι βασανίστηκαν, εξευτελίστηκαν, σακατεύτηκαν ξανά. Μερικοί πέθαναν από τα τραύματά τους μέσα στις φυλακές.
Ήταν η πρώτη μεγάλη «επιχείρηση» των Ταγμάτων Ασφαλείας. Και δεν ήταν γερμανική εντολή μόνο. Ήταν ελληνική πρωτοβουλία. Ο ίδιος ο Ιωάννης Ράλλης, πρωθυπουργός της δοσιλογικής κυβέρνησης, είχε δηλώσει λίγες μέρες πριν: «Οι ανάπηροι του αλβανικού μετώπου που συμμετέχουν στην Αντίσταση είναι εχθροί του Έθνους».
Η θηριωδία δεν είχε προηγούμενο. Ακόμα και Γερμανοί αξιωματικοί, σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων, σοκαρίστηκαν από την αγριότητα των Ελλήνων συνεργατών τους.
Σήμερα, 82 χρόνια μετά, η μνήμη παραμένει βαριά.
Οι 283 εκτελεσμένοι δεν έχουν ούτε μνήμα, ούτε καν όνομα σε επίσημο μνημείο.
Οι επιζώντες πέθαναν σχεδόν όλοι με τον στιγματισμό του «προδότη» από κάποιους που δεν ήξεραν, ή που ήθελαν να ξεχάσουν. Αλλά η Ιστορία δεν ξεπλένεται.
Οι 283 εκτελεσμένοι δεν έχουν ούτε μνήμα, ούτε καν όνομα σε επίσημο μνημείο.
Οι επιζώντες πέθαναν σχεδόν όλοι με τον στιγματισμό του «προδότη» από κάποιους που δεν ήξεραν, ή που ήθελαν να ξεχάσουν. Αλλά η Ιστορία δεν ξεπλένεται.
Γεια σου ρε γερο-πουσταρα Καψαμπελη
ΑπάντησηΔιαγραφή