Μερικά σχόλια για τις εκλογές στην Αμερική...

Eftychis Vardoulakis Μερικά σύντομα σχόλια για τις  εκλογές στην Αμερική: - Συνολικά κακή μέρα για τον Τραμπ, ο οποίος έχασε και στις 4 κάλπ...

Eftychis Vardoulakis

Μερικά σύντομα σχόλια για τις  εκλογές στην Αμερική:
- Συνολικά κακή μέρα για τον Τραμπ, ο οποίος έχασε και στις 4 κάλπες που στήθηκαν. Και για Δήμαρχο στη ΝΥ και για Κυβερνήτες σε Βιρτζίνια και Νιου Τζέρσι και φυσικά και στο δημοψήφισμα στην Καλιφόρνια. Αν και ήταν όλα εν πολλοίς αναμενόμενα, δεν παύει να είναι ένα μήνυμα.
- Το ζήτημα είναι το μήνυμα αυτό να αναγνωστεί από όλους σωστά. Οι υποψήφιοι των Ρεπς έχασαν αλλά δεν συνετρίβησαν. Τα ποσοστά τους ήταν καλά σε πολιτείες που δεν είναι φιλικές προς αυτούς. Απλώς όσοι υποστήριζαν ότι οι Δημοκρατικοί βαράνε διάλυση επισης διαψεύστηκαν. Σήμερα - το τονίζω αυτό, σήμερα - το πιθανότερο σεναριο για τις ενδιάμεσες εκλογές του χρόνου είναι ο έλεγχος της Βουλής να περάσει στους Δημοκρατικούς και η Γερουσία να παραμείνει στους Ρεπουμπλικάνους καθότι οι έδρες που κρίνονται σε αυτό τον κύκλο (κάθε 2 χρόνια εκλέγεται το 1/3 της Γερουσίας για 6ετη θητεια) ειναι έδρες πολιτειων με σταθερη πλειοψηφίας είτε κόκκινη (Ρ) ειτε μπλε (Δ).
- Για την καμπάνια Μαμντάνι έγραψα πολλά αυτές τις μέρες, μην τα ξαναλέω. Ήταν εκπληκτική! Στρατηγικά, επικοινωνιακά, ως προς το ντελίβερ του ίδιου, όλα. ήταν πραγματικό μάστερπις! Μπράβο του, μιλάμε για ταλέντο, όχι αστεία.
(Αψογη ήταν η στάση και του Κουόμο, τόσο μετά τη δ'ηλωση Τραμππ, όσο και μετεκλογικά, αλλά γι αυτό μην περιμένετε να διαβασετε πολλές καλές κουβέντες...).
Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει ότι ο Μαμντάνι πήρε γύρω στο 50% σε μια πόλη όπου ακόμα και ΚΑΚΟΙ Δημοκρατικοί δήμαρχοι έπαιρναν 70%. Βεβαίως είχε να αντιμετωπίσει το κατεστημένο του κόμματος, ήταν ουσιαστικά διασπασμένο. Η διάσπαση αυτ'η όμως υπήρξε ακριβως επειδή ένα κομμάτι του κόμματος δεν θέλει τέτοιες υποψηφιότητες και χωρίς ΚΑΙ αυτό το κοινό οι Δημοκρατικοί δεν θα ξαναγίνουν πλειοψηφία. Την ίδια ώρα μάλιστα οι άλλοι υποψήφιοι των Δημοκρατικών που κέρδισαν ήταν από την μετριοπαθή τάση. Η εσωτερική ισορροπία είναι ζητούμενο και προϋπόθεση επιτυχίας τους και αυτό πρεπει να το θυμούνται όλοι και κυρίως οι προγκρέσιβς που ειναι πιο "επιθετικοί" εσωκομματικά.
Κατά τα λοιπά, όλα θα φανούν στην πράξη και ας θυμόμαστε ότι όσο πιο μεγάλες οι προσδοκίες τόσο πιο μεγάλη η απογοήτευση.
- Τέλος, παρά τα όσα ακούγονται, η δικη μου εκτίμηση είναι ότι η περίφημη ισορροπία του αμερικανικού πολιτικού συστήματος δύσκολα θα καταλυθεί. Δειτε π.χ τι γινεται με τις επαναχαράξεις περιφερειών: Στην αυθαιρεσία του τεξανου Κυβερνήτη που πήγε να κερδίσει έδρες για τους Ρεπουμπλικανους ήρθε η απάντηση από την Καλιφόρνια που θα δώσει επιπλέον έδρες στους Δημοκρατικούς. Στις εκλογές ανα πολιτεία η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει πολλά, είναι δουλειά της κάθε Πολιτείας να τις οργανώσει. Ως προς αυτό υπάρχει ισορροπία. Αν και οι Ρεπουμπλιακανοί έχουν αριθμητικη υπεροχή στις πολιτείες, στο σύνολο βουλευτών και ψηφοφόρων υπάρχει ισορροπία καθως ο Δημοκρατικοί ελέγχουν μεγαλύτερες Πολιτείες. Επίσης - πολύ βασικό - υπάρχουν κάμποσες Πολιτείες, πολλές κρίσιμες, τα περισσότερα swing states π.χ., που δεν τις ελέγχει κανείς πλήρως! Άλλο κόμμα ελέγχει τον κυβερνήτη και άλλο την πολιτειακη βουλή ή Γερουσία οπότε και εκεί υπάρχει ισορροπία. Οι πιθανότητες συνεπώς να γίνουν εκλογικά τέρατα είναι πολύ μικρές και το αναφέρω επειδή αυτές οι κουβέντες θα αυξηθούν πολύ το επόμενο διάστημα. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι ως προς αυτό τουλάχιστον δεν υπάρχουν τόσο μεγάλοι λόγοι ανησυχίας. Και ελπίζω να έχω δίκιο και να μην ισχύει αυτό που έλεγαν για τους Εβραίους της Γερμανίας τα χρόνια του ναζισμού: "Οι απαισιόδοξοι πήγαν στο Μανχάταν και οι αισιόδοξοι στο Άουσβιτς" (καθώς οι αισιόδοξοι δεν πίστεψαν ότι τα πράγματα θα πάνε στα άκρα, ενώ οι απαισιόδοξοι έφυγαν από τη χωρα νωρίς)...