«Βόρεια Κύπρος»: Η φράση που ξέφυγε στο συνέδριο του Βήματος και δεν ήταν γκάφα – ήταν αποκάλυψη! Την Παρασκευή, στο πλαίσιο του συνεδρίου «...
«Βόρεια Κύπρος»: Η φράση που ξέφυγε στο συνέδριο του Βήματος και δεν ήταν γκάφα – ήταν αποκάλυψη! Την Παρασκευή, στο πλαίσιο του συνεδρίου «Athens Policy Dialogues» που διοργάνωσε η εφημερίδα Το Βήμα, ο Γιάννης Πρετεντέρης δεν έκανε απλώς μια «λεκτική γκάφα».
Είπε, με απόλυτη φυσικότητα, τη φράση που η ελληνική εξωτερική πολιτική αποφεύγει εδώ και μισό αιώνα σαν τον διάολο διότι συνιστά αποδοχή της εισβολής και κατοχής όπως και της διχοτόμησης:«Βόρεια Κύπρος».
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Πρετεντέρης –εκδότης του Βήματος και συντονιστής– αναφέρθηκε στο Κυπριακό λέγοντας:
«Η εκλογή στην Βόρειο Κύπρο έβγαλε έναν άνθρωπο που από ό,τι φαίνεται, τον κ. Ersin Tatar, ο οποίος φαίνεται ότι είναι ένας συμπλεγμένος άνθρωπος και ήπιος ή μετριοπαθής…»Δεν διορθώθηκε. Δεν υπήρξε «συγγνώμη, εννοούσα το κατεχόμενο τμήμα».
Η φράση έμεινε εκεί, σαν σφαίρα που δεν γυρίζει πίσω.Και δεν ήταν μόνος.
Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, στην ίδια συζήτηση, απέφυγε επιμελώς όρους όπως «κατεχόμενα», μιλώντας για «πολιτική ισότητα» και «δύο κράτη» σε ένα πλαίσιο που θυμίζει περισσότερο ρεαλισμό παρά εθνική γραμμή.
Λίγες μέρες νωρίτερα, σε διεθνή συνέντευξη, είχε χρησιμοποιήσει την έκφραση «Turkish Cypriot administration in the north», χωρίς να αναφέρει εισβολή ή κατοχή.Η «Βόρεια Κύπρος» του Πρετεντέρη δεν ήταν λάθος.
Ήταν η στιγμή που η γλώσσα πρόδωσε τη σκέψη που δεν τολμά να πει ανοιχτά η κυβέρνηση:
ότι η επίσημη Ελλάδα, σιγά-σιγά, σιωπηλά, έχει αρχίσει να συνηθίζει την ιδέα της διχοτόμησης.Γιατί αυτό έχει σημασία;
Γιατί η γλώσσα δεν είναι ποτέ τυχαία στην εξωτερική πολιτική.
Όταν αρχίζεις να λες «Βόρεια Κύπρος» αντί για «κατεχόμενα», σημαίνει ότι έχεις ήδη μετακινήσει το κέντρο βάρους της διαπραγμάτευσης.
Και όταν το λένε ταυτόχρονα ο πρωθυπουργός (έστω με αγγλικούς όρους) και ο πιο έμπιστος σχολιαστής του, σε ένα συνέδριο που προορίζεται για «διάλογο πολιτικής», τότε δεν μιλάμε για γκάφα.
Μιλάμε για συντεταγμένη στροφή.Οι Κύπριοι το κατάλαβαν αμέσως.
Σήμερα το πρωί, εφημερίδες της Λευκωσίας τιτλοφορούσαν:
«Από τα κατεχόμενα στη Βόρεια Κύπρος – η Αθήνα αλλάζει λεξιλόγιο;»
Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας αναγκάστηκε να στείλει non-paper: «Παρακαλούμε να αποφεύγεται η ορολογία που νομιμοποιεί την κατοχή».Η απάντηση από το Μαξίμου;
Σιωπή.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι η σιωπή έχει ήδη μιλήσει.Η «Βόρεια Κύπρος» δεν ξέφυγε χθες στο συνέδριο του Βήματος.
Είχε ξεκινήσει να ξεφεύγει εδώ και καιρό – μόνο που τώρα ακούστηκε.
Η φράση έμεινε εκεί, σαν σφαίρα που δεν γυρίζει πίσω.Και δεν ήταν μόνος.
Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, στην ίδια συζήτηση, απέφυγε επιμελώς όρους όπως «κατεχόμενα», μιλώντας για «πολιτική ισότητα» και «δύο κράτη» σε ένα πλαίσιο που θυμίζει περισσότερο ρεαλισμό παρά εθνική γραμμή.
Λίγες μέρες νωρίτερα, σε διεθνή συνέντευξη, είχε χρησιμοποιήσει την έκφραση «Turkish Cypriot administration in the north», χωρίς να αναφέρει εισβολή ή κατοχή.Η «Βόρεια Κύπρος» του Πρετεντέρη δεν ήταν λάθος.
Ήταν η στιγμή που η γλώσσα πρόδωσε τη σκέψη που δεν τολμά να πει ανοιχτά η κυβέρνηση:
ότι η επίσημη Ελλάδα, σιγά-σιγά, σιωπηλά, έχει αρχίσει να συνηθίζει την ιδέα της διχοτόμησης.Γιατί αυτό έχει σημασία;
Γιατί η γλώσσα δεν είναι ποτέ τυχαία στην εξωτερική πολιτική.
Όταν αρχίζεις να λες «Βόρεια Κύπρος» αντί για «κατεχόμενα», σημαίνει ότι έχεις ήδη μετακινήσει το κέντρο βάρους της διαπραγμάτευσης.
Και όταν το λένε ταυτόχρονα ο πρωθυπουργός (έστω με αγγλικούς όρους) και ο πιο έμπιστος σχολιαστής του, σε ένα συνέδριο που προορίζεται για «διάλογο πολιτικής», τότε δεν μιλάμε για γκάφα.
Μιλάμε για συντεταγμένη στροφή.Οι Κύπριοι το κατάλαβαν αμέσως.
Σήμερα το πρωί, εφημερίδες της Λευκωσίας τιτλοφορούσαν:
«Από τα κατεχόμενα στη Βόρεια Κύπρος – η Αθήνα αλλάζει λεξιλόγιο;»
Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας αναγκάστηκε να στείλει non-paper: «Παρακαλούμε να αποφεύγεται η ορολογία που νομιμοποιεί την κατοχή».Η απάντηση από το Μαξίμου;
Σιωπή.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι η σιωπή έχει ήδη μιλήσει.Η «Βόρεια Κύπρος» δεν ξέφυγε χθες στο συνέδριο του Βήματος.
Είχε ξεκινήσει να ξεφεύγει εδώ και καιρό – μόνο που τώρα ακούστηκε.
Μετά από 10 χρόνια, η Συνθήκη της Λωζάνης θα πρέπει να επανεξεταστεί και ο χάρτης του Αιγαίου θα πρέπει να αλλάξει αναλόγως.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι η πιο βασική προϋπόθεση για διαρκή ειρήνη με την Ελλάδα.
https://x.com/mehmetdemirtr/status/1996260719495692393
ΑΓΓΕΛΙΚΗ-ΑΧΑΡΝΑΙ
Έχει αποδειχθεί ότι για το Κυπριακό υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις από όλο το πολιτικό φάσμα στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή- Κάποιοι μιλούν για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία (δηλαδή κοινότητες και όχι Δημοκρατία), και τους "μάρανε" τι θα γίνει στην εκ περιτροπής προεδρία και όχι ότι από Δημοκρατία ένα κράτος μετατρέπεται σε κοινότητα, κάτι λιγότερο από κράτος δηλαδή.
- Κάποιοι άλλοι μιλούν για δύο κυρίαρχα κράτη.
- Κάποιοι μιλούν για σεβασμό των καταδικαστικών αποφάσεων για την Τουρκία από τον ΟΗΕ, ο οποίος όμως ΟΗΕ δεν μπορεί να τις εφαρμόσει στην πράξη εδώ και χρόνια.
- Κάποιοι μιλούν για απόσυρση των κυανόκρανων από την "Νεκρή Ζώνη", αλλά να μας πουν αν το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου είναι έτοιμο να ανταπεξέλθει σε μια πιθανή επίθεση από τα τουρκικά στρατεύματα που βρίσκονται στα κατεχόμενα.
- Κάποιοι θέλουν να φύγουν οι βρετανικές βάσεις από την Κύπρο αλλά δεν μας λένε πως μπορούν να επιβάλλουν την άποψή τους σε μια μεγάλη χώρα σαν την Αγγλία.
- Κάποιοι θέλουν ενιαίο κράτος αλλά θέλουν να το γεμίσουν με Δρούζους και άλλες ανατολίτικες φυλές. Μάλλον ξεχνάνε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν τον ίδιο Εθνικό Ύμνο και είναι πάρα πολλά αυτά που μας ενώνουν από τα λίγα που προσπαθούν να μας χωρίσουν.
- Κάποιοι θέλουν ότι κάνει η Τουρκία με τα Κατεχόμενα να το κάνουμε και εμείς με την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτό όμως δεν το θέλει η Κυπριακή Δημοκρατία διότι θέλει να είναι ανεξάρτητο κράτος, όπως και είναι, μέσα στην Ε.Ε. σε αντίθεση με τα Κατεχόμενα τα οποία έχουν αποδεχθεί την μοίρα του υποτελούς στην Τουρκία αλλά και δεν είναι αναγνωρισμένες διεθνώς για να θεωρήσει κάποιος ότι θα μπορούσαν να είναι κυρίαρχο ή ανεξάρτητο κράτος.
Άρα, πρώτα ξέρουμε εμείς οι ίδιοι, είτε είμαστε Έλληνες στην Ελλάδα και πολύ περισσότερο στην Κύπρο τι θέλουμε και μετά τι μας λέει ο κάθε πολιτικός τι θέλει και τι θα κάνουμε εμείς γι΄ αυτό, δηλαδή αν θα συμφωνήσουμε ή αν θα διαφωνήσουμε με την θέση του στο Κυπριακό.
Ο/Η οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε δημοσιογράφος δεν παράγει πολιτική πρωτογενώς. Δηλαδή μπορεί να λεχθεί κάτι από δημοσιογράφους αλλά οι πολιτικοί παράγουν τα αποτελέσματα ή δημιουργούν τα τετελεσμένα.