2. Από το λάπτοπ του κελιού μου...

.. Απεργούν οι φυλακισμένοι όχι όμως και τα κελιά-σουίτες . Γράφει ο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ . Στη «στενή» κάνουμε απεργία πείνας, μόνο νεράκι πίνουμε κ...

..

Απεργούν οι φυλακισμένοι όχι όμως και τα κελιά-σουίτες

.

Γράφει ο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ

.
Στη «στενή» κάνουμε απεργία πείνας, μόνο νεράκι πίνουμε και κανα τσιγάρο φίλτρο ή στριφτό στο χέρι… Φυσικά στα «έξτρα λαρτζ» κελιά η ζωή συνεχίζεται για ελάχιστους επώνυμους που παρεπιδημούν, αλλά και για κάποιους βαρυποινίτες νονούς, που περνούν όπως σε μια σουίτα του Χίλτον ή της Γκραν Μπρετάνια… Θα περιγράψω παρακάτω την θριαμβευτική άφιξη «κρατούμενου» μεγαλοδικηγόρου και μπορείτε να φανταστείτε κι΄άλλα… Όπως την είσοδο και διαβίωση σ΄αυτά πρώην υπουργών, μεγαλοτάδε και μεγαλοδείνα κάθε κλάδου, μίζας και φακέλου, ακόμη και ρασοφόρων… Να το δούμε αυτό και να μη το πιστέψουμε, όπως αν έπαιρνε το πρωτάθλημα ο Θρασύβουλος… Αλλά αυτό είναι μια υπενθύμιση για την απεργία μας και συνεχίζω:
Οι φυλακές έχουν και γιατρό, η δική μας ένα γλυκομίλητο ανθρωπάκι, που κατα πως δείχνει ήταν ανίκανο να διατηρήσει δικό του ιατρείο ή να δουλέψει σε νοσοκομείο κι΄αν δεν ήταν κάποιας ηλικίας θα΄ λεγα πως κάνει το αγροτικό του… Μια μέρα που΄ χα υψηλό πυρετό, ήρθε στο κελί κι΄από τότε με συμπάθησε, γιατί είναι κι΄αυτός ιντερνετίστας και προσπαθεί με αναρτήσεις με ψευδώνυμο και ανώνυμα μηνύματα στα μπλογκ να δώσει το στίγμα του… Παθιάζεται μπροστά στα πλήκτρα, σα να λέει «είμαι κι΄εγώ εδώ, όχι μόνο οι μεγαλογιατροί και τα γιατρουδάκια με γνωριμίες, που βγαίνουν στη τηλεόραση για πάσα νόσο και μαλακία». Βασικά ο καρντάσης από το στρατό, αλλά κι΄ ο ντόκτορας –έτσι τον λένε όλοι, εδώ- με βολέψανε στο γραφείο, να ειδοποιώ τους κρατούμενους που έχουν επίσκεψη, σιγά μη πήγαινε δεσμοφύλακας να τους το αναγγείλει… Αυτή η θέση, μου έδωσε κάποιο κύρος και τουπέ, γιατί δεν είναι μικρό πράμα να σουλατσάρεις από διάδρομο σε διάδρομο, να σου ανοίγουνε οι ένστολοι τις σιδερόπορτες και να σε βλέπουν οι κρατούμενοι πίσω από τα κάγκελα σαν συνεργαζόμενο με τους κατακτητές… « Έχεις να φας κλωτσιές αν συναντηθούμε έξω», μου είπε μια μέρα ένας της πέμπτης πτέρυγας, που μου ζητούσε να του κονομήσω λίγη "μαύρη" κι΄εγώ του είπα «μαύρες υπάρχουν μόνο στις γυναικείες φυλακές»…
Σας έλεγα στο πρώτο γράμμα, ότι η φυλακή είναι μικρογραφία της κοινωνίας, και του πολιτικοοικονομικού συστήματος - και να γιατί: Από βραδίς με είχε ειδοποιήσει ο αρχιδεσμοφύλακας , ότι αύριο φέρνουν ένα «Μούτρο» και να προσέχω στο φέρσιμό μου. Πράγματι από το πρωί όλοι βρισκόντουσαν εν αναμονή κι΄ο ίδιος ο διευθυντής τον υποδέχτηκε λες κι΄ ήταν ο Ρουσόπουλος ή έστω ο Βαλιανάτος, καλοξυρισμένος, παρφουμαρισμένος, με φουλάρι, μακρύ καμηλό παλτό κι΄αν δεν ήταν παχουλός, νταλεκουάλε στο κούνημα και στο αξάν Ψηνάκης… Έμεινε κάμποσο καιρό στη σουίτα του, με όλα τα σέα και τα μέα του και τις διευκολύνσεις για καθημερινή επικοινωνία με τους συνεργάτες του και επισκέψεις του κολλητού του… Σούζα όλοι και τα σκυλιά δεμένα, αμολυτά είναι μόνο για τις πτέρυγες όπου γηγενείς και αλλοεθνείς πολύ θα τους ήθελαν ανάμεσα στα χνώτα τους, όλους αυτούς τους μεγαλοσχήμονες παγαπόντηδες που δεν τους πιάνει ο νόμος…
εργ
Σημείωμα: Μπερδεύω ολίγον τι πρόσωπα και καταστάσεις, για να μη ξαναβρεθώ στη Πέμπτη πτέρυγα… Πάντως τα περι του μεγαλοδικηγόρου, έγιναν όπως σας τα περιγράφω. Και μη ξεχάσω να σας πω: Το βασιλικό κελί-σουίτα, που εδώ του είχαν δώσει οι φυλακισμένοι το όνομα παλιού μιζαδόρου υπουργού –που ποτέ δεν λογοδότησε ούτε φυλακίστηκε- το λένε τώρα Έφραίμ... Ούτε αυτός θα φιλοξενηθεί...

-----------------------------------