Από τη Μελίνα των Μαρμάρων...

ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΙΝΑ ΤΩΝ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΣΤΗ ΜΕΛΙΝΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ… Σήμερα με αυτό που έζησα μαζί με άλλους 300 συμφοιτητές μου στη Νομική Αθηνών...

ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΙΝΑ ΤΩΝ ΜΑΡΜΑΡΩΝ
ΣΤΗ ΜΕΛΙΝΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ…
Σήμερα με αυτό που έζησα μαζί με άλλους 300 συμφοιτητές μου στη Νομική Αθηνών που σπουδάζω με έκανε να φύγω με δάκρυα ντροπής και αγανάκτησης… Είμαι 20 ετών όσο ο παππούς μου πολεμούσε στο Αλβανικό μέτωπο αλλά εγώ σήμερα το 2011 έμεινα απλά 1,80 μέτρα από μάρμαρο!
Σήμερα το πρωί γράφαμε εξεταστική στο εμπορικό δίκαιο στον 5ο όροφο. Ξαφνικά κάπου μετά τις 11 γινότανε χαμός από φωνές και δυνατή μουσική από τα τραπεζάκια των αριστερών φοιτητικών παρατάξεων.
Οι επιτηρητές πληροφορούνται πως ομάδα με άγριες διαθέσεις παρεμποδίζουν την....
 εξεταστική βρίζοντας όσους φοιτητές γράφουν ως φασίστες και ακροδεξιούς ενάντια στους 300 λαθρομετανάστες. Η επίκουρος καθηγήτρια μας είπε αν έρθουν από το αμφιθέατρο 10 που γράφαμε να μην αντιδράσει ουδείς. Πράγματι ξαφνικά εισβάλουν καμιά 30 μαυροντυμένοι ουρλιάζοντας και βρίζοντάς μας. Ενώ μας έβριζαν και μας απειλούσαν επί δέκα λεπτά ως μη ανθρωπιστές που απλώς γράφουμε το μάθημά μας και ενώ όλοι μας είχαμε μείνει αγάλματα, μία κοπέλα ελληνίδα με όνομα χαρακτηριστικό για τα αγάλματα βρήκε το σθένος και αντέδρασε… Τι το ήθελε η Μελίνα και το έκανε...
Όρμησαν επάνω της με βρισιές και την κτύπησαν ενώ μία από την ομάδα (δεν μπορώ καν να τη χαρακτηρίσω φοιτήτρια νομικής θα ήταν προσβολή προς εμάς) της άρπαξε την κόλλα και την έκανε κομματάκια! Ναι, η ανθρωπίστρια – φιλάνθρωπος, πήρε την κόλλα της Μελίνας που αντέδρασε σαν παλικάρι μέσα στα «αγάλματα» και της την έσκισε! Τελικά στο άσυλο όποιος μιλάει το πληρώνει ακριβά! Και σαν να μην έφτασε αυτό την απειλούσαν ότι θα της κάνουν κακό γιατί ξέρουν ποια είναι.
Η Μελίνα σήμερα 31/11/2011 φυγαδεύτηκε για να σωθεί από τους «ανθρωπιστές – προοδευτικούς» που νοιάζονται για τον πόνο των 300 λαθρομεταναστών όπως κάποια άλλη Μελίνα είχε φυγαδευτεί να σώσει τη Δημοκρατία μας.
Η Μελίνα μίλησε να προστατέψει εμάς τα αγάλματα και τα αγάλματα όπου παραμείναμε αγάλματα στο φόβο της τρομοκρατίας και της βίας της μειοψηφίας.
Δεν ξέρω να η Μελίνα είναι ή έφυγε καλά. Ξέρω ότι έφυγα με δάκρυα ντροπής σκεφτόμενος ότι αν ήμουν τότε εγώ στη θέση του παππού μου δεν θα υπήρχε έπος του 40 αλλά ντροπή και υποδούλωση. Η δημοκρατία δεν υπερασπίζεται από αγάλματα αλλά από «Μελίνες» που δίνουν ψυχή στα μάρμαρα.
Είμαι ένα φοβισμένο άγαλμα δεν κάνω για νομικός αλλά ούτε για Έλληνας πολίτης, θα αφήσω τις σπουδές. ‘Έτσι και αλλιώς το δίκαιο των τραμπούκων μαυροφόρων και των λαθρομεταναστών θα περάσει. Δεν έχουμε μέλλον εμείς…
ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ… ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΕΛΙΝΑ – ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΑΠΠΟΥ.
Νίκος Π.