Γράφει ο Κλεισθένης Εξουσία : «Τι βλέπω; Πλακάτ και γράφεις ότι είσαι άνεργος; Το φωνάζεις κιόλας. Άνεργος: Μα είμαι άνεργος, ...
Εξουσία: «Τι βλέπω; Πλακάτ και γράφεις ότι είσαι άνεργος; Το φωνάζεις κιόλας.
Άνεργος: Μα είμαι άνεργος, την αλήθεια φωνάζω.
Εξουσία: Μου είναι αδιάφορο αν είσαι άνεργος όσο αφορά για την αλήθεια φύλαξέ την για τον εαυτό σου.
Άνεργος: Γιατί; Ποιον ενοχλώ; Έχω το δημοκρατικό δικαίωμα να διαδηλώνω.
Εξουσία: Κι εγώ έχω...
την «δημοκρατική» νομιμοποίηση να στείλω τα ΜΑΤ να σου σπάσουν το κεφάλι.
Άνεργος: Θα επαναστατήσει ο κόσμος, θα διαμαρτυρηθεί.
Εξουσία: Πρόσεξε! Πολλοί απ’ τον καναπέ τους θα βρίζουν προς τις οθόνες, άλλοι θα αδιαφορήσουν, άλλοι θα πουν καλά του κάνανε του ταραξία, λίγοι θα διαμαρτυρηθούν στους δρόμους αλλά εγώ με την «δημοκρατική» μου νομιμοποίηση θα ανοίξω κι αυτών τα κεφάλια. Το παιγνίδι φίλε είναι χαμένο.
Άνεργος: Ναι! Τι να κάνω; Είμαι άνεργος. Είμαι σε απελπιστική κατάσταση.Εξουσία: Δεν με νοιάζει αν θα παραμείνεις άνεργος ή αν θα βρεις δουλειά, εκείνο που με νοιάζει είναι να μην το φωνάζεις. Δημιουργείς πρόβλημα στο σύστημα, δεν το καταλαβαίνεις;
Άνεργος: Ναι! Αλλά αν παραμείνω άνεργος θα αναγκαστώ να κλέψω, να παρανομήσω.
Εξουσία: Κάνε ότι νομίζεις αλλά αν σε πιάσω να παρανομείς θα σε κλείσω στη φυλακή, έτσι είναι το σύστημα.
Άνεργος: Δηλαδή από ‘σένα δεν έχω να περιμένω τίποτε; Μήπως να μου έδινες μια δουλειά;
Εξουσία: Αν φωνάζεις στους δρόμους ότι είσαι άνεργος τότε θέτεις τον εαυτό σου έξω απ’ το σύστημα, μ’ αυτόν τον τρόπο δεν λύνεται το πρόβλημά σου. Η λύση του είναι μέσα στο σύστημα.Άνεργος: Δηλαδή;
Εξουσία: Να! Βοήθησε το σύστημα για να σε βοηθήσει.
Άνεργος: Δηλαδή;
Εξουσία: Να! Γίνε κολλητός με κάποιον του συστήματος.
Άνεργος: Δηλαδή;
Εξουσία: Είσαι και μπουνταλάς πανάθεμά σε. Γίνε ενεργό μέλος κάποιου κόμματος, διπλάρωσε κάποιον πολιτευτή, δικτυώσου στην εκκλησία της περιοχής σου, πλησίασε κάποιον συνδικαλιστή, τι διάολο χαζός είσαι;
Άνεργος: Κι αν το κάνω θα βρω δουλειά;
Εξουσία: Σιγά, μη βιάζεσαι, με τη σειρά σου, υπάρχουν άλλοι χιλιάδες πριν από ‘σένα.Άνεργος: Δηλαδή «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι»
Εξουσία: Δεν φταίω εγώ αν τόσα χρόνια παρέμενες εκτός συστήματος. Ας είχες μυαλό.
Άνεργος: Κι αν αρνηθώ και εξακολουθήσω να φωνάζω στους δρόμους;
Εξουσία: Άκου φίλε, κάνε ότι θέλεις, δημοκρατία έχουμε, εσύ θα φωνάζεις κι εγώ θα σου σπάζω το κεφάλι και το σύστημα με τους υποτακτικούς του θα σε παρουσιάζουν σαν μίασμα, σαν ταραξία, σαν εχθρό της κοινωνίας.
Άνεργος: Μα! Εγώ μόνο δουλειά ψάχνω.
Εξουσία: Ναι! Αλλά αν αντιστρατεύεσαι και αδιαφορείς για το σύστημα τότε είσαι εχθρός μου. Μπορώ να κάνω κάτι για ‘σένα μόνο αν ανήκεις στο σύστημα.Άνεργος: Δηλαδή θα μ’ αφήσεις να πεθάνω της πείνας;
Εξουσία: Μου είναι αδιάφορο, το σύστημα βοηθά μόνο όσους ανήκουν σ’ αυτό.
Άνεργος: Αν μαζί με όλους τους άλλους ανέργους αρνηθούμε να γίνουμε μέλη του συστήματος;
Εξουσία: Αυτό σημαίνει επανάσταση και τα μέτρα που θα πάρει το σύστημα θα ‘ναι πολύ σκληρά. Το σύστημα δεν αστειεύεται. Έχει τους μηχανισμούς του γι’ αυτό.
Άνεργος: Και ποιος είναι το σύστημα;
Εξουσία: Αυτοί που με τις πράξεις σου ή τις παραλείψεις σου τους άφησες να σε διοικούν κατ’ όπως νομίζουν, να μένουν ατιμώρητοι, να αδιαφορούν για ‘σένα και όλους τους άλλους που δεν φρόντισαν να γίνουν μέλη του, αυτοί που στηρίζεις τόσα χρόνια, αυτοί που ψηφίζεις τόσα χρόνια, αυτοί που νόμιζες, τρομάρα σου, ότι θα σε σώσουν.
Άνεργος: Τότε καθένας την δουλειά του, εγώ θα φωνάζω και εσύ θα μου σπάζεις το κεφάλι. Μπορεί να ‘ρθούν και άλλοι άνεργοι και αδικημένοι να φωνάζουν, μπορεί να γίνουμε πολλοί, τόσοι ώστε το σύστημα να μη μπορεί να μας κουμαντάρει και που ξέρεις μπορεί να κατορθώσουμε ν’ αλλάξουμε το σύστημα έτσι ώστε να νοιάζεται και για ‘μας, να μας δίνει δουλειά, να τιμωρεί όσους πρέπει, να μη μας σπάζει τα κεφάλια όταν φωνάζουμε έχοντας δίκιο.
.jpg)
.JPG.webp)
Όχι στο ευρωομόλογο!
ΑπάντησηΔιαγραφήτου Τάκη Μίχα
Όταν οι Έλληνες πολιτικοί συμφωνούν τότε η ανθρωπότητα θα πρέπει να ανησυχεί. Όπως π.χ. συμβαίνει αυτή την στιγμή με το θέμα του ευρωομολόγου. Όχι απλά συμφωνούν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο ηγέτης της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, αλλά διεκδικούν και την πατρότητα του σχήματος!
Φυσικά κανείς δεν περίμενε ότι θα διαφωνούσαν με την ιδέα. Διότι στην ουσία το ευρωομόλογο είναι ένας ακόμα από τους χιλιάδες τρόπους που έχουν σκαρφιστεί οι πολιτικοί μας για να βάλουν ακόμα πιο βαθειά τα χέρια τους στις τσέπες των Βορειοευρωπαίων φορολογούμενων χωρίς να χρειασθεί να κάνουν απολύτως καμιά μεταρρύθμιση που θα έθιγε το πελατειακό κράτος στην Ελλάδα. Ένα ευρωομόλογο θα είχε ασφαλώς νόημα αν όλες οι χώρες βρίσκονταν στα ίδια επίπεδα όσον αφορά τους κυριότερους οικονομικούς δείκτες: χρέος, ελλείμματα, ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κλπ.Όταν όμως υπάρχουν τεράστιες διαφορές, τότε η έκδοση ενός ευρωομολόγου σημαίνει ότι… αφενός ο Γερμανός καλείται να πληρώνει για να δανείζεται περισσότερα από αυτά που έχει επιτύχει με τους κόπους και τις θυσίες τους και ότι αφετέρου ο Έλληνας θα δανείζεται με όρους πολύ ευνοϊκότερους απ αυτούς που του επιτρέπει η σπατάλη του. Είναι λοιπόν παράξενο που οι Έλληνες πολιτικοί όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων συμφωνούν; Το πελατειακό φαινόμενο άλλωστε δεν έχει ιδεολογία.
Η έκδοση ενός ευρωομολόγου απλά θα διαιωνίσει την διατήρηση του πελατειακού κράτους στην Ελλάδα. Όπως ακριβώς έγινε και με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Αντίθετα με αυτά που πίστευαν ορισμένοι αφελείς η υιοθέτηση του ευρώ δεν οδήγησε σε κανένα εκσυγχρονισμό. Απλά οδήγησε στην «φούσκα» του ελληνικού δημοσίου χρέους: Οι Έλληνες πολιτικοί από την στιγμή που η χώρα μπήκε στην ΟΝΕ μπορούσαν να δανείζονται με τα επιτόκια των Γερμανών προκειμένου να ικανοποιούν τους πελάτες τους με διορισμούς, επιδόματα, δημόσιες δαπάνες. Μεταξύ του 2002 και του 2008 το χρέος της χώρας αυξήθηκε κατά 55% του ΑΕΠ, ενώ τα ετήσια ελλείμματα υπερέβαιναν κατά πολύ το 3% του Συμφώνου Σταθερότητας. Αυτή ακριβώς την κατάσταση επιθυμούν να διαιωνίσουν οι Έλληνες πολιτικοί σήμερα με το ευρωομόλογο. Να συνεχίσουν να υποχρεώνουν τους Βορειοευρωπαίους να πληρώνουν για τις κρουαζιέρες της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ,τους «τυφλούς» της Ζακύνθου, τους «αριστοκράτες» του ΟΣΕ, τις εκατοντάδες χιλιάδες αργόμισθους του ελληνικού δημοσίου, τους διεφθαρμένους εφοριακούς τελωνειακούς γιατρούς κλπ, τα προνόμια των δικηγόρων και δεκάδων άλλων «κλειστών» επαγγελμάτων κ.ο.κ.
Μα δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα σήμερα; Δεν ακούμε και διαβάζουμε κάθε ημέρα για τις συγκλονιστικές μεταρρυθμίσεις που «βρίσκονται στα σκαριά»; Ελάτε τώρα. Ας σοβαρευτούμε. Εδώ και ενάμιση χρόνο που η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση δεν έχει πραγματοποιηθεί ούτε μια (1) σοβαρή μεταρρύθμιση. Ούτε μια αποκρατικοποίηση- αντίθετα το μόνο που επίκειται είναι είτε η μη ιδιωτικοποίηση (ΟΠΑΠ) είτε η μετάθεση στο πολύ μακρινό μέλλον (ΔΕΗ). Ούτε μια απελευθέρωση των εκατοντάδων κλειστών επαγγελμάτων. Ούτε μια απόλυση από τις ΔΕΚΟ και το δημόσιο. Και το πιο ανατριχιαστικό απ όλα: Σε μια χώρα που είναι πρώτη στην Ευρώπη στην διαφθορά του δημόσιου τομέα δεν έχει γίνει ούτε μια μαζική προσαγωγή και δίκη.
Το ελληνικό αλλά και γενικότερα το ευρωπαϊκό πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με την συνεχιζόμενη δανειοδότηση ή επιδότηση των λιγότερο ανταγωνιστικών χωρών όπως της Ελλάδας. Η μόνη σοβαρή λύση θα ήταν αυτή που θα επέτρεπε σε αυτές τις χώρες να ανακτήσουν ένα μέρος της ανταγωνιστικότητας τους μέσω της άσκησης αυτόνομης νομισματικής πολιτικής. Αλλά αυτή είναι μια λύση την οποία κανένα κόμμα-για ευνόητους λόγους – δεν τολμάει να συζητήσει.
Ο Καραμανλής τι χρώμα είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφή