Σα σήμερα έφυγε ο Μάνος Λοΐζος, ο συνθέτης του «Ζεϊμπέκικου της Ευδοκίας»...

Γράφει ο Δρ. Νίκος Κρεμμύδας Το «Ζειμπέκικο της Ευδοκίας» πρωτοακουστηκε πρίν 40 χρόνια, σε λίγες μέρες, 21 Σεμπτεμβρίου του 1971 στην πρ...

Γράφει ο Δρ. Νίκος Κρεμμύδας

Το «Ζειμπέκικο της Ευδοκίας» πρωτοακουστηκε πρίν 40 χρόνια, σε λίγες μέρες, 21 Σεμπτεμβρίου του 1971 στην πρώτη προβολή της ομώνυμης ταινίας του Αλέξη Δαμιανού

Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στην Αλεξάνδρεια. Μοναχογιός και μοναχοπαίδι, από πατέρα Κύπριο και μητέρα Ροδίτισσα, έζησε τα παιδικά του χρόνια στον τόπο γέννησής του και τελειώνοντας το δημοτικό, συνέχισε τη μόρφωσή του στο "Αβερώφειο" γυμνάσιο, ονομαστό σχολείο της τότε εποχής.

Με τη μουσική ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια. Γράφτηκε σε τοπικό Ωδείο και άρχισε να μαθαίνει βιολί, αλλά κατέληξε στην κιθάρα. Μετά...
την αποφοίτησή του από το Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας το 1955 ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε αρχικά στη Φαρμακευτική Σχολή και στη συνέχεια στην ΑΣΟΕΕ, αλλά η μεγάλη αλλαγή έρχεται στίς αρχές του 1960 όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική.
Κάνει διάφορες δουλειές, από γκαρσόνι σε ταβέρνα μέχρι γραφίστας και διακοσμητής έως το 1962 που γνωρίζει τον Μίμη Πλέσσα, ο οποίος μεσολαβεί στη «Φίλιπς» για την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού. Είναι το «Τραγούδι του δρόμου», ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου σ' ένα ποίημα του Λόρκα με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο.
Στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή έγραψε μερικά από τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια, συνεργαζόμενος με τους στιχουργούς Γιάννη Νεγρεπόντη, Φώντα Λάδη, Μανώλη Ραούλη, Δημήτρη Χριστοδούλου και Λευτέρη Παπαδόπουλο, με τον οποίο γνωρίστηκε το 1965 και έγιναν αχώριστοι φίλοι. Τα τραγούδια του, "Ο σταθμός" 1968, το 1970 οι "Θαλασσογραφίες , 1971 "Ευδοκία", 1971 "Ο μέτοικος", 1972 "Νάχαμε, τι νάχαμε, 1974 "Καλημέρα ήλιε, 1974 "Τα τραγούδια του δρόμου", επίσης το 1974 "Η ατίθαση" , 1975 "Τα νέγρικα", 1979 "Τα τραγούδια της Χαρούλας", 1981 "Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας , 1981 "Τα τραγούδια της χτεσινής μέρας κτλ γεμάτα λυρισμό και τρυφερότητα, ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Γιάννης Καλατζής, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιάννης Πάριος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Δήμητρα Γαλάνη.
Ο Μάνος Λοΐζος έφυγε νωρίς από τη ζωή σαν σήμερα 17 Σεπτεμβρίου του 1982.

* Πολύ παραστατικά αποτυπώνει ο Δ. Χαριτόπουλος, το Ζειμπέκικο :

"Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Κατά μια εκδοχή είναι αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922, με περιεχόμενο αρχαίο και ανατολικό.."