Ένα σύντομο ιστορικό παράδειγμα της εθνικής μας κρίσης...

Γράφει ο Πάνος Ευαγγελόπουλος Λέ κτορας Οικονομικής Επιστήμης Παν. Πελοποννήσου Αγαπητοί μου φίλοι , Η ηρεμία και η γαλήνη της Ολυμπία...

Γράφει ο Πάνος Ευαγγελόπουλος
Λέκτορας Οικονομικής Επιστήμης
Παν. Πελοποννήσου


Αγαπητοί μου φίλοι,

Η ηρεμία και η γαλήνη της Ολυμπίας προσφέρει χρόνο για συλλογισμούς.
Δύσκολους και επικίνδυνους ατραπούς έχουμε πάρει.
Αρκετοί ισχυρίζονται να δούμε το έθνος και να αφήσουμε κατά μέρος τα άτομα.
Όμως το έθνος κινητοποιείται από τα άτομα.
Ακόμη και το ιερό 21, οι οπλαρχηγοί και οι στρατιώτες τους, εκινούντο και παρεκινούντο, φιλοχρήματα, ιδιοτελώς και...
λαφυραγωγώντας.
Ήσαν γενναίοι Έλληνες αλλά και άτομα που σκέπτονταν και δρούσαν οικονομικά, κερδίζοντας από τον πόλεμο και προσδοκώντας ακόμη περισσότερα, βραχυχρόνια με την λαφυραγωγία και μακροχρόνια με την ανεξαρτησία.
Προ της κατάληψης της Τριπολιτσάς, η Μπουμπουλίνα άφησε το Ναύπλιο και έφθασε στη Τρίπολη, μπήκε μέσα στους τουρκομαχαλάδες, έναν-έναν αλλά και στο σεράϊ και συνδιαλέχθηκε λύτρα από τις μωαμεθανές γυναίκες για να τις σώσει.
Τα λύτρα τα πήρε και ουδεμία γυναίκα σώθηκε.
Ο Κολοκοτρώνης από τα ταμπούρια του στα Τρίκορφα, έξω από τα τείχη της Τρίπολης, καθυστερούσε επί μήνες την κατάληψη της και εν τω μεταξύ κέρδιζε χρήματα από τους πολιορκούμενους πότε για να κάνει στραβά μάτια να περνούν εφόδια και τροφές και πότε να ανταλλάσει υποσχέσεις διάσωσης των τουρκαλβανών έναντι των αμοιβών που είχαν προεισπράξει από τον Χουρσίτ για να φυλάνε το χαρέμι του στη Τρίπολη.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι μόνοι που σωθήκανε από την κατάληψη της Τριπολιτσάς ήταν οι Τουρκαλβανοί που μέσω Αιγίου και Ναυπάκτου πέρασαν στην Άρτα ατουφέκιστα και αναίμακτα.
Οι στρατιώτες βλέπανε τις ψεύτικες καθυστερήσεις και τα φιλέματα που εισπράττανε οι οπλαρχηγοί τους από τους απεγνωσμένους πολιορκημένους και στα ψίχουλα που έμεναν γι’ αυτούς, αντιδρούσανε και διαμαρτύρονταν για την μεγάλη καθυστέρηση της κατάληψης της Τρίπολης από την οποία προσδοκούσαν πολλά-πολλά περισσότερα!!!
Για μία κατάληψη που θα μπορούσε να γίνει τουλάχιστον τέσσερεις μήνες πριν, μετά την μεγάλη νίκη στο Βαλτέτσι, 15 χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη, στο νοτιοδυτικό τμήμα του Αρκαδικού οροπεδίου.
Ώσπου απλοί στρατιώτες, αγανακτισμένοι από τις καθυστερήσεις και θαμπωμένοι από υψηλά προσδοκώμενα λάφυρα, όρμησαν αυθορμήτως, χωρίς διαταγή, ατάκτως και κατά ομάδες, περισσότερο παρέας παρά οργανωμένου λόχου και κατέλαβαν πανεύκολα μια ετοιμοπαράδοτη πόλη που προ πολλού ήταν τελειωμένη και έτοιμη να πέσει.
Θέλω να πω ότι αυτή η τόσο περήφανη εθνική μας νίκη, υλοποιήθηκε από ευτελή οικονομικά κίνητρα ενώ επίσης καθυστερούσε εξ αιτίας άλλων ευτελών οικονομικών κινήτρων.
Της κατάληψης πρωτοστάτησαν οι στρατιώτες που αμειβόταν με ψίχουλα και της καθυστέρησης της πρωταγωνίστησαν οι οπλαρχηγοί που αμειβόταν τα λεόντεια.
Η εφαρμογή των πορισμάτων της οικονομικής σχολής της Δημόσιας Επιλογής σε όλο της το μεγαλείο!!!
Άρα λοιπόν σήμερα η μόνη εθνική πολιτική που έχουμε είναι της ελεύθερης αγοράς που θα επαναφέρει τον οικονομικό ορθολογισμό στη χώρα μας και θα κινητοποιήσει τις πιο παραγωγικές της δυνάμεις.
Αντίθετα αν προσφέρουμε στο έθνος κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη κανείς δεν θα κινητοποιηθεί για να βγάλουμε την χώρα μας από την κρίση.
Η αλληλεγγύη μόνον αν είναι πηγαία ατομική ηθική κλίση έχει αποτέλεσμα ενώ η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελεί την ταφόπλακα κάθε οικονομικής προσπάθειας είτε ατομικής είτε συλλογικής.
Για την ισονομία και την ισοπολιτεία δεν το συζητώ διότι είναι αδιαφιλονίκητα προπύργια του οικονομικού ορθολογισμού και των παραγωγικών αποτελεσμάτων που παράγονται ευθέως από τον μηχανισμό της αγοράς στον απόλυτα δίκαιο τρόπο της απόλαυσης των καρπών των προσπαθειών μας τις οποίες καταβάλουμε.