Inside information...

Γράφει ο Δευκαλίωνας http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/ Αντιγράφουμε από την ειδησεογραφία των διεθνών ΜΜΕ: 1. Στις 6 Οκτωβρίου 2011...

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

Αντιγράφουμε από την ειδησεογραφία των διεθνών ΜΜΕ:

1. Στις 6 Οκτωβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι ορθώς η Γαλλική Δικαιοσύνη είχε επιβάλει πρωτοβάθμια ποινή 2,2 εκατ. ευρώ (σε δεύτερο βαθμό η ποινή μειώθηκε στις 940 χιλ. ευρώ) στον G. Soros. Συγκεκριμένα, ο G. Soros κατηγορούνταν ότι κάνοντας χρήση εσωτερικής πληροφόρησης (inside information) το 1998 αγόρασε μετοχές αξία 50 εκατ. δολαρίων των (τότε) ιδιωτικοποιημένων τραπεζών, μεταξύ των οποίων και η Societe General (SG), τις οποίες πούλησε σε ελάχιστο χρόνο, κερδίζοντας σε ελάχιστο χρόνο 2,3 εκατ. ευρώ.

2. Στις 13 Οκτωβρίου 2011 δικαστήριο της Νέας Υόρκης καταδίκασε σε φυλάκιση 11 ετών και πρόστιμο 10 εκατ. δολαρίων τον Raj Rajaratnam, ιδρυτή και...
διαχειριστή της οικογένειας hedge funds, Galleon Group, για συμμετοχή σε κολοσσιαία υπόθεση χρηματιστηριακών συναλλαγών με εσωτερική πληροφόρηση (inside information). Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ο 54χρονος Ινδός Raj Rajaratnam εξασφάλιζε απόρρητες πληροφορίες από συμφοιτητές του που κατείχαν υψηλές θέσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις και την κυβέρνηση.

Το μήνυμα είναι σαφές και στις δύο όχθες του Ατλαντικού. «Κύριοι, το σύστημα αντιμετωπίζει μεγάλη κρίση. Τέρμα τα “ανώμαλα” παιχνίδια. Πρέπει να προστατέψουμε τις δομές που παράγουν πλούτο» Έτσι ο διάσημος G. Soros είδε σαν προειδοποίηση μία κίτρινη κάρτα και το «μικρό ψάρι», ο Ινδός Raj Rajaratnam πήρε την κόκκινη κάρτα και αποβλήθηκε εφ’ όρου ζωής από τα γήπεδα.

Πάμε τώρα στα δικά μας. Ο Δευκαλίων στις 30 Σεπτεμβρίου 2011, στο άρθρο με τίτλο «Ένα αίνιγμα για πολύ δυνατούς παίκτες» είχε διατυπώσει περιληπτικά το εξής ερώτημα:

Το spread των Ελληνικών Κρατικών Ομολόγων δεν αποκλιμακώνεται παρά τα καλά νέα της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου. Αντίθετα παραμένει στα επίπεδα ρεκόρ & χρεοκοπίας των 2.000 μβ που διαμορφώθηκαν μετά την συμφωνία της 21ης Ιουλίου. Spread που διαμορφώθηκε μετά την συμφωνία της 21ης Ιουλίου, με αφορμή άλλα γεγονότα όπως π.χ. η αποχώρηση της Τρόικα. Γιατί λοιπόν ένας χρηματιστηριακός παίκτης δεν αγοράζει τώρα Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα από την δευτερογενή αγορά στις πολύ χαμηλές τιμές που αυτά διαπραγματεύονται (περίπου 45-40 ευρώ το ομόλογο των 100 ευρώ) και στην συνέχεια να τα εντάξει στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI); Με αυτό τον τρόπο θα κερδίσει (εφ’ όσον παραμείνει σε ισχύ ως ποσοστό «κουρέματος»-haircut το 21%) περίπου 25-30 ευρώ, αφού η τιμή ανταλλαγής θα είναι περίπου 75 ευρώ.

Συμπληρώνουμε το ερώτημα σήμερα και μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Ακόμα και αν το PSI υλοποιηθεί με «κούρεμα»-haircut που θα φθάνει στο 40%, απομένει κέρδος 6-11 ευρώ για κάθε ομόλογο των 100 ευρώ που θα αγορασθεί από την δευτερογενή αγορά στις σημερινές τιμές και στην συνέχεια θα ενταχθεί στο PSI. Σε αυτές τις εποχές είναι ένα εξαιρετικό κέρδος. Γιατί λοιπόν κανείς δεν αγγίζει τα Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα;

Η απάντηση είναι απλή και σύνθετη αυτόματα και βρίσκεται στις τιμές των «καταραμένων» CDS.

Μετά την συμφωνία της 21ης Ιουλίου εκτός από τις τιμές των spread δεν αποκλιμακώθηκαν και οι τιμές των CDS.

Εάν για τις τιμές των spread έχουμε το προαναφερόμενο πολύ περίεργο φαινόμενο, η παραμονή των CDS στις υψηλές τιμές του καλοκαιριού είναι παράδοξο εις την νιοστή. Τι τα χρειάζεται κάποιος επενδυτής τα CDS όταν μπορεί να ανταλλάξει τα Ελληνικά Ομόλογα με νέα εγγυημένα από το EFSF; Άρα οι τιμές έπρεπε όχι απλά να πέσουν αλλά να γκρεμιστούν. Όμως δεν έπεσαν.

ΤΙ σημαίνει αυτό; Ότι τα CDS επί του Ελληνικού Χρέους είναι συγκεντρωμένα σε ελάχιστα χαρτοφυλάκια, τα οποία πιθανότατα να συνομιλούν μεταξύ τους. Οι επικεφαλείς αυτών των ελάχιστων χαρτοφυλακίων αποφάσισαν να κρατήσουν στάση αναμονής αφού είναι ούτως ή άλλως χαμένοι και να αναμείνουν, ποιος ξέρει τι; Ίσως την αποτυχία της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου.

Προσέξτε τώρα πως διαμορφώνεται η συγκυρία. Οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες και fund, παρ’ ότι γκρινιάζουν και ζητάνε μικρότερο κούρεμα και αλλαγή των όρων ανταλλαγής, τελικά ανακοινώνουν ότι θα ενταχθούν στο PSI. Την ίδια ώρα που ο κάθε υπεύθυνος πολιτικός παράγων της ΕΕ ανακοινώνει την προσωπική του θέση για ένα τεράστιο ποσοστό -από 50% έως και 70% (διαβάσαμε προχθές)- με το οποίο πρέπει να «κουρευτεί» το Ελληνικό Χρέος για να καταστεί βιώσιμο.

Ταυτόχρονα όμως ο ISDA (Διεθνές όργανο που ελέγχει τις συναλλαγές CDS και του οποίου το Διοικητικό Συμβούλιο διορίζεται από τις μεγάλες επενδυτικές τράπεζες) δεν θεωρεί «πιστωτικό γεγονός»-credit event το «κούρεμα»-haircut του Ελληνικού Χρέους που θα γίνει μέσω PSI. Άρα οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες και fund παίζουν θεσμικά και συστημικά επιδιώκοντας την αποκατάσταση της ηρεμίας. Δεν ασχολούνται με CDS και φυσιολογικά δεν θα θέλουν και να τα πληρώσουν, τουλάχιστον όσες από αυτές τα έχουν εκδώσει.

Δηλαδή μέσα σε όλο αυτό το χαμό, γίνεται καθημερινά φανερό ότι η παράμετρος πληρωμή των CDS δεν λαμβάνεται καθόλου υπ’ όψιν στην οποιαδήποτε λύση του Ελληνικού Δημοσιονομικού Προβλήματος. Ο ISDA αποφάσισε ότι εφ’ όσον λειτουργήσει το PSI δεν υπάρχει «πιστωτικό γεγονός»-credit event. Άρα δεν πληρώνονται τα CDS.

Ταυτόχρονα όμως συμβαίνει κάτι άλλο πραγματικά αξιοπερίεργο. Οι κάτοχοι των CDS δεν βγαίνουν δημόσια να διαμαρτυρηθούν και να διεκδικήσουν το δίκιο τους σε κάποιο δικαστήριο των ΗΠΑ (διότι εκεί έχει έδρα ο ISDA και εκεί πρέπει να αμφισβητήσουν νομικά την οποιαδήποτε απόφαση του οργανισμού) προβάλλοντας το πραγματικό και αδιαφιλονίκητο νομικό επιχείρημα. Όταν προκύψει έστω και 1 ευρώ «κούρεμα»-haircut τότε θα πρέπει να πληρωθούν οπωσδήποτε τα ασφάλιστρα, δηλ. τα CDS.

Γιατί όμως δεν βγαίνουν να υποστηρίξουν αυτό το αυτονόητο επενδυτικό κερδοσκοπικό δικαίωμα τους;

Μα γιατί δεν θέλουν να αποκαλυφθεί η ταυτότητα τους! Γιατί στην περίπτωση που αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους και ψαχτεί λίγο η υπόθεση, τότε θα βρεθεί ο πραγματικός κάτοχος των CDS και ίσως να μπορεί να εδραιωθεί και η κατηγορία της εσωτερικής πληροφόρησης (inside information). Και είναι βαριά τα σίδερα της φυλακής για τους εκπρόσωπους των αναδυόμενων οικονομιών και του τρίτου κόσμου (π.χ. σαν τον φουκαρά τον Ινδό) που θα πάνε στις ΗΠΑ και στον ISDA για να εισπράξουν, έχοντας παίξει προηγουμένως «ανώμαλα» παιχνίδια.

Για αυτό ακριβώς το λόγο δεν κινείται και η Δευτερογενής Αγορά Ελληνικών Ομολόγων και δεν αγγίζει κανείς τα Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα. Γιατί αυτοί που θα αγοράσουν σήμερα Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα θα είναι είτε κερδοσκόποι 2ης κατηγορίας, είτε όσοι έχουν «γυμνά» CDS που θα πρέπει να τα «ντύσουν».

Τι σημαίνει όμως αυτό το τελευταίο;

Για να πληρωθεί ένας κάτοχος CDS πρέπει να παρουσιάσει μαζί με το CDS και το αντίστοιχο ομόλογο για το οποίο έχει προκύψει «πιστωτικό γεγονός»-credit event. Εάν δεν έχει στην κατοχή του το αντίστοιχο Ομόλογο, τότε δεν μπορεί να πληρωθεί CDS. Άρα σήμερα πρέπει να βγει και να αγοράσει Ελληνικό Κρατικό Ομόλογο.

Τα πράγματα είναι λοιπόν εξαιρετικά απλά. Οι κερδοσκόποι 2ης κατηγορίας που θα επεδίωκαν να κερδίσουν από την διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς ενός ελληνικού ομολόγου στην δευτερογενή αγορά και της τιμής ανταλλαγής του PSI, δεν θέλουν προφανώς μπλεξίματα με τις διεθνείς διωκτικές αρχές που θα τους θεωρήσουν πιθανούς κάτοχους CDS και θα αρχίσουν να τους ψάχνουν. Γιατί ως κερδοσκόποι 2ης κατηγορίας όλο και κάτι θα έχουν να κρύψουν.

Οι κάτοχοι των CDS έχουν την μύγα και μυγιάζονται. Ξέρουν ότι αν βγουν να αγοράσουν Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα για να ντύσουν «γυμνά» CDS, θα τους ψάξουν μέχρι τρίτης γενιάς. Οπότε -όπως προαναφέραμε- μπορεί να μην είναι δύσκολο να εδραιωθεί η κατηγορία της εσωτερικής πληροφόρησης (inside information). Και απ’ ότι φαίνεται προσέχουν όπως ο διάβολος το λιβάνι, προτιμώντας να παραμείνουν αθέατοι και αναμένοντας ένα αναμφισβήτητο και πέραν κάθε δυνητικής ερμηνείας «πιστωτικό γεγονός»-credit event για να πάνε ταμείο.

Άρα η λογική και η ανάλυση της συγκυρίας λέει ότι οι κάτοχοι των CDS επί του Ελληνικού Χρέους είναι κερδοσκόποι Γ΄ Εθνικής, δηλαδή τίποτε ταβερνιάρηδες και καμιά παρέα από εμίρηδες-κακομοίρηδες που δεν τολμούν και δεν αντέχουν να αντιπαρατεθούν με τις μεγάλες επενδυτικές τράπεζες και τις διωκτικές αρχές των ΗΠΑ.

Ο λόγος μάλλον είναι εξαιρετικά απλός: τρέμουν την κατηγορία της Εσωτερικής Πληροφόρησης (inside information)!