ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ …ΤΡΙΚΟΛΟΡΕ

Όταν το ύπουλο οπλοστάσιο της κατευθυνόμενης προπαγάνδας μεγαλουργεί προκειμένου να υπηρετήσει ερμαφρόδιτες «αλήθειες», τότε η ανοχή των πολ...

Όταν το ύπουλο οπλοστάσιο της κατευθυνόμενης προπαγάνδας μεγαλουργεί προκειμένου να υπηρετήσει ερμαφρόδιτες «αλήθειες», τότε η ανοχή των πολιτών σ αυτό το φαινόμενο, αποδεικνύεται κόλαφος για τις ίδιες τις κοινωνίες που βομβαρδίζονται ανηλεώς από τη βιομηχανία του ψεύδους και της συνειδητής πολιτικής εξαπάτησης. 

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 

Στην Ελλάδα του πολιτικού κατακερματισμού με την παράδοση στην πελατειακή συναλλαγή και τους επαγγελματίες κοψοχέρηδες, η εμπειρία της τελευταίας διετίας δικαιώνει με τρόπο παραδειγματικό την ανωτέρω διαπίστωση.
Ας επιχειρήσουμε λοιπόν να...

βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά…
Ποιοι παρέδιδαν καμένη γη κατά τη διάρκεια της σύγχρονης πολιτικής φάρσας που συνηθίσαμε να αποκαλούμε – κατ ευφημισμόν - πολιτική αντιπαράθεση???
Όλοι εκείνοι που προεκλογικά υπόσχονταν πως στο τέλος της θητείας τους θα εξασφαλίσουν σ αυτό το λαό μια ζωή ανέμελη σε καταπράσινα λιβάδια…. Άξιος ο μισθός μας!!!
Ποιοι υπόσχονταν την απαλλαγή του τόπου από τον εφιάλτη της προηγούμενης τετραετίας???
Οι πυρπολητές γης της προ-προηγούμενης που επανέρχονταν – ελέω αφελών – δριμύτεροι για να την ξανακάψουν… Αυτό μας άξιζε!!!
Ποιοι ανέλαβαν κατ αποκοπή το κατ αυτούς «θεάρεστο» έργο της «σωτηρίας» μιας (πρωτίστως πολιτικά) χρεοκοπημένης πατρίδας, με σκοπό να το προσαρμόσουν απόλυτα στις απαιτήσεις οικονομικών νταβατζήδων και πολιτικών συμμοριών που χορογράφησαν τη χρεοκοπία της???
Οι «Πυρπολητές Α.Ε.». Ένα συνασπισμένο πολιτικό τερατούργημα δηλαδή, αποτελούμενο από όλους εκείνους που είναι πολιτικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτής της κατάντιας, και οι οποίοι σε ένα κρεσέντο πρωτοφανούς πολιτικής εξαπάτησης, υποτίθεται ότι επιχειρούν να ανασυνθέσουν την κοινωνία που οι ίδιοι οδήγησαν στην καταστροφή, χρησιμοποιώντας ωστόσο ως αποκλειστικό υλικό τα ίδια της τα αποκαΐδια… Χαλάλι μας!!!
Ας απαντήσουμε τώρα και σε ορισμένα αυτονόητα ερωτηματικά…
1.— Από που προκύπτει άραγε ότι οι ίδιοι οι καταστροφείς μπορούν να γίνουν ταυτόχρονα και «σωτήρες» σ αυτό το θέατρο του παραλόγου???
Από την ίδια τους την υποχρέωση μέσα από τη οποία προβλέπεται τα θύματα να παραμείνουν θύματα και οι πραγματικοί αφεντάδες να δυναμώσουν ακόμη περισσότερο και να εδραιώσουν την καθολική τους εξουσία.
Αυτό το έργο απαιτεί συγκεκριμένες πολιτικές… συγκεκριμένους φορείς που είναι ορκισμένοι να τις ασκήσουν… συγκεκριμένη ταυτότητα του σωζόμενου… Και αυτός ΔΕΝ είναι ούτε η πολύπαθη πατρίδα μας, ούτε ο εξαπατημένος λαός της.
Τα ξέραμε??? Ναι…
Τα ανεχτήκαμε??? Ναι…
Αυτή είναι η μοίρα μας??? Αν ΟΧΙ… τότε ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν να την αλλάξουμε μέσα από την παραδειγματική ανατροπή τους.
2.— Ποιά είναι η πεμπτουσία του πολυδιαφημισμένου προγράμματος της «σωτηρίας» μας???
Ο κοινωνικός και εθνικός αφανισμός μας.
Διότι το ζητούμενο δεν είναι η αναζωογόνηση των κοινωνιών που σφυροκοπούνται ανελέητα, αλλά η καταβαράθρωσή τους στο ιδιότυπο αλεστήρι της παγκόσμιας διακυβέρνησης που επιχειρεί να συγκροτήσει το πλανητικό της τερατούργημα.
Και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια της οποίες χορογραφείται η «σωτηρία» μας, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα φρικιαστικό του παρακλάδι.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις αρχικές διακηρύξεις της «Eυρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας» για συνεχή διεύρυνση της δημοκρατίας και της ελευθερίας, για συνεχή ευημερία των λαών, για συνεχή ανάπτυξη του καπιταλισμού χωρίς κρίσεις, για ενωμένη Ευρώπη χωρίς διακρίσεις και πολέμους έχει μετατραπεί σήμερα στο ακριβώς αντίθετο όλων των κατά καιρούς διακηρύξεών της.
Έχει εγκλωβίσει μέσα στο σιδηρούν παραπέτασμά της εκατομμύρια λαών και τους υποβάλει σε σταδιακή αφαίμαξη. Τους αφαιρεί κάθε μέρα, κάθε ώρα και νέα δικαιώματα και παίρνει πίσω όσα με ιδρώτα και αγώνα έκτισαν. Αφαιρεί τον πλούτο των χωρών και των λαών ρίχνοντάς τους κατά εκατομμύρια στην φτώχια, στην ανεργία και στο περιθώριο. Είναι λαοί που «περισσεύουν», ως «υπερπληθυσμμός», για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο και οι απαιτήσεις τους για ζωή πρέπει να συνθλιβούν μέχρι να θωρηθούν «αξιοποιήσιμοι» και «κερδοφόροι». Και αν ο θάνατός τους αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη δεν θα διστάσει να τους αναλώσει σε νέους πολέμους για νέες παρτίδες κερδών του κεφαλαίου.
Η πλήρης κατάργηση των εθνικών κοινοβουλίων, η κατάργηση των κρατικών οικονομικών πολιτικών, ο ασφυκτικός έλεγχος των προϋπολογισμών, η αυτόματη τιμωρία των απείθαρχων χωρών (!) και κυρίως η εφαρμογή γενικών κανόνων λιτότητας και αυταρχισμού, σε όλη την ΕΕ, είναι οι προπομποί της νέας φρίκης που έρχεται στους λαούς του σιδηρού παραπετάσματος.
Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια που κρύβουν. Και στη βάση αυτής της εφιαλτικής προοπτικής, επιχειρείται ο εγκλωβισμός των συνειδήσεων των μαζών, σε μια μέας γενιάς αδιέξοδα.
Ποιο είναι το κεντρικό τους ζητούμενο???
Να εμφανίσουν το δρόμο που ακολουθούν ως αναγκαστικό μονόδρομο που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τις κοινωνίες στην καταστροφή.
Ανέχονται τις κοινωνίες να φασκελώνουν τα αναλώσιμα ανδρείκελα, για να τις εμποδίσουν να συνειδητοποιήσουν πως οφείλουν και να φασκελώσουν και να ανατρέψουν πολιτικές επιλογές και όχι απλά τα ανδρείκελα που τις εφαρμόζουν.
Τις θέλουν να εκτονώνονται στην αγανάκτηση, για να μην καταφύγουν σε στοχευμένη πολιτική δράση
Ενισχύουν τα φαινόμενα της καθολικής απαξίωσης της πολιτικής γιατί αποσκοπούν να συσκοτίσουν πως η πραγματική διέξοδος ΚΑΙ πολιτική θα είναι, ΚΑΙ στην κατεύθυνση πραγματικά διαφορετικών πολιτικών θα πρέπει να αναζητηθεί.
Την ίδια στιγμή φυσικά που η πολιτική απαξιώνεται, αυτό που εφαρμόζεται ΚΑΙ πολιτική συνιστά ΚΑΙ πολιτικά οχυρώνει το εφιαλτικό καθεστώς της απόλυτης ασυδοσίας.
Αυτή λοιπόν είναι μια δεύτερη μεγάλη αλήθεια που δεν κατάλαβαν οι «αφελείς πρωταγωνιστές» του τρικολόρε κινήματος των «αγανακτισμένων».
Έχοντας εισπράξει τα επίχειρα των γαλαζοπράσινων επιλογών τους, ενοχοποίησαν το χρώμα ακόμη και αυτής της δικής τους καρδιάς στην απέλπιδα προσπάθεια αναζήτησης διεξόδου.
Είναι γιατί αυτοί που μεθοδευμένα στήριξαν αυτή την αδιέξοδη αντίληψη, φρόντισαν σκόπιμα να αποκρύψουν το σαφές.
Αν έχουν χρώμα οι ευθύνες που έφεραν τον τόπο στο κρεβάτι του Προκρούστη, τότε η διαφυγή από αυτό, ούτε τρικολόρε μπορεί να είναι, ούτε φυσικά απατηλά άχρωμη.
Καλό είναι λοιπόν, αντί να κυνηγάμε μάγισσες, να επιχειρήσουμε όλοι μαζί να στοιχηθούμε πίσω από την αλήθεια και ν αναδείξουμε τους πραγματικά εμπνευσμένους και αποφασισμένους ηγέτες που έχει ανάγκη ο τόπος για να σταθεί όρθιος μ ένα λαό που θα ζήσει με αξιοπρέπεια και θα διαφεντεύει πραγματικά τη ζωή του.
Αναρτήθηκε από ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ