Προχωρά το σχέδιο που δεν θα σώσει την Ευρώπη...

Από το  sofokleous10.gr Σύμφωνα με τις αποφάσεις της τελευταίας ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής, η ΟΝΕ θα σωθεί χάρη σε δύο κινήσεις. Η μία αφο...

Από το sofokleous10.gr

Σύμφωνα με τις αποφάσεις της τελευταίας ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής, η ΟΝΕ θα σωθεί χάρη σε δύο κινήσεις. Η μία αφορά την υιοθέτηση αυστηρότερων δημοσιονομικών κανόνων με στόχο ένα νέο δημοσιονομικό σύμφωνο. Η δεύτερη αφορά την υπόσχεση για αύξηση της δανειοδοτικής ισχύος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προκειμένου να αναλάβει τη χρηματοδότηση της κλυδωνιζόμενης ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Το σχέδιο αυτό, όπως διατυπώθηκε στις 9 Δεκεμβρίου, προέβλεπε ότι τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και της ΕΕ θα έβαζαν τις κεντρικές τους τράπεζες να...
δανείσουν στο ΔΝΤ 200 δις ευρώ. Με τον τρόπο αυτό θα αυξάνονταν δραματικά το ποσό ύψους 290 δις ευρώ που μπορεί να χορηγήσει σήμερα το ΔΝΤ στην Ευρωζώνη. Η ελπίδα των ηγετών της Ευρώπης ήταν ότι στη συνέχεια θα ακολουθούσαν και οι εκτός Ευρώπης χώρες αυξάνοντας τη συμβολή τους με άλλα 200 δις ευρώ. Κάτι τέτοιο θα επέτρεπε στο ΔΝΤ, σε συνδυασμό με τους μηχανισμούς διάσωσης της Ευρωζώνης, να ανταποκριθούν στις δυσθεώρητες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ισπανίας και της Ιταλίας για τα επόμενα χρόνια.
Οι αυστηρές προϋποθέσεις που ενέχονται σε κάθε χρηματοδότηση του ΔΝΤ – υποστήριζε το επιχείρημα αυτό – θα εγγυώνταν στους ηγέτες της παγκόσμιας κοινότητας ότι τα χρήματά τους θα ήταν ασφαλή. Ενώ παράλληλα θα διευκόλυνε τις προσπάθειες των κρατών που θα λάβουν τα χρήματα να προωθήσουν δραστικές μεταρρυθμίσεις.
Χτες οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πραγματοποίησαν έκτακτη τηλεδιάσκεψη προκειμένου να οριστικοποιήσουν τις λεπτομέρειες αυτού του δανείου προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και όλα τα άλλα βήματα που χρειάζονται προκειμένου να εγκαθιδρυθεί ένα αξιόπιστο τείχος ασφαλείας για την Ιταλία και την Ισπανία. Τα αποτελέσματα της συνάντησης τους ήταν καλύτερα των αναμενόμενων. Οι αντιρρήσεις της Βρετανίας δεν κάμφθηκαν, αλλά η απόφαση ελήφθη. Τα διμερή δάνεια που θα εκταμιεύσουν τα ευρωπαϊκά κράτη προς το ΔΝΤ θα είναι τελικά 150 δις ευρώ και στο πρόγραμμα δεν θα συμμετάσχουν η Βρετανία και οι τρεις χώρες της ευρωπαϊκές περιφέρειας που ακολουθούν ευρωπαϊκά προγράμματα δηλαδή η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.
Όλα αυτά όμως δεν σημαίνουν ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε με επιφυλάξεις αυτό το σχέδιο. Ο κύριος λόγος είναι πως η Ευρωζώνη δεν χρειάζεται τη βοήθεια του ΔΝΤ. Η νομισματική ένωση σαν σύνολο έχει ισορροπημένο εξωτερικό ισοζύγιο. Το πρόβλημα της δεν είναι η έλλειψη κεφαλαίων αλλά η έλλειψη πολιτικής βούλησης των κρατών μελών της να χρηματοδοτήσουν το ένα το άλλο.
Κι αυτές οι διαιρέσεις δεν θα εκλείψουν με την εμπλοκή του ΔΝΤ στην υπόθεση. Γι’ αυτό το σχέδιο δεν θα ευοδωθεί. Για παράδειγμα η επιμονή της Bundesbank στη χρηματοδότηση της Ιταλίας και της Ισπανίας από το ΔΝΤ και τα εκτός Ευρώπης κράτη έχει σαφή στόχο να μπλοκάρει οτιδήποτε μπορεί να θυμίζει νομισματική χρηματοδότηση των κρατών της Ευρωζώνης. Αλλά τελικά πιστεύει κανείς ότι τα εκτός Ευρώπης κράτη έχουν κάποιο λόγο να θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτή την υπόθεση;
Μπορεί το ΔΝΤ να διαθέτει τη τεχνογνωσία να συμμετάσχει σε νέες ευρωπαϊκές διασώσεις κρατών μελών της Ευρωζώνης, όμως δεν είναι σαφές αν θα υπάρξει κανένα όφελος. Μπορεί να είναι δύσκολο να επιβληθούν αυστηροί όροι σε κράτη του μεγέθους της Ιταλίας και της Ισπανίας. Συν ότι το γεγονός πως το ΔΝΤ έχει καθεστώς προτιμώμενου πιστωτή και τα δάνειά του ξεπληρώνονται πριν από κάθε άλλο δάνειο, σημαίνει ότι σε περίπτωση που η Ιταλία και η Ισπανία αρχίσουν να χρηματοδοτούνται από το ΔΝΤ ενδέχεται να χάσουν οριστικά την πρόσβασή τους στις αγορές.
Η οικτρή αλήθεια είναι ότι ζητώντας τη συμμετοχή του ΔΝΤ οι ευρωπαϊκές χώρες επιβεβαιώνουν πόσο λίγο εμπιστεύονται η μια την άλλη. Αντί να τρέχει πίσω από ένα ακόμη προβληματικό σχέδιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ξεκινήσει αποκαθιστώντας ένα κοινό στόχο και μια αίσθηση αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της.