Δήλωση πρόκληση από τον Μάριο Ντράγκι...

Από sofokleous10.gr Δεν είναι τελικά προνόμιο των ελλήνων πολιτικών να τους φτύνουν και να νομίζουν ότι βρέχει. Ανθεί και στη Φρανκφούρτη τ...

Από sofokleous10.gr

Δεν είναι τελικά προνόμιο των ελλήνων πολιτικών να τους φτύνουν και να νομίζουν ότι βρέχει. Ανθεί και στη Φρανκφούρτη το άθλημα. Αρκεί να διαβάσει κανείς την ανακοίνωση του Μάριο Ντράγκι, του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με αφορμή την συμπλήρωση 10 ετών, την 1η Ιανουαρίου του 2012, από την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος. «Σύμβολο της ολοκλήρωσης και της συνεργασίας στην Ευρώπη», χαρακτηρίζει για παράδειγμα ο νέος και τρίτος στη σειρά (μετά τον Βιμ Ντούιζενμπεργκ και τον Ζαν Κλοντ Τρισε) πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το ευρώ, στο...
σύντομο μήνυμά του που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της ΕΚΤ. Κουβέντα φυσικά για το γεγονός ότι το 2011 ήταν ο δεύτερος στη σειρά χρόνος που το ευρώ έκλεισε με απώλειες έναντι του δολαρίου ενώ έναντι του γιεν άγγιξε αρνητικό ρεκόρ. Σε άλλο σημείο δε του μηνύματός του απευθυνόμενος στους πολίτες της ευρωζώνης τους λέει ότι «μπορούν να είναι ήσυχοι πως η ΕΚΤ θα παραμείνει πιστή στο καθήκον της να διατηρήσει τη σταθερότητα των τιμών»!
Πρόκειται πραγματικά για θράσος. Γιατί ο πρόεδρος της ΕΚΤ αυτό το οποίο τάζει στους ευρωπαίους πολίτες είναι πως θα συνεχίσει να εφαρμόζει την ίδια καταστρεπτική πολιτική που εφάρμοζε μέχρι τώρα: στο όνομα της διατήρησης του πληθωρισμού κάτω από το όριο του 2%, το οποίο μάλιστα ορίστηκε εντελώς αυθαίρετα, ο θεματοφύλακας του ευρώ έχει ακολουθήσει μια πολιτική επιτοκίων που καταδίκασε όλη την προηγούμενη δεκαετία οποιαδήποτε ελπίδα ανάπτυξης, υπό το φόβο μιας ανεξέλεγκτης αύξησης των τιμών. Κι ως αποτέλεσμα φτάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, με την ευρωζώνη να έχει κοπεί στα δύο: από την μια στην περιφέρεια που βυθίζεται αργά και σταθερά στην κρίση δημόσιου χρέους κι από την άλλη στο κέντρο που έχει επωφεληθεί τα μέγιστα. Ο σημερινός διχασμός μάλιστα δεν εμφανίστηκε τυχαία ή ξαφνικά. Ήταν το αποτέλεσμα μιας πολιτικής χρόνιων αποκλίσεων κατά τη διάρκεια των οποίων οι χώρες του κέντρου αύξαναν τις εξαγωγές τους κι οι χώρες της περιφέρειας αύξαναν τα χρέη τους, δημόσια και ιδιωτικά, καθώς με αυτό τον τρόπο επιχειρούσαν να καλύψουν την υστέρηση στον ανταγωνισμό τους με τις χώρες του βορρά.
Το μήνυμα όμως του Μάριο Ντράγκι, στελέχους της εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης …τραπέζης, Goldman Sachs, ξεχείλιζε υποκρισία γιατί έκρυβε τους τεράστιους κινδύνους που υπάρχουν για την ευρωζώνη τους αμέσως επόμενους μήνες. Πρόκειται μάλιστα για κινδύνους που δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας ή απουσίας χαρισματικών ηγετών, αλλά συνειδητών επιλογών οι οποίες βαραίνουν πρώτα και κύρια το ηγετικό δίδυμο της ΕΕ, τους «Μερκοζί», που αναμένεται να συναντηθούν ξανά σε μια εβδομάδα για να συζητήσουν την κρίση στην ευρωζώνη. Οι κίνδυνοι αφορούν το κατά πόσο θα παραμείνουν ανοιχτές οι αγορές για τις κλυδωνιζόμενες χώρες της ευρωζώνης και θα συνεχίσουν να τους δανείζουν ακόμη και με τους όρους που αυτό γίνεται τους τελευταίος μήνες. Ο κίνδυνος δηλαδή είναι να αποκλειστούν μετά από μια απότομη άνοδο των επιτοκίων δανεισμού (άνω του 7% για παράδειγμα) και να απαιτηθούν εκατοντάδες δις. έτσι ώστε Ιταλία και Ισπανία να αποπληρώσουν ομόλογα που λήγουν και να καλύψουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες. Με βάση μελέτη της τράπεζες UBS, ενδεικτικά, στις 17 χώρες της ευρωζώνης το πρώτο τρίμηνο του 2012 λήγουν ομόλογα αξίας 157 δις. ευρώ. Σε ανοδική τροχιά μάλιστα κινούνται και τα ελλείμματα παρά τα μέτρα λιτότητας που ανακοινώνονται, με αποτέλεσμα η ύφεση να στερεί τα δημόσια ταμεία από τους αναγκαίους πόρους. Η ανακοίνωση του ισπανού πρωθυπουργού στις 30 Δεκέμβρη ότι το έλλειμμα του 2011 θα είναι μεγαλύτερο κατά 2 τουλάχιστον μονάδες δεν είναι παρά η αρχή μιας πορείας διόγκωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος για την Ισπανία, ανάλογης αυτής που παρατηρούμε και στην Ελλάδα την τελευταία διετία.
Σε αυτό το αρνητικό και απρόβλεπτο περιβάλλον (που ανάγκασε την γερμανική εφημερίδα Suddeutsche Zeitung να επιλέξει για πρωτοσέλιδο τίτλο «Δέκα χρόνια ευρώ: Τι να γιορτάσουμε;») το αν η Ελλάδα θα παραμείνει στη ζώνη του ευρώ δεν θα εξαρτηθεί από τις θυσίες που θα δεχτούν να υποστούν οι Έλληνες, όπως πλήθος οικονομικών παραγόντων έσπευσε να δηλώσει τις τελευταίες μέρες. Χώρια του γεγονότος ότι και με τις θυσίες που έχουμε ήδη δεχθεί ούτε η χρεοκοπία αποτράπηκε ούτε ο κίνδυνος της εξόδου από την ευρωζώνη…