Η κιτς ιταλική φιλανθρωπία...

Του Κώστα Γιαννακίδη Στην ωραία εποχή του ψυχρού πολέμου, όταν η αγωνία είχε δράματα με ραδιενέργεια, κάποιοι Έλληνες δήμαρχοι αποφάσισ...

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στην ωραία εποχή του ψυχρού πολέμου, όταν η αγωνία είχε δράματα με ραδιενέργεια, κάποιοι Έλληνες δήμαρχοι αποφάσισαν να πάρουν την ιστορία στα χέρια τους. Παρεμβαίνοντας στην κούρσα των εξοπλισμών, απαγόρευσαν την εγκατάσταση πυρηνικών κεφαλών στα όρια των Δήμων τους. Δεν είναι πλάκα, συνέβη. Στη Θεσσαλονίκη, στη διασταύρωση των οδών Κατσιμίδου και Αγίου Δημητρίου υπήρχε επιβλητική η πινακίδα:....
«Δήμος Τριανδρίας Αποπυρηνικοποιημένη Ζώνη». Βέβαια οι κεφαλές που μονίμως απειλούν την Τριανδρία δεν είναι πυρηνικές, αλλά εντελώς ατομικές, ανήκουν σε φίλους του ΠΑΟΚ που διασχίζουν τον Δήμο αναζητώντας πάρκινγκ, πηγαίνοντας προς την Τούμπα. Ωστόσο στην εποχή των κινημάτων ειρήνης τέτοιες πινακίδες προκαλούσαν σεβασμό αντίστοιχο αυτού που αποδίδεται σε επαναστατικό λάβαρο. Ελεύθερη από πυρηνικά ήταν και η πόλη της Λάρισας. Επιλογή εξόχως συμβολική αφού στην πόλη βρίσκεται το στρατηγείο του ΝΑΤΟ. Ακόμα και αν ο Λευκός Οίκος αποφάσιζε να φυτέψει «Πέρσινγκ» στον κάμπο, η σθεναρή αντίδραση της δημοτικής αρχής θα απέτρεπε το πυρηνικό μακελειό.
Αλλά όλα αυτά είναι ταπεινό υστερόγραφο κάτω από τις υπογραφές του δημάρχου Αθηναίων Δ. Αβραμόπουλου και του δημάρχου Σπαρτιατών Δ. Ματάλα, με τις οποίες τερματίστηκε ο Πελοποννησιακός πόλεμος. Γενικώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση λειτουργεί συχνά ως γέφυρα μεταξύ του θεάματος και των θεσμών, ως αλυσίδα που έχει στη μία άκρη τη γραφικότητα και στην άλλη μία πιο σοβαρή προσέγγιση των πραγμάτων.
Τις τελευταίες μέρες γίνεται λόγος για μία συγκινητική πρωτοβουλία που ανέλαβαν δύο Ιταλοί δήμαρχοι, οι οποίοι διαθέτουν τμήμα των απολαβών τους υπέρ του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Για την ακρίβεια δεν έχει διευκρινιστεί αν διέθεσαν από ένα μισθό, αν διαθέτουν όλους τους μισθούς τους ή ένα ποσοστό τους. Όπως και να έχει, ακόμα και και ένα ευρώ να διέθεσαν, η κίνηση τους διεκδικεί τις ευχαριστίες μας. Το πρόβλημα αρχίζει με την απόφαση των δημάρχων να δημιουργήσουν και σχετικό κόμβο στο internet. Διότι, πράγματι, μόλις δεις το site, θα επιδοκιμάσεις την επιλογή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού ως αποδέκτη της βοήθειας: χρειάζεσαι άμεση ιατρική βοήθεια. Δεν είναι απλώς η επιτομή του κιτς. Είναι αυτό που βλέπει η Τασούλα στη διαφήμιση και μονολογεί: «tragic»
Και όμως, ο ελληνικός Τύπος υποδέχθηκε με ενθουσιασμό και συγκίνηση το forgreece.eu. Μα, σας παρακαλώ, δείτε το. Είναι ένα site αργό, με άθλια γραφικά και ακόμα πιο άθλια γλώσσα αφού για την περιγραφή της πρωτοβουλίας στα ελληνικά και στα αγγλικά χρησιμοποιήθηκε σύστημα αυτόματης μετάφρασης. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα, όταν διακρίνεις στα αριστερά το λογότυπο της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού του ΥΠΕΞ. Είναι δυνατόν να υποστηρίζει το ΥΠΕΞ τη διενέργεια ενός κακόγουστου εράνου υπέρ του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού; Και, αλήθεια, έχει περιπέσει σε τέτοια ανέχεια ο Ερυθρός Σταυρός ώστε προσδοκά έσοδα από τον έρανο δύο Ιταλών δημάρχων; Τουλάχιστον αν οι άνθρωποι χρειαστούν ποτέ νοσηλεία, ας τους περιθάλψουμε στο Ερρίκος Ντινάν... Στο site υπάρχει και το λογότυπο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ιταλίας. Αν όντως υπάρχει συμμετοχή, ας αναλάβει ένα εκλεκτό μέλος να γράψει το κείμενο σε σωστά και ευανάγνωστα ελληνικά. (Τη Δευτέρα το βράδυ το κείμενο στα ελληνικά είχε αποσυρθεί)
Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, δεν αποκλείω όλοι αυτοί να μην έχουν την παραμικρή ιδέα. Το ΥΠΕΞ, ο Ερυθρός Σταυρός και οι Ελληνικές Κοινότητες Ιταλίας να είναι θύματα της έπαρσης των δημάρχων που μεταμφιέζεται σε άδολη φιλανθρωπία και συγκινεί τα μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Ευτυχώς δεν συγκινεί τους, ελάχιστους ελπίζω, επισκέπτες του site. Μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας είχαν συγκεντρωθεί 103 ευρώ.