GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Επικήδειος λόγος στον Μιχάλη Παπαγιώτη...

Από τον Κωνσταντίνο Λούλη Ένας χαρισματικός άνθρωπος , υποδειγματικός σύζυγος, στοργικός πατέρας, αξιαγάπητος φίλος, ένας ξεχωριστός συνά...

Από τον Κωνσταντίνο Λούλη

Ένας χαρισματικός άνθρωπος, υποδειγματικός σύζυγος, στοργικός πατέρας, αξιαγάπητος φίλος, ένας ξεχωριστός συνάδελφος
ο Μιχάλης Παπαγιώτης
από την ημέρα της Αναστάσεως του Λαζάρου άρχισε το ταξίδι για την ουράνια βασιλεία.
Και σήμερα, μέσα στην βαριά ατμόσφαιρα της πρώτης ημέρας της Μεγάλης Εβδομάδας, αποχωριζόμαστε -με την επίγεια λογική- τον αξέχαστο αυτόν άνθρωπο.
Με καταγωγή από την Ήπειρο, γεννήθηκε και έζησε στον Αλμυρό, μεγάλωσε κυριολεκτικά μέσα στον μύλο και τελειώνοντας την Λεόντειο Σχολή των Αθηνών επέστρεψε στην αγαπημένη του πατρίδα.
Η παιδεία που του προσέφεραν οι γονείς του, η μόρφωση που έλαβε στο πρότυπο σχολείο του και η αρχοντιά που κληρονόμησε από την οικογενειακή του παράδοση, τον συνόδευαν σε όλη του τη ζωή.
Ευτύχισε να....
αποκτήσει μία εκλεκτή -στην κυριολεξία- σύζυγο και έναν εξαιρετικό γιο που πρόλαβε να τον καμαρώσει επιστήμονα, με το πτυχίο του, όπως ονειρευότανε.

Στον καιρό της δοκιμασίας, εδώ και ένα περίπου χρόνο, οι δύο αυτοί άνθρωποι σου έδωσαν όλη τους τη στοργή και αγάπη.
Η αγαπημένη σου σύζυγος, η Στέλλα σου, έγινε κυριολεκτικά η προέκτασή σου τους δύσκολους αυτούς μήνες.
Εγκαταλείπεις σήμερα την επίγεια ζωή, την οικογένειά σου, τις αδελφές σου, τους συγγενείς και όλους εμάς τους φίλους σου.
Μαζί σου θα πάρεις την αγάπη όλων μας.
Θα πάρει όμως μαζί σου και βοή του μύλου, την οσμή του σταριού και του αλεύρου που τόσο αγάπησες.
Γιατί αγάπησες τον μύλο όπως την ίδια σου την ζωή και ήσουν ένας πραγματικός μυλωνάς που σε γνώριζαν και σε αγαπούσαν όλοι οι συνάδελφοι της Ελλάδος.
Για όλους είχες έναν καλό λόγο και όλους τους εξυπηρετούσες όποτε σου το ζητούσαν.
Και βρίσκεσαι τώρα στους ουρανούς -για να ετοιμάσεις, όπως χαμογελώντας έλεγες- τον καλύτερο μύλο που δεν θα είχε ελλείψεις ειδικευμένου προσωπικού, γιατί όλοι εμείς οι φίλοι σου μυλωνάδες θα συμπληρώναμε κάποια μέρα τις ελλείψεις. Και αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Όμως, όπως στο βάθος αυτής της εβδομάδος είναι η Ανάσταση του Κυρίου, έτσι και εμείς ξέρουμε πως ο χωρισμός αυτός είναι προσωρινός.
Καλή αντάμωση αγαπημένε μας Μιχάλη.

*Εκφωνήθηκε την 9η Απριλίου 2011, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αλμυρού