Ερωτικό τριήμερο ή Σάββατο βράδυ με κολλητές;

Γράφει η Γιώτα Κωνσταντινίδου Είναι μήνες τώρα σου μπήκε η ιδέα , θα προγραμματίσεις τριήμερη εκδρομή με ψηλό μελαχρινό στα Γιάννενα, βόλ...

Γράφει η Γιώτα Κωνσταντινίδου

Είναι μήνες τώρα σου μπήκε η ιδέα, θα προγραμματίσεις τριήμερη εκδρομή με ψηλό μελαχρινό στα Γιάννενα, βόλτες στη λίμνη(μη σου μπαίνουν ιδέες να τον πνίξεις), μουσεία, φωτογραφίες, φιλοσοφικές συζητήσεις. Στη πορεία όμως τα πράγματα άλλαξαν. Δε το θυμήθηκε, η ζωή σας πήγε αλλού, που διάθεση πια, κανόνισες μάθημα και οι σχετικές δικαιολογίες. Τώρα έπεισες τον εαυτό σου; Αν το ήθελες πολύ, θα τα κανόνιζες όλα(σου’ χει μείνει η γραμματειακή υποστήριξη) και θα έστελνες ένα μωβ φάκελο με το σημείωμα ‘’στις 5 στο παγκάκι παραπλεύρως της λίμνης’’. Αλλά το υπομόνευσες, παραδέξου το.
Δεν υπάρχουν πια αντοχές για τόσο μεγάλα ανοίγματα. Ξανακλείσε τους ρομαντικούς φακέλους στο μεγάλο κουτί κάτω από το κρεβάτι και καταχώνιασε βαθιά στη ντουλάπα τα φορέματα με τη κορδέλα και το βικτωριανό μπούστο. Φόρεσε το τζην χτίστη (αυτό που νευριάζει τη μαμά σου) και κάνε κάτι για σένα. Χουχούλιασε και δώσε χρόνο στον εαυτό σου γιατί αυτός είναι πάντα εκεί.
Κάτι τέτοιες στιγμές, μου έρχεται στο νου η στιχομυθία από μια θεατρική παράσταση με Πέγκυ Τρικαλιώτη και Νίκο Ψαρρά, -‘’Λοιπόν, θα βγούμε το βράδυ;’’ –‘’Α, πρέπει να το συζητήσω με τις κολλητές μου’’ –‘’Ποιες κολλητές σου, δηλ.;’’ –‘’Τις άλλες μου φωνές, τη συναισθηματική, τη κυνική, τη μίζερη, τη τρελή, τη πολυλογού, την αμίλητη’’.
Κάπως έτσι, λοιπόν, διαλέγω και γω τις κολλητές μου. Άλλες με βλέψεις ακαδημαϊκής καριέρας να με πιέζουν να διαβάζω, άλλες με μονόπετρο να μου κανονίζουν ευκατάστατα ξενέρωτα προξενιά, άλλες ψαγμένες να με προσκαλούν σε διαλέξεις, άλλες γιατρίνες να με μυούν στο κυνισμό.
Αφήστε, τα δικά σας ‘’θωρηκτά’’, τα δικά σας ταίρια ένα Σάββατο βράδυ να τα πιουν με φίλους τους και επιλέξτε κολλητές. Έτσι θα νομίσουν ότι έχουν το πάνω χέρι στις σχέσεις (όταν κάνουν τέτοιες δηλώσεις οι άντρες, γελάω και τους αγαπάω πιο πολύ). Κανονίστε βραδιά με ταινίες που συντρόφευαν τα μαθητικά και φοιτητικά σας χρόνια, που σας έκαναν να σουφρώνετε τα χείλη σας, να κλέβετε ατάκες, να θυμάστε φορέματα. Συγκεντρωθείτε σπίτι, πιείτε λιμοντσέλο (ιταλίδα προγιαγιά), ρούμι με κόκα, τζιν με τόνικ. Δείτε μαζί ‘’Amelie’’, αλήθεια από κει ξεκίνησαν τα ενδόμυχα στοιχήματα, ‘’Εξιλεωση’’, με το θρυλικό βαθύ πράσινο φόρεμα και την ερωτική σκηνή στη βιβλιοθήκη, ‘’Τhe end of the Affair’’ το σπαρακτικό τρόπο που φωνάζει το όνομά της, την υπαινικτική σκηνή που τις βάζει αργά τις μεσοπολεμικές κάλτσες, ‘’Η Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι’’, η νεαρή που με μια βαλίτσα, άγνωστη μεταξύ αγνώστων, τον βρίσκει στο διαμέρισμά του και κείνος για πρώτη φορά πιάνει τον εαυτό του να κρατάει σφιχτά όλο το βράδυ το χέρι μας γυναίκας. Ή ‘’Breakfast at Tiffany’s’’ για τις κοπέλες που δεν αποχωρίζονται ποτέ τα μαργαριταρένια σκουλαρίκια τους, τους σικάτους κότσους, τα υπέροχα γυαλιά και πιστεύουν στις ελεύθερες ψυχές που δε φυλακίζονται.
Αγαπήστε το περίεργο εγώ σας, μη προγραμματίζετε ταξίδια, γελάστε με κολλητές που είναι τώρα εδώ χωρίς όρους και βαρύγδουπες δηλώσεις.