Του Γιώργου Ρούση. Επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το πρωτοσέλιδο της «Αυριανής» , «Νέος Ανδρέας ο Αλέξης Τσίπρ...
Του Γιώργου Ρούση.
Επικεφαλής του ψηφοδελτίου
Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το πρωτοσέλιδο της «Αυριανής», «Νέος Ανδρέας ο Αλέξης Τσίπρας. Μέρες του ’81 ζει η Ελλάδα», παρά την απορριπτική στάση που ευλόγως μπορεί να έχει ο καθένας για αυτήν την εφημερίδα, εξέφραζε έναν συνειρμό που πράγματι έχει προκληθεί σε διαφορετικές δυνάμεις.
Από τη μια ένας κόσμος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος προσανατολίζεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας σε αυτόν την αναγέννηση του παλιού καλού ΠΑΣΟΚ, από την άλλη ένας κόσμος της Αριστεράς που βλέπει στον ΣΥΡΙΖΑ τη νεκρανάσταση μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας που θα θρέφεται από το δικό του αίμα και κάπου ανάμεσα ένας αριστερός και άλλος κόσμος, που ελπίζει ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα ξεπεράσει τα δεινά του και το σάπιο μέχρι τώρα κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό του γαλαζοπράσινου δικομματισμού.
Τι όμως ισχύει στην πραγματικότητα;
Μια σύντομη ανάλυση και αναγωγή στις συγκεκριμένες συνθήκες του περίφημου αποσπάσματος, με το οποίο ο Μαρξ ξεκινά το βιβλίο του «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη», μπορεί να μας βοηθήσει να απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα.
Γράφει λοιπόν ο Μαρξ: «Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται, σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα».
Πιο ειδικά ο Μαρξ συγκρίνει τον Ναπολέοντα Ι και την αυτοκρατορία του με τον Ναπολέοντα ΙΙΙ και την παρακμή και το τέλος της δεύτερης γαλλικής δημοκρατίας. Θεωρεί ότι και οι δύο στηρίχτηκαν κυρίως από τους αγρότες μικροϊδιοκτήτες, κατόχους τεμαχισμένης γης, μόνον που, στην πρώτη περίπτωση, αυτοί βρίσκονταν σε ανοδική οικονομικά πορεία, ενώ στη δεύτερη ήταν καταχρεωμένοι στους τοκογλύφους και εξαρτώμενοι από το χρηματιστικό κεφάλαιο.
Δεν θα ήταν αυθαίρετο να επιχειρηθεί μια αναλογία ανάμεσα στους μικροϊδιοκτήτες αγρότες του χτες και τους σύγχρονους μικροαστούς, ή και την εργατική αριστοκρατία, οι οποίοι από υποστηριχτές του ΠΑΣΟΚ το ’81, όταν είχαν τις μικροαστικές ψευδαισθήσεις μιας οικονομικοκοινωνικής ανέλιξης, μετατράπηκαν σε υποστηριχτές του ΣΥΡΙΖΑ την εποχή της κατάπτωσής τους.
Επίσης δεν θα ήταν αυθαίρετο να αποδεχτούμε την ερμηνεία του P.-L. Assoun, ότι δηλαδή, κατά τον Μαρξ, μέσα από μια φροϋδικού τύπου ανάλυση, οι λαοί αναζητούν με τη μορφή ενός φανταστικού που ενυπάρχει στην κοινωνική συνείδηση καταστάσεις και ήρωες που βίωσαν κατά το παρελθόν τους, για να διαμορφώσουν κατ’ αναλογία αυτών το μέλλον τους.
Όμως, όπως και πάλι γράφει ο Μαρξ στη «18η Μπρυμαίρ», οι σύγχρονες αναγκαίες επαναστατικές αλλαγές δεν είναι δυνατόν «να αντλήσουν την ποίησή τους από το παρελθόν, αλλά μόνον από το μέλλον» και συνεπώς δεν μπορούν να αρχίσουν «προτού σβήσουν όλες τις προλήψεις σχετικά με το παρελθόν», προτού απαλλαγούν από κάθε δεισιδαιμονία απέναντι σε αυτό το παρελθόν.
Με άλλα λόγια, οι σύγχρονες επαναστάσεις θα πρέπει «να αφήσουν τους νεκρούς, να ενταφιάσουν τους νεκρούς τους», να πάψουν να προσφεύγουν σε κοσμοϊστορικές αναμνήσεις, για να μπορέσουν να αποχτήσουν το δικό τους περιεχόμενο, που δεν θα είναι μια φάρσα μιας προηγούμενης τραγωδίας, αλλά ο πραγματικά νέος κόσμος που έχει ανάγκη η ανθρωπότητα. Διαφορετικά, αν δηλαδή δεν επιχειρηθεί αυτή η απαλλαγή, αυτή η προς το μέλλον ενατένιση, και παραμείνουν στραμμένες προς «τους περιορισμένους όρους ύπαρξης του [παλιού συστήματος], αναγκαστικά αποτυχαίνουν». Επιπροσθέτως, στην εποχή μας, με δεδομένο τον δομικό χαρακτήρα της κρίσης, κάθε επίκληση στο καλό κεϋνσιανό σοσιαλδημοκρατικό παρελθόν, είναι όχι μόνον αναποτελεσματική ως προοπτική εξόδου από την κρίση, αλλά και ανέφικτη. Και τούτο διότι από τη μια ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι ο καπιταλισμός των κακών ή ανίκανων καπιταλιστών απέναντι σε εκείνον των καλών και ικανών, αλλά η καπιταλιστική διαχείριση της εποχής μας, και από την άλλη διότι στην εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης είναι τεχνικά ανέφικτη η επιστροφή στο σοσιαλδημοκρατικό κράτος πρόνοιας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πέραν του ότι δεν επιδιώκει να βγει εκτός των καπιταλιστικών τειχών, αλλά προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο καλύτερος υπερασπιστής τους, με πιο χαρακτηριστικό ως προς αυτό πειστήριο τη διαβεβαίωσή του ότι η δική του πολιτική είναι εκείνη που διασφαλίζει την παραμονή μας στο ευρώ, σε αντίθεση με εκείνη των φιλομνημονιακών δυνάμεων που οδηγούν έξω από αυτό (!), προβάλλει έναν εντελώς κίβδηλο ρεαλισμό.
Η οπισθοχώρησή του προς το υποτιθέμενο εφικτό, η προκλητική αποσύνδεση – ακόμη και φραστικά – αυτού του «εφικτού» από την όποια σοσιαλιστική προοπτική, ή με άλλα λόγια η έλλειψη στρατηγικής και η ξεκάθαρη αποδοχή της μπερνσταϊκής συνταγής «ο σκοπός δεν είναι τίποτα, το παν είναι η κίνηση», προμηνύουν μια φάρσα, η οποία πρέπει πάση θυσία να παρεμποδιστεί.
Απέναντι σε αυτήν την εκδοχή, η στάση της πραγματικής, και όχι κατ’ όνομα, ριζοσπαστικής αριστεράς, δεν μπορεί να είναι άλλη από την αγωνιστική προώθηση και στήριξη κάθε ρήξης με το ντόπιο και διεθνές κατεστημένο, η καταγγελία κάθε οπισθοχώρησης απέναντί τους και η αποκάλυψη της ανεπάρκειας επουσιωδών μεταρρυθμίσεων.
Κυρίως όμως ο ρόλος της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι να προωθεί αγωνιστικά, αντί να αμβλύνει, όπως στην πράξη κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις υποχωρήσεις του, το επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας.
Και αυτό γίνεται ακόμη πιο επιτακτικό στον βαθμό που η πλέον αρνητική συνέπεια της αποτυχίας μιας κυβέρνησης της αριστεράς, πέρα από την καταβαράθρωση των ελπίδων, θα ενισχύσει την κυρίαρχη μονοδιάστατη σκέψη, η οποία συνοψίζεται στο «υποτάξου για να επιβιώσεις».
http://topontiki.gr/article/36801
Επικεφαλής του ψηφοδελτίου
Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το πρωτοσέλιδο της «Αυριανής», «Νέος Ανδρέας ο Αλέξης Τσίπρας. Μέρες του ’81 ζει η Ελλάδα», παρά την απορριπτική στάση που ευλόγως μπορεί να έχει ο καθένας για αυτήν την εφημερίδα, εξέφραζε έναν συνειρμό που πράγματι έχει προκληθεί σε διαφορετικές δυνάμεις.
Από τη μια ένας κόσμος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος προσανατολίζεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας σε αυτόν την αναγέννηση του παλιού καλού ΠΑΣΟΚ, από την άλλη ένας κόσμος της Αριστεράς που βλέπει στον ΣΥΡΙΖΑ τη νεκρανάσταση μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας που θα θρέφεται από το δικό του αίμα και κάπου ανάμεσα ένας αριστερός και άλλος κόσμος, που ελπίζει ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα ξεπεράσει τα δεινά του και το σάπιο μέχρι τώρα κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό του γαλαζοπράσινου δικομματισμού.
Τι όμως ισχύει στην πραγματικότητα;
Μια σύντομη ανάλυση και αναγωγή στις συγκεκριμένες συνθήκες του περίφημου αποσπάσματος, με το οποίο ο Μαρξ ξεκινά το βιβλίο του «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη», μπορεί να μας βοηθήσει να απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα.
Γράφει λοιπόν ο Μαρξ: «Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται, σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα».
Πιο ειδικά ο Μαρξ συγκρίνει τον Ναπολέοντα Ι και την αυτοκρατορία του με τον Ναπολέοντα ΙΙΙ και την παρακμή και το τέλος της δεύτερης γαλλικής δημοκρατίας. Θεωρεί ότι και οι δύο στηρίχτηκαν κυρίως από τους αγρότες μικροϊδιοκτήτες, κατόχους τεμαχισμένης γης, μόνον που, στην πρώτη περίπτωση, αυτοί βρίσκονταν σε ανοδική οικονομικά πορεία, ενώ στη δεύτερη ήταν καταχρεωμένοι στους τοκογλύφους και εξαρτώμενοι από το χρηματιστικό κεφάλαιο.
Δεν θα ήταν αυθαίρετο να επιχειρηθεί μια αναλογία ανάμεσα στους μικροϊδιοκτήτες αγρότες του χτες και τους σύγχρονους μικροαστούς, ή και την εργατική αριστοκρατία, οι οποίοι από υποστηριχτές του ΠΑΣΟΚ το ’81, όταν είχαν τις μικροαστικές ψευδαισθήσεις μιας οικονομικοκοινωνικής ανέλιξης, μετατράπηκαν σε υποστηριχτές του ΣΥΡΙΖΑ την εποχή της κατάπτωσής τους.
Επίσης δεν θα ήταν αυθαίρετο να αποδεχτούμε την ερμηνεία του P.-L. Assoun, ότι δηλαδή, κατά τον Μαρξ, μέσα από μια φροϋδικού τύπου ανάλυση, οι λαοί αναζητούν με τη μορφή ενός φανταστικού που ενυπάρχει στην κοινωνική συνείδηση καταστάσεις και ήρωες που βίωσαν κατά το παρελθόν τους, για να διαμορφώσουν κατ’ αναλογία αυτών το μέλλον τους.
Όμως, όπως και πάλι γράφει ο Μαρξ στη «18η Μπρυμαίρ», οι σύγχρονες αναγκαίες επαναστατικές αλλαγές δεν είναι δυνατόν «να αντλήσουν την ποίησή τους από το παρελθόν, αλλά μόνον από το μέλλον» και συνεπώς δεν μπορούν να αρχίσουν «προτού σβήσουν όλες τις προλήψεις σχετικά με το παρελθόν», προτού απαλλαγούν από κάθε δεισιδαιμονία απέναντι σε αυτό το παρελθόν.
Με άλλα λόγια, οι σύγχρονες επαναστάσεις θα πρέπει «να αφήσουν τους νεκρούς, να ενταφιάσουν τους νεκρούς τους», να πάψουν να προσφεύγουν σε κοσμοϊστορικές αναμνήσεις, για να μπορέσουν να αποχτήσουν το δικό τους περιεχόμενο, που δεν θα είναι μια φάρσα μιας προηγούμενης τραγωδίας, αλλά ο πραγματικά νέος κόσμος που έχει ανάγκη η ανθρωπότητα. Διαφορετικά, αν δηλαδή δεν επιχειρηθεί αυτή η απαλλαγή, αυτή η προς το μέλλον ενατένιση, και παραμείνουν στραμμένες προς «τους περιορισμένους όρους ύπαρξης του [παλιού συστήματος], αναγκαστικά αποτυχαίνουν». Επιπροσθέτως, στην εποχή μας, με δεδομένο τον δομικό χαρακτήρα της κρίσης, κάθε επίκληση στο καλό κεϋνσιανό σοσιαλδημοκρατικό παρελθόν, είναι όχι μόνον αναποτελεσματική ως προοπτική εξόδου από την κρίση, αλλά και ανέφικτη. Και τούτο διότι από τη μια ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι ο καπιταλισμός των κακών ή ανίκανων καπιταλιστών απέναντι σε εκείνον των καλών και ικανών, αλλά η καπιταλιστική διαχείριση της εποχής μας, και από την άλλη διότι στην εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης είναι τεχνικά ανέφικτη η επιστροφή στο σοσιαλδημοκρατικό κράτος πρόνοιας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πέραν του ότι δεν επιδιώκει να βγει εκτός των καπιταλιστικών τειχών, αλλά προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο καλύτερος υπερασπιστής τους, με πιο χαρακτηριστικό ως προς αυτό πειστήριο τη διαβεβαίωσή του ότι η δική του πολιτική είναι εκείνη που διασφαλίζει την παραμονή μας στο ευρώ, σε αντίθεση με εκείνη των φιλομνημονιακών δυνάμεων που οδηγούν έξω από αυτό (!), προβάλλει έναν εντελώς κίβδηλο ρεαλισμό.
Η οπισθοχώρησή του προς το υποτιθέμενο εφικτό, η προκλητική αποσύνδεση – ακόμη και φραστικά – αυτού του «εφικτού» από την όποια σοσιαλιστική προοπτική, ή με άλλα λόγια η έλλειψη στρατηγικής και η ξεκάθαρη αποδοχή της μπερνσταϊκής συνταγής «ο σκοπός δεν είναι τίποτα, το παν είναι η κίνηση», προμηνύουν μια φάρσα, η οποία πρέπει πάση θυσία να παρεμποδιστεί.
Απέναντι σε αυτήν την εκδοχή, η στάση της πραγματικής, και όχι κατ’ όνομα, ριζοσπαστικής αριστεράς, δεν μπορεί να είναι άλλη από την αγωνιστική προώθηση και στήριξη κάθε ρήξης με το ντόπιο και διεθνές κατεστημένο, η καταγγελία κάθε οπισθοχώρησης απέναντί τους και η αποκάλυψη της ανεπάρκειας επουσιωδών μεταρρυθμίσεων.
Κυρίως όμως ο ρόλος της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι να προωθεί αγωνιστικά, αντί να αμβλύνει, όπως στην πράξη κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις υποχωρήσεις του, το επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας.
Και αυτό γίνεται ακόμη πιο επιτακτικό στον βαθμό που η πλέον αρνητική συνέπεια της αποτυχίας μιας κυβέρνησης της αριστεράς, πέρα από την καταβαράθρωση των ελπίδων, θα ενισχύσει την κυρίαρχη μονοδιάστατη σκέψη, η οποία συνοψίζεται στο «υποτάξου για να επιβιώσεις».
http://topontiki.gr/article/36801
ΕΛΑ ΡΕ ΤΣΙΠΡΑ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΔΕΣ ΣΗΜΕΡΑ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟ.
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΡΥΜΜΕΝΑ Ή ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ, ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ. ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ, ΘΑ ΤΑ ΒΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΕΦΤΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΟΛΗ Η ΑΤΤΙΚΗ, Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Η ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΣΤΙΚΑ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΤΡΙΗΜΕΡΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΠΙΤΑΡΩΝΕΣ ΚΑΙ ΕΞΟΧΙΚΑ, ΠΟΥ ΣΕ ΨΗΦΙΖΟΥΝ , ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΛΘΕΙ Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ.
ΚΑΝΕ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ. ΣΤΕΙΛΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ, ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΦΡΟΥΤΑ ΕΠΟΧΗΣ, ΝΑ ΒΟΣΚΟΥΝ ΚΟΠΑΔΙΑ. ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΛΩΡΟΥΜΠΕΣ ΤΗΣ ΦΡΑΠΕΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΙΤΣΑΣ. ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ, ΚΟΨΕ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ.
ΒΡΕΣ ΟΣΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΗΜΕΥΣΕ ΤΟΥΣ ΟΛΗ ΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΒΡΕΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΡΕΛΑ ΠΟΣΑ ΣΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΥΠΗΤΑ. ΑΝΟΙΞΕ ΤΙΣ ΟΦ ΣΟΡ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ. ΦΟΡΟΛΟΓΙΣΕ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 25.000 ΕΥΡΩ ΕΤΗΣΙΩΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 100.000 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΔΕΙΞΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΑΜΟΓΙΟ ΕΛΛΗΝΑ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ, ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ, ΔΙΑΚΟΠΕΣ. ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.
ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΡΕΦΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ ΣΕ ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΑ. ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΒΑΣΙΛΙΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ, ΔΩΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΔΗΜΕΥΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΩΝ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΔΗΜΕΥΣΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ, ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ΟΤΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟ - ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ. ΔΙΩΞΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥΣ, ΚΑΙ ΡΙΞΕ ΤΟ ΜΙΣΘΟ ΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΩΝ ΣΤΙΣ ΔΕΚΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΑ 1000 ΕΥΡΩ. ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 1000 ΕΥΡΩ.ΟΛΑ ΙΣΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΙ ΞΕΘΕΜΕΛΙΩΣΕ ΟΤΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΩΣ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΑΥΓΩΝ, ΤΥΠΟΥ ΤΖΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟΝ ΑΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΘΟΥΝ ΚΡΕΜΑΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΣ, ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΥΔΟΥΛΑΣ.
Καλα αυτο το μαλακισμενο "τσιπρα" πως την ειδε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρωθυπουργος??
Ρε γαμωτοοοο..
Κατι δεν παει καλα ..
Κατι δεν παει καθολου καλα..
τζων
Αμ το αλλο!?!?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχει κατακλυστει το διαδικτυο ,περαν των μπουρδελοκαναλων απο κατι απιστευτες φατσες συριζα (των πουστηδων και των φτωχων μεταναστων)!!!!
Μερικες ειναι τοσο σκατοφατσες που σουρχεται να ξερασεις..
Ουστ ρε αναρχοαπλυτοι πρεζονια και αλλες ...συνιστωσες!!!
Στις τρυπες σας!!
Στα εγκαταλελειμενα των Εξαρχειων να παινετε τους μπαφους σας και μην σας ξαναδουμε μπροστα μας τζογλανια..
τζων
H Αττική, η Πάτρα και η Θεσσαλονίκη ψηφίζουν Σύριζα, δέχονται δηλαδή τους λαθρομετανάστες και ότι αυτό συνεπάγεται!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ακούσω κανέναν από Δευτέρα, αν βγει ο Τσίπρας, να διαμαρτύρεται για ληστείες, εγκληματικότητα, διαρρήξεις, βία κλπ, θα του κόψουν οι υπόλοιποι τον κώλο.
Κανένας αστυνομικός δεν θα τρέχει να προστατέψει κανέναν ηλίθιο που ψήφισε Τσίπρα, αλλά τον ληστεύουν τα φιλαράκια του Τσίπρα οι Πακιστανοαβγανοί. Από Δευτέρα δεν υπάρχει αυτοδικία, θα ανοίξετε τα σπιτάκια σας, όμορφα κι ωραία, και ο κάθε ληστής ή άνεργος θα παίρνει ότι θέλει. Φαντάζομαι ότι ο Αλέξης θα μαζέψει όλα τα κυνηγετικά όπλα από ΟΛΟΥΣ, ώστε να μην υπάρχει περίπτωση αυτοδικίας, ενώ η Αστυνομία στις περιπτώσεις ληστειών να κάνει απλές συστάσεις στους κακοποιούς.
Αλέξη, θέλετε στην Αθήνα και στη Πάτρα ; Αλέξη και σέξ-υ από Πακιστανά θα έχετε καθημερινά. Μην τολμήσει κανείς να μιλήσει αν ψηφίζει κόμματα μικρά, να μη τολμήσει να διαμαρτυρηθεί γιατί βγήκε πρώτος ο Αλέξης.
Εγώ, πάντως, αν με κλέψουν θα πάω να βρω τροφή και στέγη στις βιλάρες των μεγαλοδημοσιογράφων και μπλογκερς που στηρίζουν Αλέξη και κοινοκτημοσύνη. Ελπίζω να θρέφουν εμένα και τα παιδιά μου. Και μάλιστα, προτείνω στον Αλέξη, με τσαμπουκά, αφού τα έβαλε με τη Μέρκελ, να τα βάλει και με αυτούς τους μεγαλοδημοσιογράφους- μπλογκερς και να τους καλέσει να μοιράσουν στα λαό τα σπίτια και τις καταθέσεις τους. Τέρμα η Μύκονος και το Κολωνάκι, τέρμα η Χαλκιδική και η Σαντορίνη, τέρμα η Εκάλη και η Κηφισιά και το Ψυχικό... Όλοι θα πρέπει να θυσιαστούν για το κοινό καλό, με πρώτους εκείνους τους λεφτάδες που στηρίζουν Τσίπρα και Σύριζα.
ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΑ ΚΩΛΑΡΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΒΛΕΠΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΟΥΣΤΑΡΩ ΦΟΥΛ.
ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΑ ΚΩΛΑΡΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΒΛΕΠΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΟΥΣΤΑΡΩ ΦΟΥΛ.
ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΑ ΚΩΛΑΡΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΒΛΕΠΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΟΥΣΤΑΡΩ ΦΟΥΛ.
Ναι, βέβαια, ο Τσίπρας θα σφίξει τα κωλαράκια της νεολαίας του, που ξέρει μόνο από καταλήψεις στα πανεπιστήμια και τάβλι στα κυλικεία ... χαχαχαχα. Θες και τα πιστεύεις ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό Δευτέρα δεν θα λειτουργεί τίποτα στο δημόσιο. Αφού οι συνδικαλιστάδες του Τσίπρα μια ζωή στο καθισιό ήταν και στις συνελεύσεις. Ποιος μαλάκας δημόσιος υπάλληλος θα δουλεύει με Τσίπρα ; Απολύσεις δεν θα γίνονται, οι μισθοί θα πέφτουν κανονικά ( αν δεν κοπούν τα δάνεια και οι επιδοτήσεις της Ε.Ε ).
Τέρμα η εντατικοποίηση των σπουδών, τέρμα η παραγωγικότητα. Κάτσε όσο θες στο Πανεπιστήμιο και 10 και 20 χρόνια. Δούλεψε όσο θες στο Δημόσιο, καφεδάκι, διαλειμματάκια, κοπάνες για πορείες και συνελεύσεις. ο σοσιαλιστικός παράδεισος του τσίπρα είναι κοντά. ακόμα μια μέρα αδέλφια και όλα αλλάζουν. Φραπές, ξάπλα, αραλίκι νόμιμο παντού... Σιέστα ατελείωτη !