Μας πηδήσατε τη προπρογιαγιά σας πηδάμε τον προπροπαππού. Σε δύο 24ωρα οι πολίτες της χώρας που έδωσε τον πολιτισμό, την δημοκ...
Μας πηδήσατε τη προπρογιαγιά
σας πηδάμε τον προπροπαππού.
σας πηδάμε τον προπροπαππού.
Σε δύο 24ωρα οι πολίτες της χώρας που έδωσε τον πολιτισμό, την δημοκρατία τα ιδεώδη και τις τέχνες στην ανθρωπότητα, θα ξέρουν ποιοί θα είναι οι νέοι κυβερνήτες της που θα την οδηγήσουν στο πεπρωμένο της... Και το πεπρωμένο της καθορίζεται από την Ευρωπαική Ένωση της οποίας οι επίτροποι - τοποτηρητές θα αποφανθούν αν η Ελλάδα θα ζήσει ή όχι... Έλληνες φυσικά θα είναι αυτοί που θα μας κυβερνήσουν, αλλά θα εξαρτώνται από τους Ευρωπαίους, που την ονομασία τους την έχουν πάρει από την ελληνική γλώσσα...
Κατά την μυθολογία ο θεός Δίας μεταμορφώθηκε σε ταύρο, άρπαξε την Ευρώπη που απέκτησε μαζί του τα νόθα τέκνα Μίνωα, Σαρπηδόνα και Ροδάμανθο, των οποίων ίσως οι σημερινοί τοκογλύφοι δανειστές της Ελλάδας να είναι μπάσταρδοι απόγονοί τους...
Και μας εκδικούνται… ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...
.jpg)
.JPG.webp)
«Νόθα τέκνα» γιατί?? Τι περίμενες να έχουν αναγνώριση από το ληξιαρχείο? Μήπως με τη σκέψη σου αποκόπτεις από τον Ελληνισμό ολόκληρες τεράστιες πτυχές του (όπως π.χ. ο Μινωικός πολιτισμός, αφού ονομάζεις τον Μίωνα ξένο και νόθο)?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι εννοείς ότι μας πηδήξανε την πρππρο γιαγια? ¨Οτι ο ξένος και μη Έλληνας Δίας πήδηξε την Ευρώπη?
Και τι εννοείς ότι τους πηδήξαμε τον προπροπαπού? Ότι πηδήξαμε τον Μίνωα? Είσαι στα καλά σου?
Αυτά διάβασες στο παραπάνω ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΌ κείμενο ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γάλλος πρωθυπουργός Leygues πρότεινε να σταλεί στην ελληνική κυβέρνηση σαφής προειδοποίηση ότι τυχόν επιστροφή του Κωνσταντίνου Θα σήμανε παραδοχή της πολιτικής τον κατά τη διάρκεια τον πολέμου και ανασύσταση ενός καθεστώτος εχθρικού προς τους Συμμάχους. Στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε η Ελλάδα να γνωρίζει ότι οι Σύμμαχοι δεν ήταν σε θέση να εμπιστευθούν σημαντικά στρατηγικά σημεία στη Μικρά Ασία σε μια μη φιλική κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, επιστροφή τον Κωνσταντίνου θα σήμαινε αναθεώρηση, από τις Δυνάμεις, της Συνθήκης των Σεβρών. Το τελικό κείμενο, που υιοθετήθηκε από τη Συμμαχική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου και επιδόθηκε στην κυβέρνηση Ράλλη, στις 20Νοεμβρίον/3Δεκεμβρίου, αποτελούσε, τυπικά, συμβιβασμό ανάμεσα στις δύο απόψεις με ουσιαστική παραδοχή των γαλλικών θέσεων. Δεν έθετε θέμα αναθεωρήσεως της Συνθήκης, αλλά τόνιζε ότι οι δυνάμεις της Εηtente, θα θεωρούσαν την τυχόν επιστροφή τον Κωνσταντίνου στον ελληνικό θρόνο σαν μια μη φιλική ενέργεια που θα τους έδινε το δικαίωμα να επανεξετάσουν ολόκληρη την πολιτική τους στην Εγγύς Ανατολή χωρίς καμία δέσμευση• χωρίς δηλαδή να δεσμεύονται από τη Συνθήκη των Σεβρών. Η Ελλάδα θα έπαυε να θεωρείται σύμμαχος-εντολοδόχος της Εηtente στη Μικρά Ασία. Στις 21 Νοεμβρίου/4 Δεκεμβρίου, μια μέρα πριν από το Δημοψήφισμα για την επιστροφή τον Κωνσταντίνου, οι πρεσβευτές της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας εξουσιοδοτήθηκαν να γνωστοποιήσουν στην ελληνική κυβέρνηση ότι οι Σύμμαχοι θα διέκοπταν κάθε οικονομική υποστήριξη προς την Ελλάδα αν ξαναγύριζε ο εξόριστος μονάρχης.
ΑπάντησηΔιαγραφή[Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΕ’, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1978, σελ. 150]
Οι Ευρωπαίοι δεν μπλόφαραν, ακύρωσαν όλα τα δάνεια προς την Ελλάδα και πήγαν διπλωματικά με τον Κεμάλ Ατατούρκ και φτάσαμε στη Μικρασιατική καταστροφή. Η τότε ελληνική κυβέρνηση, διεθνώς απομονωμένη οικονομικά, προχωρά σε αναγκαστικό δάνειο όλων των Ελλήνων προς το Κράτος. Πιο συγκεκριμένα, όλοι οι Έλληνες υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν τα μισά τους χρήματα στο Κράτος, με αντάλλαγμα ομόλογα του Δημοσίου!!!Λέτε το μέτρο αυτό να εφαρμόσει το οικονομικό επιτελείο Τσίπρα ;
3. Η «διχοτόμηση της δραχμής»
Οι προσπάθειες τον Γούναρη για δανειοδότηση από το εξωτερικό αποτυγχάνουν. Οι Αγγλογάλλοι έχουν ακυρώσει όλες τις πιστώσεις από την εποχή της επανόδου του Κωνσταντίνου στην Ελλάδα. Ο Γούναρης αναγκάζεται να ακολουθήσει αντιλαϊκή δημοσιονομική πολιτική. Ο υπουργός Οικονομικών Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης προχωρεί με νόμο στη σύναψη εσωτερικού αναγκαστικού δανείου ύψους ενός δισεκατομμυρίου πεντα¬κοσίων εκατομμυρίων δραχμών (Μάρτιος 1922). Ο τρόπος εφαρμογής του αναγκαστικού δανείου ήταν πρωτότυπος: το χαρτονόμισμα που κυκλοφορούσε χάνει τη μισή του αξία. Οι πενήντα δραχμές, για παράδειγμα, που είχε στα χέρια τον ο πολίτης αποκτούν ονομαστική αξία είκοσι πέντε δραχμών. Οι άλλες είκοσι πέντε κατατίθενται στο δημόσιο ταμείο. ‘Έτσι, ο ελληνικός λαός, αιφνιδιαστικά, χάνει το μισό του νόμισμα.
[Ιστορία Νεότερη και Σύγχρονη Γ΄ Λυκείου του ΟΕΔΒ]
EIPAME XIOYMOR DEN YPARXEI PLEON
ΑπάντησηΔιαγραφή